Wnioskodawca, będący uczelnią publiczną, nabył od zagranicznego podmiotu (Spółki G) usługę doradczą w zakresie prezentacji wyników badań naukowych dla swoich doktorantów. Usługa ta została zrealizowana w siedzibie Wnioskodawcy w dniach 17-20 września 2019 r. Wnioskodawca uwzględnił import tej usługi w rozliczeniu podatkowym za wrzesień 2019 r. Zadał pytanie, czy miał obowiązek rozliczyć tę usługę w Polsce na zasadach importu usług oraz czy przysługuje jej zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Organ podatkowy uznał, że: 1. Wnioskodawca był zobowiązany do rozliczenia importu usługi doradczej dotyczącej prezentacji wyników badań naukowych na terytorium Polski, zgodnie z art. 28b ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. 2. Usługa doradcza dotycząca prezentacji wyników badań naukowych nie kwalifikuje się do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ponieważ nie jest usługą kształcenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2020 r. (data wpływu 29 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, że nabycie usługi doradczej dotyczącej prezentacji wyników badań naukowych Wnioskodawca ma obowiązek rozliczyć w Polsce na zasadach importu usług oraz braku zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy usługi doradczej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, że nabycie usługi doradczej dotyczącej prezentacji wyników badań naukowych Wnioskodawca ma obowiązek rozliczyć w Polsce na zasadach importu usług oraz braku zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy usługi doradczej.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm., zwanej dalej Prawem o szkolnictwie wyższym i nauce). Wnioskodawca posiada osobowość prawną. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Zgodnie z art. 11 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, podstawowymi zadaniami Wnioskodawcy są:
Wnioskodawca w ramach prowadzenia kształcenia doktorantów zawarł w dniu 17 września 2019 r. umowę ze Spółką (zwaną dalej G), reprezentowaną przez profesora (…). G prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki i nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
Na podstawie tej umowy (zgodnie z treścią § 1 pkt 1 i 2 umowy), Wnioskodawca zlecił G prowadzenie warsztatów grupowych – usługi doradczej w zakresie prezentacji wyników badań naukowych – „(…)”. Odbiorcami wsparcia byli doktoranci i doktorantki Wydziału (…). Wnioskodawca udostępnił nieodpłatnie G niezbędne do wykonania zlecenia sale dydaktyczne, urządzenia audiowizualne i in., w terminach i na zasadach określonych przez kierownika samodzielnej jednostki organizacyjnej lub ogólnouczelnianej jednostki dydaktycznej. Zgodnie z § 3 pkt 1 umowy, zlecenie było wykonywane w siedzibie Wnioskodawcy, w terminie zgodnym z harmonogramem organizacji roku akademickiego i semestralnym rozkładem zajęć. Końcowy termin wykonania zlecenia przypadał na dzień 20 września 2019 r.
Wnioskodawca zanim zawarł ww. umowę prowadził uzgodnienia z profesorem (…) (który faktycznie wykonywał to zlecenie dla Wnioskodawcy). Zgodnie z tymi ustaleniami, zajęcia prowadzone przez profesora miały mieć charakter doradczy i nie mogły stanowić typowych zajęć akademickich (np. wykładu, ćwiczeń, laboratorium, seminarium itp.). Zajęcia były prowadzone fakultatywnie, dla osób o wysokim poziomie znajomości języka angielskiego, a ich tematyka dotyczyła przekazania specjalistycznej (i zindywidualizowanej) wiedzy na temat technik przygotowania i prezentowania badań naukowych (badań własnych doktorantów). Jak zauważył bowiem Wnioskodawca, doktoranci dotychczas nie byli przygotowywani do opracowywania swoich badań pod kątem umiejętności ich komunikowania i prezentowania w środowisku międzynarodowym. O sukcesie naukowca i umiejętności przebicia się z wynikami swojej pracy naukowej do ogółu wiedzy, stanowi zarówno jakość i istotność jego badań, jak również umiejętność ich przekazania.
Profesor (…), jako osoba z ogromnym doświadczeniem zarówno naukowym, jak i technicznym, zdobywająca wiedzę przez lata pracy i udział w setkach konferencji międzynarodowych, mogła przygotować młodych naukowców (doktorantów Wnioskodawcy) do udziału w tego rodzaju konferencjach i kongresach naukowych. Dlatego, posiłkując się systemem kodów CPV (73210000-7), Wnioskodawca zakwalifikował usługę G jako usługę doradczą w zakresie prowadzenia badań naukowych.
Wskazane świadczenie miało charakter indywidualny (z naciskiem na prezentacje badań naukowych prowadzonych przez poszczególnych doktorantów). Świadczenie nie polegało na przekazaniu ogólnej wiedzy czy umiejętności, a zatem zdaniem Wnioskodawcy nie stanowiło w istocie formy kształcenia. Wskazane świadczenie obejmowało udzielenie porad, postępowania w określonych sprawach (konkretnych badaniach naukowych, w których zaangażowani są doktoranci Wnioskodawcy).
Profesor (…) prowadził ww. zajęcia w dniach 17-20 września 2019 r. w ramach których świadczone były usługi doradcze dla doktorantów Wnioskodawcy. W ramach tych zajęć zostały przygotowane materiały dotyczące technik przygotowania i prezentowania badań naukowych. Zajęcia odbywały się codziennie w godzinach 9-17 i ich układ uwzględniał założenia przyjęte w uzgodnieniach z profesorem (…) (m.in. czynny udział doktorantów w zajęciach, dyskusje, prace w grupach, indywidualne konsultacje, doradztwo w zakresie konkretnych projektów badawczych).
G udokumentowało ww. świadczenie za pomocą dwóch faktur nr 19-09-17 i 19-09-17-1 wystawionych w dniu 28 września 2019 r. Uczelnia wskazane faktury otrzymała w tym samym dniu i rozpoznała import usługi w rozliczeniu podatkowym za wrzesień 2019 r.
Zakup ww. usługi doradczej został sfinansowany z środków publicznych z Europejskiego Funduszu Społecznego, Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój i dotyczyło kształcenia realizowanego w ramach projektów:
Wnioskodawca nabywając ww. usługę doradczą działał jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT (podatek od towarów i usług).
Wnioskodawca jest jednostką sektora finansów publicznych wymienioną w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2019, poz. 869) jako podmiot wchodzący w skład sektora finansów publicznych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad 1
Opisane w stanie faktycznym świadczenia polegające na nabyciu usługi doradczej w zakresie prezentacji wyników badań naukowych wykonanej przez podmiot, który nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej stanowiło dla Wnioskodawcy import usługi, który Wnioskodawca miał obowiązek rozliczyć – z punktu widzenia podatku VAT – na terytorium Polski. Krajem opodatkowania świadczenia jest Polska, gdyż jest to czynność objęta zakresem art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast podatnikiem (czyli podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT) był – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT – Wnioskodawca jako nabywca świadczenia.
Jak wskazano w stanie faktycznym, wskazana usługa doradcza nie stanowiła typowej usługi o charakterze edukacyjnym (kształcenia), nie była również usługą kształcenia zawodowego czy przekwalifikowania zawodowego. Ustawa o VAT nie definiuje pojęć „doradztwo”, „kształcenie”, „usługi kształcenia zawodowego”, ani „przekwalifikowania zawodowego”. Jeśli chodzi o definicję słownikową – doradzać to udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie (https:// (…)). Z kolei kształcić to przekazywać komuś wiedzę, umiejętności; czynić starania, aby ktoś zdobywał wiedzę, rozwijał umiejętności; rozwijać cechy charakteru (https://(`(...)`)).
Z kolei dwa pozostałe pojęcia zostały zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady. Zgodnie z tym przepisem „Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia”.
Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, zajęcia prowadzone przez G dotyczyły doradztwa w zakresie prezentacji wyników badań naukowych. Zajęcia prowadzone przez profesora (…) miały charakter doradczy i nie stanowiły typowych zajęć akademickich (np. wykładu, ćwiczeń, laboratorium, seminarium itp.). Zajęcia były prowadzone fakultatywnie, dla osób o wysokim poziomie znajomości języka angielskiego, a ich tematyka dotyczyła przekazania specjalistycznej (i zindywidualizowanej) wiedzy na temat technik przygotowania i prezentowania badań naukowych (badań własnych doktorantów).
A zatem skoro wskazane świadczenie miało charakter indywidualny (z naciskiem na prezentacje badań naukowych prowadzonych przez poszczególnych doktorantów) trudno twierdzić, że wskazane świadczenie przybierało cechy przekazania ogólnej wiedzy czy umiejętności. Wskazane świadczenie obejmowało udzielenie porad, postępowania w określonej sprawie (konkretnych badań). Zajęcia nie miały również na celu podnoszenia kompetencji stricte branżowych, zawodowych poprzez nauczanie, a więc przekazywanie wiedzy ogólnej. Ponadto, chociaż umiejętność realizacji odpowiedniej prezentacji wyników badań naukowych jest istotna dla doktorantów, to jednak nie stanowi bezpośredniej kompetencji do wykonywania zawodu.
W istocie zajęcia polegały na wypracowaniu ściśle określonych metod koncepcji prezentacji (określonych) wyników badań naukowych. Tym samym celem była pomoc (doradztwo) w zakresie sposobu realizacji konkretnych projektów, w których zaangażowani są doktoranci Wnioskodawcy. Celem tego świadczenia nie było przekazanie ogólnych informacji, wiedzy z danej tematyki czy dziedziny.
W związku z powyższym, zgodnie z generalną zasadą dotyczącą określenia miejsca świadczenia usług na rzecz podatników podatku od wartości dodanej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług jest miejsce w którym usługobiorca – podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej. Od powyższej zasady przewidziane zostały określone w przepisach ustawy o VAT wyjątki (art. 28c-28n ustawy o VAT), które zdaniem Wnioskodawcy nie miały zastosowania w omawianym przypadku.
W konsekwencji należy uznać, że transakcja objęta była zakresem art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, który podaje, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika (Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT) jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. W opisanym stanie faktycznym jest to Polska (siedziba Wnioskodawcy jako nabywcy świadczenia znajduje się w Polsce). Jednocześnie w związku z faktem, że sprzedawca (G) nie ma w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a Wnioskodawca jako nabywca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (spełnia definicję określoną zarówno w art. 28a jak i 15 ustawy o VAT), po stronie Wnioskodawcy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, istniał obowiązek rozliczenia importu usług.
Ad 2
Względem opisanego w stanie faktycznym świadczenia nie można zastosować zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.
Jak wynika bowiem z powołanej regulacji, ze zwolnienia z opodatkowania korzystają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
– oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.
Wskazana regulacja obejmuje zwolnieniem usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Ww. pojęcia zostały zdefiniowane w cyt. art. 44 rozporządzenia Rady „Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia”.
Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, zajęcia prowadzone przez G dotyczyły doradztwa w zakresie prezentacji wyników badań naukowych. Zajęcia prowadzone przez profesora (…) miały charakter doradczy i nie stanowiły typowych zajęć akademickich (np. wykładu, ćwiczeń, laboratorium, seminarium itp.). Zajęcia były prowadzone fakultatywnie, dla osób o wysokim poziomie znajomości języka angielskiego, a ich tematyka dotyczyła przekazania specjalistycznej (i zindywidualizowanej) wiedzy na temat technik przygotowania i prezentowania badań naukowych (badań własnych doktorantów). A zatem skoro wskazane świadczenie miało charakter indywidualny (z naciskiem na prezentacje badań naukowych prowadzonych przez poszczególnych doktorantów) trudno twierdzić, że wskazane świadczenie przybierało cechy przekazania ogólnej wiedzy czy umiejętności. Wskazane świadczenie obejmowało udzielenie porad, postępowania w określonej sprawie (konkretnych badań).
Zajęcia nie miały również na celu podnoszenia kompetencji stricte branżowych, zawodowych poprzez nauczanie, a więc przekazywanie wiedzy ogólnej. Ponadto, chociaż umiejętność realizacji odpowiedniej prezentacji wyników badań naukowych jest istotna dla doktorantów, to jednak nie stanowi bezpośredniej kompetencji do wykonywania zawodu. W istocie zajęcia polegały na wypracowaniu ściśle określonych metod koncepcji prezentacji (określonych) wyników badań naukowych. Tym samym celem była pomoc (doradztwo) w zakresie sposobu realizacji konkretnych projektów, w których zaangażowani są doktoranci Wnioskodawcy. Celem tego świadczenia nie było przekazanie ogólnych informacji, wiedzy z danej tematyki, dziedziny.
W związku z powyższym skoro wskazane świadczenie nie stanowiło usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (ani żadnego innego kształcenia), to zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym przypadku brak było podstaw aby uznać wskazane świadczenie jako korzystające ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach. (art. 17 ust. 1a ustawy).
Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do art. 28o ustawy.
Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Z powołanych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady usługa świadczona na rzecz podatnika, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
W przedmiotowej sprawie, do nabywanych przez Wnioskodawcę usług, wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca posiada osobowość prawną. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Zgodnie z art. 11 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, podstawowymi zadaniami Wnioskodawcy są:
Wnioskodawca w ramach prowadzenia kształcenia doktorantów zawarł w dniu 17 września 2019 r. umowę ze Spółką G, reprezentowaną przez profesora (…). G prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki i nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
Na podstawie tej umowy (zgodnie z treścią § 1 pkt 1 i 2 umowy), Wnioskodawca zlecił G prowadzenie warsztatów grupowych – usługi doradczej w zakresie prezentacji wyników badań naukowych – „(…)”. Odbiorcami wsparcia byli doktoranci i doktorantki Wydziału (…). Wnioskodawca udostępnił nieodpłatnie G niezbędne do wykonania zlecenia sale dydaktyczne, urządzenia audiowizualne i in., w terminach i na zasadach określonych przez kierownika samodzielnej jednostki organizacyjnej lub ogólnouczelnianej jednostki dydaktycznej. Zgodnie z § 3 pkt 1 umowy, zlecenie było wykonywane w siedzibie Wnioskodawcy, w terminie zgodnym z harmonogramem organizacji roku akademickiego i semestralnym rozkładem zajęć. Końcowy termin wykonania zlecenia przypadał na dzień 20 września 2019 r.
Wnioskodawca zanim zawarł ww. umowę prowadził uzgodnienia z profesorem (…) (który faktycznie wykonywał to zlecenie dla Wnioskodawcy). Zgodnie z tymi ustaleniami, zajęcia prowadzone przez profesora miały mieć charakter doradczy i nie mogły stanowić typowych zajęć akademickich (np. wykładu, ćwiczeń, laboratorium, seminarium itp.). Zajęcia były prowadzone fakultatywnie, dla osób o wysokim poziomie znajomości języka angielskiego, a ich tematyka dotyczyła przekazania specjalistycznej (i zindywidualizowanej) wiedzy na temat technik przygotowania i prezentowania badań naukowych (badań własnych doktorantów). Jak zauważył bowiem Wnioskodawca, doktoranci dotychczas nie byli przygotowywani do opracowywania swoich badań pod kątem umiejętności ich komunikowania i prezentowania w środowisku międzynarodowym. O sukcesie naukowca i umiejętności przebicia się z wynikami swojej pracy naukowej do ogółu wiedzy, stanowi zarówno jakość i istotność jego badań, jak również umiejętność ich przekazania.
Profesor (…), jako osoba z ogromnym doświadczeniem zarówno naukowym, jak i technicznym, zdobywająca wiedzę przez lata pracy i udział w setkach konferencji międzynarodowych, mogła przygotować młodych naukowców (doktorantów Wnioskodawcy) do udziału w tego rodzaju konferencjach i kongresach naukowych. Dlatego, posiłkując się systemem kodów CPV (73210000-7), Wnioskodawca zakwalifikował usługę G jako usługę doradczą w zakresie prowadzenia badań naukowych.
Wskazane świadczenie miało charakter indywidualny (z naciskiem na prezentacje badań naukowych prowadzonych przez poszczególnych doktorantów). Świadczenie nie polegało na przekazaniu ogólnej wiedzy czy umiejętności, a zatem zdaniem Wnioskodawcy nie stanowiło w istocie formy kształcenia. Wskazane świadczenie obejmowało udzielenie porad, postępowania w określonych sprawach (konkretnych badaniach naukowych, w których zaangażowani są doktoranci Wnioskodawcy).
Profesor (…) prowadził ww. zajęcia w dniach 17-20 września 2019 r. w ramach których świadczone były usługi doradcze dla doktorantów Wnioskodawcy. W ramach tych zajęć zostały przygotowane materiały dotyczące technik przygotowania i prezentowania badań naukowych. Zajęcia odbywały się codziennie w godzinach 9-17 i ich układ uwzględniał założenia przyjęte w uzgodnieniach z profesorem (…) (m.in. czynny udział doktorantów w zajęciach, dyskusje, prace w grupach, indywidualne konsultacje, doradztwo w zakresie konkretnych projektów badawczych).
G udokumentowało ww. świadczenie za pomocą dwóch faktur nr 19-09-17 i 19-09-17-1 wystawionych w dniu 28 września 2019 r. Uczelnia wskazane faktury otrzymała w tym samym dniu i rozpoznała import usługi w rozliczeniu podatkowym za wrzesień 2019 r.
Zakup ww. usługi doradczej został sfinansowany z środków publicznych z Europejskiego Funduszu Społecznego, Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój i dotyczyło kształcenia realizowanego w ramach projektów:
Wnioskodawca nabywając ww. usługę doradczą działał jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.
Wnioskodawca jest jednostką sektora finansów publicznych wymienioną w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych o finansach publicznych, jako podmiot wchodzący w skład sektora finansów publicznych.
Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy nabycie usługi doradczej dotyczącej prezentacji wyników badań naukowych ma on obowiązek rozliczyć w Polsce na zasadach importu usług.
Jak wskazał Wnioskodawca spełnia on definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Ponadto w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania zastrzeżenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy. Zatem miejscem świadczenia i opodatkowania usługi doradczej – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy – jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski. W konsekwencji Wnioskodawca, stosownie do warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, z tytułu nabycia od G usługi doradczej dotyczącej prezentacji wyników badań, zobowiązany był do rozpoznania importu usług oraz opodatkowania tej usługi, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.
Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że miejscem świadczenia i opodatkowania usługi doradczej dotyczącej prezentacji wyników badań jest terytorium Polski. Zatem Wnioskodawca z tytułu nabycia ww. usługi doradczej winien rozpoznać import usług, zgodnie z art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, do ww. usługi doradczej.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie tych obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Według art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. kształcenia, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.
Analogicznie w przypadku zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy koniecznym jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. kształcenia, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk albo instytutem badawczym. Również w tym przypadku niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).
Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r., poz. 1983), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku:
Definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl ww. art. 44 rozporządzenia – usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.
Wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał TSUE – że zakres zwolnień przewidzianych w dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08).
Analizując powołaną wyżej regulację art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem lub muszą mieć na celu uzyskanie albo uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:
Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących kwestii zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy do ww. usługi doradczej należy dokonać oceny, czy świadczona przez zagraniczny podmiot usługa doradcza jest objęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.
Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a i lit. b ustawy jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. kształcenia, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe (lit. a) lub musi być uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk albo instytutem badawczym (lit. b). Aby zastosować ww. zwolnienie to warunki dotyczące przedmiotu oraz podmiotu muszą być spełnione łącznie.
Z okoliczności przestawionych we wniosku nie wynika, aby Spółka G reprezentowana przez profesora (…) była jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów prawa oświatowego, jak również aby posiadała status uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk ani jednostki badawczej, a więc nie został spełniony jeden z warunków (warunek podmiotowy), o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a i lit. b ustawy, zatem świadczona przez Spółkę usługa nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie tego przepisu.
Z kolei dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie jednego z warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.
Ponadto podkreślenia wymaga, że o usługach kształcenia możemy mówić wyłącznie wtedy, jeśli podmiot faktycznie świadczy usługę szkoleniową, czyli m.in. organizuje szkolenia, zapewnia infrastrukturę potrzebną do przeprowadzenia szkoleń, przygotowuje program szkolenia, materiały, odpowiada za przeprowadzenie szkoleń, nadzoruje przebieg szkolenia. Takich czynności Spółka G reprezentowana przez profesora (…) nie wykonuje, ponieważ – jak jednoznacznie wynika z opisu sprawy – zajęcia prowadzone przez profesora (…) miały mieć charakter doradczy i nie mogły stanowić typowych zajęć akademickich (np. wykładu, ćwiczeń, laboratorium, seminarium itp.) oraz świadczenie miało charakter indywidualny (z naciskiem na prezentacje badań naukowych prowadzonych przez poszczególnych doktorantów). Świadczenie nie polegało na przekazaniu ogólnej wiedzy czy umiejętności, a zatem nie stanowiło w istocie formy kształcenia. Wskazane świadczenie obejmowało udzielenie porad, postępowania w określonych sprawach (konkretnych badaniach naukowych, w których zaangażowani są doktoranci Wnioskodawcy).
Odnosząc się do świadczonej przez Spółkę G usługi doradztwa należy mieć na uwadze, że na gruncie ustawy o podatku VAT co do zasady usługa szkoleniowa i usługa doradcza, to dwa odrębne świadczenia podlegające odrębnemu opodatkowaniu.
Kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, że kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.
Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku (…), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika (…), oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Stosownie do definicji podanej w ww. Słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”.
Tak więc doradztwo/poradnictwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad na przykład w zakresie ekonomii, finansów czy też z innych dziedzin, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza.
Mając powyższe na uwadze, pojęcia usług kształcenia zawodowego i doradztwa są pojęciami różniącymi się od siebie, a kierując się zasadą możliwie ścisłej wykładni przepisów prawa podatkowego dotyczących zwolnień od podatku, należy stwierdzić, że tylko w przypadku usług kształcenia zawodowego (przekwalifikowania zawodowego) – przy założeniu spełnienia pozostałych przesłanek – możemy mówić o zwolnieniu od VAT.
Istotnym w przedmiotowej sprawie jest fakt, że Wnioskodawca w opisie sprawy podał, że usługa którą jednoznacznie opisuje jako doradczą w zakresie prezentacji wyników badań naukowych, nie stanowiła typowych zajęć akademickich np. wykładu, ćwiczeń laboratorium, seminarium itp. Świadczenie miało charakter indywidualny (z naciskiem na prezentacje badań naukowych prowadzonych przez poszczególnych doktorantów) i nie polegało na przekazaniu ogólnej wiedzy czy umiejętności. Zatem nie stanowiło w istocie formy kształcenia. Wskazane świadczenie obejmowało udzielenie porad, postępowania w określonych sprawach (konkretnych badaniach naukowych, w których zaangażowani są doktoranci Wnioskodawcy).
Mając na uwadze powyższą analizę należy wskazać, że usługa doradcza dotycząca prezentacji wyników badań naukowych nie stanowi usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Zatem z uwagi na fakt, że pierwszy z warunków, koniecznych do zwolnienia od podatku VAT usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, nie został spełniony, to badanie dalszych przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a-c ustawy staje się bezprzedmiotowe.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że import usługi doradczej dotyczącej prezentacji wyników badań nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili