Wnioskodawca, będący producentem i dostawcą maszyn do ważenia stacjonarnego oraz w ruchu, oferuje urządzenia do precyzyjnych pomiarów masy towarów. Wśród tych maszyn znajduje się waga automatyczna, dostarczana nabywcom będącym czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawca klasyfikuje tę maszynę w grupowaniu PKWiU 26.51.66.0 "instrumenty, przyrządy i aparatura pomiarowe i kontrolne, gdzie indziej niesklasyfikowane". Zadał pytanie, czy faktury sprzedaży tych maszyn, których całkowita kwota należności przekracza 15 000 zł, powinny zawierać adnotację "mechanizm podzielonej płatności". Organ podatkowy uznał, że ponieważ towary sklasyfikowane w PKWiU 26.51.66.0 nie figurują w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, faktury te nie muszą zawierać adnotacji "mechanizm podzielonej płatności", nawet przy kwocie należności ogółem przekraczającej 15 000 zł. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy, że faktury te nie wymagają tej adnotacji, jest prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2020 r. (data wpływu 2 grudnia 2020 r.),), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku umieszczania na fakturach dokumentujących sprzedaż maszyn (wag automatycznych) adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku umieszczania na fakturach dokumentujących sprzedaż maszyn (wag automatycznych) adnotacji „mechanizm podzielonej płatności.”
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest wiodącym producentem i dostawcą maszyn i urządzeń do ważenia stacjonarnego i w ruchu, których głównych zadaniem jest ustalenie, poprzez szereg skomplikowanych procesów technicznych, bardzo dokładnego pomiaru masy.
Dokładność tychże maszyn (zwanych popularnie wagami automatycznymi do dynamicznego pomiaru masy ) oscyluje od 0,1g do 1g. Maszyny te są indywidualnie dostosowywane do potrzeb klienta, co oznacza, że każda maszyna budowana jest z uwzględnieniem indywidualnych technicznych aspektów, takich jak długość i szerokość przenośników. Ilość zrzutników, rodzaj zastosowanego indykatora wagowego, rodzaj powiadomienia o wykryciu wadliwego (niemieszczącego się w tolerancji masy kontrolowanego) towaru, aby jak najlepiej dostosować maszynę do zadań, które klient pragnie zrealizować, np. 100% kontroli masy wszystkich towarów w trakcie procesu produkcyjnego.
Tego typu maszyny dostarczane są przez Wnioskodawcę do nabywców będących czynnymi podatnikami VAT (podatek od towarów i usług). Jednocześnie dostawy te są dokumentowane fakturami, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 brutto złotych.
Maszyna będąca przedmiotem wniosku.
Jedną z przykładowych maszyn Wnioskodawcy jest waga automatyczna (dalej: maszyna), będąca przedmiotem niniejszego wniosku, która jest dostarczana na rzecz nabywcy, będącego czynnym podatnikiem VAT, w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu 23% stawką VAT. Przedmiotowe dostawy każdorazowo dokumentowane są fakturami wystawianymi przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy oraz umowami, które określają obowiązki stron transakcji.
Maszyna służy do przeprowadzania 100% kontroli masy produkowanych przez klienta towarów i wykrywania wadliwych (to jest takich, które nie mieszczą się w założonych widełkach tolerancji masy) towarów, które wytwarzane są w fabryce klienta. Często maszyna jest wyposażona dodatkowo w urządzenie służące do wykrywania zanieczyszczeń w kontrolowanym produkcie (rozwiązanie najczęściej stosowane w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym).
Maszyna jest każdorazowo produkowana przez Wnioskodawcę na zlecenie klienta. Przed złożeniem zamówienia przedstawiciel Wnioskodawcy drobiazgowo ustala z klientem wszystkie niezbędne parametry techniczne jakie ma posiadać maszyna a także dobiera się gabaryty maszyny w ten sposób, aby możliwe było jej zabudowanie w linii technologicznej klienta.
Maszyna jest zasilana elektrycznie z sieci 120-230V (w zależności od oczekiwań klienta). Wymiary gabarytowe do maksymalnie 3300x1500x1000 mm (długość, wysokość, szerokość) waży maksymalnie do 300 kg i składa się m.in. z przenośników wagowych (główne części ruchome po których przejeżdża towar), indykatora wagowego (wyświetlacza, na którym można wyświetlić aktualne wyniki pomiaru masy, klawiaturę ekranową, dokonać niezbędnych nastaw czy wyświetlić raporty z przeprowadzonej kontroli pomiaru masy), zrzutników (do których trafiają produkty, które nie mieszczą się w tolerancji pomiarowej ustalonej każdorazowo przez klienta), szafy elektrycznej (przeznaczonej do montażu sterowników, styczników i innych urządzeń elektrycznych, elektroniki, zasilacza), czujników laserowych (sprawdzających obecność produktu na szalce podczas ważenia), zespołu przygotowania powietrza (przygotowującego sprężone powietrze), filtra (oczyszczającego sprężone powietrze), czytnika kodów (sprawdzającego poprawność znakowania) oraz innych elementów metalowych (np. profili i kątowników) i z tworzyw sztucznych (np. osłony).
Często również, na indywidualne życzenie klienta, montuje się w maszynie detektor metali (wykrywanie metalicznych zanieczyszczeń) czy inne dodatkowe urządzenia, które mają za zadanie uzupełnić funkcjonalność maszyny o dodatkowe zabezpieczenia, które w swojej specyfice mają za zadanie uniemożliwić przepuszczenia przez sito kontrolne towarów i ładunków, które nie będą spełniały surowych norm bezpieczeństwa klienta.
Klasyfikacja PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) maszyny.
Wnioskodawca klasyfikuje i będzie klasyfikować maszynę do grupowania PKWiU 26.51.66.0 „instrumenty, przyrządy i aparatura pomiarowe i kontrolne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy dostawy maszyn opisanych powyżej powinny być rozliczane w ramach załącznika nr 15 ustawy o podatku VAT zawierającego wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust.1, art. 106e ust.1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy, a faktury wystawiane przez Wnioskodawcę z tytułu tych dostaw i których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 pln powinny zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy maszyn opisanych powyżej nie powinny być rozliczane w ramach załącznika nr 15 ustawy o podatku VAT, a faktury wystawiane przez Wnioskodawcę z tytułu tych dostaw i których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15000 pln nie powinny zawierać adnotacji „mechanizm podzielonej płatności.”
Uzasadnienie powyższego stanowiska Wnioskodawcy.
Klasyfikacja maszyny na gruncie PKWiU.
Sposób dokonania klasyfikacji maszyny.
Maszyna składa się z wielu elementów, które są co do zasady nabywane przez Wnioskodawcę od podmiotów zewnętrznych (poddostawców). Każdy z nich może być klasyfikowany do różnych grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU). Biorąc jednak pod uwagę funkcjonalność, budowę oraz zastosowanie maszyny, w ocenie Wnioskodawcy analizowana maszyna stanowi jeden produkt, który powinien zostać sklasyfikowany wyłącznie do jednego grupowania PKWiU.
Za powyższym podejściem przemawia fakt, że:
Maszyna powstaje na indywidualne zamówienie i skonstruowana jest do przeprowadzania konkretnych testów,
Pojedyncze elementy wchodzące w skład maszyny - same w sobie - nie mają żadnej technicznej wartości dla nabywcy,
Klient oczekuje od Wnioskodawcy kompletnej maszyny a nie dostarczenia tylko poszczególnych jej elementów,
Maszyna, pomimo że składa się z wielu elementów, stanowi jedną funkcjonalną całość, o jednym ściśle określonym zastosowaniu,
Odłączenie danego elementu z maszyny może uniemożliwić jej prawidłowe funkcjonowanie, ewentualnie może spowodować, że brak tego elementu wpłynie na bezpieczeństwo obsługi maszyny.
Klasyfikacja maszyny na gruncie CN.
Zadaniem maszyny jest przeprowadzanie precyzyjnych (od d=0,1g - dokładność ) pomiarów masy ważonych dynamicznie, w ruchu, towarów. Dlatego też, wydaje się zasadnym, poszukiwać właściwej klasyfikacji CN dla tego typu produktu w ramach pozycji CN 90 „przyrządy i aparatura, optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne lub chirurgiczne; ich części i akcesoria”.
Zgodnie z notami wyjaśniającymi do pozycji CN 90, „dział ten obejmuje szeroki zakres przyrządów i aparatów, które z reguły charakteryzują się wysokim stopniem wykończenia i precyzją. Większość z nich jest stosowana głównie do celów naukowych (badania laboratoryjne, analizy, astronomia, itp), oraz do specjalnych celów technicznych lub przemysłowych (pomiary lub kontrola, obserwacje, itp.) lub do celów medycznych”.
W ramach działu CN 90 można wyróżnić m.in. następującą pozycję, która w ocenie Wnioskodawcy może znaleźć zastosowanie przy klasyfikacji maszyny:
Natomiast zgodnie z nazwą pozycji CN 9031, pozycja ta obejmuje wszystkie pozostałe urządzenia i maszyny kontrolne lub pomiarowe, które nie zostały wymienione w innych klasyfikacjach CN. Analiza wiążących informacji taryfowych (dalej: WIT) pokazuje, że pozycja CN 9031 obejmuje różnego rodzaju urządzenia pomiarowe, służące do przeprowadzania określonych testów (w tym kontrola masy) na wyrobach.
Biorąc pod uwagę system powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU a CN, m.in. w oparciu o tabelę powiązań opublikowaną na stronie GUS (Główny Urząd Statystyczny), należy zwrócić uwagę, że pozycja CN 9031 powiązana jest z następującymi grupowaniami PKWiU:
26.51.66.0 „instrumenty, przyrządy i aparatura pomiarowe i kontrolne, Gdzie indziej niesklasyfikowane”,
26.51.85.0 „części i akcesoria do wyrobów objętych grupowaniami: 26.51.65, 26.51.66 i 26.51.70”,
28.99.39.0 „maszyny i urządzenia startowe do statków powietrznych; maszyny i urządzenia umożliwiające lądowanie na lotniskowcu lub podobne maszyny i urządzenia; urządzenia do wyważania kół; maszyny i urządzenia specjalnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowane”.
Biorąc pod uwagę brzmienie powyższych grupowań PKWiU, najbardziej zasadną klasyfikacją maszyny na gruncie PKWiU wydaje się więc być grupowanie PKWiU 26.51.66.0 „instrumenty, przyrządy i aparatura pomiarowe i kontrolne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania mpp dla dostawy maszyny.
Zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT „przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności”.
Jednocześnie, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, „w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, obligatoryjny mechanizm podzielonej płatności znajdzie zastosowanie dla dostawy towarów, które m.in. zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę, że powyższy załącznik do ustawy o VAT nie zawiera towarów sklasyfikowanych do grupowania PKWiU 26.51.66.0, w ocenie Wnioskodawcy dostawa tego typu produktów, nie powinna być objęta obligatoryjnym mechanizmem podzielonej płatności. Dlatego też, faktury wystawiane przez Wnioskodawcę z tytułu dostawy tego typu maszyn, nie muszą zawierać adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.
Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.
Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).
W myśl art. 108a ust. 2 ustawy – zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:
Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.
Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:
będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.
Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest wiodącym producentem i dostawcą maszyn i urządzeń do ważenia stacjonarnego i w ruchu, których głównych zadaniem jest ustalenie, poprzez szereg skomplikowanych procesów technicznych, bardzo dokładnego pomiaru masy.
Dokładność tychże maszyn (zwanych popularnie wagami automatycznymi do dynamicznego pomiaru masy) oscyluje od 0,1g do1g. Maszyny te są indywidualnie dostosowywane do potrzeb klienta, co oznacza, że każda maszyna budowana jest z uwzględnieniem indywidualnych technicznych aspektów, takich jak długość i szerokość przenośników. Ilość zrzutników, rodzaj zastosowanego indykatora wagowego, rodzaj powiadomienia o wykryciu wadliwego niemieszczącego się w tolerancji masy kontrolowanego) towaru, aby jak najlepiej dostosować maszynę do zadań, które klient pragnie zrealizować, np. 100% kontroli masy wszystkich towarów w trakcie procesu produkcyjnego. Tego typu maszyny dostarczane są przez Wnioskodawcę do nabywców będących czynnymi podatnikami VAT. Jednocześnie dostawy te są dokumentowane fakturami, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 brutto złotych.
Jedną z przykładowych maszyn Wnioskodawcy jest waga automatyczna, która jest dostarczana na rzecz nabywcy, będącego czynnym podatnikiem VAT, w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu 23% stawką VAT. Przedmiotowe dostawy każdorazowo dokumentowane są fakturami wystawianymi przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy oraz umowami, które określają obowiązki stron transakcji.
Maszyna służy do przeprowadzania 100% kontroli masy produkowanych przez klienta towarów i wykrywania wadliwych (to jest takich, które nie mieszczą się w założonych widełkach tolerancji masy) towarów, które wytwarzane są w fabryce klienta. Często maszyna jest wyposażona dodatkowo w urządzenie służące do wykrywania zanieczyszczeń w kontrolowanym produkcie (rozwiązanie najczęściej stosowane w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym). Maszyna jest każdorazowo produkowana przez Wnioskodawcę na zlecenie klienta. Przed złożeniem zamówienia przedstawiciel Wnioskodawcy drobiazgowo ustala z klientem wszystkie niezbędne parametry techniczne jakie ma posiadać maszyna a także dobiera się gabaryty maszyny w ten sposób, aby możliwe było jej zabudowanie w linii technologicznej klienta.
Maszyna jest zasilana elektrycznie z sieci 120-230V (w zależności od oczekiwań klienta). Wymiary gabarytowe do maksymalnie 3300x1500x1000 mm (długość, wysokość, szerokość) waży maksymalnie do 300 kg i składa się m.in. z przenośników wagowych (główne części ruchome po których przejeżdża towar), indykatora wagowego (wyświetlacza, na którym można wyświetlić aktualne wyniki pomiaru masy, klawiaturę ekranową, dokonać niezbędnych nastaw czy wyświetlić raporty z przeprowadzonej kontroli pomiaru masy), zrzutników (do których trafiają produkty, które nie mieszczą się w tolerancji pomiarowej ustalonej każdorazowo przez klienta), szafy elektrycznej (przeznaczonej do montażu sterowników, styczników i innych urządzeń elektrycznych, elektroniki, zasilacza), czujników laserowych (sprawdzających obecność produktu na szalce podczas ważenia), zespołu przygotowania powietrza (przygotowującego sprężone powietrze), filtra (oczyszczającego sprężone powietrze), czytnika kodów (sprawdzającego poprawność znakowania) oraz innych elementów metalowych (np. profili i kątowników) i z tworzyw sztucznych (np. osłony). Często również, na indywidualne życzenie klienta, montuje się w maszynie detektor metali (wykrywanie metalicznych zanieczyszczeń) czy inne dodatkowe urządzenia, które mają za zadanie uzupełnić funkcjonalność maszyny o dodatkowe zabezpieczenia, które w swojej specyfice mają za zadanie uniemożliwić przepuszczenia przez sito kontrolne towarów i ładunków, które nie będą spełniały surowych norm bezpieczeństwa klienta. Wnioskodawca klasyfikuje i będzie klasyfikować maszynę do grupowania PKWiU 26.51.66.0 „instrumenty, przyrządy i aparatura pomiarowe i kontrolne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.
Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy Wnioskodawca wyraził wątpliwość, czy faktury wystawiane przez Wnioskodawcę z tytułu dostaw wskazanej we wniosku maszyny (wagi automatycznej) i których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł powinny zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności.”
Odnosząc się do powyższego należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty.
Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca klasyfikuje sprzedawaną maszynę do PKWiU 26.51.66.0. - „Instrumenty, przyrządy i aparatura pomiarowe i kontrolne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.
Załącznik nr 15 do ustawy który zawiera zamknięty wykaz towarów i usług „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” nie obejmuje towarów sklasyfikowanych w PKWiU 26.51.66.0.
Tak więc, sprzedaż przedmiotowej maszyny (wagi automatycznej – PKWiU 26.51.66.0.), nawet w sytuacji, gdy wystawiona faktura dokumentująca jej sprzedaż przekroczy 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku wynikającego z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, tj. umieszczenia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”.
Z uwagi na to, że przedmiotowa maszyna została sklasyfikowana przez Wnioskodawcę do symbolu PKWiU 26.51.66.0., który nie został wymieniony w załączniku nr 15 do ustawy, Wnioskodawca w odniesieniu do jej sprzedaży nie będzie objęty obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności, na zasadach wskazanych w art. 108a ust. 1a i następnych ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że faktury dokumentujące sprzedaż wskazanych maszyn sklasyfikowanych wg PKWiU 26.51.66.0, których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł nie powinny zawierać adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” jest prawidłowe.
Końcowo należy podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji prawa podatkowego do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie, z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o informacje wynikające ze wskazań Wnioskodawcy, że dla dostawy oferowanej przez Wnioskodawcę maszyny, będącej przedmiotem zapytania, zastosowanie ma symbol PKWiU 26.51.66.0.”.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionego we wniosku produktu) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili