0113-KDIPT1-1.4012.921.2020.2.RG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 9 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2021 r. (data wpływu 19 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem 12 lutego 2021 r. (data wpływu 19 lutego 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą o numerze PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 47.91.Z „Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet”.

Wnioskodawca planuje sprzedawać wyroby ze stali chirurgicznej pokrytych śladową ilością złota.

Wyroby, o których mowa powyżej produkowane są ze stali nieszlachetnej oraz są złocone metodą PVD. Metoda ta polega na fizycznym naparowywaniu. Jest to obecnie najtrwalsza powłoka, której metoda polega na umieszczeniu materiału bazowego (biżuteria) w atmosferze obojętnej (komora próżniowa) ogrzewanej do temperatury 400 C i nanoszeniu pod ciśnieniem rozpylonych cząsteczek tlenków innych metali (w tym szlachetnych) na materiał bazowy.

Według ustawy o prawie probierczym - art. 3 ust. 1 - „Wyrób z metalu szlachetnego -wyrób, w którym zawartość metalu szlachetnego nie jest niższa niż zawartość odpowiadająca najmniejszej próbie obowiązującej dla danego metalu szlachetnego”.

Ponadto wyroby opisane wyżej nie wymagają imiennika ani próby i są przez prawo probiercze traktowane jako wyrób z metali nieszlachetnych.

W załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym listę towarów, którymi obrót wyklucza możliwość skorzystanie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, widnieje następująca pozycja: „Wyroby (złom) z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali”. Pod nią w rubryce 1 oznaczeniu ex 71 „Metale szlachetne i metale platerowane metalem szlachetnym - wyłącznie towary objęte CN”.

Towary, które zamierza sprzedawać Wnioskodawca nie są objęte CN i nie będą też platerowane, termin ten odnosi się bowiem do techniki w efekcie, której zawartość metalu szlachetnego w wyrobie to ponad 1,5%. W sprzedawanych przez Wnioskodawcę wyrobach zawartość metali szlachetnych w wyrobie jest wielokrotnie mniejsza.

W związku tym przedmioty, o których mowa nie są ujęte w załączniku nr 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na pytania Organu:

1. Czy Wnioskodawca prowadził działalność w 2019 roku, czy rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w 2020 roku?
2. Jeżeli Wnioskodawca prowadził działalność w 2019 roku, to należy wskazać, czy wartość sprzedaży za 2019 rok przekroczyła kwotę 200 000 zł?
3. Jeżeli Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w 2020 roku, to należy wskazać, czy wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2020, przekroczyła kwotę 200.000,00 zł?
4. Czy w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywał usługi jubilerskie?
5. Czy Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywał - inne niż usługi jubilerskie - czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług?

Wnioskodawca odpowiedział:

1. Działalność gospodarczą rozpocząłem w roku 2020.
2. Przychody z tytułu działalności gospodarczej w roku 2020 nie przekroczyły 200.000 zł z uwzględnieniem proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.
3. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej nie są prowadzone usługi jubilerskie.
4. Informuję, że nie będę wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oprócz tych, które zostały wymienione we wniosku o interpretację indywidualną.

Jednocześnie zwracam uwagę, że pytanie nr 5 jest pytaniem, które skierowałem do Krajowej Informacji Skarbowej i chcę w tym zakresie uzyskać interpretację indywidualną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do produktów, które sprzedaje Wnioskodawca, a które zostały opisane w poprzednim punkcie mają zastosowanie zwolnienia od podatku określone w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, do opisanych towarów mają zastosowanie zwolnienia określone w ww. ustawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

   2. transakcji związanych z nieruchomościami,
   3. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   4. usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

1. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak wynika z art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
      • pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU ex 45.4);
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w sytuacji, gdy przedmiotem działalności jest wytwarzanie i sprzedaż wyrobów (biżuterii) ze stali chirurgicznej pokrytych śladową ilością złota.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca planuje sprzedawać wyroby ze stali chirurgicznej pokrytych śladową ilością złota. Wyroby produkowane są ze stali nieszlachetnej oraz są złocone metodą PVD. Metoda ta polega na fizycznym naparowywaniu. Wyroby opisane wyżej nie wymagają imiennika ani próby i są przez prawo probiercze traktowane jako wyrób z metali nieszlachetnych. Towary, które zamierza sprzedawać Wnioskodawca nie są objęte CN i nie będą też platerowane. Przedmioty, o których mowa nie są ujęte w załączniku nr 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Działalność gospodarczą Wnioskodawca rozpoczął w roku 2020. Przychody z tytułu działalności gospodarczej w roku 2020 nie przekroczyły 200.000 zł z uwzględnieniem proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej nie są prowadzone usługi jubilerskie. Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oprócz tych, które zostały wymienione we wniosku o interpretację indywidualną.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie świadczy usług jubilerskich ani nie dokonuje dostawy towarów określonych w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2020 nie przekroczyła 200.000 zł, to Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do czasu przekroczenia limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200.000 zł – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia Wnioskodawca również straci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.