Wniosek dotyczy interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z realizacją przez Bank Spółdzielczy projektu uruchomienia elektrowni fotowoltaicznych oraz montażu pomp ciepła w budynkach wykorzystywanych zarówno do działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej VAT. Celem realizacji projektu było obniżenie kosztów zakupu energii elektrycznej i cieplnej w budynkach Banku. Zgodnie z ustawą o VAT, gdy towary i usługi są wykorzystywane do działalności opodatkowanej i zwolnionej, podatnik ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, uwzględniając proporcję określoną w art. 90 ustawy. Bank jednak korzysta z uprawnienia wynikającego z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, uznając, że proporcja ta wynosi 0%. W związku z tym Bankowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących realizacji projektu, co oznacza, że podatek ten jest w całości nieodliczalny.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 29 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „…” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „…”.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Bank Spółdzielczy w … (dalej „Bank”) jest bankiem spółdzielczym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z 7.12.2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. Bank prowadzi działalność na podstawie przepisów ww. ustawy oraz przepisów Prawa spółdzielczego i Prawa bankowego.
Bank jest zarejestrowany jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny.
Głównym przedmiotem działalności Banku jest świadczenie usług bankowych, które na podstawie przepisów ustawy o VAT, w szczególności przepisów art. 43 ust. 1 pkt 7) i pkt 38)-40) tej ustawy, podlegają zwolnieniu z podatku VAT.
Oprócz czynności zwolnionych z podatku VAT Bank wykonuje czynności, z tytułu których jest zobowiązany wykazać podatek VAT należny. Do czynności tych należy m.in. wydawanie na wniosek klienta dokumentów (np. zaświadczeń, kopii umów, opinii bankowych), wynajem pomieszczeń biurowych, depozyt kluczy, sprzedaż składników majątku Banku.
Wykonywanie przez Bank ww. czynności innych niż zwolnione z podatku VAT ma charakter marginalny. Proporcja wyliczona przez Bank zgodnie z art. 90 ust. 3-6 ustawy o VAT nie przekroczyła dla roku podatkowego 2019 – 2% (proporcja wyliczona w oparciu o obroty uzyskane w roku podatkowym 2020 do dnia sporządzenia niniejszego wniosku również nie przekroczyła 2%). Bank korzysta z uprawnienia wynikającego z art. 90 ust. 10 pkt 2) ustawy o VAT, uznając że ww. proporcja wynosi 0%. W konsekwencji Bank nie odlicza ani w całości ani w części podatku naliczonego VAT w związku z zakupami towarów i usług na cele „mieszane”, tj. zakupami, których nie da się bezpośrednio przypisać wyłącznie czynnościom opodatkowanym VAT.
Bank składa niniejszy wniosek w celu uzyskania potwierdzenia, że nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur otrzymanych w związku z nabyciem przez Bank towarów i usług dotyczących realizacji projektu o nazwie „…”, zwanego dalej „Projektem”.
Inwestycja objęta Projektem polega na uruchomieniu elektrowni fotowoltaicznych o mocy łącznej 60,71 kW i montażu 9 pomp ciepła o mocy łącznej 80,51 kW w …, …, …, …, … i `(...)`
W ramach Projektu na rzecz Banku została dokonana dostawa i montaż instalacji fotowoltaicznych z wykorzystaniem paneli fotowoltaicznych o łącznej mocy 60,71 kW. Panele fotowoltaiczne wykorzystują zjawisko fotowoltaiczne do przetwarzania promieniowania słonecznego na energię elektryczną. Za pomocą połączeń kablowych przekazują one energię do falowników, gdzie następuje zmiana prądu stałego w prąd zmienny.
W ramach Projektu na rzecz Banku została również dokonana dostawa i montaż pomp ciepła o łącznej mocy grzewczej 80,51 kW. Pompa ciepła to urządzenie, które wykorzystuje podstawowe prawa fizyki – wymusza przepływ ciepła z obszaru o niższej temperaturze do miejsca gdzie ta temperatura jest wyższa.
Ww. instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła zostały w ramach Projektu wykonane w następujących lokalizacjach:
We wszystkich ww. lokalizacjach instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła służą dostarczaniu energii elektrycznej i energii cieplnej wyłącznie do znajdujących się w tych lokalizacjach budynków Banku. Wszystkie te budynki Bank wykorzystuje zarówno do działalności zwolnionej z podatku VAT, jak i do działalności opodatkowanej VAT (innej niż zwolniona). Bank poprzez realizację Projektu obniży koszty działalności operacyjnej poprzez zmniejszenie rachunków za energię elektryczną i cieplną.
Bank przewiduje, że wytworzona w wyżej opisany sposób energia elektryczna i energia cieplna zostanie zużyta w całości na potrzeby własne Banku, w związku z czym Bank nie będzie dokonywał sprzedaży tej energii.
Bankowi zostało przyznane dofinansowanie na realizację Projektu, na podstawie zawartej w dniu 22.10.2019 r. pomiędzy Bankiem (jako „Beneficjentem”) a Województwem …. z siedzibą w … "Umowy o dofinansowanie projektu „…” Nr … w ramach Osi Priorytetowej 4 – „Efektywność energetyczna” Działania 4.1 – „Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego", zwanej dalej „Umową”.
Obecne brzmienie Umowy zostało ustalone w treści aneksu do Umowy zawartego przez strony w dniu 6.10.2020 r. („Aneks nr …”).
Dofinansowanie, którego dotyczy Umowa, pochodzi ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i zostało przyznane Bankowi w ramach programu operacyjnego o nazwie „Regionalny Program Operacyjny Województwa … na lata 2014-2020”, nr i nazwa Osi priorytetowej „Efektywność energetyczna …”, priorytet inwestycyjny „Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych”, numer i nazwa działania „… Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych”.
Umowa została zawarta w związku ze złożonym przez Bank „Wnioskiem o dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Regionalnego Programu Operacyjnego … na lata 2014-2020”, nr wniosku `(...)`
Zgodnie z Umową:
całkowita wartość Projektu wynosi … zł;
wydatki kwalifikowane Projektu wynoszą … zł;
przyznane Bankowi dofinansowanie na realizację Projektu wynosi … zł, co stanowi 55% wydatków kwalifikowanych Projektu;
wkład własny Banku wynosi … zł, co stanowi 45% wydatków kwalifikowanych Projektu.
Na dzień złożenia niniejszego wniosku wszystkie instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła objęte Projektem zostały już uruchomione.
Koszty związane z realizacją Projektu Bank poniósł na podstawie następujących dokumentów otrzymanych przez Bank od dostawców towarów i usług związanych z Projektem:
…, wystawiona w dniu 20.08.2020 przez …, w kwocie brutto … zł, w tym netto …. zł, VAT … zł, za instalację 5 elektrowni fotowoltaicznych o mocy łącznej 60,71 kW oraz montaż 9 pomp ciepła o łącznej mocy 80,51 kW (faktura ta zwana jest dalej „Fakturą”),
Rachunek nr …, wystawiony 24.08.2020 przez Firmę reklamową …, w kwocie brutto … zł, za wykonanie tabliczek pamiątkowych 300 mm x 420 mm wraz z ich montażem (rachunek ten nie zawiera podatku VAT).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy przepisy art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 2-6, ust. 9a i ust. 10 pkt 2) ustawy o VAT należy interpretować w ten sposób, że Bankowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktury (podatek ten jest w całości nieodliczalny)?
Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 2-6, ust. 9a i ust. 10 pkt 2) ustawy o VAT należy interpretować w ten sposób, że Bankowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktury (podatek ten jest w całości nieodliczalny).
Bank zrealizował Projekt w celu obniżenia kosztów zakupu energii elektrycznej i energii cieplnej wykorzystywanej w Budynkach. Bank wykorzystuje Budynki zarówno do działalności zwolnionej z opodatkowania VAT, jak i do działalności opodatkowanej VAT.
Wobec powyższego, towary i usługi nabyte przez Bank na podstawie Faktury w związku z realizacją Projektu dotyczą zarówno działalności zwolnionej, jak i działalności opodatkowanej VAT (zakup na cele „działalności mieszanej”). Na taką kwalifikację dokonanego zakupu nie będzie mieć wpływu ewentualne wytwarzanie przy pomocy instalacji fotowoltaicznych powstałych w ramach Projektu energii elektrycznej w ilościach przekraczających potrzeby własne Banku. Dokonywana w takiej sytuacji przez Bank sprzedaż nadwyżek energii elektrycznej, opodatkowana wg stawki VAT 23%, nie zmieniałaby bowiem podstawowego przeznaczenia ww. instalacji, tj. wytwarzania energii elektrycznej na potrzeby własne Banku.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.
Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, które służą zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i do wykonywania czynności zwolnionych od podatku, może być odliczany tylko częściowo, przy uwzględnieniu współczynnika proporcji. Proporcję tę oblicza się, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Zgodnie z art. 90 ust. 5 ustawy o VAT, do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 6 ustawy o VAT, do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:
Zgodnie z art. 90 ust. 4 proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 9a ustawy o VAT, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku należnego VAT.
Proporcja określona przez Bank, zgodnie z ww. przepisami, nie przekroczyła w roku podatkowym 2019 – 2%. Bank zakłada, że również w roku 2020 oraz w kolejnych latach podatkowych proporcja ta nie przekroczy 2%.
Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2) ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ww. przepisami nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% („zaokrąglenie proporcji do 0%”). W przypadku skorzystania z tego prawa, podatnikowi nie przysługuje w żadnej części prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług, dla których nie jest możliwe jednoznaczne określenie, że zostały one nabyte wyłącznie na potrzeby działalności opodatkowanej lub wyłącznie na potrzeby działalności zwolnionej („zakupy mieszane”).
Bank korzysta z prawa wynikającego z art. 90 ust. 10 pkt 2) ustawy o VAT, tj. z prawa do uznania, że proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-6 i ust. 9a wynosi dla Banku 0%. Bank zamierza korzystać z tego prawa również w przyszłości, w kolejnych latach podatkowych.
Jak wyżej wskazano, dokonany przez Banku zakup towarów i usług dokumentowanych Fakturą miał charakter „zakupu mieszanego”.
Wobec powyższego, stanowisko Banku, zgodnie z którym Bankowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktury (podatek ten jest w całości nieodliczalny), należy uznać za prawidłowe.
Należy podkreślić, że stanowisko Banku jest zgodne ze stanowiskiem tutejszego organu wyrażonym m.in. w następujących indywidualnych interpretacjach:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od tego podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Należy zauważyć, że wyrażoną w treści art. 86 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy – w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy – proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcje, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy – w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Należy też jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).
Wobec powyższego powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny. Zatem dla określenia, czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją ww. zadania niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami a prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Ponadto należy przypomnieć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Zainteresowany realizował projekt o nazwie „…”. Wszystkie instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła objęte projektem zostały już uruchomione. Ww. instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła służą dostarczaniu energii elektrycznej i energii cieplnej wyłącznie do znajdujących się w lokalizacjach – w których je wykonano – budynków Banku. Wszystkie te budynki Bank wykorzystuje zarówno do działalności zwolnionej z podatku VAT, jak i do działalności opodatkowanej VAT (innej niż zwolniona). Bank poprzez realizację projektu obniży koszty działalności operacyjnej poprzez zmniejszenie rachunków za energię elektryczną i cieplną. Wnioskodawca przewiduje, że wytworzona w wyżej opisany sposób energia elektryczna i energia cieplna zostanie zużyta w całości na potrzeby własne Banku, w związku z czym Bank nie będzie dokonywał sprzedaży tej energii. Proporcja wyliczona przez Bank zgodnie z art. 90 ust. 3-6 ustawy nie przekroczyła dla roku podatkowego 2019 – 2%. Ponadto Wnioskodawca podał, że proporcja wyliczona w oparciu o obroty uzyskane w roku podatkowym 2020 do dnia sporządzenia niniejszego wniosku również nie przekroczyła 2%. Bank korzysta z uprawnienia wynikającego z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, uznając że ww. proporcja wynosi 0%.
Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania podkreślić należy, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.
Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami zwolnionymi od podatku, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-10 ustawy.
Analiza opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w sytuacji gdy zakupione w ramach realizowanego ww. projektu towary i usługi służą Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz zwolnionych od tego podatku i Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować ww. zakupów wyłącznie do czynności opodatkowanych, Zainteresowanemu przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i następne ustawy.
Przy czym zauważyć w tym miejscu należy, że w przypadku, gdy proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2 i następne ustawy nie przekroczyła 2%, podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i wówczas nie odliczać podatku naliczonego od poniesionych w tym okresie wydatków.
Mając zatem powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skoro w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca korzysta z przysługującego mu uprawnienia określonego przez ustawodawcę w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, i uznaje, że proporcja obliczona na podstawie art. 90 ust. 2 i następne ustawy wynosi 0%, to Zainteresowanemu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług związanych z działalnością zwolnioną i opodatkowaną, nabytych w związku z realizacją ww. projektu.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Należy w tym miejscu wskazać, iż rolą Organu w postępowaniu interpretacyjnym jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń, zatem w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości wyliczenia proporcji.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili