0112-KDSL1-2.440.38.2021.1.ISN

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 29 stycznia 2021 r. (data wpływu 29 stycznia 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – wynajem lokali mieszkalnych podmiotom gospodarczym

Opis usługi: najem lokali w budynku, na rzecz podmiotów gospodarczych, wykorzystywanych przez te podmioty na niesprecyzowane bliżej w umowie cele. Spółka nie weryfikuje faktycznego sposobu wykorzystywania lokali. Stosunek najmu lokali na rzecz podmiotów gospodarczych regulują/będą regulować długoterminowe umowy najmu, które są/będą zawierane, standardowo, na okres nie krótszy niż rok.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 68

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

Zastrzeżenie: Wskazuje się, że niniejsza WIS ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy usługa ta nie jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43-81 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ustawy, czego weryfikacja pozostaje poza zakresem postępowania w sprawie wydania WIS. W zakresie ustalenia, czy do usługi, objętej niniejszą WIS, ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, w szczególności na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, Wnioskodawca może zwrócić się z odrębnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi

Wnioskodawca (Spółka), jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) i właścicielem budynku mieszkalnego składającego się z kilkudziesięciu lokali mieszkalnych (Budynek). Budynek ten sklasyfikowany jest jako budynek mieszkalny stałego zamieszkania w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Przedmiotowy Budynek Spółka wykorzystuje do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie lokali mieszkalnych (Lokale) na własny rachunek. Lokale są wynajmowane przede wszystkim osobom fizycznym, które wykorzystują je do zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Co do zasady jest to najem długoterminowy, mogą jednak wystąpić przypadki, w których z przyczyn losowych umowy najmu zostaną rozwiązane przed terminem ich zakończenia.

Ponadto Lokale są i będą wynajmowane innym podmiotom, np. osobom prawnym (spółkom, stowarzyszeniom, fundacjom), spółkom osobowym lub osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą (dalej łącznie jako: Podmioty gospodarcze lub Podmioty). Stosunek najmu Lokali na rzecz Podmiotów gospodarczych regulują/będą regulować długoterminowe umowy najmu, które są/będą zawierane, standardowo, na okres nie krótszy niż rok. Co do zasady jest/będzie to najem długoterminowy, choć również i w tym, wypadku mogą wystąpić przypadki, w których z przyczyn losowych umowy najmu zostaną rozwiązane przed terminem ich zakończenia.

Podmioty gospodarcze mogą wykorzystywać wynajmowane Lokale na różne sposoby. W szczególności Lokale mogą służyć jako, tzw. mieszkania rotacyjne, na potrzeby krótkotrwałego pobytu pracowników i współpracowników Podmiotów gospodarczych, np. w związku z delegacjami czy uczestnictwem w szkoleniach, konferencjach itp. W standardowej umowie najmu z Podmiotami gospodarczymi Spółka nie zastrzega/nie będzie zastrzegać, iż Lokale mogą być przeznaczone wyłącznie na cele stałego pobytu osób fizycznych. Do umowy najmu nie będzie też dołączone oświadczenie o wykorzystywaniu Lokalu przez ostatecznego najemcę wyłącznie na cele stałego pobytu osób fizycznych (tj. wyłącznie w celach mieszkaniowych). Tym samym, Spółka nie weryfikuje faktycznego sposobu wykorzystania Lokali, tj. w szczególności czy są/będą one wykorzystywane w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych czy też służą/będą służyć realizacji celów gospodarczych Podmiotów (np. rotacyjnego pobytu pracowników czy kontrahentów).

Ponadto, z uwagi na powstałe zapotrzebowanie rynku, Lokale mogą być również wynajmowane Podmiotom gospodarczym w celu zakwaterowania w nich swoich pracowników (mogą to być również współpracownicy). Przy czym, w zakresie świadczenia usług najmu Lokali na rzecz Podmiotów gospodarczych celem zakwaterowania w nich ich pracowników Spółka wprowadziła odrębną ofertę i odrębny wzór umowy. W szczególności te umowy najmu przewidują dodatkowe zastrzeżenia, w zakresie wynajmu Lokali wyłącznie na cele mieszkaniowe, w odróżnieniu od standardowych umów najmu zawieranych przez Spółkę uniemożliwiające wykorzystanie lokali mieszkalnych do innych celów). Spółka zaznacza, że wynajem Lokali Podmiotom gospodarczym celem zakwaterowania w nich ich pracowników i współpracowników nie jest przedmiotem złożonego wniosku o wydanie WIS. W tym zakresie Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzającej możliwość zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Przedmiotem złożonego wniosku o WIS są wyłącznie, opisane powyżej, świadczone przez Spółkę usługi najmu Lokali w Budynku na rzecz Podmiotów gospodarczych wykorzystywanych przez te Podmioty na niesprecyzowane bliżej w umowie cele jako np. mieszkania rotacyjne, w tym m.in. na potrzeby krótkotrwałego pobytu pracowników lub współpracowników w związku z udziałem w szkoleniach, konferencjach itp.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wniosku o WIS Spółka wniosła o dokonanie klasyfikacji na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.), (dalej: PKWiU), świadczonych przez Spółkę usług najmu w Budynku na rzecz Podmiotów gospodarczych, a w konsekwencji o potwierdzenie obowiązku stosowania do tych usług 23% stawki VAT.

Wniosek o sklasyfikowanie przedmiotu transakcji składany jest w oparciu o art. 42a pkt 2 lit. a ustawy o VAT i dotyczy stosowania art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Spółka uważa, że świadczone przez nią usługi najmu na rzecz Podmiotów gospodarczych mieszczą się w dziale PKWiU 68, w klasie PKWiU 68.20, jako „Wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych”, w pozycji PKWiU 68.20.11.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”.

W konsekwencji, Spółka zobowiązana jest opodatkować usługę najmu na rzecz Podmiotów gospodarczych jedną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W dalszej części wniosku Spółka przedstawiła uzasadnienie swojego stanowiska co do klasyfikacji usługi, zastosowania stawki podatku VAT oraz kwestii stosowania zwolnienia od podatku dla usługi najmu lokali.

(…)

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja L Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI”. W ramach tej sekcji mieści się:

• kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
• wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych,
• usługi agencji nieruchomości,
• usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie (włączając usługi w zakresie wyceny).

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 68 „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI”. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) dział ten obejmuje:

• usługi wynajmujących, agentów i/lub maklerów w zakresie: kupna lub sprzedaży nieruchomości, wynajmowania nieruchomości oraz pozostałe usługi związane z nieruchomościami, takie jak: wycena nieruchomości; usługi te mogą być prowadzone na własnej lub dzierżawionej nieruchomości lub na zlecenie,
• realizację projektów budowlanych, na użytek własny lub na wynajem,
• zarządzanie nieruchomościami.

Dział ten nie obejmuje:

• realizacji projektów budowlanych do sprzedaży, sklasyfikowanej w 41.00,
• usług związanych z podziałem ziemi w celu jej ulepszenia, sklasyfikowanych w 42.99.29.0,
• usług hoteli, letnich domów, wynajmu pokoi gościnnych, pól namiotowych, kempingów i pozostałych obiektów i miejsc zakwaterowania na krótkie pobyty, sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach działu 55.

Uwzględniając powyższe, usługa będąca przedmiotem analizy, polegająca na wynajmie lokali w budynku na rzecz podmiotów gospodarczych na podstawie umowy najmu, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 68 USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na mocy art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Ustawodawca dla usługi klasyfikowanej według PKWiU do działu 68 ani w ustawie, ani w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, nie przewidział obniżonej stawki podatku. Zatem właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).