0114-KDIP1-3.4012.724.2020.2.MPE

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 2 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 18 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 12 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.724.2020.1.MPE (doręczone Stronie w dniu 14 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z rozszerzeniem działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z rozszerzeniem działalności gospodarczej. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 18 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 12 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.724.2020.1.MPE.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą będącą biurem rachunkowym z wyłączeniem doradztwa podatkowego, w związku z tym nie jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawczyni zamierza rozszerzyć działalność o wypełnianie i przygotowywanie wniosków legalizujących pobyt oraz pracę cudzoziemców na terenie Polski. Po konsultacji telefonicznej z GUS (Główny Urząd Statystyczny)-em Wnioskodawczyni ustaliła, że czynności te wchodzą w zakres PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) o numerze 74.90.Z.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że rozpoczęcie działalności gospodarczej nastąpiło dnia 26 listopada 2012 r. W ramach świadczonych usług Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności o charakterze doradczym oraz prawniczym. Przez cały okres prowadzenia działalności korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Wartość sprzedaży za 2019 r. oraz 2020 r. nie przekroczyła 200 tys. zł. Wnioskodawczyni planuje rozszerzyć działalność gospodarczą o usługę wypełniania i przygotowywania wniosków legalizujących pobyt oraz pracę cudzoziemców na terenie Polski dla firm zatrudniających cudzoziemców. W tym między innymi przygotowywanie wniosków na wydanie zezwoleń na pobyt czasowy i pracę, zezwoleń na pracę typu A, oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, przeprowadzanie testu rynku pracy w celu uzyskania Informacji Starosty. Po konsultacji telefonicznej z GUS-em Wnioskodawczyni ustaliła, że czynności te wchodzą w zakres PKD o numerze 74.90.Z.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy powyżej opisane usługi mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w ramach limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), świadczenie przyszłych usług będzie zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT do momentu przekroczenia sprzedaży 200 tys. zł netto w roku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (CN 271600000),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
      • pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU ex 45.4);
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że od 26 listopada 2012 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie biura rachunkowego z wyłączeniem doradztwa podatkowego, w związku z tym nie jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach świadczonych usług Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności o charakterze doradczym oraz prawniczym. Przez cały okres prowadzenia działalności korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Wartość sprzedaży za 2019 r. oraz 2020 r. nie przekroczyła 200 tys. zł. Wnioskodawczyni planuje rozszerzyć działalność gospodarczą o usługę wypełniania i przygotowywania wniosków legalizujących pobyt oraz pracę cudzoziemców na terenie Polski dla firm zatrudniających cudzoziemców. W tym między innymi przygotowywanie wniosków na wydanie zezwoleń na pobyt czasowy i pracę, zezwoleń na pracę typu A, oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, przeprowadzanie testu rynku pracy w celu uzyskania Informacji Starosty. Po konsultacji telefonicznej z GUS-em Wnioskodawczyni ustaliła, że czynności te wchodzą w zakres PKD o numerze 74.90.Z.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego po rozszerzeniu działalności gospodarczej.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, aby sprzedaż dokonywana przez podatnika podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, podatnik nie może wykonywać czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wnioskodawczyni wyjaśniła, że nie wykonuje czynności o charakterze doradczym oraz prawniczym. Nowa usługa będzie polegała na wypełnianiu i przygotowywaniu wniosków legalizujących pobyt oraz pracę cudzoziemców na terenie Polski dla firm zatrudniających cudzoziemców, w tym między innymi przygotowywanie wniosków na wydanie zezwoleń na pobyt czasowy i pracę, zezwoleń na pracę typu A, oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, przeprowadzanie testu rynku pracy w celu uzyskania Informacji Starosty. Poza tym Wnioskodawczyni w opisie sprawy zaznaczyła, że wartość sprzedaży w roku 2020 nie przekroczyła 200.000 zł.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że usługi, o które Wnioskodawczyni zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą nie zostały wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy, tym samym Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego (2021) wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200.000 zł – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – ww. zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia Wnioskodawczyni straci również, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.