Wnioskodawca planuje rozpocząć jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczyć będzie usługi nadzoru budowlanego, pełnienia funkcji kierownika budowy oraz wykonywania okresowych przeglądów technicznych budynków. Wartość sprzedaży w tej działalności nie przekroczy limitów określonych w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie zamierza wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 tej ustawy. Organ podatkowy uznał, że w tej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, aż do momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej w trakcie roku podatkowego przekroczy kwotę 200.000 zł, liczoną proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym, lub gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 listopada 2020 r. (data wpływu – 15 listopada 2020 r.), uzupełnionego pismem z 16 stycznia 2021 r. (data wpływu: 16 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) przez podmiot świadczący usługi z zakresu nadzoru budowlanego, pełnienia funkcji kierownika budowy oraz wykonywania okresowych przeglądów technicznych budynków – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 listopada 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez podmiot świadczący usługi z zakresu nadzoru budowlanego, pełnienia funkcji kierownika budowy oraz wykonywania okresowych przeglądów technicznych budynków.
Wyżej wymieniony wniosek został uzupełniony pismem z 16 stycznia 2021 r. (data wpływu – 16 stycznia 2021 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z 11 stycznia 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.667.2020.1.WR.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Na początku 2021 roku Wnioskodawca zamierza otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza rozliczać się na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów. Zakres działalności będzie obejmował wykonywanie nadzorów budowlanych, pełnienia funkcji kierownika budowy oraz wykonywanie okresowych przeglądów technicznych budynków. Wnioskodawca posiada uprawnienia budowlane, zgodnie z ustawą - Prawo budowlane, do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń, w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, oraz jest członkiem Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa.
We wpisie do ewidencji działalność ma być objęta kodem:
Działalność nie będzie obejmować jakichkolwiek czynności usług doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
W piśmie z 16 stycznia 2020 r. Wnioskodawca wskazał również co następuje:
Wartość sprzedaży działalności nie przekroczy limitów wskazanych w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.).
Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca utracił prawo do korzystania z tego zwolnienia w momencie zamknięcia działalności i wykreślenia przedsiębiorcy z CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) w 2019r.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie będzie wykonywał jakiekolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy wykonując usługi z zakresu nadzoru budowlanego, pełnienia funkcji kierownika budowy oraz wykonywania okresowych przeglądów technicznych budynków zakwalifikowanych zgodnie z PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) pod numerami: 71.12.Z, 74.90.Z, 71.12.20, 71.20.19 Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z opłacania podatku VAT (podatek od towarów i usług), o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
Stanowisko Wnioskodawcy:
W zakresie prowadzonej działalności Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm). Wnioskodawca przewiduje, że wartość sprzedaży w ciągu roku nie przekroczy 200.000zł. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w zakresie prowadzonej działalności nie będą miały charakteru usług doradztwa tj. „porady, opinii i wyjaśnień”.
Dodatkowo stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają pisma:
W piśmie z 16 stycznia 2020 r. Wnioskodawca wskazał również co następuje:
Wnioskodawca uważa, że może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie będzie wykonywał jakiekolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 o podatku od towarów i usług oraz wartość sprzedaży nie przekroczy limitów wskazanych w art. 113 ust 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług).
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy o podatku od towarów i usług.
Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1. dokonujących dostaw:
2. świadczących usługi:
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której będzie świadczył usługi z zakresu nadzoru budowlanego, pełnienia funkcji kierownika budowy oraz wykonywania okresowych przeglądów technicznych budynków.
We wpisie do ewidencji działalność ta ma być objęta kodami:
Wartość sprzedaży w ramach prowadzonej działalności nie przekroczy limitów wskazanych w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca wskazał również, że korzystał ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca utracił prawo do korzystania ze zwolnienia w momencie zamknięcia działalności i wykreślenia przedsiębiorcy z CEIDG w 2019 r.
W przedmiotowej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii, czy Wnioskodawca świadcząc usługi z zakresu nadzoru budowlanego, pełnienia funkcji kierownika budowy oraz wykonywania określonych przeglądów technicznych budynków będzie mógł korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Tym samym, jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że:
W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do m.in. do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe.
Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, opinii, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Z uwagi na powyższe podnieść należy, że co prawda działalność jaką zamierza prowadzić Wnioskodawca mieści się w kodzie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, to jednak przedstawiony w zdarzeniu przyszłym opis działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wskazuje, że będzie on świadczył usługi z zakresu nadzoru budowlanego, pełnienia funkcji kierownika budowy oraz wykonywania określonych przeglądów technicznych budynków i jednocześnie jego działalność nie będzie obejmować jakichkolwiek czynności usług doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
Tym samym analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i – jak wskazał Wnioskodawca – nie będzie wykonywał on czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, a jednocześnie Wnioskodawca nie wskazał żeby od 2019 r., kiedy zakończył poprzednią działalność, prowadził inną działalność gospodarczą, to Wnioskodawca „otwierając” w 2021 r. działalność będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 200.000 zł liczoną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym lub gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Mając zatem na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.
W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na zadane przez Wnioskodawcę pytanie dotyczące możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Kwestie nie objęte pytaniem nie stanowią przedmiotu interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […] za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili