0111-KDIB3-2.4012.987.2019.1.MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2020 r. (data wpływu 31 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 18 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „xxx” z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „xxx” z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.).

We wniosku, uzupełnionym pismem z 18 stycznia 2021 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

X jest instytucją upowszechniania kultury działającą zgodnie z ustawą o organizowaniu i oprowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2011 r. Nr 13 poz. 123 z późn. zm.). X jest jednostką wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora Gminę Miasto będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Zgodnie ze statutem X zajmuje się między innymi organizowaniem wystaw, konkursów, przeglądów, koncertów, uroczystości państwowych, imprez plenerowych, festiwali oraz innych cyklicznych imprez artystycznych, ze szczególnym uwzględnieniem tradycji kulturalnej lokalnej i narodowej. Działalność statutowa nie jest nastawiona na osiąganie zysku.

X jest podatnikiem podatku VAT od 1998 r. X otrzymało środki finansowe na dofinansowanie projektu pod tytułem „xxx” ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Zrealizowany projekt zakładał rozbudowę budynku X o wielofunkcyjną salę kameralną wraz z podstawowym zapleczem (szatnia, pomieszczenia pomocnicze, pomieszczenia socjalne, toalety, klatka schodowa z windą) oraz zagospodarowanie terenu przy X w celu utworzenia parku muzycznego z funkcją kulturalną i rekreacyjną (scena letnia, ławki parkowe, lampy parkowe, stojaki rowerowe, urządzenia parkowe-instrumenty muzyczne, zabawki-labirynt, linarium, ścianka Pin Art, magiczne lustro). Sala kameralna została wyposażona w trybuny teleskopowe, ekran kinowy, żaluzje i kotary akustyczne, mosty oświetleniowe, scenę systemową, sztankiety sceniczne oraz system nagłośnieniowy. Powstała nowa przestrzeń w wyniku realizacji inwestycji pozwoli na dywersyfikację dotychczasowej działalności X, rozwinięcie nowych form współpracy z odbiorcami, rozszerzenie grona odbiorców o nowe grupy dzięki rozbudowanej ofercie w zakresie muzyki, teatru, filmu, edukacji kulturalnej. Nowa sala stanie się miejscem prezentacji kameralnych koncertów, spektakli teatralnych, niezależnego kina i związanej z nim działalności Dyskusyjnego Klubu Filmowego, a hol przy sali kameralnej jest dodatkową przestrzenią wystawienniczą dla sztuki profesjonalnej i amatorskiej. Wstęp na organizowane wydarzenia w nowej przestrzeni twórczej będzie płatny i bezpłatny w wyniku czego X przy zrealizowanym projekcie zastosowało odliczenie VAT w postaci mieszanej tj. stosowano współczynnik i prewspółczynnik. W związku z zakończeniem ww. projektu X ma obowiązek dostarczenia pisemnej interpretacji w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że w związku z realizacją projektu Wnioskodawca nabył towary i usługi, które są wykorzystywane zarówno do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i do wykonywania czynności opodatkowanych oraz czynności zwolnionych od podatku VAT. Przy czym Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie przyporządkować wydatków do jednego rodzaju prowadzonej przez siebie działalności.

Wnioskodawca dla określenia możliwego poziomu odliczenia VAT naliczonego od zakupów służących działalności mieszanej stosuje wyliczony prewspółczynnik i współczynnik.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach projektu są wystawione na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, posiada osobowość prawną (jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przedstawione w piśmie z 18 stycznia 2021 r.):

Czy X ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu, z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy)?

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione w piśmie z 18 stycznia 2021 r.):

X ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu, z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Według art. 86 ust. 2g proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy).

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że X jest instytucją upowszechniania kultury działającą zgodnie z ustawą o organizowaniu i oprowadzeniu działalności kulturalnej. X jest jednostką wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora Gminę będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną. X jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. X otrzymało środki finansowe na dofinansowanie projektu pod tytułem „xxx”. Wstęp na organizowane wydarzenia w nowej przestrzeni twórczej będzie płatny i bezpłatny w wyniku czego X przy zrealizowanym projekcie zastosowało odliczenie VAT w postaci mieszanej tj. stosowano współczynnik i prewspółczynnik. W związku z realizacją projektu Wnioskodawca nabył towary i usługi, które są wykorzystywane zarówno do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i do wykonywania czynności opodatkowanych oraz czynności zwolnionych od podatku VAT. Przy czym Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie przyporządkować wydatków do jednego rodzaju prowadzonej przez siebie działalności. Wnioskodawca dla określenia możliwego poziomu odliczenia VAT naliczonego od zakupów służących działalności mieszanej stosuje wyliczony prewspółczynnik (na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnik (na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy). Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach projektu są i będą wystawione na Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu.

Z przywołanych na wstępie przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Mając na uwadze brzmienie cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych zakupów do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

W konsekwencji, z tytułu zakupów, które można przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Jednocześnie w odniesieniu do zakupów, które w całości będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

Natomiast w odniesieniu do tych zakupów, które wykorzystywane są zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (czynności opodatkowane oraz zwolnione od podatku VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu), a Wnioskodawca nie jest w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, ma obowiązek stosowania proporcji określonej w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Z analizy przestawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w związku z realizacją projektu nabywał towary i usługi, które służą do wykonywania czynności opodatkowanych oraz czynności zwolnionych od podatku VAT. Przy czym Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie przyporządkować wydatków do jednego rodzaju prowadzonej przez siebie działalności.

Zatem w sytuacji gdy u Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej, oprócz czynności opodatkowanych, występują także czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy.

Biorąc pod uwagę opisane okoliczności, na tle powołanych przepisów należy stwierdzić, że w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę na realizację projektu pt. „xxx”, związanych zarówno z działalnością gospodarczą (czynności opodatkowane i zwolnione z podatku VAT) jak i działalnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, Wnioskodawca ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu, z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.