0113-KDIPT1-3.4012.799.2020.3.AG
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawczyni, wraz z siostrą, odziedziczyła nieruchomości rolne, a następnie nabyła od siostry udziały w tych nieruchomościach, stając się ich jedynym właścicielem. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż części tych nieruchomości, tj. działek nr 1, 2 i 3. Organ podatkowy uznał, że sprzedaż tych działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ Wnioskodawczyni podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, wykorzystując środki porównywalne do tych stosowanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W związku z tym, organ uznał ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, co oznacza, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Organ stwierdził, że sprzedaż działek nie będzie traktowana jako zwykłe wykonywanie prawa własności, lecz jako działalność gospodarcza Wnioskodawczyni.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 20 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 26 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 1, 2, 3 oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.
Przedmiotowy wiosek uzupełniono pismem z dnia 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 26 stycznia 2021 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).
W dniu (…) prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni wraz ze swoją matką oraz siostrą odziedziczyły gospodarstwo rolne po 1/3 części każda z nich.
Z kolei w dniu (…) prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) o stwierdzeniu nabycia spadku po matce Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni wraz z siostrą odziedziczyły po 1/2 części należącej ówcześnie do matki.
Tym samym Wnioskodawczyni wraz z siostrą stały się współwłaścicielkami po 1/2 części każda z nich:
- nieruchomości rolnej położonej w (…) o powierzchni 3,80 ha, składającej się z działek gruntu nr: 4, 14 i 8,
- nieruchomości rolnej położonej w (…) o powierzchni 4,86 ha, składającej się z działek gruntu nr: 5, 6 i 7.
Na gruncie działki nr 14 znajdują się pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym. Wnioskodawczyni w dniu (…) - mocą aktu notarialnego - nabyła od swojej siostry udział wynoszący 1/2 części powyższych nieruchomości, w związku z czym stała się jedynym właścicielem tych nieruchomości.
Z zaświadczenia wydanego dnia 08.12.2003 roku przez Urząd Gminy w (…) wynika, że zgodnie z Miejscowym Planem Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (…) działki gruntu nr 4, 8, 5, 6 i 8 leżą w terenach przeznaczonych do użytkowania rolniczego, zaś działka gruntu nr 14 leży w terenach przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową o średniej intensywności.
Wnioskodawczyni po nabyciu od siostry udziałów w nieruchomościach jedną z działek – o numerze geodezyjnym 14, z racji jej ogromnej powierzchni podzieliła na 8 mniejszych działek (działki o numerach: 9, 10, 11, 12, 13, 1, 2, 3) celem ich ewentualnej łatwiejszej sprzedaży. Wszystkie w/w działki od momentu otrzymania ich w spadku nie były użytkowane przez Wnioskodawczynię (ani przez jej siostrę, która do 2003 roku była ich współwłaścicielem). Działki nie były również przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, ani innej umowy o podobnym charakterze. Działki nie zostały również przez Wnioskodawczynię zabudowane żadnymi nieruchomościami. Wnioskodawczyni nie wystąpiła również o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, ani żadnej innej decyzji dla żadnej z ww. działek. Do żadnej z działek nie zostały doprowadzone media, nie zostały doprowadzone do nich żadne przyłącza, tj. wodno - kanalizacyjne. Wnioskodawczyni w żaden sposób nie korzystała i nie korzysta z działek. Wnioskodawczyni w przeszłości próbowała sprzedać działki za pośrednictwem biura zajmującego się obrotem nieruchomościami, jednak bez skutku. W związku z tym zrezygnowała z jego usług. W chwili obecnej Wnioskodawczyni zamierza sprzedać trzy działki o nr 1, 2 oraz 3. Wnioskodawczyni nie zamieszczała żadnych ogłoszeń na portalach typu OLX, nie wywieszała również żadnych innych ogłoszeń dotyczących sprzedaży działek oraz w tym czasie nie korzystała z usług biura pośrednictwa nieruchomościami. Do Wnioskodawczyni sama zgłosiła się Spółka (dalej również: „przyszły nabywca”), chętna do zakupu działek o nr 1, 2 oraz 3. Spółka, informacje na temat właściciela (Wnioskodawczyni) działek powzięła od mieszkańców oraz pozyskując informacje w Gminie. Wnioskodawczyni - mocą aktu notarialnego - w dniu 25 maja 2020 r. zawarła umowę przedwstępną z przyszłym nabywcą pod warunkiem, że przyszły nabywca (we własnym imieniu) uzyska od Gminy pozwolenie dotyczące warunków zabudowy. Środki finansowe uzyskane z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawczyni zamierza przekazać na zaspokojenie potrzeb swoich oraz swojej rodziny.
Wnioskodawczyni nie wyklucza, że sytuacja życiowa może w przyszłości zmusić ją do sprzedaży pozostałych działek, dlatego też pytania wskazane w niniejszym wniosku swym zakresem obejmują wszystkie działki, których właścicielem jest Wnioskodawczyni.
Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej sprzedaży innych nieruchomości rolnych. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie ochrony zdrowia (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 86.22.Z) - praktyka lekarska specjalistyczna. Sprzedaż opisanych wyżej działek nie będzie jednak w żaden sposób związana z tą działalnością gospodarczą.
W uzupełnieniu Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi na pytania Organu zawarte w wezwaniu:
Pytanie nr 1.
Czy Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?
Odpowiedź na pyt. nr 1:
Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pytanie nr 2.
Czy nieruchomości objęte zakresem pytania były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności rolniczej zdefiniowanej w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.)?
Odpowiedź na pyt. nr 2:
Nieruchomości nr 1, 2, 3 objęte zakresem pytania nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności rolniczej zdefiniowanej w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm ).
Pytanie nr 3.
Czy Wnioskodawczyni jest/była rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
Odpowiedź na pyt. nr 3:
Wnioskodawczyni nie jest i nigdy nie była rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.
Pytanie nr 4.
Do jakich czynności Wnioskodawczyni wykorzystywała działki objęte zakresem wniosku:
-
opodatkowanych podatkiem VAT,
-
zwolnionych od podatku VAT,
-
niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?
Odpowiedź na pyt. nr 4:
Wnioskodawczyni nie wykorzystywała działek nr 1, 2, 3 objętych zakresem wniosku do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych od podatku VAT oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawczyni - tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego - w żaden sposób nie korzystała i nie korzysta z w/w działek.
Pytanie nr 5.
Czy działki objęte zakresem wniosku były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były wykorzystywane ww. działki, wykonywała Wnioskodawczyni – należy podać podstawę prawną zwolnienia?
Odpowiedź na pyt. nr 5:
Działki nr 1, 2, 3 objęte zakresem wniosku nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Pytanie nr 6.
W jaki sposób działki opisane we wniosku były/są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię?
Odpowiedź na pyt. nr 6
Działki nr 1, 2, 3 opisane we wniosku nie były i nie są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię. Nie będą już przez Wnioskodawczynię wykorzystywane, z uwagi na planowaną ich sprzedaż.
Pytanie nr 7.
Czy działki objęte zakresem wniosku do momentu ich sprzedaży będą udostępniane osobom trzecim? Jeżeli tak, to należy wskazać:
-
w jakim okresie (kiedy) działki będą udostępniane osobom trzecim?
-
na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) będą udostępniane osobom trzecim?
-
czy udostępnienie działek będzie czynnością odpłatną czy bezpłatną?
Odpowiedź na pyt. nr 7:
Działki nr 1, 2, 3 objęte zakresem wniosku do momentu ich sprzedaży nie będą udostępniane osobom trzecim.
Pytanie nr 8.
Czy przed sprzedażą działek objętych zakresem wniosku Wnioskodawczyni, zamierza poczynić jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości ww. działek (np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia)?
Odpowiedź na pyt. nr 8:
Przed sprzedażą działek nr 1, 2, 3 objętych zakresem wniosku Wnioskodawczyni nie zamierza poczynić jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości ww. działek (np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia).
Pytanie nr 9.
Czy Wnioskodawczyni posiada inne działki, oprócz działek, objętych zakresem wniosku, które w przyszłości zamierza sprzedać?
Odpowiedź na pyt. nr 9:
Wnioskodawczyni posiada inne działki, oprócz działek nr 1, 2, 3, objętych zakresem wniosku, jednak na ten moment nie planuje ich sprzedaży. Wnioskodawczyni nie wyklucza jednak, że sytuacja życiowa może w przyszłości zmusić ją do sprzedaży pozostałych działek.
Pytanie nr 10.
Jakie są postanowienia umowy przedwstępnej zawartej w dniu 25.05.2020 r. pomiędzy Wnioskodawczynią a Spółką?
Odpowiedź na pyt. nr 10:
Zgodnie z umową przedwstępną zawartą w dniu 25.05.2020 r. Wnioskodawczyni sprzeda Spółce w/w działki, a Spółka kupi je najpóźniej do 25 maja 2021 r., pod warunkiem:
- uzyskania przez Spółkę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości (działki nr 1, 2 i 3) obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi Spółki,
- uzyskania przez Spółkę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budynku posadowionego na działce nr 1,
- uzyskania przez Spółkę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji lub pozwolenia na budowę wydaną przez właściwy organ lub zarządcę drogi zezwalającej na lokalizację zjazdu na w/w nieruchomości według koncepcji Spółki na zasadzie prawo i lewoskrętu dla pojazdów o masie powyżej 25 ton, bez konieczności przebudowy układu drogowego, wraz z niezbędnymi dokumentami umożliwiającymi obsługę komunikacji, a także uzyskaniu zapewnienia zarządcy drogi o nieprowadzeniu ograniczeń tonażowych utrudniających obsługę komunikacyjną nieruchomości,
- uzyskania przez Spółkę pozwolenia na wycięcie drzew obejmującą zgodę na dokonanie przez Spółkę odpowiednich nasadzeń zamiennych,
- niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji,
- potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,
- uzyskania przez Spółkę warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego zgodnie z koncepcją Spółki, pozwalających na realizację planowanej inwestycji w okresie 6 miesięcy od dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży,
- uzyskania warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym,
- uzyskania przez Wnioskodawczynię własnym kosztem i staraniem najpóźniej do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez właściwego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o konieczności naliczenia bądź zwolnieniu z naliczenia podatku VAT,
- uzyskania od zarządcy drogi zgody na przejazd pojazdów powyżej 25 ton w celu realizacji dostaw do budynku handlowo-usługowego zgodnie z planami inwestycyjnymi Spółki.
Ponadto umowa przedwstępna zawiera typowe postanowienia umowne przewidziane dla tego typu umów dotyczące m.in. formy i terminu zapłaty całkowitej ceny sprzedaży oraz terminu wydania przedmiotu umowy.
Pytanie nr 11.
Czy w związku z planowaną sprzedażą działek o nr 1, 2, 3 zostały/zostaną udzielone przyszłemu nabywcy pełnomocnictwa/zgody do dokonania w imieniu Wnioskodawczyni czynności w odniesieniu do ww. działek? Jeżeli tak to należy podać przedmiot oraz zakres ww. pełnomocnictw/zgód oraz jakie konkretnie czynności nabywca wykonuje/będzie wykonywać?
Odpowiedź na pyt. nr 11:
W związku z planowaną sprzedażą działek o nr 1, 2, 3 zostało udzielone pełnomocnictwo do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń, o których mowa w punkcie 10 niniejszej odpowiedzi na wezwanie, w szczególności składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie nieruchomości warunków technicznych, dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci elektroenergetycznej, w szczególności do złożenia wniosków o wydanie w/w warunków oraz ich odbioru, uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, w szczególności do złożenia wniosków w celu jej uzyskania oraz odbioru.
Pytanie nr 12.
Należy wskazać jakie czynności Wnioskodawczyni podejmowała/będzie podejmowała w związku z planowaną sprzedażą działek.
Odpowiedź na pyt. nr 12:
Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmować żadnych czynności w związku z planowaną sprzedażą działek nr 1, 2, 3.
Pytanie nr 13.
Czy dla działek objętych zakresem wniosku będą wydawane decyzje o warunkach zabudowy? Jeśli tak, to z czyjej inicjatywy nastąpi wydanie ww. decyzji?
Odpowiedź na pyt. nr 13:
Dla działek nr 1, 2, 3 objętych zakresem wniosku nie będą wydawane decyzje o warunkach zabudowy - teren, na którym znajdują się w/w działki objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego co wyklucza możliwość wnioskowania o decyzje o warunkach zabudowy. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w/w działki znajdują się na terenach przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową o średniej intensywności.
Pytanie nr 14.
Czy dla działek objętych zakresem wniosku będą wydawane pozwolenia na budowę? Jeśli tak, to z czyjej inicjatywy nastąpi wydanie ww. pozwoleń.
Odpowiedź na pytanie nr 14:
Dla działek nr 1, 2, 3 objętych zakresem wniosku będą wydane pozwolenia na budowę. Pozwolenia te będą wydane z inicjatywy Spółki, na co zezwala zawarta przez obie strony umowa przedwstępna sprzedaży udzielająca jednocześnie pełnomocnictwa Spółce na występowanie z wnioskami o w/w pozwolenia.
Pytanie nr 15.
W związku z podziałem działki nr 14, czy zakresem wniosku będzie objęta działka, na której znajdują się „pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym”?
Odpowiedź na pyt. nr 15:
Zakresem wniosku będzie objęta działka, na której znajdują się „pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym” - jest to działka nr 1.
Pytanie nr 16.
Należy sprecyzować co jest rozumiane jako „pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym”?
Odpowiedź na pyt. nr 16:
Przez „pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym” należy rozumień budynek w bardzo złym stanie technicznym, z otworami na okna i drzwi zabitymi deskami oraz z przerwaną ciągłością dachu. Pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym znajdują się na działce nr 1. Działka nr 2 i 3 jest działką niezabudowaną.
Pytanie nr 17.
Czy budynek, o którym mowa w pyt. 16 jest trwale związany z gruntem?
Odpowiedź na pyt. nr 17:
Budynek, o którym mowa w pyt. 16 jest trwale związany z gruntem. Działka nr 2 i 3 jest działką niezabudowaną. Pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym znajdują się na działce nr 1.
Pytanie nr 18.
Czy ww. budynek stanowi budynek/budowle – w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333) – lub ich części?
Odpowiedź na pyt. nr 18:
W/w budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333). W świetle aktualnego stanowiska sądów administracyjnych uszkodzenia dachu nie oznaczają, że dany obiekt przestaje być budynkiem w rozumieniu w/w ustawy. Działka nr 2 i 3 jest działką niezabudowaną. Pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym znajdują się na działce nr 1.
Pytanie nr 19.
Do jakich czynności był/jest wykorzystywany budynek, tj. czy do czynności:
-
opodatkowanych podatkiem VAT,
-
czynności zwolnionych od podatku VAT,
-
czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?
Odpowiedź na pyt. nr 19:
Budynek nie był wykorzystywany do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wskazano we wniosku Wnioskodawczyni w żaden sposób nie wykorzystywała go od momentu jego nabycia. Działka nr 2 i 3 jest działką niezabudowaną. Pozostałości po ponad stuletnim budynku mieszkalnym znajdują się na działce nr 1.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy,
Zdaniem Wnioskodawczyni - w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym - sprzedaż działek nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
„Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 sierpnia 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.324.2019.2.ZD). Aby zatem dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wnioskodawczyni dokonując przyszłej sprzedaży wskazanych w opisie stanu faktycznego działek nie będzie działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C 155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I 3013, pkt 32)”. Wskazał przy tym, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37).
Ponadto fakt podziału gruntu na działki również sam z siebie nie jest decydujący. Bez znaczenia również jest długość okresu, w jakim transakcje następują oraz wysokość osiągniętych z nich przychodów. TSUE wskazał jedynie na istotne podejmowanie aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, podczas których angażowane są środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takich działań nie podejmowała jednak Wnioskodawczyni. Nie zamieszczała ona ogłoszeń na portalach typu …, nie korzystała z biura pośrednictwa nieruchomościami, nie doprowadzała mediów (wody, prądu), nie doprowadzała również żadnych przyłączy. Jak już wskazano, do Wnioskodawczyni Spółka zamierzająca nabyć od niej działki zgłosiła się sama. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać jej działki, które nabyła kilkanaście lat temu i których w żaden sposób nie wykorzystywała i nie wykorzystuje w chwili obecnej, w szczególności nie wykorzystywała ich nigdy w ramach działalności gospodarczej.
Co wymaga jeszcze raz podkreślenia, działki stanowią majątek prywatny Wnioskodawczyni, który jak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 25 lipca 2019 r. jest uznawany za „część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej” (nr 0114-KDIP1-3.4012.205.2019.3.KK).
Wnioskodawczyni na gruncie przywołanych w niniejszym wniosku przepisów oraz orzecznictwa - z naciskiem na stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - wskazuje, że w rozpatrywanej sprawie nie znajduje się żadnych podstaw do uznania planowanej przez Wnioskodawczynię sprzedaży działek o nr 1, 2 oraz 3 oraz ewentualnej przyszłej sprzedaży pozostałych działek za dokonywane w ramach działalności gospodarczej.
Nie można zatem uznać Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT w stosunku do tych transakcji. Byłoby to niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz wyrażonym w przywołanym wyroku w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wnioskodawczyni w stosunku do planowanej transakcji nie dokonywała żadnych czynności wpisujących się w definicję działalności gospodarczej.
Mając powyższe na uwadze zdaniem Wnioskodawczyni - w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym - sprzedaż działek nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr 1, 2 i 3.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych nieruchomości podejmowała/będzie podejmowała aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawczyni objętych zakresem postawionego pytania, należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.
Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego).
Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.
Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego – umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).
Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.
Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.
Ponadto, należy zwrócić uwagę, na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.
Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.
Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.
Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.
Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.
Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działki o nr 1, 2 oraz 3. Wnioskodawczyni zawarła umowę przedwstępną sprzedaży z przyszłym nabywcą ww. działek. W związku z planowaną sprzedażą działek o nr 1, 2, 3 zostało udzielone nabywcy pełnomocnictwo do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń, w szczególności do składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie nieruchomości warunków technicznych, dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci elektroenergetycznej, a także do złożenia wniosków o wydanie w/w warunków oraz ich odbioru, uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, oraz do złożenia wniosków w celu jej uzyskania oraz odbioru.
W świetle powyższego uznać należy, że nabywca działki, dokonał i będzie dokonywał określonych czynności w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawczynię działek nr 1, 2, 3 będących własnością Wnioskodawczyni. Pomimo że ww. czynności dokonywane są i będą przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły być poczynione, to faktyczny właściciel nieruchomości musi wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w jego imieniu. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawczyni udzieliła Stronie Kupującej pełnomocnictwa.
Zatem fakt, że ww. działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię, ale przez osoby trzecie nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Zainteresowanej. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawczyni (mocodawcy). Z kolei osoby trzecie, dokonując ww. działań, uatrakcyjnią przedmiotową działkę stanowiącą nadal własność Wnioskodawczyni. Działania te dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawczyni, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości.
Wobec powyższego, Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3 będących Jej własnością nie będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Wnioskodawczyni w taki sposób zorganizowała sprzedaż ww. działek, że niejako Jej działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy, stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.
Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej grunt będący własnością Wnioskodawczyni będzie podlegał wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w sferze prawnopodatkowej Zainteresowanej. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlega grunt o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.
Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni podejmując ww. czynności, zaangażowała środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawczynię działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. nieruchomości nr 1, 2, 3 będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni będzie działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanej, a sprzedaż działek nr 1, 2, 3 będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.
W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawczyni za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży działek nr 1, 2, 3 będących własnością Wnioskodawczyni, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.
Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr 1, 2 i 3.
Natomiast, wniosek w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży pozostałych działek będących własnością Wnioskodawczyni oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Ponadto podkreślić należy, iż powołane przez Wnioskodawczynię wyroki Sądów są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Rozstrzygnięcia dokonane przez sądy są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów w indywidualnych sprawach.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili