0114-KDIP1-3.4012.692.2020.1.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2020 r. (data wpływu 16 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania transferu emitowanych przez Wnioskodawcę Voucherów oraz opodatkowania prowizji należnej Wnioskodawcy za usługi pośrednictwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania transferu emitowanych przez Wnioskodawcę Voucherów oraz opodatkowania prowizji należnej Wnioskodawcy za usługi pośrednictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka pod firmą (…) Sp. z o.o. (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie emisji i dystrybucji, za pośrednictwem dedykowanego w tym celu serwisu internetowego, telefonicznie oraz w przyszłości również za pośrednictwem punktów sprzedaży bezpośredniej, produktów w postaci voucherów (bonów) i kart podarunkowych, które następnie mogą być zamienione na różnego rodzaju prezenty (usługi lub produkty) z ofert Partnerów Wnioskodawcy, tj. firm współpracujących z Wnioskodawcą. Zasady korzystania z usług Spółki są szczegółowo opisane w regulaminie dostępnym w serwisie (dalej „Regulamin”). Wnioskodawca pośredniczy w realizacji prezentów (świadczeń, na które wymieniane są vouchery i karty podarunkowe) przez Partnerów tj. właściwych usługodawców/dostawców tych świadczeń. Spółka sama nie realizuje tych świadczeń.

Wnioskodawca obecnie nie jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), jednak w najbliższym czasie dokona rejestracji jako czynny podatnik VAT i wykonując działalność opisaną poniżej będzie miał taki status. Ponadto Wnioskodawca posiada rezydencję podatkową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Działalność Spółki polega na budowaniu Prezentów tj. pakietów świadczeń przeznaczonych głównie dla klientów indywidualnych. Pakiety takie obejmują możliwość skorzystania z określonego świadczenia realizowanego przez zewnętrzny podmiot (Partnera), z którym Spółka wcześniej uzgadnia zakres pakietu i zasady współpracy. Świadczenia realizowane w ramach pakietów są zróżnicowane i zależą od oferty konkretnego Partnera (np. wizyta w restauracji, lot balonem, kurs DJ-ski, pobyt w hotelu, przejażdżka samochodem rajdowym, skok ze spadochronem itd.). Spółka dba o to, aby były one możliwe najatrakcyjniejsze dla potencjalnych użytkowników.

Celem zaoferowania i sprzedaży Prezentów, Spółka emituje określone instrumenty, których posiadacz ma możliwość skorzystania z różnych świadczeń, między innymi z danego Prezentu u Partnera Spółki. Te instrumenty mają formę elektroniczną (przesyłany do klienta plik danych) lub fizyczną (materiał drukowany) w postaci voucherów, kart podarunkowych czy zestawów prezentowych (dalej łącznie zwane Voucherami), które są wymienialne na Prezenty. Obecnie spółka oferuje cztery rodzaje Voucherów:

• Vouchery „klasyczne” - Voucher o określonej wartości, zasadniczo może zostać wymieniony na wskazany w nim konkretny Prezent z oferty konkretnego Partnera Wnioskodawcy w okresie ważności Vouchera, przy czym przed upływem tego okresu Regulamin Wnioskodawcy dopuszcza możliwość wymiany go na inny Voucher, uprawniający do skorzystania z innego Prezentu (uprawniający do realizacji innego Prezentu),

• Karta Podarunkowa - Voucher o określonej wartości, który zasadniczo może zostać wymieniony na odpowiadający tej wartości, tańszy lub droższy (za dopłatą różnicy w cenie) Voucher „klasyczny” z oferty Wnioskodawcy,

• Zestaw Prezentowy - Voucher o określonej wartości, obejmujący co najmniej dwa Prezenty, z których może skorzystać osoba posiadająca ten Voucher u jednego z Partnerów oferujących Prezenty objęte Zestawem Prezentowym (wyboru Prezentu dokonuje posiadacz Vouchera).

Nabycie każdego ze wskazanych Voucherów wiąże się z wpłatą określonej kwoty (wskazanej na danym Voucherze). Vouchery mają charakter terminowy wynoszący zazwyczaj 12 miesięcy od dnia ich wystawienia (emisji) i zasadniczo skorzystanie z danego świadczenia u Partnera Wnioskodawcy (bądź ich wymiana za pośrednictwem Wnioskodawcy na inny Voucher) na podstawie Vouchera jest możliwe do upływu terminu ważności.

Realizacja Prezentów u Partnerów Wnioskodawcy wymaga okazania i przekazania Partnerowi Vouchera uprawniającego do skorzystania z danego Prezentu. Realizacja odbywa się bezpośrednio u Partnerów, Spółka nie pośredniczy w tym zakresie pomiędzy Partnerem a osobą uprawnioną (beneficjentem). Osobą, na rzecz której następuje realizacja Vouchera może być klient tj. osoba, która zakupiła Voucher lub dowolna inna osoba będąca w jego posiadaniu (Vouchery nie są imienne ale na okaziciela).

Świadczenia stanowiące Prezenty, na które mogą zostać wymienione Vouchery, podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, niemniej jednak mogą one być opodatkowane różnymi stawkami VAT (np. przejażdżka samochodem wyścigowym i lot balonem opodatkowane stawką VAT 23% z jednej strony czy pobyt w hotelu albo kolacja w restauracji opodatkowane stawką 8%).

Co istotne, regulamin dystrybucji Voucherów Wnioskodawcy przewiduje, że posiadacz Vouchera wyemitowanego przez Spółkę, o ile pozostaje on wciąż ważny (nie upłynął termin jego płatności), ma możliwość wymiany go za pośrednictwem Spółki na inny Voucher (uprawniający do skorzystania z innego Prezentu), zarówno o takiej samej, wyższej (za dopłatą różnicy w cenie) jak i niższej wartości nominalnej. Przykładowo zatem, klient posiadający Voucher uprawniający do skorzystania z Prezentu w postaci skoku na bungee może go w każdej chwili wymienić na Voucher uprawniający do skorzystania z Prezentu w postaci kolacji w restauracji i to nawet jeżeli wartość tych Voucherów jest inna, zaś Spółka jest zobowiązana tę wymianę zrealizować (pod warunkiem dostępności Prezentu objętego nowym Voucherem i ewentualnej dopłaty różnicy w cenie pomiędzy wymienianym Voucherem a nowym Voucherem). W konsekwencji, w momencie sprzedaży Voucherów, w związku z możliwością ich wymiany, Spółka nie wie jeszcze czy, kiedy i z jakiego Prezentu skorzysta posiadacz Vouchera i jaką stawką VAT będzie opodatkowane świadczenie (towar lub usługa) stanowiące ten Prezent oraz kto (jaki Partner Spółki) będzie to świadczenie realizował. W praktyce Spółki wymiany Voucherów na inne zdarzają się bardzo często, gdyż klienci z reguły nabywają Vouchery nie w celu skorzystania z nich osobiście ale w celu przekazania ich jako prezent innej osobie, zaś ta osoba (beneficjent Vouchera) może być zainteresowana zupełnie innym Prezentem niż objęty Voucherem. Dlatego też właśnie, wychodząc naprzeciw potrzebom rynkowym, Spółka opracowała tak liberalne zasady wymiany Voucherów (jest to zresztą obecnie standard w branży Spółki).

Środki zgromadzone przez Spółkę z emisji i transferu Voucherów do klientów indywidualnych, po ich wymianie przez posiadacza na Prezent z oferty danego Partnera, są przekazywane przez Spółkę do tego Partnera (do tego czasu Spółka przechowuje te środki na swoim rachunku bankowym). Jednocześnie, Spółka uzyskuje od Partnera wynagrodzenie prowizyjne z tytułu pośrednictwa w sprzedaży świadczenia danego Partnera, określone w umowie z danym Partnerem jako % wartości świadczenia (Prezentu) sprzedanego za pośrednictwem Wnioskodawcy, którego rozliczenie następuje w drodze potrącenia z należności za zrealizowane świadczenie przekazywanej Partnerowi. Spółka wystawia Partnerowi fakturę dokumentującą usługi pośrednictwa wyświadczone w danym miesiącu.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotowy wniosek dotyczy transferu emitowanych przez Wnioskodawcę Voucherów.

Na Voucherze wskazane będzie co prawda konkretny Prezent z oferty konkretnego Partnera Wnioskodawcy, jednak zgodnie z Regulaminem Wnioskodawcy Voucher przez cały okres jego ważności będzie mógł zostać wymieniony na inny, uprawniający jego posiadacza do skorzystania z innego Prezentu (realizacji innego świadczenia). Faktycznie zatem, chociaż na Voucherze wskazane jest konkretne świadczenie, to jego posiadacz będzie uprawniony do skorzystania z dowolnych świadczeń z oferty Partnerów Wnioskodawcy, gdyż Voucher aż do momentu jego realizacji podlega wymianie. W konsekwencji, w momencie emisji Vouchera Wnioskodawca nie zna przedmiotu świadczenia, miejsca świadczenia, stawki podatku VAT ani kwoty tego podatku. Wiedzę taką uzyskuje dopiero w momencie realizacji Vouchera przez posiadacza (beneficjenta). Reasumując - chociaż na Voucherach sprzedawanych przez Wnioskodawcę wskazane jest konkretne świadczenie (usługa), to ze względu na możliwość jego wymiany przez posiadacza na inny Voucher (uprawniający do innego świadczenia) w całym okresie ważności Vouchera, w rzeczywistości Voucher dotyczy kilku (kilkudziesięciu) świadczeń realizowanych przez różne podmioty - w zasadzie wszystkich świadczeń znajdujących się w aktualnej ofercie Wnioskodawcy, gdyż posiadacz może wymienić swój Voucher również na Voucher tańszy i droższy (za dopłatą).

Do wymiany Voucherow na inne, dotyczące innych świadczeń (realizowanych przez innych Partnerów, objętych innymi stawkami podatku) dochodzi wyłącznie z przyczyny decyzji posiadacza (beneficjenta) Vouchera, który może nie być zainteresowany świadczeniem (usługą) wskazaną pierwotnie na Voucherze i w związku z powyższym chce skorzystać z możliwości jego wymiany jaką stwarza Regulamin Wnioskodawcy. Sama możliwość wymiany Vouchera na inny, uprawniający do innego świadczenia przez cały okres jego ważności, może wydawać się uciążliwa z perspektywy Wnioskodawcy, jednak jest on uzasadniony biznesowo i stosowany przez wiele podmiotów z branży. Chodzi o to, że Vouchery są zazwyczaj kupowane z przeznaczeniem na prezent, co oznacza, że ich nabywcą jest inna osoba niż ich beneficjent (inna osoba kupuje a inna realizuje Voucher). Nabywcy Voucherów chcą mieć pewność, że ich prezent będzie „trafiony” a możliwość jego wymiany na inny w każdej chwili i bez konieczności spełnienia żadnych dodatkowych warunków daje im komfortową świadomość, że w sytuacji gdy obdarowanemu prezent objęty Voucherem się nie spodoba albo z jakiś powodów nie będzie mógł z niego skorzystać (np. z powodu przeciwwskazań zdrowotnych), to po prostu wymieni Voucher na inny, uprawniający do innego Prezentu. Taka świadomość ułatwia klientom podjęcie decyzji co do zakupu Vouchera od Wnioskodawcy. Zatem możliwość wymiany Voucherów, chociaż być może niewygodna dla Wnioskodawcy, to jednak ma głębokie uzasadnienie biznesowe. Gdyby zresztą Wnioskodawca takiej możliwości nie przewidywał, to złożenie wniosku o interpretację indywidualną byłoby zbędne, gdyż Vouchery ewidentnie powinny zostać wówczas uznane za bony jednego przeznaczenia w rozumieniu przepisów o VAT.

W tak przedstawionym stanie faktycznym, Spółka chciałaby uzyskać informacje na temat skutków podatkowych prowadzonej przez Nią działalności w zakresie emisji i dystrybucji Voucherów na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle art. 2 pkt 43 i 44, art. 8a ust. 1 i art. 8b ust. 1 ustawy VAT, transfer emitowanych przez Spółkę Voucherów, o określonej wartości nominalnej, upoważniających do skorzystania ze wskazanego Prezentu lub jednego z kilku wskazanych Prezentów i wymienialnych na inne Vouchery w okresie ich ważności (zarówno o takiej samej wartości nominalnej, jak i o wartości niższej, a za odpowiednią dopłatą również wyższej), nie podlega opodatkowaniu VAT?
2. Czy w świetle art. 8b ust. 2 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT w odniesieniu do dystrybuowanych Voucherów podlega wyłącznie prowizja należna Spółce stanowiąca ekwiwalent usługi pośrednictwa świadczonej na rzecz Partnera?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm., dalej „Ustawa VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 Ustawy VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 8 ust. 1 Ustawy VAT - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Wskazać w tym miejscu należy, że od dnia 1 stycznia 2019 r. do Ustawy VAT zostały wprowadzone dodatkowe przepisy mające na celu implementację dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. Urz. UE L 177 z 01.07.2016, str. 9).

W myśl art. 2 pkt 41 ustawy VAT - przez bon rozumie się instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 43 ustawy VAT - bon jednego przeznaczenia to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.

Natomiast przez bon różnego przeznaczenia rozumie się bon inny niż bon jednego przeznaczenia (art. 2 pkt 44 ustawy VAT).

Emisja bonu - w myśl art. 2 pkt 42 ustawy VAT - to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu. Natomiast przez transfer bonu rozumie się emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji (art. 2 pkt 45 ustawy VAT).

Wskazać w tym miejscu należy, że wprowadzenie definicji bonu na towary i usługi jest nie tylko istotne ze względu na potrzebę harmonizacji opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do transakcji z wykorzystaniem bonów w Unii Europejskiej, lecz także ze względu na potrzebę unikania zakłóceń konkurencji. Celem tej definicji jest również rozróżnienie pomiędzy bonami, które można wymienić na towary i usługi a instrumentami płatniczymi, które służą wyłącznie do realizacji płatności, gdyż opodatkowanie bonów podatkiem VAT jako specyficznego środka płatniczego i instrumentów płatniczych jest różne.

Z uwagi na fakt, że bony w praktyce mogą nabierać coraz więcej cech, które charakteryzują instrumenty płatnicze, w każdym przypadku należy badać, czy płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub czy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest znana z góry - wówczas taki instrument zachowuje swój charakter bonu. Należy przy tym podkreślić, że bon może mieć formę materialną lub elektroniczną.

W odniesieniu do rozróżnienia bonu jednego przeznaczenia od bonu różnego przeznaczenia wskazać należy, że związane jest to z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony, w momencie emisji bonu, dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem i w jakiej kwocie. Zatem gdy powyższe dane są możliwe do określenia, tj. w momencie emisji bonu można określić jego miejsce opodatkowania oraz wysokość podatku należnego, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku należnego mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia.

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego i różnego przeznaczenia zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy VAT „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

I tak, w myśl art. 8a ust. 1 ustawy o VAT - transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.

Stosownie do art. 8a ust. 2 ustawy o VAT - faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon.

Jak stanowi art. 8a ust. 3 ustawy o VAT - jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.

W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon (art. 8a ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy VAT - faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu (art. 8b ust. 2 ustawy).

Jak zatem wskazano, przez bon jednego przeznaczenia należy rozumieć taki bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których dany bon dotyczy oraz kwota należnego podatku z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu. Natomiast za bon różnego przeznaczenia uznaje się bon inny niż bon jednego przeznaczenia.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje transferu Voucherów, w stosunku do których w momencie ich emisji znane jest miejsce świadczenia usług, tj. terytorium Polski. Jednocześnie, w związku z możliwością ich wymiany u Wnioskodawcy w okresie ważności na inny Voucher (uprawniający do realizacji innego Prezentu), w tym na Voucher o niższej lub wyższej wartości, prawdziwe jest twierdzenie, że w momencie transferu Vouchera (przekazania go klientowi w formie papierowej lub elektronicznej), poza miejscem świadczenia, którym z pewnością będzie terytorium Polski, nie można określić ani stawki VAT (Voucher może być zamieniony na inny, podlegający zamianie na Prezent podlegający opodatkowaniu według innej stawki VAT) ani podstawy opodatkowania (Voucher może być zamieniony na inny o wyższej lub niższej wartości). Powyższych wniosków nie zmieni fakt, iż w przypadku Voucherów „klasycznych” w treści Vouchera wskazany jest konkretny Prezent świadczenie u konkretnego Partnera Wnioskodawcy do wymiany, na które uprawnia Voucher. Należy bowiem pamiętać, że taki Voucher „klasyczny” nadal może być wymieniony na inny Voucher na zasadach przewidzianych w Regulaminie. Zatem ani w momencie emisji Voucherów przez Wnioskodawcę ani w momencie ich transferu do Klientów nie jest znana kwota należnego podatku z tytułu świadczenia usług/dostawy towarów, na które Vouchery ostatecznie zostaną wymienione, ponieważ usługi/towary te mogą być opodatkowane różnymi stawkami podatku od towarów i usług i mogą mieć różną wartość. Możliwość precyzyjnego określenia podstawy opodatkowania i wskazania kwoty podatku pojawia się nie wcześniej niż z momentem realizacji Vouchera (zamiany go na świadczenie stanowiące Prezent) przez jego posiadacza u Partnera Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że emitowane przez Wnioskodawcę Vouchery stanowią bony różnego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 pkt 44 ustawy. W konsekwencji ich transfer nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 8b ust. 1 zdanie drugie ustawy.

Reasumując, w świetle art. 2 pkt 43 i 44, art. 8a ust. 1 i art. 8b ust. 1 ustawy, transfer emitowanych przez Wnioskodawcę Voucherów, o określonej wartości nominalnej, upoważniających do skorzystania ze wskazanego Prezentu lub jednego z kilku wskazanych Prezentów i wymienialnych na inne Vouchery z oferty Wnioskodawcy w okresie ich ważności (zarówno o takiej samej wartości nominalnej, jak i o wartości niższej, a za odpowiednią dopłatą również wyższej), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż stanowisko tożsame z prezentowanym przez Wnioskodawcę zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2019 r. nr 0112- KDIL1-3.4012.67.2019.1.KB wydanej na tle zbliżonego stanu faktycznego. Podobne stanowisko zajął również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2018 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.586.2018.5.BW.

Ad 2

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka jest emitentem i dystrybutorem wszystkich rodzajów Voucherów ale sama jednocześnie nie realizuje świadczeń Prezentów, na które wymienialne są te instrumenty. Środki zgromadzone przez Wnioskodawcę z emisji i transferu Voucherów do klientów indywidualnych, po ich wymianie przez klienta lub inną osobę (posiadacza Vouchera) na Prezent z oferty danego Partnera, są przekazywane przez Niego do tego Partnera. Jednocześnie, Wnioskodawca uzyskuje od partnera wynagrodzenie prowizyjne z tytułu pośrednictwa w sprzedaży towarów/usług tego Partnera płatne w formie potrącenia z przekazywanej należności.

Z art. 8b ust. 2 ustawy VAT wynika, że w przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik faktycznie świadczący usługi w zamian za ten bon, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.

W opisanej sytuacji transferu Voucherów - jako bonów różnego przeznaczenia - dokonuje Wnioskodawca, natomiast podmiotami faktycznie świadczącymi usługi w zamian za te Vouchery są Partnerzy Wnioskodawcy. Z tytułu pośrednictwa w sprzedaży świadczenia danego Partnera Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie prowizyjne obliczone jako określony w umowie z tym Partnerem % od świadczenia Partnera stanowiącego Prezent.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest - na podstawie art. 8b ust. 2 ustawy - będzie świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz danego Partnera usługa pośrednictwa w sprzedaży, za którą Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne.

Podsumowując, w świetle art. 8b ust. 2 ustawy, opodatkowaniu VAT w odniesieniu do dystrybuowanych Voucherów podlega/będzie podlegała wyłącznie prowizja należna Wnioskodawcy stanowiąca ekwiwalent usługi pośrednictwa świadczonej na rzecz Partnera.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż stanowisko tożsame z prezentowanym przez Wnioskodawcę zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2019 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.67.2019.1.KB wydanej na tle zbliżonego stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.