Spółka sprzedaje smar plastyczny ogólnego zastosowania, przeznaczony do smarowania łożysk tocznych i ślizgowych, klasyfikowany pod kodem CN 2710 19 99. Zadała pytanie, czy dostawa tego produktu podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności, czy musi umieszczać na fakturach adnotację "mechanizm podzielonej płatności" oraz czy konieczne jest stosowanie oznaczenia MPP w ewidencji sprzedaży w pliku JPK_VAT. Organ podatkowy uznał, że dostawa smaru plastycznego nie podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności, ponieważ produkt ten nie figuruje w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, który określa towary i usługi objęte tym mechanizmem. W związku z tym Spółka nie jest zobowiązana do umieszczania na fakturach adnotacji "mechanizm podzielonej płatności" ani do stosowania oznaczenia MPP w ewidencji sprzedaży w pliku JPK_VAT, nawet gdy wartość faktury przekracza 15 000 zł.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 30 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku zastosowania mechanizmu podzielonej płatności oraz ujmowania w ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku od towarów i usług oznaczenia MPP dla dostaw smarów plastycznych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku zastosowania mechanizmu podzielonej płatności oraz ujmowania w ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku od towarów i usług oznaczenia MPP dla dostaw smarów plastycznych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Spółka (Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania produktów olejowych i smarowych. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług).
W ramach swojej działalności Spółka dokonuje sprzedaży m.in. smaru plastycznego ogólnego zastosowania, przeznaczonego do smarowania łożysk tocznych i ślizgowych (dalej „Produkt”). Podstawowym surowcem Produktu jest olej bazowy mineralny stanowiący oleje ropy naftowej (91,58%). Produkt zawiera również wodorotlenek litu, kwas 12-hydroksystearynowy, antyoksydant aminowy, antyoksydant fenolowy i barwnik. Składnikiem zasadniczym Produktu jest zagęszczacz (mydło) stanowiący mieszaninę związków wodorotlenku litu oraz kwasu 12-hydroksystearynowego.
Spółka klasyfikuje Produkt jako smar plastyczny do kodu CN 2710 19 99, zgodnie z uzyskaną dla Produktu wiążącą informacją akcyzową (WIA) z 24 czerwca 2020 r., w której Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu uznał Produkt za smar plastyczny klasyfikowany do kodu CN 2710 19 99. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu wskazał w uzasadnieniu WIA: „Biorąc pod uwagę powyższe zapisy oraz wyniki badań laboratoryjnych, deklarowany skład i przeznaczenie wyrobu, wskazać należy, że wyrób zawierający w swoim składzie m.in. oleje ropy naftowej oraz związki tj. wodorotlenek litu i kwas 12 hydroksystearynowy (tworzące mydło litowe), powinien zostać zaklasyfikowany do kodu CN 2710 19 99 jako Pozostałe oleje smarowe oraz pozostałe oleje. Ponadto z uwagi na swoje właściwości (w zakresie wykonanych badań) oraz skład tj. obecność oleju bazowego (oleje ropy naftowej) i zagęszczacza (mydło litowe), uznać należy iż ww. wyrób powinien być klasyfikowany w grupie smarów plastycznych.”
Spółka dokonuje sprzedaży Produktu do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - czynnych podatników VAT. Sprzedaż produktu jest dokumentowana fakturami, których wartość może przekraczać 15.000 zł brutto.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Spółka prawidłowo przyjmuje, że dostawa Produktu nie jest objęta obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności, w związku z czym Spółka nie ma obowiązku umieszczania na fakturze dokumentującej sprzedaż Produktu wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, a także nie ma obowiązku zastosowania oznaczenia MPP dla dostawy Produktu w ewidencji sprzedaży w pliku JPK_VAT, nawet jeśli należność z faktury brutto jest większa niż 15.000 zł?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Spółka stoi na stanowisku, że towar nie jest objęty obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności i Spółka nie ma obowiązku umieszczania na fakturze dokumentującej sprzedaż produktu wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, a także nie ma obowiązku zastosowania oznaczenia MPP dla dostawy Produktu w ewidencji sprzedaży w pliku JPK_VAT, nawet wtedy, gdy wartość faktury dokumentującej sprzedaż Produktu jest większa niż 15.000 zł,.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy VAT: w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy "mechanizm podzielonej płatności".
Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:
Załącznik nr 15 do ustawy o VAT obejmuje m.in. następujące pozycje:
92 - Benzyny silnikowe, oleje napędowe, gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych - w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym
93 - Oleje opałowe oraz oleje smarowe - w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym
Klasyfikacja statystyczna CN wskazuje, że kod CN 2710 19 99, do którego klasyfikowany jest Produkt, znajduje się w:
Z powyższego wynika, że towary klasyfikowane do kodu CN 2710 19 99 mogą stanowić zarówno oleje smarowe, jak i pozostałe oleje, jeśli zawierają co najmniej 70% masy olejów ropy naftowej lub olejów mineralnych.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 8 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (j.t. Dz.U z 2020, poz. 722 ze zm., dalej „ustawa o podatku akcyzowym”) wyroby akcyzowe obejmują wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym w pozycji 27 pod kodem CN 2710 wymieniono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.
Z kolei do wyrobów energetycznych, w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, zalicza się m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Zaś w myśl art. 86 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (paliw silnikowych).
Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powyższe przepisy ustawy o podatku akcyzowym należy stwierdzić, że Produkt stanowi wyrób akcyzowy i jednocześnie wyrób energetyczny. Nie stanowi natomiast paliwa opałowego ani silnikowego.
Produkt nie mieści się zatem w poz. 92 Załącznika nr 15 do ustawy o VAT (nie jest benzyną silnikową, olejem napędowym, gazem przeznaczonym do napędu silników spalinowych) ani nie stanowi oleju opałowego, o którym mowa w poz. 93 Załącznika nr 15 do ustawy o VAT. Dla rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy kluczowe jest więc, czy Produkt należy uznać za olej smarowy w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, wymieniony w poz. 93 Załącznika na 15 do ustawy o VAT.
Jednocześnie w przepisach o podatku akcyzowym nie ma definicji olejów smarowych ani jednoznacznego określenia, które wyroby energetyczne są takimi olejami smarowymi.
W art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym, dotyczącym stawek akcyzy na wyroby energetyczne, wymienione są oleje i preparaty smarowe:
Produkt jako smar plastyczny zaliczany do kodu CN 2710 19 99 jest objęty zerową stawką akcyzy, co jednak nie ma bezpośredniego przełożenia na ocenę, czy mieści się w poz. 93 Załącznika nr 15 do ustawy o VAT.
Produkt jest smarem plastycznym, tj. produktem nie wymienionym wprost w poz. 93 Załącznika nr 15 do ustawy o VAT. Niemniej zgodnie z uzasadnieniem do uzyskanej przez Wnioskodawcę wiążącej informacji akcyzowej, ze względu na skład, przeznaczenie i wyniki badań laboratoryjnych powinien być klasyfikowany do kodu CN 2710 19 99 jako Pozostałe oleje smarowe oraz pozostałe oleje.
Można w związku z tym wywnioskować, że Produkt jako smar plastyczny mieści się w szerszej kategorii „olejów smarowych i pozostałych olejów” - niemniej tylko pierwsza z tych kategorii (a więc oleje smarowe) objęta jest mechanizmem podzielonej płatności.
Należy przy tym podkreślić, że smary plastyczne są kategorią odrębną od kategorii olejów smarowych - są one zaliczane do „pozostałych olejów” (bowiem kod CN mieści dwie odrębne kategorie, tj.: (i) oleje smarowe (nieobejmujące smarów plastycznych) oraz (ii) pozostałe oleje (obejmujące smary plastyczne).
Powyższe wynika w pierwszej kolejności z treści samych przepisów akcyzowych, w tym cytowanego art. 89 ust. 1 pkt 11.
Przepis ten stanowi: Oleje smarowe, pozostałe oleje o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99.
Gdyby ustawodawca traktował smary plastyczne jako element olejów smarowych (a nie element „pozostałych olejów”), chcąc wyłączyć z opodatkowania te produkty z pewnością inaczej ukształtowałby ten przepis - chociażby „wstawiając” smary plastyczne w ciąg słów bezpośrednio po słowach „oleje smarowe”.
Przykładowo przepis ten powinien mieć wówczas brzmienie: Oleje smarowe o kodach od CN 2710 19 71 do CN 2710 19 99, z wyłączeniem smarów plastycznych oraz [`(...)`] pozostałe oleje [`(...)`].
Tymczasem z konstrukcji cytowanego przepisu wyraźnie wynika, iż ustawodawca wyłącza smary plastyczne ze zbioru „pozostałych olejów”, a nie ze zbioru „olejów smarowych”.
Powyższe potwierdza także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 30 listopada 2018 r, nr 0111-KDIB3-3.4013.199.2018.3.WR, wskazując na wyraźny rozdział między olejami smarowymi a smarami plastycznymi, co przełożyło się na odmienne traktowanie ww. produktów dla celów podatku akcyzowego: „W tym miejscu należy jednocześnie wskazać, że w sytuacji, gdyby Wnioskodawca zamierzał nabywać wewnątrzwspólnotowo celem dalszej odsprzedaży nie smary plastyczne o kodzie CN 2710 19 99 ale oleje smarowe o kodzie CN 2710 19 99, to zwolnienie z akcyzy - w oparciu o przepis § 6 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego - nie będzie miało zastosowania, gdyż nie zostanie spełniony podstawowy warunek jego zastosowania. Zwolnienie to bowiem nie obejmuje przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego oleju smarowego o kodzie CN 2710 19 99 przez Wnioskodawcę (przypadek taki nie został wymieniony w art. 32 ust. 3 pkt 1-3 i 6-9 ustawy). W takiej sytuacji nabywany wewnątrzwspólnotowo przez Wnioskodawcę olej smarowy będzie opodatkowany stawką akcyzy określoną w art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy.”
Również w interpretacji z 3 marca 2011 r. nr IBPP3/443-951/10/DG Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że „oleje smarowe” to nie nazwa rodzajowa produktu, a definicja precyzyjnie określona poprzez Nomenklaturę Scaloną, stosowaną dla potrzeb podatku akcyzowego.
W ocenie Spółki, z uwagi na fakt, że Produkt jest smarem plastycznym i nie jest olejem smarowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, nie jest objęty poz. 93 Załącznika nr 15 do ustawy o VAT. Co za tym idzie, Spółka nie ma obowiązku umieszczania na fakturze adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” również wtedy, gdy sprzedaje Produkt do podatnika VAT, a całkowita należność wykazana na fakturze jest równa lub przewyższa 15.000 zł.
W myśl § 10 ust. 4 pkt 13 Rozporządzenia, ewidencja sprzedaży pliku JPK VAT zawiera oznaczenia dotyczące transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności - oznaczenie "MPP". Skoro więc, zdaniem Spółki, dostawa Produktu nie podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności z uwagi na okoliczność, że Produkt nie widnieje w wykazie z Załącznika nr 15 do ustawy o VAT, to Spółka nie powinna stosować w ewidencji sprzedaży pliku JPK_VAT oznaczenia „MPP” przy transakcjach dotyczących sprzedaży Produktu.
Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że towar nie jest objęty obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności i Spółka nie ma obowiązku umieszczania na fakturze dokumentującej sprzedaż produktu wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, a także nie ma obowiązku zastosowania oznaczenia MPP dla dostawy Produktu w ewidencji sprzedaży w pliku JPK_VAT, nawet wtedy, gdy wartość faktury dokumentującej sprzedaż Produktu jest większa niż 15.000 zł.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm. dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o VAT"), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.
W myśl art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c ustawy.
Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej – art. 99 ust. 11b ustawy.
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach – art. 99 ust. 11c ustawy.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c - art. 99 ust. 13a ustawy.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy – art. 99 ust. 13b ustawy.
Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r. - art. 106e ust. 1 pkt 18a zmieniony przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 27 listopada 2020 r., Dz.U.2020.2419), w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.
Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2020 r., poz. 424, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
Zgodnie natomiast z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. - w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy "mechanizm podzielonej płatności", przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.
W świetle art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.
W myśl art. 108a ust. 1a ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r. – przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.
Natomiast zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r. – przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.
W myśl art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji – art. 109 ust. 3b ustawy.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji – art. 109 ust. 14 ustawy.
Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.).
Zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 13 rozporządzenia, dodatkowo ewidencja zawiera oznaczenia dotyczące transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności - oznaczenie "MPP".
W załączniku nr 15 do ustawy wskazano:
Z uwagi na odwołanie się ustawodawcy do uregulowań dotyczących podatku akcyzowego wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 722 ze zm.; zwanej dalej lub „ustawą o podatku akcyzowym”), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy - art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.
W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 27 pod kodem CN 2710 wymieniono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.
Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie – art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.
Do wyrobów energetycznych zalicza się także pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN jak i pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN – art. 86 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy o podatku akcyzowym.
Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych – art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 – art. 86 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym.
Z kolei w art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ustawodawca wskazał stawki akcyzy na wyroby energetyczne, uwzględniając ich kody nomenklatury scalonej, przeznaczenie i właściwości.
Mając powyższe przepisy na uwadze wskazać w pierwszej kolejności należy, że co do zasady obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:
Analizując tą kwestię, zwrócić należy uwagę że poz. 92 załącznika nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług odwołuje się do benzyny silnikowej, olejów napędowych i gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym. Z kolei poz. 93 załącznika nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług odwołuje się do olejów opałowych oraz olejów smarowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.
Ustawodawca odwołuje się zatem poz. 92 załącznika nr 15 do ustawy do szerokiej kategorii paliw silnikowych, dla których w art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym przypisano odpowiednie stawki podatku akcyzowego. W przypadku natomiast poz. 93 załącznika nr 15 do ustawy, ustawodawca odwołuje do kategorii paliw opałowych oraz olejów smarowych, dla których podobnie jak dla paliw silnikowych, w treści art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym przypisano odpowiednie stawki podatku akcyzowego.
Co istotne w art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. a ustawy o podatku akcyzowym, w którym to przepisie ustawodawca określił stawkę akcyzy dla olejów smarowych i pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, dokonano wyłączenia z tej kategorii wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że przedmiotowy Produkt klasyfikowany do kodu CN 2710 19 99 jest przeznaczony do smarowania łożysk tocznych i ślizgowych. Przedmiotowy Produkt, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy nie jest zatem towarem o którym mowa w poz. 92 załącznika nr 15 do ustawy.
Równocześnie z przedstawionego opisu sprawy wynika, że przedmiotowy Produkt jest smarem plastycznym. W konsekwencji nie jest to także towar o którym mowa w poz. 93 załącznika nr 15 do ustawy.
W świetle zatem obowiązujących przepisów sprzedaż produkowanego przez Wnioskodawcę Produktu - smaru plastycznego przeznaczonego do smarowania łożysk tocznych i ślizgowych, klasyfikowanego do kodu CN 2710 19 99, nie jest objęta obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności. W konsekwencji Spółka nie ma obowiązku umieszczania na fakturze dokumentującej sprzedaż Produktu wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, jak również nie ma obowiązku zastosowania oznaczenia MPP dla dostawy Produktu w ewidencji sprzedaży w pliku JPK_VAT, nawet jeśli należność z faktury brutto jest większa niż 15 000 zł.
Stanowisko Wnioskodawcy względem przedstawionego we wniosku pytania uznać należy za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy
Organ zastrzega, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis spraw, zgodnie z którym przedmiotowy Produkt jest smarem plastycznym klasyfikowanym do kodu CN 2710 19 99, który jest przeznaczony do smarowania łożysk tocznych i ślizgowych.
Przedmiotem analizy nie była natomiast ocena dołączonych do wniosku dokumentów, potwierdzających zaklasyfikowanie przedmiotowego towaru do kategorii smarów plastycznych. W toku bowiem postępowania o wydanie interpretacji indywidulanej Organ nie jest uprawniony do weryfikacji przedstawionego opisu sprawy jak i analizy dokumentów dołączonych do tego wniosku.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, jak również w przypadku zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili