0112-KDSL2-1.450.1130.2020.6.BC

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 24 września 2020 r. (data wpływu 28 września 2020 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 11 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 stycznia 2021 r.), 10 lutego 2021 r. (data wpływu 17 lutego 2021 r.) oraz 2 marca 2021 r. (data wpływu 4 marca 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) – dostawa przepompowni ścieków wraz z jej rozruchem technologicznym.

Opis towaru: przepompownie są kompletnymi urządzeniami zbiornikowo-tłocznymi w systemie kanalizacji ciśnieniowej. Przeznaczone są do transportu ścieków sanitarnych, komunalnych, wód drenażowych, deszczowych, odcieków (składowiska śmieci), ścieków przemysłowych, ścieków technologicznych, na dalsze odległości lub do podniesienia tych ścieków na wyższy poziom. Odbiorcami przepompowni są podmioty gospodarcze i osoby fizyczne (na potrzeby infrastruktury mieszkaniowej).

Przepompownie wody i ścieków składają się z następujących, podstawowych elementów:

1. zbiornik przepompowni (…),
2. układy pompowe (…),
3. przewody tłoczne i armatura zwrotno-odcinająca (…),
4. szafa sterownicza elektryczna, elementy automatyki i sterowania (…).

W przypadku zleceń na przepompownie ścieków, w których duży gabaryt, wielkość urządzenia nie pozwala na przewiezienie w całości zmontowanych urządzeń, realizacja zleceń przebiega w następujących etapach:

I etap – dostawa zbiornika przepompowni na budowę (…),

II etap – dostawa i montaż technologiczny urządzeń (…),

1. tap – rozruch technologiczny (…).

Rozstrzygnięcie: CN 84

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia według Nomenklatury scalonej na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniach: 15 stycznia 2021 r., 17 lutego 2021 r. oraz 4 marca 2021 r. o doprecyzowanie opisu świadczenia oraz potwierdzenie wpłaty brakującej opłaty.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis.

PRZEPOMPOWNIE ŚCIEKÓW

Przepompownie są kompletnymi urządzeniami zbiornikowo-tłocznymi w systemie kanalizacji ciśnieniowej. Przeznaczone są do transportu ścieków sanitarnych, komunalnych, wód drenażowych, deszczowych, odcieków (składowiska śmieci), ścieków przemysłowych, ścieków technologicznych, na dalsze odległości lub do podniesienia tych ścieków na wyższy poziom. Odbiorcami przepompowni są podmioty gospodarcze i osoby fizyczne (na potrzeby infrastruktury mieszkaniowej).

Przepompownie wody i ścieków składają się z następujących, podstawowych elementów:

1. zbiornik przepompowni (…), stanowi element produktu
2. układy pompowe (…), stanowią element produktu
3. przewody tłoczne i armatura zwrotno-odcinająca (…), stanowią element produktu
4. szafa sterownicza elektryczna, elementy automatyki i sterowania (…), stanowią element produktu.

Jeżeli gabaryt wyrobu nie pozwala na przewiezienie w całości zmontowanych urządzeń, realizacja odbywa się w etapach: dostawa zbiornika, dostawa i montaż technologiczny urządzeń, rozruch technologiczny.

W piśmie z dnia 11 stycznia 2021 r. oraz z dnia 10 lutego 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje.

(…)

Przepompownie wody i ścieków składają się z następujących, podstawowych elementów:

1. zbiornik przepompowni (…),
2. układy pompowe (…),
3. przewody tłoczne i armatura zwrotno-odcinająca (…),
4. szafa sterownicza elektryczna, elementy automatyki i sterowania (…).

W przypadku zleceń na przepompownie ścieków, w których duży gabaryt, wielkość urządzenia nie pozwala na przewiezienie w całości zmontowanych urządzeń, realizacja zleceń przebiega w następujących etapach:

I etap – dostawa zbiornika przepompowni na budowę (…),

II etap – dostawa i montaż technologiczny urządzeń (…),

1. tap – rozruch technologiczny (…).

(…)

Natomiast w piśmie z dnia 2 marca 2021 r. Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane przez tutejszy organ pytania:

1. Czy wykonanie wszystkich prac budowlano montażowych, tzn. zabudowa zbiorników w ziemi i wykonanie wszystkich przyłączy kanalizacyjnych, połączeń między zbiornikami, ułożenie w ziemi kabli elektrycznych, doprowadzenie zasilania elektrycznego, ułożenie fundamentu pod szafę sterowniczą należy do zamawiającego przepompownię ścieków czy do Wnioskodawcy? Odp. Wszystkie prace wymienione w zapytaniu należą do zamawiającego przepompownię ścieków. Spółka nie wykonuje prac:
   • zabudowy zbiorników w ziemi,
   • wykonania wszystkich przyłączy kanalizacyjnych,
   • połączeń między zbiornikami,
   • ułożenia w ziemi kabli elektrycznych,
   • doprowadzenia zasilania elektrycznego,
   • ułożenia fundamentu pod szafę sterowniczą.
2. Czy zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez niego czynności są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość sprzedawaną nierozłącznie? Odp. Tak, wykonywane czynności przez Spółkę są ze sobą ściśle powiązane, w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość sprzedawaną nierozłącznie.
3. Czy wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w ramach świadczenia są niezbędne do zrealizowania celu w jakim zawierana jest umowa? Jeśli tak, to należy opisać na czym ta niezbędność polega dla każdej z wykonywanych czynności? Odp. Tak, wszystkie czynności na etapie realizacji świadczenia są niezbędne do zrealizowania celu umowy/zamówienia. Celem klientów Spółki jest uzyskanie gotowego, zdatnego do użycia towaru/wyrobu a wszystkie etapy realizacji danych zleceń są realizowane w ramach jednej umowy/zamówienia. Natomiast realizacja zamówienia etapami jest podyktowana względami logistycznymi i postępem prac na budowie klienta niezależnym od Spółki (duży gabaryt, wielkość urządzeń nie pozwala na przewiezienie w całości zmontowanych urządzeń). Konsekwencją tego jest dokonywanie montażu poszczególnych elementów składowych poszczególnych przepompowni u klienta. Czynności montażu nie są świadczeniem na rzecz klienta, lecz wykonywaniem prac przez Spółkę na własne potrzeby w celu uzyskania gotowego produktu, który jest przedmiotem transakcji. Rozruch technologiczny także jest czynnością niezbędną do zrealizowania celu jakim jest dostarczenie gotowego, zdatnego do użytku wyrobu. Rozruch technologiczny jest potwierdzeniem prawidłowości montażu i poprawności działania przepompowni jako całość. Rozruch stanowi świadectwo i potwierdzenie że dostarczone urządzenie działa i spełnia parametry pracy określone w umowie/zamówieniu.
4. Czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość? Jeżeli tak, to czy nabywca jest zainteresowany nabyciem od Wnioskodawcy przepompowni ścieków (towaru) wraz z usługą jej rozruchu? Odp. Tak, wykonywane przez Spółkę czynności z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość. Tak, nabywca jest zainteresowany nabyciem od Spółki przepompowni ścieków wraz z usługą jej rozruchu.
5. Czy z punktu widzenia nabywcy, jest on zainteresowany nabyciem od Wnioskodawcy jednego (złożonego) świadczenia, czy też kilku poszczególnych odrębnych czynności? Odp. Nabywca zainteresowany jest nabyciem od Spółki jednego (złożonego) świadczenia.
6. Jak skalkulowane jest wynagrodzenie za wykonywane czynności? Czy cena obejmuje całość świadczenia? Odp. Kalkulacja wynagrodzenia za przepompownie stanowi wartość:
   • etap I 30-50% ceny całości umowy/zamówienia
   • etap II 30-70% ceny całości umowy/zamówienia
   • etap III 5-10 % ceny całości umowy/zamówieniaTak, cena przepompowni obejmuje całość świadczenia (umowy/zamówienia).
7. Jaki jest stosunek ceny dostarczanego towaru do ceny usługi? Odp. Cena usługi w stosunku do ceny dostarczanego towaru nie przekracza 15%.
8. Czy rozruch technologiczny należy traktować jako niezbędną czynność w celu wykonania świadczenia głównego i na czym ta niezbędność polega? Odp. Tak, rozruch technologiczny należy traktować jako niezbędną czynność w celu wykonania świadczenia głównego. Rozruch technologiczny jest potwierdzeniem prawidłowości montażu i poprawności działania przepompowni jako całość. Rozruch stanowi świadectwo i potwierdzenie że dostarczone urządzenie działa i spełnia parametry pracy określone w umowie/zamówieniu.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (towaru).

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT (podatek od towarów i usług). W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku ).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C 349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że celem klientów Wnioskodawcy jest uzyskanie gotowego, zdatnego do użycia towaru, a wszystkie etapy realizacji danych zleceń są realizowane w ramach jednej umowy/zamówienia. Natomiast realizacja zamówień etapami jest podyktowana względami logistycznymi (duży gabaryt, wielkość urządzeń nie pozwala na przewiezienie w całości zmontowanych urządzeń). Konsekwencją tego jest dokonywanie montażu poszczególnych elementów składowych przepompowni u klienta. Czynności montażu nie są świadczeniem na rzecz klienta, lecz wykonaniem prac przez Wnioskodawcę na własne potrzeby w celu uzyskania gotowego produktu, który jest przedmiotem transakcji.

Natomiast rozruch technologiczny także jest czynnością niezbędną do zrealizowania celu jakim jest dostarczenie gotowego, zdatnego do użytku wyrobu. Jest on potwierdzeniem prawidłowości montażu i poprawności działania przepompowni jako całość. Rozruch stanowi bowiem świadectwo i potwierdzenie, że dostarczone urządzenie działa i spełnia parametry pracy określone w umowie/zamówieniu.

Tym samym, rozruch technologiczny, na co składa się praca automatyka i uruchomienie urządzenia, należy traktować jako element świadczenia kompleksowego jakim jest dostarczenie przedmiotowego urządzenia. Nie jest ono bowiem samo w sobie celem nabywcy, nie jest świadczone w oderwaniu od dostarczonej przepompowni, jak i też wartość tej czynności w ramach kontraktu nie jest dominująca (5-10%).

Co istotne – czynność taka jak rozruch technologiczny nie miałaby racji bytu, gdyby nie dostawa przepompowni (towaru), ponieważ nie stanowi celu samego w sobie lecz służy wykonaniu świadczenia głównego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że w analizowanej sprawie wykonywane przez Wnioskodawcę świadczenie stanowi świadczenie kompleksowe, gdyż czynności wykonane w jego ramach (dostawa towaru – przepompowni ścieków oraz usługi jej rozruchu technologicznego) są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Podsumowując, po dokonaniu analizy czynności wykonywanych w ramach świadczenia będącego przedmiotem wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towaru (przepompowni ścieków), która stanowi element dominujący transakcji – wraz z usługą pomocniczą.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednego i tego samego działu, pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 84 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „REAKTORY JĄDROWE, KOTŁY, MASZYNY I URZĄDZENIA MECHANICZNE; ICH CZĘŚCI”.

Stosownie do zapisów Not wyjaśniających do działu 84 z zastrzeżeniem postanowień Uwag ogólnych Not wyjaśniających do sekcji XVI, niniejszy dział obejmuje wszystkie maszyny i urządzenia mechaniczne oraz ich części, nieobjęte bardziej specyficznie działem 85. (…).

Na ogół dział 84 obejmuje maszyny i urządzenia mechaniczne, a dział 85 urządzenia elektryczne. Jednak niektóre maszyny są wyszczególnione w pozycjach działu 85. (np. elektromechaniczny sprzęt gospodarstwa domowego), z drugiej zaś strony dział 84 obejmuje niektóre urządzenia niemechaniczne (np. kotły parowe i ich urządzenia pomocnicze oraz urządzenia do filtrowania).

Należy zauważyć, że maszyny i urządzenia w rodzaju objętych działem 84. pozostają w tym dziale, nawet jeśli są elektryczne (…).

Natomiast uwagi do pozycji CN 8413 obejmującej: „Pompy do cieczy, nawet wyposażone w urządzenia pomiarowe; podnośniki do cieczy” wskazują, że pozycja ta obejmuje większość maszyn i urządzeń służących do podnoszenia lub innego przemieszczania w sposób nieprzerwany cieczy (włączając stopiony metal i beton w stanie ciekłym), sterowanego ręcznie lub za pomocą jakiejkolwiek jednostki napędowej, stanowiącej, bądź nie, integralną część maszyny.

Pozycja obejmuje także pompy tłoczące, wyposażone w przyrządy pomiarowe wraz z licznikiem i wskaźnikiem ceny (…).

Uwzględniając powyższe, w świetle analizowanej sprawy przepompownia ścieków stanowiąca element dominujący świadczenia kompleksowego, spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 84. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Przepisy ustawy nie przewidują możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług dla towarów sklasyfikowanych do działu 84 Nomenklatury scalonej (CN).

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że przepompownia ścieków stanowiąca element dominujący świadczenia kompleksowego, klasyfikowana jest do działu 84 Nomenklatury scalonej (CN), jej dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).