0115-KDST1-3.450.344.2020.3.AK

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 15 września 2020 r. (data wpływu), uzupełniony w dniu 13 listopada 2020 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – (…)

Opis towaru: zgodnie z deklaracją Wnioskodawcy towar „(…)”, to (…) mieszaniną fosfatydów. (…).

Rozstrzygnięcie: CN 29

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek uzupełniony w dniu 13 listopada 2020 r., w zakresie sklasyfikowania towaru „(…)” według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

„(…) mieszaniną fosfatydów. (…). Zawiera bowiem lecytynę, (…).

(…)

(…)

(…)

Skład: Lecytyna proszkowa sojowa 100, E322 100%.

(…)

Spółka posiada wpis do Rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie wprowadzania środków ochrony roślin do obrotu lub konfekcjonowania środków z dnia (…) o numerze (…).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że środek ten został wprowadzony do obrotu na podstawie zapisów Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 1107/2019 z dnia 21 października 2009 dotyczącego wprowadzenia obrotu środków ochrony roślin.

Zgodnie z zapisami tego rozporządzenia środki przeznaczone do ochrony roślin będące zatwierdzonymi substancjami podstawowymi, wprowadzonymi do obrotu na podstawie dokumentu SANTE w procedurze zatwierdzania z udziałem Komisji Europejskiej (DG SANTE) oraz Europejskiego Biura do Spraw Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) nie muszą uzyskiwać typowego dla substancji niebezpiecznych pozwolenia MRiRW na wprowadzenie do obrotu. Co za tym idzie, nie ma wymogu wpisywania środków będących substancjami podstawowymi do rejestru środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu zezwoleniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju (rejestr zawiera środki ochrony roślin posiadające nr zezwolenia MRiRW). W związku z powyższym Spółka nie występowała o wpis do rejestru produktu (…) (produkt nie potrzebuje zezwolenia na wprowadzenie do obrotu MRiRW ponieważ wprowadzany jest na podstawie innych zapisów ww. rozporządzenia, substancje podstawowe nie są substancjami niebezpiecznymi).

Produkt nie spełnia wymogu wpisu do rejestru jako produkt biobójczy do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Spółka oraz ww. towar nie posiada atestu w zakresie bezpieczeństwa dla ludzi i środowiska wydanego przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny.

Wnioskodawca wskazuje, że na produkt nie jest obowiązkowe stworzenie karty charakterystyki, nie jest to produkt klasyfikowany jako niebezpieczny

(…)

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 29 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Chemikalia organiczne”.

Natomiast uwagi ogólne do ww. działu wskazują:

„Uwaga 1 Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, pozycje niniejszego działu obejmują jedynie:

_

(a) odrębne chemicznie zdefiniowane związki organiczne, nawet zanieczyszczone;

(b) mieszaniny dwóch lub więcej izomerów tego samego związku organicznego (nawet zanieczyszczone), z wyjątkiem mieszanin izomerów węglowodorów alifatycznych (innych niż stereoizomery), nawet nasyconych (dział 27);

(c) produkty objęte pozycjami od 2936 do 2939 lub etery cukrów, acetale cukrów i estry cukrów i ich sole, objęte pozycją 2940, lub produkty objęte pozycją 2941, nawet zdefiniowane chemicznie;

_

(d) produkty wymienione powyżej w lit. a), b) lub c), rozpuszczone w wodzie; (…)”.

Z brzmienia pozycji 2923 CN wynika, że obejmuje ona „Czwartorzędowe sole amoniowe i wodorotlenki; lecytyny i pozostałe fosfoaminolipidy, nawet niezdefiniowane chemicznie.”

Natomiast z Not wyjaśniających do HS do pozycji 2923 wynika, że „Najważniejszymi solami i podstawionymi pochodnymi czwartorzędowych zasad amoniowych są:

_

(2) Lecytyny i inne fosfoaminolipidy. Są to estry (fosfatydy) powstałe przez połączenie kwasów: oleinowego, palmitynowego lub innych kwasów tłuszczowych glicerynofosforowym i organiczną zasadą azotową, taką jak cholina. Na ogół są one żółtawobrązowymi woskowymi masami, rozpuszczalnymi w etanolu. Lecytyny zawarte są w żółtku jaja (owolecytyny) i w tkankach zwierzęcych i roślinnych.

Handlowa lecytyna, objęta również niniejszą pozycja, jest głównie lecytyną sojową i stanowi mieszaninę nierozpuszczalnych w acetonie fosfatydów (na ogół 60 do 70 % masy), oleju sojowego, kwasów tłuszczowych i węglowodanów. Handlowa lecytyna sojowa występuje w postaci bardziej lub mniej lepkiej cieczy o barwie brązowawej do jasnej lub też, jeżeli olej sojowy został usunięty przez ekstrakcję acetonem, w postaci żółtawych granulek.

_

Owolecytyna stosowana jest w medycynie. Handlowa lecytyna sojowa stosowana jest jako emulgator, środek dyspergujący w przemyśle spożywczym i paszowym, w produkcji farb, w przemyśle naftowym itp.

Uwzględniając powyższe przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 29. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1 reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 10 wskazano bez względu na CN „Nawozy i środki ochrony roślin - zwykle przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej, oraz pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych“.

Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. z 2020 r., poz. 796, z późn. zm.) – nawozami są produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych lub zwiększania żyzności gleb albo zwiększania żyzności stawów rybnych, którymi są nawozy mineralne, nawozy naturalne, nawozy organiczne i nawozy organiczno-mineralne.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 7 i 10 ww. ustawy:

• środki poprawiające właściwości gleby – to substancje dodawane do gleby w celu poprawy jej właściwości lub jej parametrów chemicznych, fizycznych, fizykochemicznych lub biologicznych,
• środki wspomagające uprawę roślin – to środki poprawiające właściwości gleby, stymulatory wzrostu i podłoża do upraw.

Na podstawie art. 2 pkt a) rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów (Dz. Urz. UE. L. 304 z dnia 21 listopada 2003 r. ze zm.) – „nawóz” oznacza substancję, której główną funkcją jest dostarczanie składników pokarmowych roślinom.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz.U. z 2020 r., poz. 2097) – za środek ochrony roślin uważa się środek ochrony roślin, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz. Urz. UE. L. 309 z dnia 24 listopada 2009 r.).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. rozporządzenia – za środki ochrony roślin uważa się środki w postaci, w jakiej są one dostarczane użytkownikowi, składające się z substancji czynnych, sejfnerów lub synergetyków lub zawierających te składniki, i przeznaczonych do jednego z następujących zastosowań:

1. ochrona roślin lub produktów roślinnych przed wszelkimi organizmami szkodliwymi lub zapobieganie działaniu takich organizmów, chyba że głównym przeznaczeniem takich produktów jest utrzymanie higieny, a nie ochrona roślin lub produktów roślinnych;
2. wpływanie na procesy życiowe roślin, na przykład poprzez substancje działające jako regulatory wzrostu, inne niż składnik odżywczy lub biostymulator;
3. zabezpieczanie produktów roślinnych w zakresie, w jakim takie substancje lub środki nie podlegają szczególnym przepisom wspólnotowym dotyczącym środków konserwujących;
4. niszczenie niepożądanych roślin lub części roślin z wyjątkiem glonów, chyba że dane środki są stosowane na glebę lub wodę w celu ochrony roślin;
5. hamowanie lub zapobieganie niepożądanemu wzrostowi roślin z wyjątkiem glonów, chyba że dane środki są stosowane na glebę lub wodę w celu ochrony roślin.

W myśl art. 23 ust.1 pkt d) ww. Rozporządzenia „Substancje podstawowe zatwierdzane są zgodnie z ust. 2–6. W drodze odstępstwa od art. 5 zatwierdzenie udzielane jest na czas nieokreślony. Do celów ust. 2–6 substancja podstawowa to substancja czynna, która nie jest wprowadzana do obrotu jako środek ochrony roślin.

Dla celów niniejszego rozporządzenia substancja czynna spełniająca kryteria „środka spożywczego” określone w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 uważana jest za substancję podstawową.”

Natomiast zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1) „Do celów niniejszego rozporządzenia „żywność” (lub „środek spożywczy”) oznacza jakiekolwiek substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi lub, których spożycia przez ludzi można się spodziewać.

_

„Środek spożywczy” obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki. Definicja ta obejmuje wodę zgodną z normami określonymi zgodnie z art. 6 dyrektywy98/83/WE i bez uszczerbku dla wymogów dyrektyw 80/778/EWG i 98/83/WE.

„Środek spożywczy” nie obejmuje:

_

_* pasz;

• zwierząt żywych, chyba że mają być one wprowadzone na rynek do spożycia przez ludzi;
• roślin przed dokonaniem zbiorów;
• produktów leczniczych w rozumieniu dyrektyw Rady 65/65/EWG 22 i 92/73/EWG 23 ;
• kosmetyków w rozumieniu dyrektywy Rady 76/768/EWG 24 ;
• tytoniu i wyrobów tytoniowych w rozumieniu dyrektywy Rady 89/622/EWG 25 ;
• narkotyków lub substancji psychotropowych w rozumieniu Jedynej konwencji ośrodkach odurzających z 1961 r. oraz Konwencji o substancjach psychotropowych z 1971r.;
• pozostałości i zanieczyszczeń._

Na mocy Rozporządzenia Wykonawczego Komisji (UE) 2015/1116 z dnia 19 lipca 2015 r. lecytyna, która spełnia kryteria środka spożywczego zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ww. rozporządzenia (WE) nr 178/2002 została zatwierdzona jako substancja podstawowa.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wskazany we wniosku towar – „(…)” nie spełnia kryteriów zawartych w ww. definicjach i przepisach dotyczących środków ochrony roślin, tj. nie posiada zezwolenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz nie został wpisany do rejestru jako produkt biobójczy do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Przedmiotowy towar wprowadzony zostaje do obrotu nie jako środek ochrony roślin lecz jako środek spożywczy (substancja podstawowa lecytyna).

Należy zatem stwierdzić, że produkt ten nie mieści się w pozycji 10 załącznika nr 3 do ustawy, która obejmuje nawozy i środki ochrony roślin – zwykle przeznaczone do wykorzystywania w produkcji rolnej z obniżoną stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar „(…)” klasyfikowany jest do działu 29 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie został objęty obniżoną stawką podatku od towarów i usług, jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Wszelkie zmiany dotyczące towaru objętego niniejszą WIS, w szczególności związane z utratą możliwości jego obrotu na terytorium kraju, powodują utratę ww. mocy wiążącej WIS.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).