0113-KDIPT1-3.4012.923.2020.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu), uzupełnionym pismami z dnia 16 grudnia 2020 r. (data wpływu 18 grudnia 2020 r.) oraz z dnia 22 lutego 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika w związku ze sprzedażą działek oraz braku obowiązku rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika w związku ze sprzedażą działek oraz braku obowiązku rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 16 grudnia 2020 r. oraz z dnia 22 lutego 2021 r. w zakresie przedstawienia odpisu pełnomocnictwa, doprecyzowania opisu sprawy oraz o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 2009 roku w wyniku spadkobrania nabyła 4 działki, o łącznej powierzchni 2,59 ha, o numerach `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty rolne) i `(...)` (grunty rolne zabudowane domem drewnianym do rozbiórki). Na odziedziczonych działkach Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności rolniczej, leśnej ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej.

Działki te nie były również przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Działka numer `(...)` zabudowana domem drewnianym do rozbiórki została sprzedana 15-06-2018 roku. W kwietniu 2020 roku działka numer `(...)` o powierzchni 1,065 ha decyzją Wójta Gminy `(...)` została podzielona na 9 mniejszych o numerach `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)`, z których dwie `(...)` i `(...)` zostały przeznaczone pod drogi dojazdowe.

We wrześniu 2020 roku działki rolne niezabudowane o numerach `(...)`, `(...)` i `(...)` zostały sprzedane rolnikowi. Uzyskane ze sprzedaży działek pieniądze przeznaczone były na bieżące potrzeby Wnioskodawczyni, w tym na spłatę kredytu i utrzymanie dzieci na studiach. Obecnie Wnioskodawczyni planuje sprzedaż kolejnych działek, a uzyskane z tego środki finansowe będą przeznaczone na bieżące potrzeby Wnioskodawczyni i jej rodziny.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 04.02.2021 roku (odebrane 16.02.2021 roku) sygn. 0113- KDIPT1-3.4012.923.2020.1.MK Wnioskodawczyni wyjaśnia, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2009 roku w wyniku spadkobrania nabyła 4 działki, o łącznej powierzchni 2,59 ha, o numerach `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty rolne) i `(...)` (grunty rolne zabudowane domem drewnianym do rozbiórki). Na odziedziczonych działkach Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności rolniczej, leśnej ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Działki te nie były również przedmiotem najmu lub dzierżawy. W kwietniu 2020 roku działka numer `(...)` o powierzchni 1,065 ha decyzją Wójta Gminy `(...)`, wydaną na wniosek Wnioskodawczyni, została podzielona na 9 mniejszych o numerach `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)`, z których dwie `(...)` i `(...)` zostały przeznaczone pod drogi dojazdowe. Podział działki nr `(...)` był uzasadniony wyłącznie możliwością częściowego spieniężania prywatnego majątku w miarę potrzeb Wnioskodawczyni. Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 z późn. zm.) podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego, a w razie braku tego planu stosuje się przepisy art. 94. Natomiast zgodnie z art. 94 w przypadku braku planu miejscowego, jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu, podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli:

• nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi, albo

• jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wobec powyższego warunkiem podziału działki nr `(...)` na mniejsze było wcześniejsze uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy. Z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działki nr `(...)` wystąpiła osobiście Wnioskodawczyni. Działka nr `(...)` jak również działki powstałe w wyniku podziału nie były w żaden sposób ulepszane. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż kolejnych działek, o numerach `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)` a uzyskane z tego środki finansowe będą przeznaczone na bieżące potrzeby Wnioskodawczyni i jej rodziny.

Ponadto Wnioskodawczyni udziela odpowiedzi na sformułowane w w/w wezwaniu pytania:

1. Należy wskazać nr działek, które są przedmiotem wniosku.

Odpowiedź:

Zapytanie dotyczy działek o nr numerach `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)`.

1. Kto wystąpił z wnioskiem o podział działki nr `(...)`?

Odpowiedź:

Wniosek o podział działki nr `(...)` złożyła osobiście Wnioskodawczyni.

1. Czy przed sprzedażą działek będących przedmiotem wniosku Wnioskodawczyni poczyniła/zamierza poczynić jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości ww. nieruchomości (np. uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia)? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?

Odpowiedź:

Wnioskodawczyni nie zamierzała, nie czyniła i nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań polegających na uzbrojeniu terenu działek będących przedmiotem zapytania jak również działań marketingowych charakterystycznych dla przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie obrotu nieruchomościami.

1. Czy Wnioskodawczyni zamieszczała/będzie zamieszczała ogłoszenia o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp.?

Odpowiedź:

Wnioskodawczyni nie zamieszczała i nie zamierza zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży działek będących przedmiotem zapytania w środkach masowego przekazu.

1. Należy wskazać jakie czynności Wnioskodawczyni podejmowała/będzie podejmowała w związku ze sprzedażą działek objętych zakresem wniosku.

Odpowiedź:

Wnioskodawczyni w związku z planowaną zamiarem sprzedaży działki nr `(...)` dokonała podziału w/w działki na 9 mniejszych o numerach `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)`, z których dwie `(...)` i `(...)` zostały przeznaczone pod drogi dojazdowe. Podział działki nr `(...)` był uzasadniony wyłącznie możliwością częściowego spieniężania prywatnego majątku w miarę potrzeb Wnioskodawczyni. Działka nr `(...)` jak również działki powstałe w wyniku podziału nie były w żaden sposób ulepszane. W dniu 07.08.2020 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę pośrednictwa sprzedaży nieruchomości będących przedmiotem zapytania, na podstawie której zleciła Pośrednikowi wykonywanie czynności zmierzających do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości będących przedmiotem zapytania poprzedzonych umową przedwstępną lub umowy przedwstępnej lub umowy sprzedaży niepoprzedzonej umową przedwstępną. Zgodnie z umową pośrednictwa Wnioskodawczyni upoważniła Pośrednika do pobrania dokumentów niezbędnych do sprzedaży nieruchomości oraz wglądu w informacje niezbędne do sprzedaży nieruchomości będących przedmiotem zapytania.

1. Czy dla działek objętych zakresem wniosku został/zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, należy wskazać, z czyjej inicjatywy został/zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i jakie określa przeznaczenie przedmiotowych działek.

Odpowiedź:

Dla działek będących przedmiotem zapytania nie ma uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego, a nieruchomości położone są na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu.

1. Czy na dzień sprzedaży dla działek objętych zakresem wniosku zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy? Jeżeli tak to należy wskazać kto wystąpił z wnioskiem o wydanie ww. decyzji.

Odpowiedź:

Dla działek będących przedmiotem zapytania nie ma uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego, a nieruchomości położone są na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu. Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 z późn. zm.) podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego, a w razie braku tego planu stosuje się przepisy art. 94. Natomiast zgodnie z art. 94 w przypadku braku planu miejscowego, jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu, podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli:

• nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi, albo

• jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wobec powyższego warunkiem podziału działki nr `(...)` na mniejsze było wcześniejsze uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy. Z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działki nr `(...)` wystąpiła osobiście Wnioskodawczyni.

1. Należy wskazać czy Wnioskodawczyni zawarła/będzie zawierać przedwstępne umowy sprzedaży ww. nieruchomości z nabywcą/nabywcami? Jeżeli tak, to należy wskazać:
   1. Jakie są/będą postanowienia umowy przedwstępnej?
   2. Czy w umowie przedwstępnej zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działek na nabywcę? Jeśli tak to jakie?

Odpowiedź:

Wnioskodawczyni nie zawarła na razie żadnej umowy przedwstępnej dotyczącej nieruchomości będących zapytania i nie planuje zawarcia takich umów w przyszłości.

1. Czy w związku ze sprzedażą działek zostało/zostanie udzielone nabywcy pełnomocnictwo/zgoda do dokonania w imieniu Wnioskodawczyni dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości? Jeżeli tak to należy podać przedmiot oraz zakres ww. pełnomocnictw/zgód oraz jakie konkretnie czynności nabywca wykonuje/będzie wykonywać.

Odpowiedź:

Wnioskodawczyni poza upoważnieniem udzielonym Pośrednikowi do pobrania dokumentów niezbędnych do sprzedaży nieruchomości oraz wglądu w informacje niezbędne do sprzedaży nieruchomości będących przedmiotem zapytania nie udzielała jakichkolwiek innych upoważnień lub pełnomocnictw.

1. Czy działki objęte zakresem wniosku od momentu nabycia do momentu sprzedaży były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług), do której były/są wykorzystywane działki, wykonywała Wnioskodawczyni – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

Odpowiedź:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i nie prowadziła ani nie prowadzi działalności gospodarczej, leśnej, rolniczej ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Nie jest też podatnikiem podatku od towarów i usług. Działka nr `(...)` o powierzchni 1,065 ha, która został podzielona na 9 mniejszych o numerach `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)` została przez Wnioskodawczynię nabyta w wyniku spadkobrania, w związku z tym Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działki te nie były również przedmiotem najmu lub dzierżawy.

1. Czy z tytułu nabycia działek Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.

Odpowiedź:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest też podatnikiem podatku od towarów i usług. Działka nr `(...)` o powierzchni 1,065 ha, która została podzielona na 9 mniejszych o numerach `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)` została przez Wnioskodawczynię nabyta w wyniku spadkobrania, w związku z tym Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni w związku ze sprzedażą działki o numerze `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)` lub `(...)`, powstałych w wyniku podziału działki numer `(...)` otrzymanej w drodze spadkobrania po matce, będących jej majątkiem prywatnym stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług?
2. Czy Wnioskodawczyni w związku ze sprzedażą działki o numerze `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)` lub `(...)`, powstałych w wyniku podziału działki numer `(...)` otrzymanej w drodze spadkobrania po matce, będących jej majątkiem prywatnym będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni w 2009 roku w wyniku spadkobrania nabyła 4 działki, o łącznej powierzchni 2,59 ha, o numerach `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty rolne) i `(...)` (grunty rolne zabudowane domem drewnianym do rozbiórki). Na odziedziczonych działkach Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności rolniczej, leśnej ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Działki te nie były również przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działki o numerach `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)`,w celu polepszenia warunków życia i dalszego kształcenia dzieci. Działka nr `(...)` o powierzchni 1,065 ha została podzielona na mniejsze w celu lepszego zagospodarowania własnym majątkiem.

Działki nie zostały ulepszone, a podział działki nr `(...)` wynikał z możliwości częściowego spieniężenia prywatnego majątku w miarę potrzeb Wnioskodawczyni, po drugie nabywcy chcą kupować tylko mniejsze i tańsze działki.

W momencie sprzedaży działek Wnioskodawczyni dokonuje czynności zwykłego zarządu swoim prywatnym majątkiem, i nie robi tego w ramach działalności gospodarczej. Tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) i nie będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - dalej jako uVAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towary to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 uVAT), a przez sprzedaż, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 uVAT). W myśl art. 7 ust. 1 uVAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co oznacza, że obejmuje każdą czynność polegającą na wydaniu rzeczy lub jej części przez zbywcę nabywcy, w wyniku której nabywca uzyskuje prawo do faktycznego dysponowania rzeczą lub jej częścią tak, jakby był właścicielem tej rzeczy.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 uVAT, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z tą czynnością jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 1 uVAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 uVAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W ustawie o podatku od towarów i usług określono też, co należy rozumieć pod pojęciem działalności gospodarczej. Obejmuje ona wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art.15 ust.2 uVAT).

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na zaliczenie do kręgu "podatników" wszystkich prowadzących określoną działalność i występujących w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego i nie jest podatnikiem podatku VAT osoba fizyczna w przypadku, gdy dokona sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Należy jednak zauważyć, że wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku dla celów zarobkowych należy rozumieć takie wykorzystywanie, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania i polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku. W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Podkreślić zatem należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT, co skutkuje koniecznością uznania go w takiej sytuacji za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu uVAT, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu obrotu w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Tym samym, co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której UVAT nie zawiera określenia "majątek prywatny" zasadnym jest więc odwołanie się do orzecznictwa TSUE (np. w sprawie C-291/92 Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych). Wg orzecznictwa TSUE "majątek prywatny" to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W konsekwencji dla rozstrzygnięcia, czy Wnioskodawca w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży. W sprawie Wnioskodawczyni w 2009 roku w wyniku spadkobrania nabyła 4 działki, o łącznej powierzchni 2,59 ha, o numerach `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty rolne) i `(...)` (grunty rolne zabudowane domem drewnianym do rozbiórki). Na odziedziczonych działkach Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności rolniczej, leśnej ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Działki te nie były również przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działki o numerach `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)`,w celu polepszenia warunków życia i dalszego kształcenia dzieci. Działka nr `(...)` o powierzchni 1,065 ha została podzielona na mniejsze w celu lepszego zagospodarowania własnym majątkiem. Działki nie zostały ulepszone, a podział działki nr `(...)` wynikał z możliwości częściowego spieniężenia prywatnego majątku w miarę potrzeb Wnioskodawczyni, po drugie nabywcy chcą kupować tylko mniejsze i tańsze działki. Wobec powyższego w momencie sprzedaży działek 

Wnioskodawczyni dokonuje czynności zwykłego zarządu swoim prywatnym majątkiem, i nie robi tego w ramach działalności gospodarczej. Tym samym:

1. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - odpowiedź Wnioskodawczyni na pytanie nr 1,
2. nie będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług - odpowiedź Wnioskodawczyni na pytanie nr 2.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że Wnioskodawczyni w 2009 roku w wyniku spadkobrania nabyła 4 działki, o łącznej powierzchni 2,59 ha, o numerach `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty rolne) i `(...)` (grunty rolne zabudowane domem drewnianym do rozbiórki). Na odziedziczonych działkach Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności rolniczej, leśnej ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Działki te nie były również przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działki o numerach `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)` i `(...)`,w celu polepszenia warunków życia i dalszego kształcenia dzieci.

Działka nr `(...)` o powierzchni 1,065 ha została podzielona na mniejsze w celu lepszego zagospodarowania własnym majątkiem. Działki nie zostały ulepszone, a podział działki nr `(...)` wynikał z możliwości częściowego spieniężenia prywatnego majątku w miarę potrzeb Wnioskodawczyni, po drugie nabywcy chcą kupować tylko mniejsze i tańsze działki. W momencie sprzedaży działek Wnioskodawczyni dokonuje czynności zwykłego zarządu swoim prywatnym majątkiem, i nie robi tego w ramach działalności gospodarczej.

Tym samym w związku ze sprzedażą działki o numerze `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)` lub `(...)`, powstałych w wyniku podziału działki numer `(...)` otrzymanej w drodze spadkobrania po matce, będących jej majątkiem prywatnym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i zgodnie z a contrario art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług. W momencie sprzedaży działek Wnioskodawczyni dokonuje czynności zwykłego zarządu swoim prywatnym majątkiem, i nie robi tego w ramach działalności gospodarczej.

Tym samym w związku ze sprzedażą działki o numerze `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` lub `(...)`, powstałych w wyniku podziału działki numer `(...)` otrzymanej w drodze spadkobrania po matce, będących jej majątkiem prywatnym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i sług i zgodnie z a contrario art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) nie będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana będzie działała w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku planowaną sprzedażą działek nr `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` powstałych po podziale działki nr `(...)` – za podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku spadkobrania nabyła 4 działki, o łącznej powierzchni 2,59 ha, o numerach `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty leśne), `(...)` (grunty rolne) i `(...)` (grunty rolne zabudowane domem drewnianym do rozbiórki). Wnioskodawczyni nie zamierzała, nie czyniła i nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań polegających na uzbrojeniu terenu działek będących przedmiotem zapytania jak również działań marketingowych charakterystycznych dla przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie obrotu nieruchomościami. Czynności Wnioskodawczyni ograniczyły się jedynie do podziału działki nr `(...)` na mniejsze oraz uzyskaniu w związku z podziałem decyzji o warunkach zabudowy. Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Na odziedziczonych działkach Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności rolniczej, leśnej ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Działki te nie były również przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż działek nr `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` powstałych po podziale działki nr `(...)` nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż działek będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Natomiast okoliczność, że Wnioskodawczyni korzysta z usług pośrednika w sprzedaży nieruchomości, nie przesądza o tym, że planowana sprzedaż działek nr `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` powstałych po podziale działki nr `(...)` będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności, w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z ciągiem przytoczonych w wyroku TSUE C-180/10 i C-181/10 okoliczności, które mogłyby przemawiać za uznaniem Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży.

Okoliczności przedstawione w opisie sprawy nie pozwalają uznać, że dokonując w przyszłości sprzedaży działek nr `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` powstałych po podziale działki nr `(...)` Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie, skoro do chwili obecnej Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów zwiększających wartość poszczególnych działek i nie ma takiego zamiaru, to planowaną sprzedaż działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, planowana sprzedaż działek nr `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` powstałych po podziale działki nr `(...)` nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą ww. działek.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że sprzedaż działek nr `(...)`,`(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)` powstałych po podziale działki nr `(...)` nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni z tytułu planowanych transakcji nie będzie działać w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą ww. działek.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Nadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych – zgodnie z art. 14f § 2 ww. ustawy – opłatę pobiera się od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca w dniu 16 grudnia 2020 r. dokonał wpłaty w wysokości 80 zł oraz w dniu 22 lutego 2021 r. wpłaty w wysokości 320 zł, tj. dokonał łącznej wpłaty w wysokości 400 zł w zakresie 10 zdarzeń przyszłych. Należy jednak zauważyć, iż przedmiotowy wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy 1 zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, kwota 360 zł jako nienależna, zostanie zwrócona na wskazany we wniosku rachunek bankowy, zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.