0112-KDSL1-2.450.1242.2020.2.JN

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 23 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – przebudowa kotłowni

Opis usługi: przebudowa kotłowni osiedlowej olejowej na gazową. Budynek, w którym znajduje się kotłownia sklasyfikowany jest pod symbolem PKOB 1122. W zakres przebudowy kotłowni wchodzą: wymiana kotła olejowego na kocioł gazowy i montaż drugiego kotła gazowego, wymiana istniejącego komina dwuściennego ze stali k.o. na komin w wykonaniu kondensacyjnym, montaż drugiego komina w wykonaniu kondensacyjnym, przemieszczenie urządzeń uzdatniania i uzupełniania wody oraz zbiorników przeponowych, prace przy dostosowaniu istniejącej instalacji technologicznej i elektrycznej oraz towarzyszące prace budowlane związane z przebudową kotłowni olejowej na gazową, wykonanie wewnętrznej instalacji gazowej niskiego ciśnienia w hali kotłów, wykonanie płyt fundamentowych żelbetonowych (…) pod dwa kotły gazowe kondensacyjne, wykonanie otworu w płycie panwiowej (…) pod montaż wywietrzaka dachowego cylindrycznego (…), wykonanie otworu w płycie panwiowej (…) pod przejście komina dwuściennego (…), wykonanie stropu podwieszanego (…) z płyt gipsowych ognioodpornych (…) w hali kotłów oraz wykonanie powłoki gazoszczelnej (…). Wykonywane prace, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, przy przebudowie kotłowni zaliczane są do przebudowy.

Rozstrzygnięcie – przebudowa obiektu budowlanego zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi (świadczenia kompleksowego).

Przebudowa kotłowni osiedlowej olejowej na gazową. Kotłownia zlokalizowana na działce 2/1 dobudowana jest do bloku zlokalizowanego na działce 2/2. Ściana budynku wykorzystana jest do przymocowania kominów. Kotłownia zaopatruje w energię cieplną 11 budynków spółdzielczych i na potrzeby ciepłej wody 7 budynków spółdzielczych. W związku z gazyfikacją Miasta, Spółdzielnia Mieszkaniowa zaplanowała przebudowę osiedlowej kotłowni olejowej na gazową. Przebudowa kotłowni polegać będzie na wymianie kotłów olejowych na gazowe kondensacyjne przy wykorzystaniu do dalszej eksploatacji pozostałych urządzeń w hali kotłów. Dwa kotły gazowe pokryją zapotrzebowanie na ciepło. Dla zabezpieczenia dostawy ciepła w sytuacjach awaryjnych zostanie wykorzystany jeden z istniejących dwóch kotłów olejowych sprawnych technicznie wraz z jedną baterią zbiornikową oleju opałowego.

Inwestor zamawia usługę polegająca na przebudowie kotłowni olejowej na gazową. Kotłownia ta dostarcza ciepło na potrzeby centralnego ogrzewania i podgrzania ciepłej wody użytkowej tylko dla zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej. Nie ma sprzedaży energii cieplnej na zewnątrz. Ponieważ jest to usługa polegająca na wymianie kotłów wraz z towarzyszącą infrastrukturą: pompy, rury, zawory, kominy, zdaniem Wnioskodawcy, faktura dla inwestora powinna zawierać jedną pozycję: przebudowa kotłowni (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 43.22.12.0) i opodatkowanie stawką obniżoną 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z ust. 12 oraz 12a i w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

(…)

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił opis świadczenia o następujące informacje:

1. w zakres przebudowy kotłowni wchodzą:
   • wymiana kotła olejowego na kocioł gazowy i montaż drugiego kotła gazowego,
   • wymiana istniejącego komina dwuściennego ze stali k.o. na komin w wykonaniu kondensacyjnym,
   • montaż drugiego komina w wykonaniu kondensacyjnym,
   • przemieszczenie urządzeń uzdatniania i uzupełniania wody oraz zbiorników przeponowych,
   • prace przy dostosowaniu istniejącej instalacji technologicznej i elektrycznej oraz towarzyszące prace budowlane związane z przebudową kotłowni olejowej na gazową,
   • wykonanie wewnętrznej instalacji gazowej niskiego ciśnienia w hali kotłów,
   • wykonanie płyt fundamentowych żelbetonowych (…) pod dwa kotły gazowe kondensacyjne,
   • wykonanie otworu w płycie panwiowej (…) pod montaż wywietrzaka dachowego cylindrycznego (…),
   • wykonanie otworu w płycie panwiowej (…) pod przejście komina dwuściennego (…),
   • wykonanie stropu podwieszanego (…) z płyt gipsowych ognioodpornych (…) w hali kotłów,
   • wykonanie powłoki gazoszczelnej (…);
2. czynności wykonywane w ramach przebudowy kotłowni są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość sprzedawaną nierozłącznie;
3. w związku z wybudowaniem nowej sieci gazowej czynności wykonywane w ramach przebudowy kotłowni prowadzą do ekonomicznego i ekologicznego celu jakim jest pozytywny wpływ na środowisko poprzez niższe emisje gazów cieplarnianych oraz pyłów do atmosfery;
4. czynności wykonywane w ramach przebudowy kotłowni z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość. Nabywca nie był zainteresowany nabyciem osobno poszczególnych czynności wykonywanych w ramach przebudowy kotłowni (ogłoszenie o przetargu);
5. wynagrodzenie skalkulowane jest ryczałtowo, obejmuje całość przebudowy kotłowni i nie jest uzależnione od wykonania konkretnych czynności;
6. kotłownia jest posadowiona na wspólnych fundamentach z budynkiem;
7. ściana budynku mieszkalnego i ściana kotłowni przedzielona jest tzw. dylatacją (przerwa dylatacyjna), tj. szczeliną celowo utworzoną między dwiema przylegającymi do siebie budowami;
8. kominy dwuścienne zewnętrzne ze stali kwasoodpornej w wykonaniu kondensacyjnym, nadciśnieniowym zamontowane są na uchwytach do ściany zewnętrznej budynku;
9. zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. z 1999 r. nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) budynek nr 1 sklasyfikowany jest pod symbolem 1122;
10. budynek, w którym znajduje się kotłownia zgodnie z PKOB sklasyfikowany jest pod symbolem PKOB 1122;
11. wykonywane prace, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, przy przebudowie kotłowni zaliczane są do przebudowy, ponieważ przebudowa kotłowni polegać będzie na wymianie kotła olejowego na gazowe kondensacyjne przy wykorzystaniu do dalszej eksploatacji pozostałych urządzeń w hali kotłów. Dwa kotły gazowe pokryją aktualne zapotrzebowanie ciepła. Dla zabezpieczenia dostawy ciepła w sytuacjach awaryjnych zostanie wykorzystany jeden z istniejących dwóch kotłów olejowych sprawnych technicznie po dwudziestoletniej eksploatacji wraz z jedną baterią zbiornikową oleju opałowego;
12. budynek jest zaliczany do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a i 12b ustawy;
13. wykonawca przebudowy kotłowni został wyłoniony w drodze przetargu.

(…)

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Należy zauważyć, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością kompleksową winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność kompleksową składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności kompleksowych. Należy mieć na uwadze, że co do zasady na gruncie ustawy każde świadczeni winno być traktowane odrębnie i niezależnie. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – dalej: TSUE – w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Zwrócić należy uwagę na fakt, że użycie słowa „zwłaszcza” oznacza, iż z pojedynczym świadczeniem możemy mieć również do czynienia w sytuacji, gdy żadnej z części składowych usługi nie można uznać za usługę główną, np. w sytuacji, gdy wszystkie czynności będące elementami składowymi (lub przynajmniej część z nich) są równie istotne dla wykonania całego świadczenia złożonego (usługi kompleksowej), a jednocześnie brak pomiędzy tymi elementami związku, wskazującego na istnienie relacji usługa główna – usługa pomocnicza.

W wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, ECLI:EU:C:2012:597, pkt 15 i 16 wyroku, TSUE stwierdził: „Jednakże jeżeli transakcja obejmuje wiele elementów powstaje pytanie, czy należy uznać, iż składa się ona z jednego świadczenia czy też kilku odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku VAT (podatek od towarów i usług). Z orzecznictwa Trybunału wynika bowiem, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service, Zb.Orz. s. I-897, pkt 51).

W tym zakresie Trybunał orzekł, że jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (zob. podobnie wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb.Orz. s. I-9433, pkt 22; ww. wyrok w sprawie Everything Everywhere, pkt 24 i 25)”.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę kompleksową składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu, na które składają się różnego rodzaju świadczenia.

Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira wskazując, że „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Rzecznik Generalna zauważyła także, że „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że złożony wniosek dotyczy przebudowy kotłowni osiedlowej olejowej na gazową. Kotłownia dobudowana jest do bloku. Ściana budynku mieszkalnego i ściana kotłowni przedzielona jest tzw. dylatacją. Kotłownia jest posadowiona na wspólnych fundamentach z ww. budynkiem. Kominy dwuścienne zewnętrzne ze stali kwasoodpornej w wykonaniu kondensacyjnym, nadciśnieniowym zamontowane są na uchwytach do ściany zewnętrznej budynku. Wykonywane prace zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy przy przebudowie kotłowni zaliczane są do przebudowy. W zakres przebudowy kotłowni wchodzą: wymiana kotła olejowego na kocioł gazowy i montaż drugiego kotła gazowego, wymiana istniejącego komina dwuściennego ze stali k.o. na komin w wykonaniu kondensacyjnym, montaż drugiego komina w wykonaniu kondensacyjnym, przemieszczenie urządzeń uzdatniania i uzupełniania wody oraz zbiorników przeponowych, prace przy dostosowaniu istniejącej instalacji technologicznej i elektrycznej oraz towarzyszące prace budowlane związane z przebudową kotłowni olejowej na gazową, wykonanie wewnętrznej instalacji gazowej niskiego ciśnienia w hali kotłów, wykonanie płyt fundamentowych żelbetonowych (…) pod dwa kotły gazowe kondensacyjne, wykonanie otworu w płycie panwiowej (…) pod montaż wywietrzaka dachowego cylindrycznego (…), wykonanie otworu w płycie panwiowej (…) pod przejście komina dwuściennego (…), wykonanie stropu podwieszanego (…) z płyt gipsowych ognioodpornych (…) w hali kotłów oraz wykonanie powłoki gazoszczelnej (…). Z punktu widzenia nabywcy tworzą one jedną całość. Nabywca nie był zainteresowany nabyciem osobno poszczególnych czynności wykonywanych w ramach przebudowy kotłowni. Wynagrodzenie skalkulowane jest ryczałtowo, obejmuje całość przebudowy kotłowni i nie jest uzależnione od wykonania konkretnych czynności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w dniu (…) zawarł z Spółdzielnią Mieszkaniową umowę, w której w § 1: „Zamawiający zleca, a Wykonawca przyjmuje do wykonania: Przebudowę kotłowni olejowej na kotłownię gazową (…)”.

Natomiast w § 2 wskazano, że:

„Zakres robót zgodnie z projektem budowlanym i kosztorysem, które stanowią załączniki do umowy i obejmuje:

• roboty rozbiórkowe,
• instalowanie kotłów,
• roboty instalacyjne gazowe,
• roboty remontowe i renowacyjne,
• roboty instalacyjne elektryczne”.

Z kolei, jak wynika z § 4 umowy: „Strony ustalają za wykonanie robót stanowiących przedmiot umowy wynagrodzenie w kwocie (…) zł plus należny podatek VAT słownie: (…) złotych (netto) i obejmuje ono materiały wraz z robocizną”.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że przedstawione przez Wnioskodawcę czynności wykonywane w ramach przebudowy kotłowni osiedlowej olejowej na gazową są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Wszystkie opisane czynności są podejmowane w celu należytego wykonania przedmiotu umowy, tj. przebudowy kotłowni olejowej na kotłownię gazową, są elementami usługi kompleksowej i obiektywnie tworzą jedno świadczenie.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;
2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:
   1. określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
   2. stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;
3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi, lub towaru i/lub usługi, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa bądź świadczenie kompleksowe spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei art. 41 ust. 2 ustawy stanowi, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku o której mowa w ust. 2 stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
2. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów ustawa poprzez podanie klasyfikacji na potrzeby art. 41 ust. 12 odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.). W tym miejscu wskazać należy, że do PKOB 1122 klasyfikuje się budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś, natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Montaż – według powyższego słownika – to „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Jak wskazano wyżej, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się m.in. do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy).

Z kolei przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego (budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11).

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca wykonuje przebudowę kotłowni osiedlowej olejowej na gazową. Budynek, w którym znajduje się kotłownia – jak wskazał Wnioskodawca – sklasyfikowany jest pod symbolem PKOB 1122, natomiast wykonywane czynności przy przebudowie kotłowni, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, zaliczane są do przebudowy.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, warunkiem zastosowania 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie, obiekty budowlane lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Podsumowując, świadczona przez Wnioskodawcę usługa polegająca na przebudowie kotłowni znajdującej się w budynku sklasyfikowanym – jak wskazał Wnioskodawca – według PKOB w klasie 1122, stanowi usługę przebudowy obiektu budowlanego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym podlegającą opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy.

Dodatkowo należy zauważyć, że niniejsza WIS rozstrzyga wyłącznie w zakresie stawki podatku VAT dla czynności polegającej na przebudowie kotłowni – w ramach świadczenia kompleksowego, nie rozstrzyga natomiast prawidłowości klasyfikacji budynku według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę przyjęto jako element opisu sprawy i nie było to przedmiotem oceny. W celu potwierdzenia prawidłowego symbolu PKOB dla kotłowni będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca może złożyć odrębny wniosek o wydanie WIS.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).