Co zawiera interpretacja VAT 0112-KDIL3.4012.682.2020.1.AW?

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w obszarze hotelarstwa i gastronomii, będąc czynnym podatnikiem VAT. Zamierza sprzedać prawo w... Pełna interpretacja podatkowa VAT z 2021 roku.

Kiedy została wydana ta interpretacja podatkowa?

Interpretacja została wydana w Luty 2021 roku przez Krajową Informację Skarbową.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w obszarze hot - Interpretacja VAT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 10 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania zbywanych składników majątkowych za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną jego część, a w konsekwencji braku wyłączenia ww. transakcji z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania zbywanych składników majątkowych za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną jego część, a w konsekwencji braku wyłączenia ww. transakcji z opodatkowania podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hotelarstwa i gastronomii (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 55.10.Z – Hotele i podobne obiekty zakwaterowania oraz PKD 56.10.A – Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne) i jest zarejestrowany jako czynny podatnik dla potrzeb podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w Polsce.

Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanych nieruchomości, tworzących kompleks hotelowy, składający się z:

nieruchomości gruntowej, którą stanowią działki o numerach 1/6 oraz 1/7, o łącznym obszarze (`(...)`) ha, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako Bi – inne tereny zabudowane i zabudowane są budynkami hotelowo-konferencyjno -restauracyjnymi oraz budowlami w postaci wiaty rekreacyjnej, siłowni zewnętrznej, zestawu do zabaw, dróg wewnętrznych, miejsc postojowych oraz ogrodzenia,
nieruchomości gruntowej, którą stanowią działki o numerach 3/5 oraz 5/2, o łącznym obszarze (`(...)`) ha, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako Bi – inne tereny zabudowane i zabudowane są drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi (parkingi);
nieruchomości gruntowej, którą stanowią działki numer 4/2 oraz numer 6/10, o łącznym obszarze (`(...)`) ha, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako dr – drogi i zabudowane są drogami wewnętrznymi, stacją transformatorową z agregatem prądotwórczym, miejscami postojowymi (parkingi),
nieruchomości gruntowej, którą stanowi działka numer 7, o obszarze (`(...)`) ha, która w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako Bi – inne tereny zabudowane i zabudowana jest drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi (parkingi),
nieruchomości gruntowej którą stanowią działki o numerach 2/16, 2/40, 1/4, 4/7, 6/8, o łącznym obszarze (`(...)`) ha, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako Bi – inne tereny zabudowane oraz dr – drogi i zabudowane są drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi (parkingi),
nieruchomości gruntowej którą stanowi działka numer 3/11, o obszarze (`(...)`) ha, która w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako Ti – inne tereny komunikacyjne i jest zabudowana drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi (parkingi), pawilonem ochrony.

Wyżej opisane nieruchomości (dalej jako: „Nieruchomości”), stanowią główne aktywo Wnioskodawcy. Do Wnioskodawcy należy również wyposażenie pokoi hotelowych (m.in. meble, telewizory, zasłony, pościele i narzuty na łóżka, itp.), kuchni, hotelowego klubu fitness/siłowni, pozostałe meble, komputery wraz z oprogramowaniem, telefony, oświetlenie, wyposażenie restauracji i barów, zastawa, sztućce, sprzęt i narzędzia do sprzątania oraz utrzymania hotelu (dalej łącznie jako: „Wyposażenie”).

Wnioskodawca planuje dokonanie sprzedaży (dalej: Planowana Transakcja) prawa własności Nieruchomości (nieruchomości gruntowych obejmujących również posadowione na nich budynki, w których Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelarskich i restauracji), jednocześnie ze zbyciem Wyposażenia (zbioru ruchomości stanowiących wyposażenie Hotelu i restauracji) oraz praw do projektów architektonicznych dotyczących rozbudowy obiektów hotelowych.

Spółka będąca drugą stroną Planowanej Transakcji (dalej: „Nabywca”) nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę (działalności hotelarskiej), lecz zamierza wynająć nabyte Nieruchomości wraz z Wyposażeniem innej spółce, która będzie prowadzić działalność hotelarską (dalej zwanej: „Nowym Operatorem”).

Tym samym Nabywca będzie w oparciu o Nieruchomości uzyskiwać przychody z tytułu wynajmu (działalność PKD 68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi). Nabywca zadeklarował w umowie przedwstępnej sprzedaży zawartej z Wnioskodawcą, iż nie zamierza prowadzić działalności hotelarskiej, lecz wynajmować Nieruchomości wraz z Wyposażeniem.

Poza opisanymi wyżej Nieruchomościami, Wyposażeniem oraz prawami do projektów architektonicznych dotyczących rozbudowy obiektów hotelowych, nie dojdzie do zbycia żadnych dodatkowych aktywów Wnioskodawcy.

Przedmiotem dostawy nie będzie oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą należące do Wnioskodawcy prawa wynikające z umów najmu, dzierżawy nieruchomości lub ruchomości czy prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne – Wnioskodawca nie planuje ich sprzedaży i pozostawia je dla siebie.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą koncesje, licencje i zezwolenia – są one nieprzenoszalne.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą patenty i inne prawa własności przemysłowej – Wnioskodawca nie planuje ich sprzedaży, bo takie prawa w stosunku do planowanej dostawy nie istnieją.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą tajemnice przedsiębiorstwa – Wnioskodawca nie planuje ich sprzedaży i zamierza zachować je dla siebie.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej – Wnioskodawca nie planuje ich sprzedaży i zamierza zachować je dla siebie.

Również żadne pasywa ani pracownicy nie zostaną przejęte przez Nabywcę. W ramach Transakcji nie dojdzie również do przejścia pracowników, zakładu pracy, ani części zakładu pracy Wnioskodawcy na Nabywcę.

Sprzedaż Nieruchomości wraz z Wyposażeniem nie będzie skutkować zaprzestaniem prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza m.in. realizować zawarte z kontrahentami przed zrealizowaniem Transakcji Sprzedaży umowy na obsługę konferencji i przyjęć, w oparciu o bazę hotelową osób trzecich, na podstawie umów o podwykonawstwo zawartych z właścicielami obiektów hotelarskich i restauracyjnych.

Wnioskodawca wystawi na Nabywcę fakturę VAT dokumentującą przeprowadzenie Planowanej Transakcji. Wnioskodawca i Nabywca nie są podmiotami powiązanymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana wyżej Planowana Transakcja obejmująca sprzedaż Nieruchomości. Wyposażenia oraz praw do projektów architektonicznych nie będzie mogła zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w świetle art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”) i w konsekwencji nie będzie podlegać wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana przyszła transakcja sprzedaży Nieruchomości, Wyposażenia oraz praw do projektów architektonicznych nie będzie mogła zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji nie będzie podlegać wyłączeniu od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT).

Pojęcie przedsiębiorstwa nie zostało co prawda zdefiniowane w ustawie o VAT, niemniej, zgodnie z przyjętą praktyką, do której przychylają się także organy podatkowe i sądy administracyjne, należy w tym przypadku odnieść się do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 551 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że: „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z – umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”. Ponadto, zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W świetle powyższego wskazać należy, że planowana umowa sprzedaży (Planowana Transakcja) obejmie wyłącznie wybrane składniki majątkowe wchodzące w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (tzn. Nieruchomości, zawierające budynek hotelowy i otaczające go działki z parkingami oraz Wyposażenie i prawa do projektów architektonicznych). Planowana umowa nie obejmie natomiast istotnych elementów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy – umową sprzedaży nie zostaną bowiem objęte m.in. nazwa Wnioskodawcy i należący do niej znak towarowy, środki finansowe Wnioskodawcy, tajemnice przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, tj. elementy, które determinują funkcjonowanie przedsiębiorstwa. W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem sprzedaży nie będzie faktycznie przedsiębiorstwo, ale zestaw składników majątkowych (nieruchomości gruntowe wraz z posadowionymi na nich budynkami oraz Wyposażenie budynku hotelowego i prawa do projektów architektonicznych dotyczących możliwej rozbudowy budynku).

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie – zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot transakcji, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Analiza powyższej definicji pozwala wyodrębnić następujące kryteria, których łączne spełnienie pozwala uznać zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa:

musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten powinien być organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.

Ponadto, wyodrębniony zespół składników powinien spełniać również dodatkowe kryteria:

składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania. Dla określenia danego zbioru składników majątkowych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wystarczy, że stanowią one zebraną masę majątkową, ale masa ta musi odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazać należy, że Planowana transakcja ma objąć Nieruchomości wraz z Wyposażeniem. Przy czym, poza samą Nieruchomością (tj. działkami gruntowymi wraz z położonymi na nich Budynkiem hotelowym i otaczającymi go budowlami), Wyposażeniem, prawami do projektów rozbudowy budynku hotelowego, nie dojdzie do nabycia żadnych dodatkowych aktywów Wnioskodawcy. Również żadne pasywa ani pracownicy nie zostaną przejęte przez Nabywcę. W ramach Transakcji nie dojdzie również do przejścia pracowników, zakładu pracy, ani części zakładu pracy Wnioskodawcy na Nabywcę. Tym samym, wszystkie inne aktywa /zasoby związane z działalnością hotelową pozostaną niezmiennie „w spółce” i nie będą przedmiotem sprzedaży.

Równocześnie, składniki majątku będące przedmiotem planowanej transakcji nie będą w żaden specyficzny sposób wyodrębnione organizacyjnie ani finansowo z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W szczególności nie będą stanowić działu, oddziału, odrębnej jednostki organizacyjnej, itp. W odniesieniu do tych składników majątku nie będzie sporządzany również odrębny bilans. Tym samym, aktywa będące przedmiotem planowanej transakcji nie będą stanowić jednej zwartej, kompletnej, powiązanej ekonomicznie struktury organizacyjnej, która samodzielnie umożliwiałaby realizowanie określonego zadania gospodarczego, jakim jest prowadzenie działalności hotelowej. Jakkolwiek aktywa te będą niezbędne do prowadzenia działalności hotelowej, to nie będą jednak wystarczające – prowadzenie działalności hotelowej wymaga również zaangażowania innych aktywów/zasobów, które jednak nie będą przedmiotem planowanej sprzedaży (np. środki pieniężne, pracownicy, firma, znak towarowy, wierzytelności z zawartych umów).

W konsekwencji, uznać należy, że przedmiot sprzedaży, tj. Nieruchomości, prawa do projektów rozbudowy Budynku hotelowego oraz Wyposażenie nie będą spełniały wskazanych powyżej przesłanek niezbędnych do uznania, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym planowana transakcja sprzedaży nie będzie stanowiła transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest również fakt, że jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, planowana transakcja nie będzie obejmowała m.in.:

należności i innych niż wymienione powyżej prawo własności Nieruchomości;
umów na prowadzenie rachunków bankowych zawartych przez Wnioskodawcę;
środków finansowych będących własnością Wnioskodawcy;
umów świadczenia usług administracyjnych nabywanych przez Wnioskodawcę, które dotyczyć mogą również Nieruchomości (m.in. usług księgowych, prawnych, doradztwa podatkowego, itp.);
umów związanych z obsługą Nieruchomości,
pracowników Wnioskodawcy;
umów dotyczących dostawy mediów do Nieruchomości;
ksiąg Wnioskodawcy;
tajemnic handlowych i know-how Wnioskodawcy;
firmy Wnioskodawcy;
zobowiązań Wnioskodawcy (w tym zobowiązań bezpośrednio związanych z Nieruchomościami).

Powyższy katalog pozycji, które nie zostaną uwzględnione w Planowanej Transakcji sprzedaży wskazuje, że intencją Stron będzie sprzedaż poszczególnych aktywów, a nie zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej zwartą, kompletną i powiązaną ekonomicznie strukturę organizacyjną, która samodzielnie umożliwiałaby realizowanie określonego zadania gospodarczego.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, opisana przyszła transakcja sprzedaży Nieruchomości, praw związanych z Budynkiem hotelowym oraz Wyposażenia nie będzie mogła zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji nie będzie podlegać wyłączeniu od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Podobne do zaprezentowanego wyżej stanowisko, dotyczące opodatkowania sprzedaży działek zabudowanych budynkiem hotelowym zostało przedstawione w Interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2014 r. wydanym przez Izbę Skarbową w Katowicach, sygnatura IBPP1/443-631/14/MS.

Druga okoliczność, która przesądza, iż w odniesieniu do Planowanej Transakcji nie ma możliwości stwierdzenia zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest taka, iż Nabywca nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę (Wnioskodawcę). Różne są przedmioty działalności zbywcy i nabywcy, Nabywca będzie uzyskiwać przychody z tytułu wynajmu nieruchomości innemu podmiotowi (Nowemu Operatorowi), o czym przesądza m.in. zawarta pomiędzy Nabywcą a Nowym Operatorem warunkowa umowa najmu Nieruchomości. Przychody z tytułu działalności hotelarskiej i gastronomicznej, po Planowanej Transakcji uzyskiwać będzie Nowy Operator, który jest odrębnym od Nabywcy podmiotem.

Z treści objaśnień podatkowych z dnia 11 grudnia 2018 r., dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych, które to objaśnienia wydane zostały przez Ministerstwo Finansów na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, wynika iż:

„Przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT lub też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji”.

Powyższe wyjaśnienia zawierają szczegółowe wskazanie na kontynuację działalności zbywcy nieruchomości, jako kryterium, od którego zależy możliwość uznania transakcji za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa:

„W przypadku obrotu nieruchomościami komercyjnymi typową sytuacją jest dostawa wynajętej nieruchomości. W takim przypadku uznać należy daną transakcję za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP, jeżeli na moment transakcji spełnione są łącznie następujące kryteria:

przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i wystarczający do prowadzenia tej działalności;
nabywca – w ramach swojej działalności – ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji”.

Dla oceny, czy nabywca nieruchomości komercyjnych zamierza kontynuować działalność prowadzoną przez sprzedawcę, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności związane z transakcją ocenianą w momencie zawarcia transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez sprzedawcę.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy, należy wskazać, iż w jego ocenie:

przedmiotem dostawy w ramach Planowanej Transakcji nie będzie przedsiębiorstwo rozumiane zgodnie z przepisem art. 551 Kodeksu Cywilnego, ani też zorganizowana część przedsiębiorstwa;
przenoszony na nabywcę zespół składników nie będzie zawierał pełnego zespołu składników majątku, które umożliwiałyby kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i który byłby wystarczający do prowadzenia tej działalności;
nabywca – w ramach swojej działalności – nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

Wszystkie te okoliczności przesądzają, iż opisana przyszła transakcja sprzedaży Nieruchomości, Wyposażenia oraz praw do projektów architektonicznych nie będzie mogła zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji nie będzie podlegać wyłączeniu od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami budynek/budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – musi istnieć stosunek prawny pomiędzy usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jednocześnie należy wskazać, że czynność może być odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Ponadto należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (tj. dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki, zadatku na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), w którym Trybunał stwierdził, że: „(`(...)`) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy, z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hotelarstwa i gastronomii (PKD 55.10.Z – Hotele i podobne obiekty zakwaterowania oraz PKD 56.10.A – Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne) i jest zarejestrowany jako czynny podatnik dla potrzeb podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w Polsce.

Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanych nieruchomości, tworzących kompleks hotelowy, składający się z:

nieruchomości gruntowej, którą stanowią działki o numerach 1/6 oraz 1/7, o łącznym obszarze (`(...)`) ha, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako Bi – inne tereny zabudowane i zabudowane są budynkami hotelowo-konferencyjno-restauracyjnymi oraz budowlami w postaci wiaty rekreacyjnej, siłowni zewnętrznej, zestawu do zabaw, dróg wewnętrznych, miejsc postojowych oraz ogrodzenia,
nieruchomości gruntowej, którą stanowią działki o numerach 3/5 oraz 5/2, o łącznym obszarze (`(...)`) ha, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako Bi – inne tereny zabudowane i zabudowane są drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi (parkingi);
nieruchomości gruntowej, którą stanowią działki numer 4/2 oraz numer 6/10, o łącznym obszarze (`(...)`) ha, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako dr – drogi i zabudowane są drogami wewnętrznymi, stacją transformatorową z agregatem prądotwórczym, miejscami postojowymi (parkingi),
nieruchomości gruntowej, którą stanowi działka numer 7, o obszarze (`(...)`) ha, która w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako Bi – inne tereny zabudowane i zabudowana jest drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi (parkingi),
nieruchomości gruntowej którą stanowią działki o numerach 2/16, 2/40, 1/4, 4/7, 6/8, o łącznym obszarze (`(...)`) ha, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako Bi – inne tereny zabudowane oraz dr – drogi i zabudowane są drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi (parkingi),
nieruchomości gruntowej którą stanowi działka numer 3/11, o obszarze (`(...)`) ha, która w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako Ti – inne tereny komunikacyjne i jest zabudowana drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi (parkingi), pawilonem ochrony.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne – Wnioskodawca nie planuje ich sprzedaży i pozostawia je dla siebie.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą koncesje, licencje i zezwolenia – są one nieprzenoszalne.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą patenty i inne prawa własności przemysłowej – Wnioskodawca nie planuje ich sprzedaży, bo takie prawa w stosunku do planowanej dostawy nie istnieją.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą tajemnice przedsiębiorstwa – Wnioskodawca nie planuje ich sprzedaży i zamierza zachować je dla siebie.

Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będą księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej – Wnioskodawca nie planuje ich sprzedaży i zamierza zachować je dla siebie.

Wnioskodawca wystawi na Nabywcę fakturę VAT dokumentującą przeprowadzenie Planowanej Transakcji. Wnioskodawca i Nabywca nie są podmiotami powiązanymi.

Na tle powyższego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii nieuznania zbywanych składników majątkowych (Nieruchomość, Wyposażenie oraz prawa do projektów architektonicznych) za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną jego część, a w konsekwencji braku wyłączenia ww. Transakcji z podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej Transakcji sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 551 Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającej.

Planowana Transakcja sprzedaży nie będzie również stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Z treści wniosku wynika, że składniki majątku będące przedmiotem planowanej transakcji nie będą w żaden specyficzny sposób wyodrębnione organizacyjnie ani finansowo z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W szczególności nie będą stanowić działu, oddziału, odrębnej jednostki organizacyjnej, itp. W odniesieniu do tych składników majątku nie będzie sporządzany również odrębny bilans. Tym samym, aktywa będące przedmiotem planowanej transakcji nie będą stanowić jednej zwartej, kompletnej, powiązanej ekonomicznie struktury organizacyjnej, która samodzielnie umożliwiałaby realizowanie określonego zadania gospodarczego, jakim jest prowadzenie działalności hotelowej. W ramach Transakcji nie dojdzie do przeniesienia na Nabywcę m.in. należności i zobowiązań Sprzedającej.

Ponadto, co istotne Nabywca nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę (działalności hotelarskiej), lecz zamierza wynająć nabyte Nieruchomości wraz z Wyposażeniem innej spółce, która będzie prowadzić działalność hotelarską. Tym samym Nabywca będzie w oparciu o Nieruchomości uzyskiwać przychody z tytułu wynajmu. Nabywca zadeklarował w umowie przedwstępnej sprzedaży zawartej z Wnioskodawcą, iż nie zamierza prowadzić działalności hotelarskiej, lecz wynajmować Nieruchomości wraz z Wyposażeniem.

Podsumowując, planowana Transakcja sprzedaży składników majątkowych, tj. Nieruchomości, Wyposażenia oraz praw do projektów architektonicznych, nie będzie wyłączona spod działania ustawy zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, ponieważ nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem w analizowanej sprawie wystąpi sprzedaż składników majątkowych na rzecz Nabywcy, tym samym Transakcja ta będzie traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy.

Ponadto aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca wystawi na Nabywcę fakturę VAT dokumentującą przeprowadzenie Planowanej Transakcji.

W konsekwencji należy stwierdzić, że planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym bądź we własnym stanowisku w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

0112-KDIL3.4012.682.2020.1.AW

📋 Podsumowanie interpretacji

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

📖 Pełna treść interpretacji

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!