0115-KDST1-2.450.1501.2020.2.EA

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 16 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.), uzupełnionego w dniu 8 marca 2021 r. (data wpływu) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – (…)

Opis towaru: preparat agrochemiczny, (…). Preparat zawiera kompozycję syntetycznych składników w postaci dyspersji wodnej (…).

Rozstrzygnięcie: CN 39

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniu 8 marca 2021 r. w zakresie sklasyfikowania towaru: „(…)” według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

Produkt (…) (dalej Produkt) nie jest środkiem ochrony roślin w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz.U. z 2019, poz. 1900 t.j.) Nie dokonano wpisu tego produktu do rejestru środków ochrony roślin ze względu na niewypełnienie definicji środka ochrony roślin zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin oraz ww. ustawy o środkach ochrony roślin. Jest to preparat agrochemiczny, (…). Preparat zawiera kompozycję syntetycznych składników w postaci dyspersji wodnej (…).

Produkt należy stosować w zależności od rośliny uprawnej. (…).

Skład produktu (…):

(…)

Ponadto w uzupełnieniu Wniosku wskazano, że w Produkcie nie zachodzi reakcja chemiczna. Woda, która znajduje się w produkcie, ulega odparowaniu i tworzy się film (…).(…).

(…)

(…)

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej – Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega zasadom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę. Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 39 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Tworzywa sztuczne i artykuły z nich”. Zgodnie natomiast z uwagą 4 do działu 39 „ Wyrażenie „kopolimery” obejmuje wszystkie polimery, w których żadna pojedyncza jednostka monomerowa nie stanowi 95 % masy lub więcej całkowitej zawartości polimeru.

_

W niniejszym dziale, z wyjątkiem miejsc, gdzie z kontekstu wynika inaczej, kopolimery (włącznie z produktami kopolikondensacji, kopoliaddycji, z kopolimerami blokowymi i kopolimerami szczepionymi) oraz mieszaniny polimerów należy klasyfikować do pozycji obejmującej polimery tej jednostki komonomeru, która przeważa nad każdą inną jednostką pojedynczego komonomeru. W niniejszej uwadze jednostki składowe komonomerów polimerów objętych tą samą pozycją powinny być ujmowane razem.

_

W przypadku gdy nie przeważa żadna jednostka pojedynczego komonomeru, kopolimery lub mieszaniny polimerów, zależnie od okoliczności, należy klasyfikować do pozycji, która w porządku numerycznym pojawia się ostatnia wśród tych, które w takim samym stopniu zasługują na uwzględnienie.”.

W Notach wyjaśniających do działu 39 CN wskazano:

„Kopolimery i mieszaniny kopolimerów

_

Określenie „kopolimery” zdefiniowane jest w uwadze 4. do niniejszego działu; są to polimery, w których żaden pojedynczy izomer nie stanowi 95 % masy lub więcej łącznej zawartości polimeru.

Zatem, na przykład polimer składający się z 96 % jednostek monomeru propylenowego i 4 % innych jednostek monomeru alkenowego, nie jest uważany za kopolimer.

Kopolimery obejmują produkty kopolikondensacji, produkty kopoliaddycji, kopolimery blokowe i kopolimery szczepione.

(…)

Formy podstawowe

Pozycje od 3901 do 3914 obejmują tylko towary w formach podstawowych. Pojęcie „forma podstawowa” zdefiniowane jest w uwadze 6. do niniejszego działu, dotyczy ono następujących postaci:

_

(1) Cieczy i past. Mogą to być podstawowe polimery, które do utworzenia gotowego materiału wymagają „utwardzenia”, za pomocą ciepła lub w inny sposób lub też formy dyspersyjne (emulsje i zawiesiny), albo roztwory materiałów nieutwardzonych, bądź też częściowo utwardzonych. Oprócz substancji koniecznych dla „utwardzenia” takich, jak utwardzacze (związki sieciujące) lub inne współreagenty i przyspieszacze, ciecze te lub pasty mogą zawierać inne materiały, takie jak plastyfikatory, stabilizatory, wypełniacze i substancje barwiące, przeznaczone przede wszystkim do nadania gotowym produktom specjalnych właściwości fizycznych lub innych pożądanych cech. Ciecze i pasty są używane do odlewania, wytłaczania itp., a także jako materiały impregacyjne, powłoki powierzchniowe, bazy lakierów i farb oraz jako kleje, środki zagęszczające, flokulanty itp.”

Z brzmienia pozycji 3903 CN wynika, że obejmuje ona: „Polimery styrenu, w formach podstawowych”.

Z brzmienia pozycji 3906 CN wynika, że obejmuje ona: „Polimery akrylowe w formach podstawowych”.

Natomiast towar wskazany we wniosku nie spełnia kryteriów i nie posiada właściwości określonych dla towarów objętych pozycją 3808, która obejmuje: Środki owadobójcze, gryzoniobójcze, grzybobójcze, chwastobójcze, opóźniające kiełkowanie, regulatory wzrostu roślin, środki odkażające i podobne produkty, pakowane do postaci lub w opakowania do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów lub artykułów (na przykład taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy).

Uwzględniając powyższe, a przede wszystkim fakt, że składniki towaru: dyspersja wodna (…) i (…) pełnią główną - (…) funkcję w produkcie, przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 39, a nie jak wskazał Wnioskodawca towarów objętych działem 38. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1 reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 10 wskazano bez względu na CN „Nawozy i środki ochrony roślin - zwykle przeznaczone do wykorzystywania w produkcji rolnej, oraz pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych“.

Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. z 2021 r., poz. 76) – nawozami są produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych lub zwiększania żyzności gleb albo zwiększania żyzności stawów rybnych, którymi są nawozy mineralne, nawozy naturalne, nawozy organiczne i nawozy organiczno-mineralne.

Na podstawie art. 2 pkt a) rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów (Dz. Urz. UE. L. 304 z dnia 21 listopada 2003 r. ze zm.) – „nawóz” oznacza substancję, której główną funkcją jest dostarczanie składników pokarmowych roślinom.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz.U. z 2020 r., poz. 2097) użyte w ustawie określenie „środek ochrony roślin” oznacza środek ochrony roślin, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz. Urz. UE. L. 309 z dnia 24 listopada 2009 r.).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, za środki ochrony roślin uważa się środki w postaci, w jakiej są one dostarczane użytkownikowi, składające się z substancji czynnych, sejfnerów lub synergetyków lub zawierających te składniki, i przeznaczonych do jednego z następujących zastosowań:

1. ochrona roślin lub produktów roślinnych przed wszelkimi organizmami szkodliwymi lub zapobieganie działaniu takich organizmów, chyba że głównym przeznaczeniem takich produktów jest utrzymanie higieny, a nie ochrona roślin lub produktów roślinnych;
2. wpływanie na procesy życiowe roślin, na przykład poprzez substancje działające jako regulatory wzrostu, inne niż składnik odżywczy lub biostymulator;
3. zabezpieczanie produktów roślinnych w zakresie, w jakim takie substancje lub środki nie podlegają szczególnym przepisom wspólnotowym dotyczącym środków konserwujących;
4. niszczenie niepożądanych roślin lub części roślin z wyjątkiem glonów, chyba że dane środki są stosowane na glebę lub wodę w celu ochrony roślin;
5. hamowanie lub zapobieganie niepożądanemu wzrostowi roślin z wyjątkiem glonów, chyba że dane środki są stosowane na glebę lub wodę w celu ochrony roślin.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 lit. d ww. rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 adiuwanty to substancje lub preparaty składające się ze składników obojętnych lub preparatów zawierających jeden lub kilka składników obojętnych, w postaci, w jakiej są one dostarczane użytkownikowi i wprowadzane do obrotu, aby użytkownik mógł mieszać je ze środkiem ochrony roślin, i które zwiększają jego skuteczność lub inne jego właściwości jako pestycydu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wskazany we wniosku towar, preparat o właściwościach (…), ze względu na skład, właściwości oraz przeznaczenie można zaliczyć do grupy tzw. adiuwantów. Zatem „(…)”, będący adiuwantem stanowi odrębną kategorię produktów objętych art. 2 ust. 3 lit. d ww. rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 i nie może być kwalifikowany jako nawóz, czy środek ochrony roślin w rozumieniu ww. przepisów prawnych.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar klasyfikowany jest do działu 39 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie został objęty obniżoną stawką podatku, jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).