0111-KDIB3-1.4012.921.2020.3.AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z 4 lutego 2021 r. (data wpływu 11 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy w przypadku świadczenia usługi odpłatnego udostępnienia pomieszczeń na rzecz Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy w przypadku świadczenia usługi odpłatnego udostępnienia pomieszczeń na rzecz Spółki.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 4 lutego 2021 r. (data wpływu 11 lutego 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 stycznia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.921.2020.2.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest fundacją, działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 1984 r. Nr 21 poz. 97 z późn. zm.; dalej jako: „u.o.f.”) oraz postanowień Statutu Fundacji z 21 czerwca 2016 r. (dalej jako: „Statut”). Fundacja została wpisana do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej z dniem 29 czerwca 2016 r. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany w Rejestrze przedsiębiorców, chociaż Statut przewiduje, że Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą.

Zgodnie z przepisami art. 1 u.o.f. fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności, takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

Na podstawie Statutu, celem Fundacji jest:

• pomoc osobom zagrożonym wykluczeniem społecznym, w tym starszym i niepełnosprawnym w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych;
• opieka nad osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym, w tym starszymi i niepełnosprawnymi;
• poprawa świadomości społecznej w zakresie opieki nad osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym, w tym opieki domowej i pomocy środowiskowej dla osób starszych i niepełnosprawnych;
• tworzenie systemu pomocy osobom potrzebującym, w szczególności starszym i niepełnosprawnym;
• upowszechnianie wszechstronnego rozwoju osobowości oraz sprawności fizycznej;
• propagowanie zdrowego trybu życia i aktywności fizycznej;
• działalność informacyjna i edukacyjna poszerzająca w społeczeństwie wiedzę na temat integracji społecznej, w tym wśród osób starszych i niepełnosprawnych;
• promowanie działalności charytatywnej na rzecz osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, w tym osób starszych i niepełnosprawnych;
• promowanie kształcenia ustawicznego przez całe życie;
• działalność edukacyjna, szkoleniowa, badawczo-rozwojowa i opiniotwórcza;
• współpraca ze środowiskami naukowymi, uczelniami wyższymi i innymi ośrodkami oświaty w zakresie kształcenia młodzieży oraz podnoszenia świadomości społecznej w zakresie potrzeb roztaczania opieki nad osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym, w szczególności starszymi i niepełnosprawnymi;
• propagowanie polityki ochrony zdrowia i opieki nad osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym, w szczególności nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi.

W przeszłości Fundacja otrzymała darowiznę, na którą składały się nieruchomości wraz z wyposażeniem w postaci mebli i innego sprzętu. Przedmiot darowizny był dostosowany do celów jakim miał służyć. W Fundacji służył i nadal służy prowadzeniu ośrodka opieki nad osobami starszymi i schorowanymi (dalej jako: „Ośrodek”).

Fundacja prowadzi Ośrodek stanowiący jej własność, oferując miejsce i opiekę osobom starszym i schorowanym. Za pobyt w Ośrodku Fundacja pobiera opłaty. Wysokość tych opłat wynika z kosztów działalności jaką prowadzi Fundacja. Jednocześnie przeciętne miesięczne wynagrodzenie żadnej osoby fizycznej z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu statutowej działalności odpłatnej pożytku publicznego, za okres ostatniego roku obrotowego, a w przypadku zatrudnienia trwającego krócej niż rok obrotowy – za okres tego zatrudnienia nie przekracza 3-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni.

W rozrachunku za okres miesięczny lub kilkumiesięczny wynik z działalności Ośrodka może być dodatni. Wynika to z faktu, że opłaty uwzględniają wszelkie koszty danej działalności, nie tylko bieżące. Oznacza to, że opłaty za pobyt w Ośrodku przewidują przyszłe wydatki na konieczne remonty i naprawy, serwisy, wymianę wyposażenia i inne, na które środki należy gromadzić przez dłuższy okres czasu. W kilkuletnim okresie działalności Ośrodek nie zanotował dodatniego wyniku finansowego.

Wysokość opłat za pobyt pensjonariuszy jest w porównaniu do innych ośrodków tego rodzaju, oferujących poziom świadczeń taki, jaki oferuje Fundacja, niższa niż w tych innych ośrodkach. Opłaty te są niższe niż na rynku za tego samego rodzaju i na takim samym poziomie świadczenia. Ośrodek powstał w celu podniesienia jakości życia osób starszych i schorowanych.

Dodatkową działalnością Wnioskodawcy prowadzoną dzięki otrzymanej darowiźnie jest działalność oświatowa, w tym kształcenie studentów. Polega ona na organizacji praktyk studenckich i uczniowskich. Jednym z warunków przekazania darowizny było bowiem zobowiązanie się przez Wnioskodawcę do przyjmowania na praktyki i kształcenie w Ośrodku studentów szkół wyższych oraz uczniów szkół średnich współpracujących w tym zakresie bezpośrednio lub pośrednio z Fundacją. Takie cele zostały również przewidziane w Statucie Fundacji. Fundacja realizuje te cele poprzez nawiązaną współpracę z Uniwersytetem (…) oraz szkołami średnimi.

Celem tej dodatkowej działalności jest to, aby studenci i uczniowie mieli możliwość uzupełniać swoją wiedzę teoretyczną uzyskiwaną na uczelni lub w szkole o zajęcia praktyczne przy opiece nad osobami starszymi i schorowanymi, przy przygotowaniu posiłków i przy innych obowiązkach związanych z pracą Ośrodka.

Jak wynika z powyższego, Ośrodek służy realizacji dwóch podstawowych celów Fundacji - świadczy pomoc społeczną, dzięki przyjmowaniu pensjonariuszy i opiece nad nimi oraz kształci uczniów i studentów, poprzez organizację praktyk uczniowskich i studenckich. W związku z powyższym oraz w oparciu o uzyskaną przez Fundację interpretację podatkową, darowizna została zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „updop”).

Część z pomieszczeń, które Fundacja otrzymała w darowiźnie służyła i nadal służy jako zaplecze dla Ośrodka. W pomieszczeniach tych znajduje się magazyn dla sprzętu lub zapasów w Ośrodka, pomieszczenia socjalne i pralnia dla odzieży pracowniczej.

Fundacja dzięki reorganizacji swoich lokali wygospodarowała pomieszczenia, wykorzystywane do tej pory na zaplecze własne i Ośrodka. Fundacja w ramach tych działań zamierza zwolnić te pomieszczenia. Nie będą one już służyły jako magazyn, pomieszczenia socjalne ani pralnia dla pracowników.

Fundacja rozważa inne zagospodarowanie tych pomieszczeń.

Fundacja otrzymała propozycję współpracy od grupy lekarzy. W pomieszczeniach tych miały zostać zorganizowane gabinety, sale, w których prowadzona miała być poradnia zdrowia psychicznego i przychodnia psychologiczna. Z usług lekarzy i terapeutów mogliby korzystać Pensjonariusze Wnioskodawcy, jak również potrzebujące porady osoby spoza Ośrodka.

Przychodnia ta i fachowa pomoc jej personelu miała być dostępna dla pensjonariuszy i dla osób z zewnątrz. Dla Fundacji byłaby to możliwość uzyskania bieżącego dostępu do specjalistów, jakich w swej działalności potrzebuje dla swoich pensjonariuszy.

Fundacja rozważała, aby udostępnić te pomieszczenia odpłatnie na czas określony. Był to warunek zgłaszających się Lekarzy, którzy musieliby ponieść koszty inwestycji w udostępnione pomieszczenia. W żadnym wypadku umowa zawarta pomiędzy Fundacją a Lekarzami nie uprawniałaby do nabycia na własność oddanych do użytkowania pomieszczeń. Udostępnianie pomieszczeń nie miało się odbywać na warunkach określonych w art. 17a-17k updop.

Środki uzyskane z udostępnienia lokali, Fundacja miała przeznaczyć na swoje cele statutowe, zgodne z celami statutowymi uprawniającymi do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop.

Zgodnie z uzyskaną interpretacją podatkową, Fundacja była uprawniona udostępnić odpłatnie te lokale na potrzeby planowanej przychodni bez utraty prawa do zwolnienia, z którego uprzednio skorzystała otrzymując przedmiotowe lokale w drodze darowizny na cele statutowe.

Lekarze, którzy złożyli Fundacji propozycję, zrezygnowali z przedsięwzięcia w związku z pandemią COVID-19.

Pomieszczenia, w których miała być zorganizowana przychodnia pozostają w związku z tym niezagospodarowane, a Fundacja musi ponosić koszty ich utrzymania.

Fundacja rozważa odpłatne udostępnienie tych pomieszczeń Spółce, która zamierza w pomieszczeniach tych prowadzić działalność gospodarczą - działalność cateringową. Celem Fundacji nie jest czerpanie zysków z udostępniania pomieszczeń. Chce ona uzyskać środki na ich bieżące utrzymanie oraz przyszłe konserwacje i remonty.

Fundacja zamierza nawiązać współpracę ze Spółką, dzięki której śniadania i kolacje dla Pensjonariuszy, a ewentualnie również pozostałe posiłki byłyby serwowane przez Spółkę na zlecenie Fundacji.

Wnioskodawca przewiduje, że nawiązanie współpracy ze Spółką pozwoli na obniżenie kosztów działalności Ośrodka oraz obniży poziom ryzyka, gdyż obecnie odpowiedzialność za posiłki i ich jakość byłaby po stronie Spółki.

Jednocześnie Wnioskodawca bierze pod uwagę scenariusz, w którym w wyniku pandemii może utracić możliwość przygotowywania posiłków dla Pensjonariuszy, w przypadku gdy ktoś z jej personelu zachoruje na COVID lub będzie zmuszony do odbycia kwarantanny.

W takim przypadku Fundacja mogłaby rozszerzyć współpracę ze Spółką i zamawiać wszystkie posiłki u Spółki. Fundacja rozważa również, aby profilaktycznie przenieść ciężar przygotowywania posiłków na Spółkę, w przypadku nawiązania współpracy.

Aby można było zrealizować ten scenariusz Fundacja rozważa odpłatne udostępnienie pomieszczeń na rzecz Spółki, która mogłaby tam prowadzić działalność cateringową polegająca na przygotowywaniu posiłków, poczęstunku i napojów, a następnie dowożenie ich do zleceniodawców na różnego rodzaju konferencje, spotkania i inne przedsięwzięcia. Odpłatność za udostępnione pomieszczenia nie przekroczy w ciągu roku 200 tys. zł. W przypadku nawiązania współpracy Fundacja uzyskać ma rabaty, a rozliczenie finansowe za przygotowane posiłki będzie w dużej części odbywało się poprzez potrącenie należności Fundacji z tytułu udostępnienia pomieszczeń z zobowiązaniami z tytułu zapłaty za otrzymane posiłki.

Fundacja prowadzi wyłącznie działalność w formie Ośrodka. Znajduje się w wykazie zarejestrowanych placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku prowadzonym w ramach działalności statutowej lub gospodarczej w województwie (…) prowadzonym przez Urząd Wojewódzki (Wojewodę).

Fundacja nie została zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT (podatek od towarów i usług)”) na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: „u.p.t.u.”).

W piśmie uzupełniającym wniosek Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca był zarejestrowanym podatnikiem VAT, jednak został wyrejestrowany z dniem 01.01.2018 r. Ostatnią deklarację złożono za grudzień 2017 roku;
2. Podmiot, któremu mają być udostępnione pomieszczenia, jest i będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT;
3. Wartość sprzedaży działalności prowadzonego przez Fundację Ośrodka przekroczyła w 2020 roku kwotę 200.000 zł;
4. Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto wnioskodawca wskazuje, że zadając pytanie i prezentując stanowisko w sprawie odniósł się wyłącznie do kwestii dotyczącej udostępnienia pomieszczeń i w tym zakresie oczekuje odpowiedzi, czy udostępnienie tych pomieszczeń, na kwoty niższe niż 200.000 zł rocznie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, jednak będzie mogło korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W części dotyczącej usług świadczonych w ramach prowadzonego Ośrodka Wnioskodawca wskazał, dla potwierdzenia/uzasadnienia swojego stanowiska w sprawie, że usługi te nie powinny wpływać na limit 200 tys. zł, ponieważ korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 Ustawy o podatku od towarów i usługi i jednocześnie nie zostały w żaden sposób włączone do limitu na postawie któregoś z ustępów art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to zdaniem Wnioskodawcy, że pomimo, że na pytanie wskazane wyżej w punkcie 3 wnioskodawca udzielił odpowiedzi twierdzącej, to nie powinno to wpływać na ocenę dotyczącą udostępnienia pomieszczeń z przyczyn tutaj wskazanych.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 3):

Czy udostępnienie pomieszczeń Spółce będzie podlegało podatkowi od towarów i usług, jednak na podstawie art. 113 u.p.t.u. będzie korzystało ze zwolnienia z VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Udostępnienie pomieszczeń Spółce będzie podlegało podatkowi od towarów i usług, jednak na podstawie art. 113 u.p.t.u. będzie korzystało ze zwolnienia z VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami (rzeczami lub ich częściami) jak właściciel. Jak stanowi art. 8 ust. 1 u.p.t.u. świadczeniem usług, jest z kolei, co do zasady, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 u.p.t.u.

Z przywołanej wyżej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy w tym miejscu wskazać, że udostępniając lokal - zarówno Fundacja, jak i Firma będą miały określone obowiązki. Z powyższego wynika, że świadczenie fundacji będzie mogło być uznane za usługę w rozumieniu przepisów o VAT.

Zgodnie art. 15 ust. 1 u.p.t.u. wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera specyficzną definicję działalności gospodarczej i wynika z niej, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że przedsiębiorcą w rozumieniu u.p.t.u. może zostać każdy, bez względu na cel swojej działalności, w związku z tym Fundacja zakłada, że w rozumieniu przepisów u.p.t.u. sama również spełnia definicję podatnika.

Jak wskazano wyżej Fundacja prowadzi działalność Ośrodka pomocy społecznej. Zdaniem Fundacji działalność ta korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22, z którego wynika, że zwolnione z opodatkowania VAT są usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, centra usług społecznych, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
   • domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
   • placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,
3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
4. inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.

Biorąc pod uwagę, że Fundacja może być uznana za podatnika VAT należy ustalić, a co za tym udostępnienie lokali może podlegać VAT, konieczne jest ustalenie, czy będzie ona mogła korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 113 u.p.t.u. zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Istotne jest ustalenie, jakie kwoty należy brać pod uwagę przy ustaleniu limitu 200 tys. zł.

Jak wynika z art. 113 ust. 2 u.p.t.u. do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 tj. do limitu 200 tys. zł, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powyższego wynika, że usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 u.p.t.u. nie wlicza się do limitu 200 tys. zł.

Oznacza to, że kwoty uzyskane z tytułu udostępnienia lokali Firmie cateringowej będą mogły korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 u.p.t.u. o ile w ciągu roku nie przekroczą 200 tys. zł.

Fundacja wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w tej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług jest kwestia, czy udostępnienie pomieszczeń Spółce będzie podlegało podatkowi od towarów i usług, jednak na podstawie art. 113 u.p.t.u. będzie korzystało ze zwolnienia z VAT (pytanie nr 3).

Z wyżej powołanego art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że warunkiem niezbędnym do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analiza powołanych przepisów pozwala więc na stwierdzenie, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają, co do zasady, wszystkie czynności wykonywane przez danego podatnika, z wyłączeniem jego majątku prywatnego, tj. przeznaczonego wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług odpłatnego udostępniania pomieszczeń spełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Wobec powyższego biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że usługa odpłatnego udostępniania pomieszczeń wykonywana przez Wnioskodawcę wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym czynność ta stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wyjaśnić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług tzw. „zwolnienia przedmiotowe” zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Natomiast regulacje w zakresie tzw. „zwolnień podmiotowych” ustawodawca zawarł w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.dokonujących dostaw:

1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
   • wyrobów tytoniowych,
   • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu,
6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
   • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
   • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
   • urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
   • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
7. hurtowych i detalicznych części do:
   • pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
   • –motocykli (PKWiU 45.4);

2.świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie,
4. ściągania długów, w tym factoringu;

3.nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Jak już stwierdzono planowana przez Fundację czynność tj. świadczenie usługi odpłatnego udostępnienia pomieszczeń na rzecz Spółki z przeznaczeniem na działalność cateringową będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zaznaczyć jednocześnie trzeba, że ustawodawca dla czynności takich nie przewidział w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych zwolnienia przedmiotowego.

Nie mniej ustawodawca przewidział w ustawie zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników ze względu na wysokość osiągniętej sprzedaży w roku podatkowym (zwolnienie podmiotowe), co wynika z przytoczonych wyżej regulacji art. 113 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano powyżej, na podstawie tego przepisu zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł (bez wliczania kwoty podatku) i z uwzględnieniem art. 113 ust. 2 tej ustawy.

Przepis ust. 2 ww. art. 113 ustawy o VAT wskazuje czego nie wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 czyli do ustalenia limitu 200.000 zł. Według tego przepisu są to:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Fundacja wskazała, że prowadzi Ośrodek, oferując miejsce i opiekę osobom starczym i schorowanym. Za pobyt w ośrodku pobierane są opłaty. Ośrodek powstał w celu podniesienia jakości życia osób starszych i schorowanych. Dodatkową działalnością Fundacji jest działalność oświatowa, w tym kształcenie studentów. Polega ona na organizacji praktyk studenckich i uczniowskich. Ośrodek służy realizacji dwóch podstawowych celów Fundacji – świadczy pomoc społeczną, dzięki przyjmowaniu pensjonariuszy i opiece nad nimi oraz kształci uczniów i studentów, poprzez organizację praktyk uczniowskich i studenckich. Fundacja znajduje się w wykazie zarejestrowanych placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku prowadzonym w ramach działalności statutowej lub gospodarczej w województwie, prowadzonym przez Urząd Wojewódzki (Wojewodę).

Fundacja podaje, że prowadzi wyłącznie działalność w formie Ośrodka. Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wartość sprzedaży działalności prowadzonego przez Fundację Ośrodka przekroczyła w 2020 roku kwotę 200.000 zł. Fundacja wskazuje, że świadczone w ramach prowadzonego Ośrodka usługi nie powinny wpływać na limit 200 tys. zł, ponieważ korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usługi.

W ramach planowanego zdarzenia przyszłego Fundacja wskazuje, że wygospodarowała pomieszczenia (wykorzystywane do tej pory na potrzeby własne tj. magazyn, pomieszczenia socjalne, pralnia), które zamierza zwolnić i w związku w wygospodarowaniem tych wolnych pomieszczeń rozważa ich odpłatne udostepnienie Spółce z przeznaczeniem na działalność cateringową. Odpłatność za udostępnione pomieszczenia nie przekroczy w ciągu roku 200 tys. zł.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Fundacja faktycznie prowadzi działalność wyłącznie w postaci Ośrodka, w ramach którego świadczy usługi korzystające jak podaje ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ustawy, to mimo że wartość sprzedaży z działalności prowadzonego przez Fundację Ośrodka przekroczyła w 2020 roku kwotę 200.000 zł, po planowanym rozszerzeniu działalności o rozważane odpłatne udostępnianie pomieszczeń Spółce, sprzedaż Fundacji będzie mogła korzystać, ze zwolnienia podmiotowego (art. 113 ust. 1 ustawy) aż do momentu gdy wartość tej sprzedaży nie przekroczy kwoty 200.000,00 zł. Przy czym, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy, do wartości sprzedaży nie będzie wliczane odpłatne świadczenie usług pomocy społecznej zwolnionych od podatku na podstawie – jak wskazuje Fundacja – art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy. Natomiast usługi odpłatnego udostępniania pomieszczeń niekorzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy, będą podlegały wliczeniu do limitu sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zgodzić się więc należy z argumentacją Fundacji, że obrotu uzyskanego z „usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy nie wlicza się do limitu 200 tys. zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, oznacza to, że kwoty uzyskane z tytułu udostępnienia lokali Firmie cateringowej będą mogły korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 u.p.t.u. o ile w ciągu roku nie przekroczą 200 tys. zł”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, a zawarte w stanowisku Wnioskodawcy – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W tym też kontekście podkreślić należy, że wskazane przez Fundację zwolnienie dla świadczonych przez Ośrodek usług pomocy społecznej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy nie było przedmiotem oceny. Powyższe wskazanie Fundacji zostało przyjęte jako element opisu sprawy i nie podlegało ocenie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.