0112-KDSL1-1.450.1273.2020.1.MN

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 17 listopada 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – (…)

Opis usługi: Zamawiający zleca Wnioskodawcy wykonywanie usługi (…). Na usługę składają się następujące czynności: (1) załadunek (…) ze zbiornika do gromadzenia (…); (2) przewiezienie załadowanego (…) samochodem ciężarowym o szczelnej skrzyni załadowczej lub ciągnikiem z przyczepą na wyznaczone składowisko odpadów (…); (3) prowadzenie obsługi elektronicznej ewidencji w czasie rzeczywistym w stosunku do odpadów po produkcyjnych (…) wytwarzanych przez (…).

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 38.11.2

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy oraz poz. 28 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia kompleksowego, według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia kompleksowego

(…) Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). Spółka zajmuje się świadczeniem usług profesjonalnego utrzymywania czystości.

W ostatnim czasie Wnioskodawca przejął spółkę sp. z o.o. sp. k. i został jej następcą prawnym.

W ramach świadczonych usług spółka sp. z o.o. sp. k. zawarła umowę z dnia 19 grudnia 2019 r. z (…) S.A. (…) na wykonywanie czynności (…). (…). Wnioskodawca jako następca prawny spółki sp. z o.o. sp. k. wstąpił w prawa i obowiązki wynikające z Umowy i jest związany jej postanowieniami.

Umowa określa prawa i obowiązki stron wynikające z przeprowadzonego postępowania dotyczącego świadczenia usługi w zakresie (…) na składowisko odpadów (…) w 2020 r.

Wnioskodawca wobec przejęcia spółki sp. z o.o. sp. k. oraz przeprowadzania audytu zawartych umów powziął wątpliwość, jaka klasyfikacja PKWiU wynikająca z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676 z późn. zm.) oraz jaka stawka VAT będzie właściwa dla wykonywania usługi wywozu żużla.

Poniżej zaprezentowany jest szczegółowy opis usługi wykonywanej w ramach Umowy.

Paragraf 1 ust. 1 Umowy przewiduje, że Zamawiający (…) zleca wykonywanie usługi (…). Czynnością główną / dominującą, na którą strony zawarły Umowę oraz w oparciu o którą kalkulowane jest wynagrodzenie pozostaje usługa (…). Potwierdza to par. 2 ust. 1 Umowy, w którym określono, że Zamawiający zapłaci Wnioskodawcy, za każdy miesiąc świadczenia usługi (…), będącej przedmiotem Umowy (`(...)`) wynagrodzenie w wysokości (`(...)`).

Na usługę główną / dominującą składają się poniższe czynności poboczne.

Zgodnie z par. 1 ust. 2 Umowy praca odbywa się w systemie 3-zmianowym i składa się z następujących czynności:

1. załadunek (…) ze zbiornika do gromadzenia (…); czynność ta polega na podjechaniu samochodem ciężarowym / ciągnikiem z naczepą jak najbliżej (…) oraz przerzucenie (załadowanie) (…) ze zbiornika do gromadzenia (…) na naczepę samochodu ciężarowego / ciągnika z naczepą;
2. przewiezienie załadowanego (…) samochodem ciężarowym o szczelnej skrzyni załadowczej lub ciągnikiem z przyczepą na wyznaczone składowisko odpadów (…); czynność ta polega na przewiezieniu / przetransportowaniu (…) (pokonaniu trasy od miejsca załadunku (…) do wyznaczonego miejsca składowiska odpadów (…));
3. prowadzenie obsługi elektronicznej ewidencji w czasie rzeczywistym w stosunku do odpadów po produkcyjnych w postaci (…) wytwarzanych przez (…); czynność ta polega na generowaniu i zatwierdzaniu w czasie rzeczywistym Kart Przekazania Odpadów, tj. czynności administracyjnych związanych z obsługą odpadów (postanowienie wynikające z Aneksu … do Umowy).

Wszystkie trzy powyżej określone czynności są czynnościami pobocznymi składającymi się na usługę główną, (…).

Rozładunek (…) leży poza zakresem obowiązków Wnioskodawcy – nie został określony w Umowie. Wynagrodzenie za wykonanie ww. czynności (pkt 1-3) nie jest uzależnione od ilości wykonanych poszczególnych czynności (prac) wymienionych w Umowie. Wynagrodzenie jest wypłacone od zrealizowania całej umowy. Czynności wymienione w pkt 1-3 – zdaniem Wnioskodawcy – są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Potwierdzają to zapisy Umowy (zwłaszcza par. 2 ust. 1 Umowy) oraz faktury wyszczególniające jedną czynność – (…). Czynności wymienione w pkt 1-3 prowadzą do realizacji określonego celu jakim jest zapewnienie czystości na terenie (…) i wywóz nagromadzających się odpadów.

Usługa (…) to zbieranie odpadów określanych jako „inne niż niebezpieczne” oraz jako odpady „nienadające się do recyklingu”.

Klasyfikacją poprawną zdaniem Wnioskodawcy powinna być klasyfikacja PKWiU 38.11.29.0 Usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne i wykorzystywane w nich interpretacje organów statystycznych (przed wejściem w życie instytucji wiążących informacji stawkowych). Przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPP3/4512-1-187/15-2/NF potwierdza, że do odbioru odpadów (popiołów lotnych i żużlu) przekazanych innym podmiotom do zagospodarowania – PKWiU 38.11.1 zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 8%. Klasyfikacja 38.11.1 wynika natomiast z klasyfikacji GUS (Główny Urząd Statystyczny). W przypadku podmiotu, który występował o powyższą interpretację żużel przeznaczony był do recyklingu, natomiast w analogicznej sytuacji Wnioskodawcy, gdy żużel nie trafia do recyklingu lub Wnioskodawca nie wie jakie są dalsze działania wobec dostarczanego żużla (Umowa nie obejmuje zakresu przetwarzania żużla) zastosowanie winna znaleźć klasyfikacja PKWiU 38.11.29.0.

Stawkę 8% potwierdziła również interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 lipca 2016 r. sygn. IBPP2/4512-258/16/RSz, zgodnie z którą dla usług związanych ze zbieraniem odpadów (żużle i popioły paleniskowe) w celu dalszego zagospodarowania wykonywane przez wyspecjalizowane firmy zastosowanie ma PKWiU 38.11 „Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne”. W tej interpretacji klasyfikacja PKWiU również wynikała z wcześniejszej klasyfikacji GUS.

Obie klasyfikacje, tj. 38.11.19.0 i 38.11.29.0 mieszczą się w poz. 27 i 28 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, co oznacza, że właściwa stawka VAT na tego typu usługi wynosi 8%.

Co do określenia prawidłowej stawki VAT na powyższą usługę (…), Wnioskodawca wskazuje, że kategoria PKWiU 38.11.29.0 Usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu – wymieniona jest w pozycji nr 28 Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”). Załącznik nr 3 określa zaś wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%. Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Podsumowując usługi wskazane w pkt 1-3 powyżej wynikające z Umowy składają się na jedną usługę główną(…).

Usługa ta winna być zaklasyfikowana do kategorii PKWiU 38.11.29.0 Usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu i opodatkowana stawką 8% podatku VAT.

(…)

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Z kolei czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie złożone (kompleksowe), obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia złożonego (kompleksowego).

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że świadczenie, którego przedmiotem jest (…) jest świadczeniem złożonym, w którym świadczeniem głównym jest sama czynność wywozu odpadu z terenu (…).

Jak bowiem wynika z opisu usługi, wszystkie wymienione we wniosku czynności są czynnościami pobocznymi składającymi się na usługę główną, (…). Wynagrodzenie za wykonanie tych czynności nie jest uzależnione od ilości wykonanych poszczególnych czynności (prac) wymienionych w Umowie. Wynagrodzenie jest wypłacone od zrealizowania całej umowy. Czynności wymienione w opisie usługi – zdaniem Wnioskodawcy – są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Czynności wymienione we wniosku prowadzą do realizacji określonego celu jakim jest zapewnienie czystości na terenie (…) i wywóz nagromadzających się odpadów. Jak wynika z załączonej umowy – wynagrodzenie z tytułu przedmiotowego świadczenia ustalone zostało w określonej kwocie netto (powiększonej o obowiązujący podatek VAT) za każdy miesiąc świadczenia usługi (…).

Z powyższego wynika, że świadczenia dodatkowe, towarzyszące usłudze głównej, nie są celem samym w sobie i należy je traktować jako element pewnej większej całości, stanowiącej jedno świadczenie, w którym usługa polegająca na (…) ma charakter usługi głównej. Potwierdza to również cel, którym jest przede wszystkim zapewnienie czystości na terenie (…) i wywóz nagromadzających się odpadów. Natomiast gdyby nie potrzeba wywozu odpadów, Zamawiający nie potrzebowałby korzystać z usług pomocniczych opisanych we wniosku.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że opisaną usługę (…), uznać należy za usługę złożoną, dla której usługę zasadniczą stanowi czynność (…), a pozostałe usługi przedstawione w złożonym wniosku stanowią usługi pomocnicze.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem Sekcji E Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje „USŁUGI DOSTARCZANIA WODY, ŚCIEKI I ODPADY ORAZ USŁUGI ZWIĄZANE Z ICH REKULTYWACJĄ”.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja E obejmuje m.in.:

• dpady,
• pellety i brykiety, z odpadów komunalnych,
• pellety i brykiety wytwarzane z różnych rodzajów odpadów przemysłowych,
• usługi związane ze zbieraniem odpadów,
• usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów,
• usługi związane ze składowaniem odpadów,
• usługi związane z przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów,
• usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych,
• surowce wtórne,
• transport, jeżeli jest on integralną częścią zbierania odpadów.

W sekcji E zawarty jest m.in. dział 38 „USŁUGI ZWIĄZANE ZE ZBIERANIEM, PRZETWARZANIEM I UNIESZKODLIWIANIEM ODPADÓW; ODZYSK SUROWCÓW”, który obejmuje m.in. usługi związane ze zbieraniem:

• stałych odpadów (śmieci), takich jak: odpady pochodzące z gospodarstw domowych lub odpady przemysłowe z pojemników na odpady, kontenerów itp., które mogą zawierać różne materiały nadające się do odzysku,
• surowców wtórnych,
• odpadów z koszy na śmieci w miejscach publicznych,
• odpadów pochodzących z budowy lub rozbiórki,
• resztek typu zarośla, krzewy, gruz, tłuczeń,
• odpadów z produkcji zakładów tekstylnych,
• stałych i niestałych odpadów niebezpiecznych, takich jak: substancje wybuchowe, utleniające się, łatwopalne, toksyczne, drażniące, szkodliwe, rakotwórcze, żrące, zakaźne oraz inne substancje i środki szkodliwe dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Usługa ta może obejmować także identyfikację, przetwarzanie, pakowanie i oznakowanie odpadów dla celów transportowych,

W dziale PKWiU 38 mieści się klasa 38.11 „USŁUGI ZWIĄZANE ZE ZBIERANIEM ODPADÓW INNYCH NIŻ NIEBEZPIECZNE”.

Z kolei, w kategorii 38.11.2 „USŁUGI ZWIĄZANE ZE ZBIERANIEM ODPADÓW INNYCH NIŻ NIEBEZPIECZNE, NIENADAJĄCYCH SIĘ DO RECYKLINGU” znajduje się grupowanie 38.11.29.0 „Usługi związane ze zbieraniem pozostałych odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu”, które m.in. obejmuje także usługi związane ze zbieraniem odpadów (śmieci) oraz zmieszanych odpadów, innych niż z gospodarstw domowych według stałego harmonogramu lub indywidualnego zamówienia.

Uwzględniając powyższe oraz opis przedstawiony we wniosku, a także załączone do wniosku dokumenty – przedmiotowa usługa spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych kategorią PKWiU 38.11.2 „Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W poz. 28 załącznika nr 3 do ustawy stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych obecnie stawką podatku w wysokości 8% wskazano PKWiU 38.11.2 – „Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu”.

Wymieniona we wniosku usługa mieści się w kategorii PKWiU 38.11.2 i jest usługą związaną ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne, nienadających się do recyklingu. Zatem stawką właściwą dla tej usługi jest – na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 28 załącznika nr 3 do ustawy – stawka podatku w wysokości 8%.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).