0112-KDIL1-2.4012.5.2021.2.PM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 8 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 9 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do sprzedawanych przez Centrum biletów za udział w Warsztatach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

8 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do sprzedawanych przez Centrum biletów za udział w Warsztatach.

Wniosek został uzupełniony pismem z 9 marca 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Centrum”) jest posiadającą osobowość prawną samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta. Centrum działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r.) oraz swojego Statutu. Centrum jest podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) zarejestrowanym dla potrzeb VAT jako podatnik VAT czynny.

Statutowe cele działalności Centrum to:

1. tworzenie dóbr kultury, przygotowanie i realizacja wartościowych dzieł, projektów artystycznych i artystyczno-edukacyjnych,
2. rozbudzanie i rozwijanie różnych form aktywności twórczej dzieci i młodzieży;
3. organizacja seminariów i sesji naukowych poświęconych twórczości dla dzieci i młodzieży;
4. promocja polskiej sztuki dla dzieci i młodzieży w kraju i za granicą;
5. prowadzenie działalności wydawniczej związanej z realizacją zadań statutowych;
6. tworzenie systemu informacji i gromadzenie dokumentacji o najistotniejszych aspektach twórczości adresowanej do młodego odbiorcy;
7. realizacja zadań wynikających z założeń strategii Miasta.

Centrum nie prowadzi działalności w celu osiągnięcia zysku. Centrum może osiągać zyski z prowadzonej przez siebie działalności, które przeznaczane są jednak w całości na działalność statutową Centrum.

Centrum organizuje odpłatne i biletowane warsztaty z edukatorami dla nauczycieli i uczniów, warsztaty te dotyczą najczęściej prezentowanych przez Centrum spektakli i sztuk teatralnych (dalej: „Warsztaty”). Warsztaty w zależności od tego jakie przedstawienia są w danym momencie wystawiane w Centrum, powiązane są tematyką z przedstawieniami. Warsztaty odbywają się bezpośrednio przed lub po danym przedstawieniu. Warsztaty odbywające się przed przedstawieniem, poruszają zagadnienia dotyczące spektaklu, wprowadzając widzów w ich tematykę. Z kolei Warsztaty po przedstawieniu stanowią kontynuację tematu, który został poruszony w danym przedstawieniu. Typowo warsztaty odbywają się w tym samym miejscu, w którym prezentowany jest spektakl lub sztuka teatralna. Wstęp na warsztaty jest odpłatny. Zakup biletów na Warsztaty zazwyczaj jest powiązany z zakupem przez widza biletu na spektakl, bowiem Warsztaty mają na celu np. lepsze zrozumienie danego przedstawienia i rozwijają tematykę poruszoną w danym przedstawieniu etc. Typowo osoby dokonują zakupu biletów na Warsztaty przez osobę zainteresowaną przed lub po obejrzeniu danego spektaklu. Innymi słowy, zakup biletów na Warsztaty bez obejrzenia przedstawienia w Centrum (za wyjątkiem sytuacji, gdy bilet został już kupiony, a przedstawienie ma się odbyć) nie jest w praktyce możliwy.

Warsztaty prowadzone są przez pedagożki teatru (wybrane i zaproszone przez pracownika merytorycznego odpowiedzialnego za tego typu wydarzenia w Centrum), jak też przez osoby współpracujące z Centrum biorąc pod uwagę przedmiot spektaklu lub sztuki teatralnej. Obecnie z uwagi na pandemię COVID-19 w Polsce i panujący stan epidemii, Centrum wstrzymało prowadzenie Warsztatów, do momentu gdy znów to będzie możliwe. Centrum zamierza kontynuować swoją działalność w zakresie organizowania spektakli i towarzyszących im warsztatów po zniesieniu ograniczeń epidemiologicznych.

W uzupełnieniu do wniosku z 9 marca 2021 r. Zainteresowany wskazał, że zakup biletów na Warsztaty zazwyczaj jest powiązany z zakupem przez widza biletu na spektakl, bowiem Warsztaty mają na celu np. lepsze zrozumienie danego przedstawienia i rozwijają tematykę poruszoną w danym przedstawieniu etc. Typowo osoby dokonują zakupu biletów na Warsztaty przez osobę zainteresowaną przed lub po obejrzeniu danego spektaklu. Innymi słowy, zakup biletów na Warsztaty bez obejrzenia przedstawienia w Centrum w praktyce nie powinien mieć miejsca. Nie ma uzasadnienia merytorycznego ani praktycznego (uczestnikami warsztatów są widzowie spektaklu). Centrum nie warunkuje jednak sprzedaży biletów wstępu na Warsztaty od nabycia przez klienta biletu na spektakl, nie można więc całkowicie wykluczyć sytuacji, w której klient wykupi bilet wstępu na Warsztaty, bez nabycia biletu na spektakl, choć takie działanie nie miałoby merytorycznego uzasadnienia. W praktyce oba wydarzenia (spektakl i warsztaty) są ze sobą merytorycznie powiązane i odbywają się bezpośrednio po sobie.

Organizowane przez Wnioskodawcę Warsztaty stanowią realizację celów statutowych Centrum, którymi są m.in.:

• rozbudzanie i rozwijanie różnych form aktywności twórczej dzieci i młodzieży;
• organizacja seminariów i sesji naukowych poświęconych twórczości dla dzieci i młodzieży;
• promocja polskiej sztuki dla dzieci i młodzieży w kraju i za granicą
• realizacja zadań wynikających z założeń strategii Miasta.

Centrum jest samorządową instytucją kultury i działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r.).

Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 1 tej ustawy działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Biorąc więc pod uwagę postanowienia Statutu, jak i ww. ustawy należy zatem uznać, że celem prowadzonych Wnioskodawcę Warsztatów jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury, przez które należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Cel ten jest realizowany właśnie poprzez organizowanie Warsztatów o tematyce kulturalnej, ukierunkowanych na rozbudzanie, kształtowanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych młodych mieszkańców miasta i całego kraju (Statutu Centrum).

Centrum może prowadzić działalność gospodarczą, a środki uzyskane tą drogą mogą być wykorzystane wyłącznie na działalność statutową (Statutu Centrum). Centrum nie jest więc ukierunkowane na osiągnięcie zysku, a na realizację celów statutowych.

Nawet jeśli zatem Wnioskodawca osiągnie zyski z tytułu wykonywania wskazanych we wniosku czynności, to w przypadku ich osiągania będą one w całości przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług statutowych.

W art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy o VAT, wskazane zostały następujące czynności:

1. usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usługi związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalność agencji informacyjnych;
6. usługi wydawnicze;
7. usługi radia i telewizji,
8. usług ochrony praw.

Jak wskazał Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 2 grudnia 2014 r., nr PT1/033/32/354/1JU/14 dotyczącej rozumienia m.in. usług wstępu na gruncie ustawy o VAT:„(`(...)`) pod pojęciem »wstępu« w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, na siłownię – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie. Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu”.

Posiłkując się więc per analogiam zaprezentowanym przez Ministra Finansów pojęciem „wstępu”, sprzedaż przez Centrum biletów na udział w Warsztatach będzie mieścić się w pojęciu „wstępu”. Bilet ten umożliwia bowiem zarówno wejście do określonego miejsca (miejsca gdzie odbywają się Warsztaty), jak aktywnego uczestniczenia w Warsztatach. Stąd też stosując takie rozumowanie, należałoby przyjąć, że sprzedaż biletów na Warsztaty mieści się w kategorii usług wstępu wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca zwraca jednak uwagę, że przepis art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, zgodnie z treścią wniosku Centrum ma być przedmiotem wykładni w interpretacji indywidualnej (część E wniosku), dlatego nie jest wykluczone dokonanie przez Organ podatkowy innej oceny prawnej, czyli subsumpcji tego przepisu prawa materialnego do opisanej sprawy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do sprzedawanych przez Centrum biletów za udział w Warsztatach należy zastosować zwolnienie z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, do opłat pobieranych przez Centrum za udział w Warsztatach nie będzie miało zastosowanie zwolnienie z VAT, opłaty te będą opodatkowane VAT jako usługa wstępu.

Zwolnione od VAT są usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzone przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną (art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Natomiast w świetle art. 43 ust. 19 ustawy o VAT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego;
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych;
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.

Usługi Centrum jako usługi kulturalne.

Ustawa o VAT nie definiuje usług kulturalnych. W świetle definicji pojęcia „kultura” w internetowym słowniku PWN jest to materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory.

Natomiast w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r.) działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W opinii Centrum nie ulega wątpliwości, że umożliwienie osobom, które zakupiły bilet na Warsztaty, uczestnictwa w nich, stanowi usługę kulturalną. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, nabywając bilet na uczestnictwo w Warsztatach uczestnicy mają możliwość udziału w twórczych warsztatach.

Tym samym, zdaniem Centrum, opłaty za zakup biletów na Warsztaty stanowią wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez Centrum.

Jednak jeżeli usługa kulturalna stanowi jednocześnie usługę wstępu, nie będzie ona korzystała ze zwolnienia od VAT (art. 43 ust. 19 pkt 2 i 3 ustawy o VAT). Z tych też względów kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Centrum w związku z umożliwieniem uczestnictwa w organizowanych przez Centrum Warsztatach mają charakter usługi wstępu.

Usługi Centrum jako usługi wstępu.

Ustawa o VAT nie definiuje wprost pojęcia wstępu. Dlatego szukając znaczenia tego pojęcia, należy odwołać się przede wszystkim do językowego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie z definicją pojęcia wstępu ujętą w internetowym Słowniku Języka Polskiego należy go rozumieć jako: ,,możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zakup biletów na Warsztaty upoważnia do uczestnictwa w nich. Tym samym, spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Centrum jako usług wstępu.

Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia wstępu nie ma znaczenia czy możliwość wejścia czy uczestnictwa w danej atrakcji dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego.

Wynika to z systemowej wykładni przepisów ustawy o VAT, która wskazuje na możliwość zastosowania stawki VAT 8% do usług wstępu dotyczących uczestnictwa czynnego. Wskazuje na to poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy o VAT umożliwiając zastosowanie stawki VAT 8% do usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Nie ulega wątpliwości, że uczestnictwo we wskazanych wydarzeniach ma charakter czynny. A to oznacza, że obniżona stawka VAT ma zastosowanie zarówno do uczestnictwa czynnego, jak i biernego.

W przypadku przedstawionych w opisie stanu faktycznego Warsztatów – większość z nich ma charakter czynny. Jednak niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić usługę wstępu na wydarzenia kulturalne.

Takie podejście jest jednolicie prezentowane w orzecznictwie sądowym: „Wprowadzając stawki obniżone na tego typu usługi i obniżając tym samym ich koszt nabycia można preferować określone zachowania konsumentów. Jak to zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyżej wyroku z 30 stycznia 2014 r., wprowadzenie stawek obniżonych na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnieniu zdrowego trybu życia. W tym kontekście nieracjonalne byłoby preferowanie, poprzez stawki obniżone, wyłącznie usług rekreacyjnych polegających na biernym korzystaniu z obiektów, w których znajdują się urządzenia rekreacyjne czy sportowe” (wyrok NSA z 26 czerwca 2014 r., sygn. I FSK 1289/13).

Podobne stanowisko przyjął NSA w wyrokach z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt I FSK 349/13, z dnia 7 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 504/13 i z dnia 14 maja 2014 r., I FSK 943/13.

Co więcej, również Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 2 grudnia 2014 r., nr PT1/033/32/354/LJU/14 dotyczącej m.in. usług wstępu na wydarzenia kulturalne, uznał, że: „Zatem pod pojęciem «wstępu » w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, «na siłownię» – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie. Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu”.

Nie bez znaczenia jest fakt, że organizowane przez Centrum Warsztaty są bezpośrednio związane z uczestnictwem przez widzów w spektaklach i sztukach teatralnych, a uczestnicy nabywają bilety na spektakl oraz na Warsztaty.

Ze wskazanych powodów wynagrodzenie Centrum pobierane od uczestników za udział w Warsztatach towarzyszących spektaklom stanowi usługę wstępu, która wyłącza zastosowanie zwolnienia od VAT. W ocenie Centrum zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 19 ustawy, który wyłącza możliwość zastosowania zwolnienia w sytuacji przedstawionej we wniosku.

Tak więc przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi polegające na umożliwieniu uczestnikom czynnego lub biernego uczestnictwa w Warsztatach nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT

Brak możliwości zastosowania zwolnienia z VAT do opłat za uczestnictwo w Warsztatach, wynika również z interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w sprawie wydarzeń o zbliżonym charakterze organizowanych przez Centrum:

„Wobec powyższego, w ramach uczestnictwa w Obserwatoriach każdy z uczestników uzyskuje możliwość obejrzenia określonej liczby lub nawet wszystkich spektakli, wystaw, pokazów filmowych, koncertów, instalacji, performance-ów czy akcji twórczych odbywających się w ramach wydarzeń festiwalowych. Zatem opłata za udział w Obserwatorium spełnia wymóg klasyfikacji usług świadczonych przez Centrum jako usług wstępu. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że uczestnicy kwalifikujący się do udziału w Obserwatoriach są zobowiązani do wykonywania dodatkowych prac (np. napisania esejów w ramach Obserwatorium) lub posiadania szczególnych kwalifikacji, gdyż decydujące znaczenie ma przeważający charakter usługi, która sprowadza się do preferencyjnych warunków nabycia możliwości udziału w określonej ilości lub wszystkich wydarzeniach Festiwali oraz dodatkowej możliwości uczestniczenia w spotkaniach i dyskusjach twórczych odbywających się w trakcie Obserwatoriów. Tym samym do opłat pobieranych przez Centrum za udział w Obserwatoriach w ramach Festiwalu X i Festiwalu Y, należy zastosować stawkę VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy oraz odpowiednio poz. 182 lub 184 załącznika nr 3 do ustawy” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2018 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.43.2018.2.NK).

Podobne stanowisko wynika z innych interpretacji:

„W przedmiotowej sprawie czynności, za które pobierana jest opłata (bilet za wstęp na Festiwal) – jak wskazał Wnioskodawca – należy uznać za usługi o charakterze kulturalnym, w związku z czym ww. usługi można zaliczyć do grupy usług mieszczących się w poz. 184 załącznika nr 3 ustawy, a w konsekwencji, świadczenie to podlegać będzie opodatkowaniu obniżoną do wysokości 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług ” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 września 2015 r., sygn. ILPP3/4512-1-77/15-4/DC).

„(…) nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu. (`(...)`) przedstawione w opisie sprawy usługi polegające na umożliwieniu uczestnikom czynnego lub biernego uczestnictwa w wydarzeniach odbywających się w ramach Przeglądu będą opodatkowane z zastosowaniem stawki VAT 8% (odpowiednio poz. 182 lub 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT)” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 maja 2018 r., sygn.0112-KDIL1-2.4012.213.2018.1.AW).

Tym samym, zdaniem Centrum, do opłat pobieranych przez Centrum za udział w Wydarzeniu nie będzie miało zastosowanie zwolnienie z VAT.

Na powyższe wskazuje również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.605.2019.2.MSU:

„Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że w sytuacji, gdy podmiot organizujący na zlecenie daną imprezę, będzie dokonywał sprzedaży biletów «we własnym zakresie i na własne ryzyko gospodarcze» i wynagrodzenie z tytułu tej sprzedaży nie będzie należne od zlecającego (inicjatora imprezy), wówczas będziemy mieli do czynienia ze sprzedażą biletów wstępu, czyli usług rozrywkowych, artystycznych i związanych z rekreacją w zakresie wstępu, do których znajdzie zastosowanie stawka podatku w wysokości 8%”.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2018 r., wydaną dla Wnioskodawcy i potwierdzającą brak możliwości zastosowania zwolnienia z VAT do tego typu wydarzeń: „Zakup biletów na Wydarzenie upoważnia do uczestnictwa w organizowanych przez Centrum atrakcjach m.in. warsztatach twórczych. Tym samym spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Centrum jako usług wstępu. Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia wstępu nie ma znaczenia czy możliwość wejścia czy uczestnictwa w danej atrakcji dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego. Wynika to z systemowej wykładni przepisów ustawy o VAT, która wskazuje na możliwość zastosowania stawki VAT 8% do usług wstępu dotyczących uczestnictwa czynnego. Wskazuje na to poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT umożliwiając zastosowanie stawki VAT 8% do usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Nie ulega wątpliwości, że uczestnictwo we wskazanych wydarzeniach ma charakter czynny. A to oznacza, że obniżona stawka VAT ma zastosowanie zarówno do uczestnictwa czynnego, jak i biernego. W przypadku przedstawionych w opisie stanu faktycznego atrakcji Wydarzenia – większość z nich ma charakter bierny, ale mogą pojawić się niekiedy sytuacje, gdy np. w trakcie warsztatów będą miały miejsce zajęcia aktywujące najmłodszych uczestników. Jednak niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić usługę wstępu na wydarzenia kulturalne. (`(...)`) Tak więc przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi polegające na umożliwieniu uczestnikom czynnego lub biernego uczestnictwa w warsztatach twórczych będą opodatkowane z zastosowaniem stawki VAT 8% (odpowiednio poz. 182 lub 184 załącznika nr 3 do ustawy o VA T)”.

Podsumowując, w przedstawionym przez Centrum opisie zdarzenia przyszłego nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT. Zatem sprzedawane przez Centrum bilety na warsztaty nie będą korzystały ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z powyższego wynika, że ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

• podmioty prawa publicznego;
• podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;
• indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

W świetle art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z kolei w myśl art. 43 ust. 17a ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest posiadającą osobowość prawną samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta. Centrum działa na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz swojego Statutu. Centrum jest podatnikiem VAT zarejestrowanym dla potrzeb VAT jako podatnik VAT czynny.

Statutowe cele działalności Centrum to:

1. tworzenie dóbr kultury, przygotowanie i realizacja wartościowych dzieł, projektów artystycznych i artystyczno-edukacyjnych,
2. rozbudzanie i rozwijanie różnych form aktywności twórczej dzieci i młodzieży;
3. organizacja seminariów i sesji naukowych poświęconych twórczości dla dzieci i młodzieży;
4. promocja polskiej sztuki dla dzieci i młodzieży w kraju i za granicą;
5. prowadzenie działalności wydawniczej związanej z realizacją zadań statutowych;
6. tworzenie systemu informacji i gromadzenie dokumentacji o najistotniejszych aspektach twórczości adresowanej do młodego odbiorcy;
7. realizacja zadań wynikających z założeń strategii Miasta.

Centrum nie prowadzi działalności w celu osiągnięcia zysku. Centrum może osiągać zyski z prowadzonej przez siebie działalności, które przeznaczane są jednak w całości na działalność statutową Centrum.

Centrum organizuje odpłatne i biletowane Warsztaty. Warsztaty te w zależności od tego jakie przedstawienia są w danym momencie wystawiane w Centrum, powiązane są tematyką z przedstawieniami. Warsztaty odbywają się bezpośrednio przed lub po danym przedstawieniu. Warsztaty odbywające się przed przedstawieniem, poruszają zagadnienia dotyczące spektaklu, wprowadzając widzów w ich tematykę. Z kolei Warsztaty po przedstawieniu stanowią kontynuację tematu, który został poruszony w danym przedstawieniu. Typowo warsztaty odbywają się w tym samym miejscu, w którym prezentowany jest spektakl lub sztuka teatralna. Wstęp na warsztaty jest odpłatny. Zakup biletów na Warsztaty zazwyczaj jest powiązany z zakupem przez widza biletu na spektakl, bowiem Warsztaty mają na celu np. lepsze zrozumienie danego przedstawienia i rozwijają tematykę poruszoną w danym przedstawieniu etc. Typowo osoby dokonują zakupu biletów na Warsztaty przez osobę zainteresowaną przed lub po obejrzeniu danego spektaklu. Innymi słowy, zakup biletów na Warsztaty bez obejrzenia przedstawienia w Centrum (za wyjątkiem sytuacji, gdy bilet został już kupiony, a przedstawienie ma się odbyć) nie jest w praktyce możliwy.

Zakup biletów na Warsztaty bez obejrzenia przedstawienia w Centrum w praktyce nie powinien mieć miejsca. Nie ma uzasadnienia merytorycznego ani praktycznego (uczestnikami warsztatów są widzowie spektaklu). Centrum nie warunkuje jednak sprzedaży biletów wstępu na Warsztaty od nabycia przez klienta biletu na spektakl, nie można więc całkowicie wykluczyć sytuacji, w której klient wykupi bilet wstępu na Warsztaty, bez nabycia biletu na spektakl, choć takie działanie nie miałoby merytorycznego uzasadnienia. W praktyce oba wydarzenia (spektakl i warsztaty) są ze sobą merytorycznie powiązane i odbywają się bezpośrednio po sobie.

Celem prowadzonych przez Wnioskodawcę Warsztatów jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Cel ten jest realizowany właśnie poprzez organizowanie Warsztatów o tematyce kulturalnej, ukierunkowanych na rozbudzanie, kształtowanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych młodych mieszkańców i całego kraju.

Centrum może prowadzić działalność gospodarczą, a środki uzyskane tą drogą mogą być wykorzystane wyłącznie na działalność statutową. Centrum nie jest więc ukierunkowane na osiągnięcie zysku, a na realizację celów statutowych. Nawet jeśli zatem Wnioskodawca osiągnięcia zysków z tytułu wykonywania wskazanych we wniosku czynności, to w przypadku ich osiągania będą one w całości przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług statutowych.

Sprzedaż przez Centrum biletów na udział w Warsztatach będzie mieścić się w pojęciu „wstępu”. Bilet ten umożliwia bowiem zarówno wejście do określonego miejsca (miejsca gdzie odbywają się Warsztaty), jak aktywnego uczestniczenia w Warsztatach. Stąd też stosując takie rozumowanie, należałoby przyjąć, że sprzedaż biletów na Warsztaty mieści się w kategorii usług wstępu wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia do świadczonych przez Wnioskodawcę usług udziału w Warsztatach.

Analizując powołane powyżej regulacje zauważyć należy, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Podmiotem mogącym świadczyć usługi kulturalne korzystającym ze zwolnienia może być m.in. podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym pod warunkiem, że podmiot ten nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

Natomiast spełnienie warunku przedmiotowego odnosi się do wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…).

Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. („Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Ponadto Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia „kultura” w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r.), zwanej dalej ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Przepis art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, stanowi, że działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

W myśl art. 8 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Natomiast jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym (art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 państwowe instytucje kultury i art. 9 samorządowe instytucje kultury, zwane są dalej organizatorami, a ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia – należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury (art. 10 ust. 1 i ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Jak wskazano powyżej, zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Zainteresowany wypełnia przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Wnioskodawca jest podmiotem wpisanym do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta.

Również przesłanka o charakterze przedmiotowym będzie spełniona. Jak wynika z treści wniosku, uczestnicy mają możliwość udziału w twórczych warsztatach, których celem jest rozwinięcie tematyki poruszonej w danym spektaklu czy sztuce teatralnej oraz lepsze ich zrozumienie. Warsztaty prowadzone są w ramach działań statutowych w zakresie m.in. tworzenia dóbr kultury.

Tak więc świadczone przez Wnioskodawcę usługi opisane we wniosku stanowią usługi kulturalne.

Jednak jeżeli usługa kulturalna stanowi jednocześnie usługę wstępu, nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT (art. 43 ust. 19 pkt 3 ustawy o VAT). Dlatego kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Centrum w związku z umożliwieniem uczestnictwa w organizowanych przez Centrum Warsztatach mają charakter usług wstępu.

Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia „wstępu” nie ma znaczenia czy możliwość wejścia czy uczestnictwa w danym wydarzeniu dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego.

Pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, na siłownię – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Jak wskazał Wnioskodawca – z czym zgadza się tut. Organ – świadczone w ramach Warsztatów usługi mieszczą się w kategorii usług wstępu wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przesłanka zawarta w ww. przepisie, wyłączająca możliwość zwolnienia od podatku usług kulturalnych. Tym samym usługi te należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT.

Reasumując, do świadczonych przez Wnioskodawcę usług udziału w Warsztatach nie należy stosować zwolnienia od podatku od towarów i usług zatem sprzedaż biletów należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać jako prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.