📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 21 sierpnia 2020 r. (data wpływu 24 sierpnia 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: usługa – wynajem mieszkania/apartamentu jednemu Tour Operatorowi sprzedając liczbę nocy w mieszkaniach/apartamentach (umowa krótko lub długoterminowa na sezon lub rok/wiele lat).
Opis usługi:
Wnioskodawca decyzją Prezydenta Miasta uzyskała pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z infrastrukturą zewnętrzną. Obecnie obiekt ten jest w końcowej fazie budowy (prace wykończeniowe). W Budynku znajduje się (…) samodzielnych lokali mieszkalnych, tzw. apartamentów. Po zakończeniu budowy Spółka, będąca właścicielem Budynku, rozważa wynająć mieszkania/apartamenty jednemu Tour Operatorowi (krajowemu lub zagranicznemu) sprzedając liczbę nocy w mieszkaniach/apartamentach (umowa krótko lub długoterminowa na sezon lub rok/wiele lat), przy czym w umowie zastrzeżone zostanie, iż Tour Operator w imieniu własnym zawierać będzie z najemcami poszczególnych mieszkań/apartamentów umowy krótkotrwałego zakwaterowania w celach turystycznych. Po stronie Tour Operatora będzie zarządzanie i udostępnianie lokali turystom oraz przygotowywanie ich do wynajmu (sprzątanie, pranie pościeli, ręczników itp.) oraz pobieranie opłat za pobyt.
Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 68
Stawka podatku od towarów i usług: 23%
Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.
Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.
UZASADNIENIE
W dniu 24 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 8 grudnia 2020 r. o dodatkowe informacje.
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.
Wnioskodawca (dalej jako „Spółka”) decyzją Prezydenta Miasta uzyskała pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego (dalej jako „Budynek) z infrastrukturą zewnętrzną. Zgodnie z Planem zagospodarowania przestrzennego dla obszaru objętego inwestycją na tym terenie dopuszcza się lokalizowanie:
- budynków mieszkalnych;
- pomieszczeń w budynkach mieszkalnych dla potrzeb indywidualnego miejsca pracy, pod warunkiem nie powodowania uciążliwości dla funkcji mieszkaniowej;
- sklepów, usług gastronomicznych oraz nieuciążliwych małych zakładów produkcyjnych i usługowych, pod warunkiem nie powodowania uciążliwości dla funkcji mieszkaniowej;
- małych hoteli i pensjonatów o wielkości do 25 miejsc noclegowych;
- obiektów: biurowych, służących celom religijnym, kulturalnym, socjalnym i zdrowotnym, pod warunkiem nie powodowania uciążliwości dla funkcji mieszkaniowej;
- garaży i miejsc postojowych dla potrzeb własnych, na własnej działce, dla samochodów osobowych do 3,5 t;
- obiektów i urządzeń pomocniczych służących zaopatrzeniu terenów budowlanych w elektryczność, gaz, ciepło, wodę, urządzeń odprowadzających ścieki;
- dojść i dojazdów układu obsługującego, zieleni ogólnodostępnej;
- ogólnodostępnych parkingów dla samochodów osobowych w zespołach do 10 miejsc postojowych.”
Obecnie obiekt ten jest w końcowej fazie budowy (prace wykończeniowe). Planowany termin oddania Budynku do użytkowania to (…) 2020 r. W Budynku znajduje się (…) samodzielnych lokali mieszkalnych, tzw. apartamentów. Po zakończeniu budowy Spółka, będąca właścicielem Budynku, rozważa wynająć mieszkania/apartamenty jednemu Tour Operatorowi (krajowemu lub zagranicznemu) sprzedając liczbę nocy w mieszkaniach/apartamentach (umowa krótko lub długoterminowa na sezon lub rok/wiele lat), przy czym w umowie zastrzeżone zostanie, iż Tour Operator w imieniu własnym zawierać będzie z najemcami poszczególnych mieszkań/apartamentów umowy krótkotrwałego zakwaterowania w celach turystycznych. Po stronie Tour Operatora będzie zarządzanie i udostępnianie lokali turystom oraz przygotowywanie ich do wynajmu (sprzątanie, pranie pościeli, ręczników itp.) oraz pobieranie opłat za pobyt.
Z uwagi na fakt, iż usługa wynajmu nieruchomości podlega – zgodnie z art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm. – dalej jako Ustawa VAT (podatek od towarów i usług)) – opodatkowaniu w miejscu położenia nieruchomości, rezydencja podatkowa Tour Operatora (krajowy/zagraniczny) nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiocie wiążącej informacji stawkowej.
Zgodnie z Zasadami metodycznymi Polskiej klasyfikacji wyrobów usług oraz Schematem klasyfikacji Sekcja „Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne” Dział 55:
- obejmuje m.in. tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w blokach mieszkalnych;
- nie obejmuje m.in. wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1.
W ocenie Spółki, planowane przez Spółkę usługi wynajmu wszystkich mieszkań/apartamentów Tour Operatorowi, który w imieniu własnym wynajmować będzie mieszkania/apartamenty turystom w celach krótkotrwałego zakwaterowania powinny zostać zaklasyfikowane do grupowania PKWU 55.20.19.0 – „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”. Należy przy tym zaznaczyć, że fakt, iż Spółka wynajmie Tour Operatorowi wszystkie mieszkania/apartamenty z zastrzeżeniem wykorzystania lokali na cele krótkotrwałego zakwaterowania nie będzie wpływać na zmianę kwalifikacji świadczonej usługi. Czynności realizowane przez Tour Operatora nie zmienią przedmiotu usługi świadczonej przez Spółkę polegającej na wykorzystaniu lokali na cele krótkoterminowego zakwaterowania.
W konsekwencji, w ocenie Spółki, planowane świadczenie usługi wynajmu podlegać powinno – na podstawie poz. nr 47 Załącznika nr 3 w związku z art. 41 ust. 2 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT – opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%.”
Ponadto, w piśmie uzupełniającym z dnia 4 grudnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że z przedstawionego we wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej stanu faktycznego wynikało, że planowany termin oddania Budynku do użytkowania to (…) 2020 r. Niestety, z uwagi na epidemię COVID-19, termin ten uległ przesunięciu, co oznacza, iż Budynek nadal nie jest wykorzystywany do planowanej działalności gospodarczej. Z tego też powodu, jak też z uwagi na ograniczenia w prowadzeniu działalności w obszarze turystyki, Spółka do chwili obecnej nie rozpoczęła poszukiwań Tour Operatora. Nie zostały również podjęte czynności w zakresie przygotowania projektu umowy z Tour Operatorem. Zasada swobody umów oraz konieczność wypracowania z potencjalnym Tour Operatorem zasad współpracy (szczególnie istotnych z uwagi na ryzyka ograniczania możliwości prowadzenia działalności w branży turystycznej) nie pozwalają na opracowanie ogólnych zasad, jakimi Spółka chciałaby się kierować przy prowadzeniu planowanej działalności gospodarczej. Z tego też powodu Spółka nie dysponuje również regulaminami korzystania z obiektu przez turystów.
Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że formuła wynajmu lokalu mieszkalnego/apartamentu jednemu Tour Operatorowi, polegająca na sprzedaży określonej liczby nocy w mieszkaniach/apartamentach przez oznaczony w umowie okres czasu, miałaby wpływ na poziom rentowności działalności prowadzonej w tej formule, bezpośrednio wpływając na sposób prowadzenia przez Wnioskodawcę negocjacji z Tour Operatorem.
Uzasadnienie klasyfikacji usługi.
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.).
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.
Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).
Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:
- niniejszych zasad metodycznych,
- uwag do poszczególnych sekcji,
- schematu klasyfikacji.
Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:
- symbole grupowań,
- nazwy grupowań.
Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.
W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:
- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.
Zgodnie z tytułem, Sekcja L Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI”. W ramach tej sekcji mieści się:
- kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
- wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych,
- usługi agencji nieruchomości,
- usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie (włączając usługi w zakresie wyceny).
W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 68 „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI”. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) dział ten obejmuje:
- usługi wynajmujących, agentów i/lub maklerów w zakresie: kupna lub sprzedaży nieruchomości, wynajmowania nieruchomości oraz pozostałe usługi związane z nieruchomościami, takie jak: wycena nieruchomości; usługi te mogą być prowadzone na własnej lub dzierżawionej nieruchomości lub na zlecenie,
- realizację projektów budowlanych, na użytek własny lub na wynajem,
- zarządzanie nieruchomościami.
Dział ten nie obejmuje:
- realizacji projektów budowlanych do sprzedaży, sklasyfikowanej w 41.00,
- usług związanych z podziałem ziemi w celu jej ulepszenia, sklasyfikowanych w 42.99.29.0,
- usług hoteli, letnich domów, wynajmu pokoi gościnnych, pól namiotowych, kempingów i pozostałych obiektów i miejsc zakwaterowania na krótkie pobyty, sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach działu 55.
Uwzględniając powyższe oraz biorąc pod uwagę opis usługi, którą Wnioskodawca zamierza świadczyć należy stwierdzić, że usługa będąca przedmiotem złożonego wniosku, polegająca na wynajmie mieszkania/apartamentu jednemu Tour Operatorowi sprzedając liczbę nocy w mieszkaniach/apartamentach (umowa krótko lub długoterminowa na sezon lub rok/wiele lat), spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 68 USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI.
Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.
W tym miejscu należy zauważyć, że: „W ocenie Spółki, planowane przez Spółkę usługi wynajmu wszystkich mieszkań/apartamentów Tour Operatorowi, który w imieniu własnym wynajmować będzie mieszkania/apartamenty turystom w celach krótkotrwałego zakwaterowania powinny zostać zaklasyfikowane do grupowania PKWU 55.20.19.0 – „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”.
Należy zauważyć, że dział 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM” zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) obejmuje:
- usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym,
- usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.
Dział ten nie obejmuje:
- usługi w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania, jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.
Natomiast grupowanie PKWU 55.20.19.0 – „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi” obejmuje:
- zakwaterowanie z zapewnieniem lub nie, bardzo minimalnych usług towarzyszących zakwaterowaniu w specjalnie wydzielonych umeblowanych pokojach lub pomieszczeniach umożliwiających mieszkanie w obiektach wypoczynku wakacyjnego (np. w ośrodkach kolonijnych, ośrodkach wczasowych, domach wycieczkowych), kwaterach dla gości, bungalowach, ośrodkach szkoleniowo-wypoczynkowych, gospodarstwach wiejskich (agroturystyka) oraz w okresie wakacji w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych.
W tym miejscu tut. Organ wyjaśnia, że – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zamierza zawrzeć umowę, w ramach której wynajmie mieszkania/apartamenty jednemu Tour Operatorowi sprzedając liczbę nocy w mieszkaniach/apartamentach, które to następnie będą podnajmowane turystom w ramach umowy krótkotrwałego zakwaterowania w celach turystycznych. Tour Operator wynajmując mieszkania/apartamenty turystom na cele krótkotrwałego zamieszkania będzie działał we własnym imieniu. Wszystkie czynności związane z zarządzaniem i udostępnianiem lokali turystom oraz przygotowywanie ich do wynajmu (sprzątanie, pranie pościeli, ręczników itp.) wykonywane będą przez Tour Operatora. W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie brał udziału w świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania, a więc nie jest podmiotem świadczącym usługi krótkotrwałego zakwaterowania. To Tour Operator zajmuje się zakwaterowaniem turystów, natomiast Wnioskodawca wynajmując mieszkania/apartamenty Tour Operatorowi świadczy usługę najmu tych mieszkań/apartamentów na rzecz Tour Operatora, a nie na rzecz turystów.
Biorąc powyższe pod uwagę, usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Tour Operatora polegająca na wynajmie mieszkań/apartamentów sprzedając liczbę nocy w tych mieszkaniach/apartamentach, nie może stanowić – jak twierdzi Wnioskodawca – usługi sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU 55.20.19.0 „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:
- kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
- wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.
Wymieniona we wniosku usługa mieści się w dziale 68 PKWiU. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.
(…)
Informacje dodatkowe.
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.
W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).