0112-KDSL1-1.450.858.2020.4.AK

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 22 czerwca 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 16 listopada 2020 r. (data wpływu 17 listopada 2020 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – publikowanie określonej liczby artykułów rocznie w czasopismach (…)

Opis usługi:

Publikowanie artykułów w czasopismach obejmuje uzyskanie recenzji artykułu od zewnętrznych recenzentów, korektę redakcyjną, sformatowanie artykułu oraz opublikowanie artykułu w elektronicznej wersji czasopisma (czasopismo jest wybierane przez autora artykułu) wydawanego przez wydawcę i udostępnianego na serwerze wydawcy; artykuły te są publikowane w modelu otwartym („open access”), tzn. są dostępne na serwerze wydawcy dla wszystkich użytkowników internetu na świecie bez autoryzacji dostępu oraz bez konieczności wykupowania od wydawcy dostępu do całego czasopisma; czasopisma „A”, w których mogą być publikowane artykuły wnioskodawcy, to tzw. czasopisma (…), które mogą zawierać artykuły open access, oraz artykuły tradycyjne – dostęp do tych ostatnich wymaga wykupienia subskrypcji danego czasopisma.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 58

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 17 listopada 2020 r.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Wnioskodawca w imieniu własnym oraz innych instytucji akademickich („Uczestników”, zwanych wspólnie z Wnioskodawcą „Konsorcjum”) planuje zawrzeć umowę o świadczenie usług drogą elektroniczną z firmą „A” z siedzibą w Anglii na lata 2020 – 2022. W ramach umowy „A” zezwoli Uczestnikom na udzielenie Upoważnionym Użytkownikom elektronicznego dostępu do czasopism wymienionych w wykazie załączonym do umowy. Po zakończeniu dostępu do usługi uczestnik będzie uprawniony do ciągłego dostępu do wydań czasopism opublikowanych w roku kalendarzowym, w którym obowiązywała umowa.

Dodatkowo Konsorcjum nabędzie prawo do publikowania określonej liczby artykułów rocznie w czasopismach wydawanych przez „A”. Z tego tytułu „A” pobiera od Wnioskodawcy roczną dopłatę za publikowanie określonego limitu artykułów.

Wynagrodzenie za każdy rok świadczenia usług ponoszone przez Wnioskodawcę stanowi:

1. opłata za czytanie – elektroniczny dostęp do czasopism wymienionych w wykazie;
2. dopłata za publikowanie – roczna opłata za prawo do publikowania określonego w danym roku limitu artykułów.

Wniosek dotyczy drugiej z wymienionych usług.

Wynagrodzenie za każdą z tych usług jest określone w umowie odrębnie, co będzie odzwierciedlone w wystawianej przez „A” na rzecz Wnioskodawcy fakturze (Invoice) za każdy rok świadczenia usług. Wynagrodzenie będzie częściowo finansowane ze środków otrzymanych przez Wnioskodawcę w ramach dotacji celowej z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Publikowanie artykułów w czasopismach obejmuje uzyskanie recenzji artykułu od zewnętrznych recenzentów, korektę redakcyjną, sformatowanie artykułu oraz opublikowanie artykułu w elektronicznej wersji czasopisma (czasopismo jest wybierane przez autora artykułu) wydawanego przez wydawcę i udostępnianego na serwerze wydawcy; artykuły te są publikowane w modelu otwartym („open access”), tzn. są dostępne na serwerze wydawcy dla wszystkich użytkowników internetu na świecie bez autoryzacji dostępu oraz bez konieczności wykupowania od wydawcy dostępu do całego czasopisma; czasopisma „A”, w których mogą być publikowane artykuły Wnioskodawcy, to tzw. czasopisma (…), które mogą zawierać artykuły open access, oraz artykuły tradycyjne – dostęp do tych ostatnich wymaga wykupienia subskrypcji danego czasopisma.

W ramach umowy zawartej z wydawcą Wnioskodawca z góry opłaca do wydawcy określoną kwotę rocznie („Dopłata za publikowanie”, patrz umowa), która uprawnia Wnioskodawcę do opublikowania określonej liczby artykułów rocznie. Opłata ta nie zależy od tytułu czasopisma ani rodzaju lub wielkości artykułów, które zostaną opublikowane.

Niektóre z czasopism, w których publikowane są artykuły, mogą być wydawane również w wersji papierowej, ale ich podstawową formą jest wersja elektroniczna. Czasopisma mogą zawierać zarówno artykuły opublikowane przez uczestników konsorcjum lub przez innych autorów, przy czym udział artykułów opublikowanych przez uczestników konsorcjum wnioskodawcy jest bardzo mały, gdyż są to czasopisma, w których publikują autorzy z całego świata.

W ramach usługi będącej przedmiotem licencji publikowane są artykuły w modelu open access na zasadzie licencji CC-BY. Creative Commons (CC) to licencje typu „pewne prawa zastrzeżone” tworzone i utrzymywane przez organizację Creative Commons, a konkretna wersja licencji CC-BY zezwala wszystkim na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie i użytkowanie dzieła i wszelkich jego pochodnych pod warunkiem umieszczenia informacji o twórcy.

Autorzy zachowują prawa autorskie do swoich artykułów open access w czasopismach, ale jednocześnie udzielają wydawcy niewyłącznej licencji na publikowanie tych artykułów, co wynika z formularza podpisywanego przez autora on-line na stronie wydawcy przed publikacją każdego artykułu.

Wnioskodawca nabywając te usługi rozpoznaje import usług stosując do usługi objętej złożonym wnioskiem właściwą stawkę podatku od towarów i usług. Następnie Wnioskodawca refakturuje nabyte usługi na Uczestników Konsorcjum – załącznik do umowy określa kwotowo odrębnie opłatę za czytanie i dopłatę za publikowanie, która ma być ponoszona przez każdego z Uczestników Konsorcjum.

W ocenie Wnioskodawcy do drugiej usługi należy zastosować stawkę 23% (art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Taka sama stawka znajdzie zastosowanie przy refakturowaniu tej usługi przez Wnioskodawcę na poszczególnych Uczestników Konsorcjum.

(…)

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja J Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI W ZAKRESIE INFORMACJI I KOMUNIKACJI”.

Jak wynika z wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja J obejmuje m.in.:

• usługi związane z działalnością wydawniczą, włącznie z publikowaniem oprogramowania,
• usługi związane z produkcją filmów i nagrań dźwiękowych,
• usługi związane z działalnością radiofoniczną i telewizyjną,
• usługi telekomunikacyjne,
• usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz usługi powiązane,
• usługi w zakresie informacji.

Uwagi

• usługi związane z działalnością wydawniczą obejmują nabywanie praw autorskich do treści publikacji oraz udostępnianie tej treści społeczeństwu przez wydawanie i rozpowszechnianie jej w różnych formach, tj. drukiem, w formie elektronicznej lub dźwiękowej, przez Internet, jako wyroby multimedialne, takie jak: słowniki, leksykony, encyklopedie na CD-ROM

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 58 „USŁUGI ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ WYDAWNICZĄ”. Stosownie do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) dział ten obejmuje wydawanie:

• książek, broszur, folderów, słowników i encyklopedii,
• atlasów i map,
• gazet, czasopism i pozostałych periodyków,
• książek telefonicznych i wykazów adresowych,
• pozostałych publikacji, włączając edycję oprogramowania.

Dział ten nie obejmuje:

• drukowania, sklasyfikowanego w 18.11, 18.12,
• reprodukcji zapisanych nośników informacji, sklasyfikowanej w 18.20,
• rozpowszechniania filmów, kaset wideo oraz filmów na DVD lub podobnych nośnikach, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach działu 59,
• produkcji wzorcowych kopii płyt lub materiału dźwiękowego, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach działu 59.

Natomiast uwagi do działu 58 wskazują, że objęte tym działem usługi wydawnicze dotyczą nabywania praw autorskich do treści publikacji oraz udostępniania tej treści ogółowi społeczeństwa poprzez wydawanie i rozpowszechnianie jej w różnych formach, tj. drukiem, w formie elektronicznej lub dźwiękowej, przez Internet, jako wyroby multimedialne, takie jak: słowniki, leksykony, encyklopedie na CD-ROM, z wyłączeniem wydawania filmów.

Po dokonaniu analizy usługi będącej przedmiotem wniosku stwierdzić należy, że spełnia ona kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 58 „USŁUGI ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ WYDAWNICZĄ”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub-licznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Usługa publikowania określonej liczby artykułów rocznie w czasopismach wydawanych przez „A” mieści się w dziale 58 PKWiU. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku.

Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).