0112-KDSL1-2.450.1023.2020.3.BR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 9 września 2020 r. (data wpływu 11 września 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) – dostawa mieszanki betonowej w postaci płynnej

Opis towaru: Świadczenie obejmuje dostawę towaru – mieszanki betonowej w postaci płynnej oraz usługi jego transportu i wypompowania. Wnioskodawca nie wykonuje żadnej dodatkowej usługi, czyli nie wykonuje szalunków, nie wibruje, nie wyrównuje wylanego betonu, nie pielęgnuje betonu po jego wylaniu. Klient składa zamówienie na mieszankę betonową, a celem wykonywanego przez Wnioskodawcę świadczenia jest dostarczenie klientowi towaru w postaci płynnej mieszanki betonowej. Wnioskodawca zajmuje się produkcją masy betonowej, której składniki to: (…). Konsystencja betonu wpływa natomiast na sposób jego wydania do klienta: betony płynne są dostarczane do klienta betonomieszarkami i pompogruszkami. Klient zakupując mieszankę betonową w postaci płynnej chce ją mieć dostarczoną we wskazane przez siebie miejsce wbudowania. Z punktu widzenia nabywcy dokonującego zakupu mieszanki betonowej, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę (tj. produkcja mieszanki betonowej i jej dostarczenie/rozładowanie betonomieszarką/pompą) tworzą jedną całość.

Rozstrzygnięcie: CN 38

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 22 grudnia 2020 r. o określenie przedmiotu wniosku, doprecyzowanie opisu świadczenia oraz brakującą opłatę.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis.

Spółka zajmuje się produkcją masy betonowej. Sprzedaje towar m.in. w postaci płynnej. Składniki masy betonowej to: (…).

Konsystencja betonu wpływa natomiast na sposób jego wydania do klienta: betony płynne wydawane są betonomieszarkami i pompogruszkami.

Towar trafia do klientów w następujący sposób:

• klient kupuje beton płynny, który jest mu dostarczany albo gruszkami lub pompogruszkami wynajętymi przez Spółkę od firm zewnętrznych.

Spółka nie wykonuje żadnej dodatkowej usługi, czyli nie wykonuje szalunków, nie wibruje, nie wyrównuje wylanego betonu, nie pielęgnuje betonu po jego wylaniu.

Spółka kwalifikuje dostawę wytworzonej masy we wskazanym przypadku, zgodnie z klasyfikacją Urzędu Statystycznego (…) do PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 23.63.10.0.

Spółka wystawia faktury sprzedażowe z wyszczególnieniem rodzaju betonu oraz usługi pompowania (cena tej czynności nie jest zawarta w cenie betonu).

W świetle uszczegółowienia klasyfikacji towarowej Spółka prosi o wskazanie aktualnej klasyfikacji CN. W opinii Spółki, sprzedawany beton w postaci płynnej dostarczany klientowi gruszkami lub pompogruszkami wynajętymi przez Spółkę od firm zewnętrznych, powinien być traktowany jako dostawa towarów, a nie być zgrupowany jako usługi betoniarskie (PKWiU 43.99.40.0). Spółka, oprócz ewentualnego dowozu betonu na wskazane przez klienta miejsce budowy, nie wykonuje żadnej innej usługi (tj. szalunków, nie wibruje, nie wyrównuje wylanego betonu itp.).

Wnioskodawca w piśmie z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) udzielił następujących odpowiedzi na zadane przez tutejszy organ w wysłanym wezwaniu pytania w pkt 2:

1. Jaka jest klasyfikacja konkretnej nieruchomości, w której Wnioskodawca wykonuje świadczenie, w ramach którego sprzedaje wyprodukowany przez siebie płynny beton, dostarcza go wynajętym od firm zewnętrznych transportem i wylewa/wypompowuje we wskazanym miejscu na budowie, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowalnych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)? Odp. Wnioskodawca nie zawsze dysponuje wiedzą na jakie cele klient zamawia mieszankę betonową. Dokonując zamówienia klient zamawia rodzaj mieszanki betonowej, miejsce dostawy, określa termin oraz ilość – nie informując jakiego rodzaju inwestycję prowadzi, za wyjątkiem umów zawieranych na realizację konkretnych celów (np. obwodnica miasta, centrum handlowe, oczyszczalnia ścieków itp.) oraz klientów indywidualnych. Wnioskodawca przykładowo wskazuje, że sprzedaje klientom wyprodukowaną mieszankę betonową wraz z jej transportem/wypompowaniem na wskazane przez klienta miejsce budowy, tj. m.in. na budowę mostów (klasyfikowaną zgodnie z PKOB do grupy: 2141 „Mosty, wiadukty i estakady”).
2. Czy Wnioskodawca wykonuje ww. czynności w budynkach/lokalach zaliczanych do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a i 12b ustawy? Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r., poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b. Stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:
   1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
   2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.Odp. Wnioskodawca w ramach wskazania w złożonym wniosku jednego konkretnego przypadku dostawy mieszanki betonowej wskazuje pkt 2a), podpunkty b) i c) nie dotyczą niniejszego przypadku.
3. W ramach jakiej jednej konkretnej czynności z wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy Wnioskodawca wykonuje świadczenie, w ramach którego sprzedaje wyprodukowany przez siebie płynny beton, dostarcza go wynajętym od firm zewnętrznych transportem i wylewa/wypompowuje we wskazanym miejscu na budowie? Odp. Wnioskodawca w ramach wskazania w złożonym wniosku jednego konkretnego przypadku dostawy mieszanki betonowej wskazuje pkt 2a), podpunkty b) i c) nie dotyczą niniejszego przypadku.
4. Czy celem wykonywanego świadczenia – z punktu widzenia Wnioskodawcy – jest dostawa płynnego betonu (towaru), czy jego dostarczenie i wylanie/wypompowanie (usługi)? Odp. Celem wykonywanego świadczenia przez Wnioskodawcę jest dostawa klientowi mieszanki betonowej w postaci płynnej (towaru).
5. Czy możliwa jest dostawa płynnego betonu bez jego transportu i wylania/wypompowania? Jeżeli nie, na czym polega (należy szczegółowo i precyzyjnie opisać) zależność między wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami, powodująca, że czynności te nie mogą być wykonywane odrębnie? Odp. Klient składając zamówienie na mieszankę betonową określa czy dysponuje transportem pozwalającym mu we własnym zakresie ją odebrać. Jeżeli nie posiada własnego sprzętu, to przekazuje taką informację kierownikowi i mieszanka betonowa transportowana jest betonomieszarką na miejsce budowy, z kierownikiem ustalany jest również sposób jego rozładunku: prosto z betonomieszarki czy za pomocą pompy z odpowiednim wysięgnikiem.
6. Czy czynności wykonywane w ramach świadczenia mogą być wykonane przez różne podmioty? Odp. W przypadku Wnioskodawcy czynności wykonywane w ramach świadczenia mogą być wykonywane przez podmioty zewnętrzne (firmy dysponujące sprzętem (betonomieszarkami, pompami), z którymi Wnioskodawca współpracuje).
7. Czy czynności wykonywane w ramach świadczenia z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość? Jeżeli tak, to jaką (np. zakup płynnego betonu)? Czy może nabywca jest zainteresowany nabyciem osobno poszczególnych czynności wykonywanych w ramach świadczenia, czyli osobno płynnego betonu (towaru) i osobno usług jego dostarczenia oraz wylania/wypompowania? Odp. Z punktu widzenia nabywcy dokonującego zakupu mieszanki betonowej u Wnioskodawcy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę (tj. produkcja mieszanki betonowej i jej dostarczenie/rozładowanie betonomieszarką/pompą) tworzą jedną całość. Nabywca zakupując mieszankę betonową w postaci płynnej chce ją mieć dostarczoną we wskazane przez siebie miejsce wbudowania.
8. Jak skalkulowane jest wynagrodzenie za wykonywane czynności? Czy cena obejmuje całość świadczenia, czy odrębnie dla płynnego betonu oraz usług transportu i wylania/wypompowania? Odp. Wnioskodawca transport betonomieszarką ma wliczony w cenę betonu. Na fakturze VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży wyszczególnia w osobnych pozycjach ilość i rodzaj zakupionej mieszanki betonowej (wartość netto, podatek VAT 23% oraz wartość brutto tej mieszanki) oraz rodzaj użytej pompy i czas pompowania (wartość netto, podatek VAT 23% i wartość brutto).
9. Należy wskazać jaki jest szacunkowy stosunek wartości płynnego betonu do wartości usług jego transportu oraz wylania/wypompowania oraz wskazać kryteria stanowiące podstawę sporządzenia takiego szacunku. Odp. Szacunkowy stosunek wartości mieszanki betonowej w postaci płynnej do wartości usług pompowania kształtuje się średnio w przedziale: (…)/(…). Cena pompowania, transportu kalkulowana jest w zależności od odległości do przetransportowania oraz doboru odpowiedniego wysięgnika pompy w zależności od potrzeb klienta.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (towaru)

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku ).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C 349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że w analizowanej sprawie wykonywane przez Wnioskodawcę świadczenie stanowi świadczenie kompleksowe, gdyż czynności wykonane w jego ramach (dostawa towaru – mieszanki betonowej w postaci płynnej oraz usługi jego transportu i wypompowania) są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Przedstawione przez Wnioskodawcę czynności składają się na świadczenie kompleksowe polegające na dostawie mieszanki betonowej w postaci płynnej.

Specyfika towaru jakim jest beton jest taka, że po wyprodukowaniu nie może on być nigdzie magazynowany, ale od razu dostarczony we wskazane miejsce wyspecjalizowanym transportem, a następnie wypompowany w miejscu docelowym. Zatem oczywiste jest to, że dostawa betonu nierozerwalnie związana jest z dodatkowymi czynnościami, takimi jak np. transport specjalistycznym sprzętem i jego wypompowanie.

Czynności takie jak transport specjalistycznym sprzętem mieszanki betonowej i jej wypompowanie nie miałyby racji bytu, gdyby nie dostawa betonu (towaru) – wszystkie czynności towarzyszące dostawie są jej konsekwencją, należy traktować je jako świadczenia pomocnicze, ponieważ nie stanowią celu samego w sobie lecz służą wykonaniu świadczenia głównego, jakim jest niewątpliwie dostawa betonu. Wszystkie wykonywane czynności są ze sobą ściśle powiązane i – z punktu widzenia nabywcy – tworzą jedną nierozłączną całość oraz prowadzą do realizacji celu świadczenia, jakim jest nabycie mieszanki betonowej w postaci płynnej – klient składa zamówienie na mieszankę betonową. Zatem w opisanym przypadku elementem dominującym jest dostawa betonu. Natomiast wykonywane czynności o charakterze usługowym, obejmujące transport betonu i jego wypompowywanie stanowią elementy pomocnicze.

Podsumowując, po dokonaniu analizy czynności wykonywanych w ramach świadczenia będącego przedmiotem wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towaru (betonu w postaci płynnej), która stanowi element dominujący transakcji – wraz z usługami pomocniczymi.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednego i tego samego działu, pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 38 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Produkty chemiczne różne”.

Natomiast pozycja CN 3824 obejmuje: „Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone”.

W ramach pozycji CN 3824 można wyróżnić CN 3824 50 – „Nieogniotrwałe zaprawy i masy betonowe”, a w ramach CN 3824 50 podpozycję TARIC 3824 50 10 00 – „Beton gotowy do wylania”.

Uwzględniając powyższe, w świetle analizowanej sprawy mieszanka betonowa w postaci płynnej stanowiąca element dominujący świadczenia kompleksowego, spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 38. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Przepisy ustawy nie przewidują możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług dla towarów sklasyfikowanych do działu 38 Nomenklatury scalonej (CN).

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że mieszanka betonowa w postaci płynnej stanowiąca element dominujący świadczenia kompleksowego, klasyfikowana jest do działu 38 Nomenklatury scalonej (CN), jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).