Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, działka nr 1 jest zabudowana następującymi obiektami: 1. Budynek mieszkalno-biurowy - nieoddany do użytkowania, 2. Budynek noclegowo-żywieniowy - nieoddany do użytkowania, 3. Budynek xxx - oddany do użytkowania w 2002 r. Organ stwierdził, że: - Dostawa budynku xxx korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ między pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata, a dłużnik nie ponosił żadnych nakładów na ten budynek. - Dostawa budynków mieszkalno-biurowego oraz noclegowo-żywieniowego również korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ przy nabyciu tych nieruchomości dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, a budynki te nie były ulepszane. - Dostawa gruntu działki nr 1 w części zabudowanej wymienionymi budynkami korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT. - Dostawa części działki nr 1, która nie jest zabudowana, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ dla tej części działki brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 23 lutego 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.) oraz pismem z 8 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki 1 – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 grudnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki 1. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 lutego 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 10 lutego 2021 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.961.2020.1.EJU oraz pismem z 8 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 29 marca 2021 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.961.2020.2.EJU.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Egzekucja została skierowana do nieruchomości działki nr 1 objętej księga wieczystą nr xxx położonej w miejscowości xxxx., Gmina xxxx., powiat xxxxx.
Wypis z rejestru gruntów Starostwo xxxx działka 1:
Tabela 1. – załącznik PDF
Dla działki nr 1 brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy działka 1 leży w terenie oznaczonym w przeważającej większości w terenie oznaczonym symbolem W – tereny zbiorników wodnych i stawów rybnych, w części w terenie symbolu U – tereny usług obejmujące m.in. usługi handlu, gastronomii, rzemiosło turystyki oraz w niedużej części w terenie symbolu RL– tereny lasów oraz terenie RP– tereny użytków rolnych.
Działka zabudowana jest budynkami:
Stawy nie posiadają stosownej dokumentacji w zakresie gospodarczego korzystania ze środowiska, nie posiadają ważnej decyzji udzielającej pozwolenia wodno-prawnego na szczególne korzystanie z wód.
Nieruchomość nabyta przez dłużnika A. Dłużnik złożył oświadczenie, iż nieruchomości nie były wykorzystane do działalności zwolnionej od podatku VAT (podatek od towarów i usług), dłużnik nie ponosił nakładów na nieruchomość, nie miał prawa do odliczenia.
W uzupełnieniu podano następujące informacje.
W odpowiedzi na pytanie organu, czy dostawa działki nr 1 miała już miejsce? Jeśli tak, należy wskazać datę, Wnioskodawca podał, że dostawa działki nr 1 miała już miejsce w wyniku prawomocnego postanowienia o przysądzeniu własności działki na rzecz wierzyciela w wyniku przejęcia nieruchomości na własność – 26 stycznia 2017 r. data prawomocności postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości – data dostawy.
Dłużnik prowadził działalność gospodarczą A. prowadząca działalność gospodarczą A.– ustalono, iż dłużnik nie figuruje w rejestrze VAT/rejestr wykazów podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT – www.podatki.gov.pl.
Dłużnik złożył oświadczenie, iż działka nie była wykorzystywana do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług, dłużnik nie miał prawa do odliczenia podatku VAT; dłużnik złożył oświadczenie, iż nie ponosił nakładów na nieruchomość, nie miał prawa do odliczenia podatku VAT.
Nieruchomość została nabyta przez dłużnika A., a następnie wniesiona przez nią na zasadzie przeniesienia własności/aport/na rzecz S. dnia 21 stycznia 2013 r. Przeniesienie to zostało wyrokiem Sądu uznane za bezskuteczną w stosunku do wierzyciela prowadzącego egzekucję.
Dłużnik oświadczył, iż działka nie była wykorzystywana do działalności zwolnionej od podatku VAT, dłużnik złożył oświadczenie, iż nie ponosił nakładów na nieruchomość, dłużnik nie miał prawa do odliczenia podatku VAT.
W odpowiedzi na pytanie organu, Czy działka została nabyta jako zabudowana budynkiem:
Wnioskodawca opowiedział, że w dniu przeniesienia tj. 2 października 2012 r. własności działki nr 1, działka ta była zabudowana / zgodnie z zapisami Aktu Notarialnego /:
Zgodnie z zapisami w Akcie Notarialnym dostawa działki 1 podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 9 oraz pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r, o podatku od towarów i usług. Dłużnik złożył oświadczenie, iż przy nabyciu nieruchomości dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, jak również budynki te nie były ulepszane, dłużnik nie ponosił żadnych nakładów na budynki, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.
Dłużniczka A. nabyła działkę nr 1 dnia 2 października 2012 r. na podstawie Aktu Notarialnego Umowy Przeniesienia Własności Repertorium A numer xxx przed notariuszem M. w jego Kancelarii Notarialnej w L., przy ulicy B. numer 1, nieruchomość została nabyta na podstawie Aktu Notarialnego, organ egzekucyjny nie posiada wiedzy, czy nabycie nieruchomości zostało udokumentowane fakturą VAT.
W odpowiedzi na pytanie organu, czy dla części działki nr 1 która nie jest zabudowana obowiązuje decyzja o warunkach zabudowy, jeżeli tak to jaki rodzaj zabudowy ona przewidywała, Wnioskodawca wskazał, że dla działki nr 1 brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy. Dla działki objętej nr 1 jest studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy / Uchwała nr xxx Rady Gminy z 24 lutego 2001 r. zmieniona uchwałą nr xxx Rady Gminy z dnia 15 grudnia 2007 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Wnioskodawca wnosi o wskazanie, czy dostawa działki 1 zabudowanej budynkami:
korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
Stanowisko Wnioskodawcy:
W ocenie organu egzekucyjnego dostawa działki nr 1 korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Działka leży w terenie oznaczonym w przeważającej części symbolem „W” tereny wód i zbiorników wodnych stawów rybnych, a w części w terenie symbolu „RL” tereny lasów, TR tereny użytków rolnych, „U” tereny usług. Dłużnik złożył oświadczenie, iż nie ponosił żadnych nakładów na działkę oraz nie miał prawa do odliczenia podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685), Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle przedstawionego powyżej przepisu nieruchomość, zarówno gruntowa jak i zabudowana spełnia definicje towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Przy czym, zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przy czym przez tereny budowlane – w myśl art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333).
W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.
Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że działka nr 1 zabudowana jest budynkami:
Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy działka 1 o pow. 12,11 ha, leży w terenie oznaczonym w przeważającej większości w terenie oznaczonym symbolem W – tereny zbiorników wodnych i stawów rybnych, w części w terenie symbolu U – tereny usług obejmujące m.in. usługi handlu, gastronomii, rzemiosło turystyki oraz w niedużej części w terenie symbolu RL – tereny lasów oraz terenie RP – tereny użytków rolnych. Z wniosku wynika, że dla części działki nr 1 która nie jest zabudowana brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy. Nieruchomość została nabyta przez dłużnika A. w dniu 2 października 2012 r. na podstawie aktu notarialnego. Działka została nabyta jako zabudowana ww. budynkami. Dostawa działki 1 podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 9 oraz pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Dłużnik złożył oświadczenie, iż przy nabyciu nieruchomości dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, jak również budynki te nie były ulepszane, dłużnik nie ponosił żadnych nakładów na budynki, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Dłużnik złożył oświadczenie, iż nieruchomości nie były wykorzystane do działalności zwolnionej od podatku VAT. W uzupełnieniu wniosku podano, że dostawa działki nr 1 miała już miejsce w wyniku prawomocnego postanowienia o przysądzeniu własności działki na rzecz wierzyciela w wyniku przejęcia nieruchomości na własność – 26 stycznia 2017 r. data prawomocności postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości – data dostawy.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości (działki nr 1) zabudowanej budynkiem mieszkalno-biurowym, budynkiem noclegowo-żywieniowym oraz budynkiem xxxx.
W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie dla planowanej dostawy nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy w odniesieniu do budynków posadowionych na ww. działce miało miejsce pierwsze zasiedlenie.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do budynku xxxx, należy stwierdzić, że dostawa tego budynku nie nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, gdyż jak wynika z opisu sprawy ww. obiekt został zasiedlony. Wnioskodawca wskazał, że budynek xxx został oddany do użytkowania w 2002 r. Ponadto jako podano w opisie sprawy, przy nabyciu nieruchomości (zabudowanej m.in. budynkiem xxxx) dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, budynki nie były ulepszane, dłużnik nie ponosił żadnych nakładów na budynki, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. W stosunku do budynku xxxx posadowionego na działce nr 1 spełnione są więc łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy; tj. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż dwa lata, a dłużnik nie ponosił żadnych nakładów na budynki.
W związku z powyższym dostawa budynku xxxx posadowionego na działce nr 1 korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Natomiast w odniesieniu do budynku mieszkalno-biurowego oraz noclegowo-żywieniowego nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 gdyż jak podano w opisie sprawy budynki nie zostały oddane do użytkowania.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że czynność dostawy nieoddanych do użytkowania budynków nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Do pierwszego zasiedlenia ww. budynku nie doszło również w dniu 2 października 2012 r. tj. w dniu nabycia przez dłużnika nieruchomości. Wtedy bowiem ze względu na fakt, budynki te nie zostały oddane do używania, ich dostawa była dokonywana przed pierwszym zasiedleniem. Zatem do tej pory nie doszło do pierwszego zasiedlenia rozumianego – zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 – szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”, ale po jego wybudowaniu.
W związku z brakiem możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
Aby dostawa mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu muszą być spełnione oba warunki określone w tym przepisie.
Kluczowym elementem determinującym opodatkowanie podatkiem VAT czynności polegającej na dostawie budynku jest to, czy przy nabyciu w stosunku do obiektu nie przysługiwało dokonującemu jego dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przy zakupie omawianej nieruchomości Dłużnikowi takie prawo nie przysługiwało. Nieruchomość została bowiem zakupiona jako korzystająca ze zwolnienia podstawie art. 43 ust.1 pkt 9 oraz pkt 10a ustawy, jak również budynki te nie były ulepszane, nie poniesiono żadnych nakładów na budynki.
Mając na względzie wskazane przez Wnioskodawcę informacje, należy stwierdzić, że dostawa budynku mieszkalno-biurowego oraz noclegowo-żywieniowego korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ zostały spełnione wszystkie przesłanki dla zastosowania tego zwolnienia.
Również dostawa gruntu działki 1 w części przyporządkowanej do ww. budynków będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.
Odnosząc się do pozostałej części działki nr 1, należy mieć na uwadze, że jak podał Wnioskodawca, dla części działki nr 1, która nie jest zabudowana brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy. Jak już wskazano na wstępie elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym – jak wyjaśniono wyżej – o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.
Skoro dla części działki nr 1, która nie jest zabudowana nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, oznacza to, że działki w tej części nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.
Zatem, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do dostawy działki nr 1 w części dla której nie istnieje miejscowy planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Podsumowując, dostawa gruntu działki 1 w części zabudowanej budynkiem xxxx, budynkiem mieszkalno-biurowym, budynkiem noclegowo-żywieniowy, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, natomiast w części niezabudowanej korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili