0111-KDIB3-3.4012.583.2020.2.WR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 września 2020 r. (data wpływu – 2 października 2020 r.), uzupełnionego pismem z 8 grudnia 2020 r. (data wpływu: 11 grudnia 2020 r.) oraz pismem z 8 grudnia 2020 r. (data wpływu: 15 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wliczenia kwot na fakturach wystawianych na rzecz niemieckiego zleceniodawcy do limitu wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wliczenia kwot na fakturach wystawianych na rzecz niemieckiego zleceniodawcy do limitu wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z 8 grudnia 2020 r. (data wpływu: 11 grudnia 2020 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z 30 listopada 2020 r., 0111-KDIB3-3.4012.583.2020.1.WR

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sprecyzowany pismami z 8 grudnia 2020 r.):

Wnioskodawca jest podatnikiem pośredniczącym w sprzedaży produktów Zleceniodawcy mającego siedzibę w Niemczech, w szczególności złota inwestycyjnego i metali szlachetnych. Wnioskodawca poszukuje w Polsce inwestorów, którzy zawierają umowy z Zleceniodawcą. Za doprowadzenie do zawarcia umowy Inwestora z Zleceniodawcą Wnioskodawca wystawia faktury za pośrednictwo na rzecz Zleceniodawcy w Niemczech.

W odpowiedzi na pytanie Organu: „Czy w ramach pośrednictwa Wnioskodawca będzie nabywał i odsprzedawał towary o których mowa we wniosku, a jeżeli tak, to czy towary, o których mowa we wniosku, są towarami wymienionymi w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał: „Nie, Spółka […] nie zajmuje się sprzedażą, żadnych towarów”.

Ponadto, W odpowiedzi na pytanie Organu: „Jeżeli w ramach wymienionego we wniosku pośrednictwa Spółka nie dokonuje dostawy towarów to czy miejscem opodatkowania czynności (usługi) pośrednictwa na rzecz Zleceniodawcy z siedzibą w Niemczech, opisanej we wniosku, jest Polska ?” Wnioskodawca wskazał: „Zgodnie z informacją podaną w opisie stanu faktycznego nabywcą usługi jest podatnik niemiecki i stosuje się wtedy art. 28b u.p.t.u. Czyli miejscem opodatkowania są Niemcy a nie Polska”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy faktury wystawiane na rzecz Niemieckiego Zleceniodawcy wchodzą do wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 uptu wpływając wtedy na prawo do zwolnienia podmiotowego z podatku VAT (podatek od towarów i usług)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 uptu - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Sprzedaż zdefiniowano w art. 2 pkt 22 uptu. Przez sprzedaż rozumie się przez odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wykonywana przez Wnioskodawcę usługa na rzecz niemieckiego Zleceniodawcy nie stanowi z pewnością wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ani eksportu towarów. Nie jest również usługą (tym bardziej dostawą) świadczoną na terytorium kraju. Wnioskodawca stosuje bowiem w tym przypadku art. 28b uptu zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Siedziba Zleceniodawcy Wnioskodawcy to Niemcy, zatem usługa pozyskiwania klientów opodatkowana jest w Niemczech. W związku z tym usługi te nie wchodzą do limitu 200.000 zł o którym mowa w art. 113 ust. 1 . W związku z tym usługi pozyskiwania klientów o których mowa w załączonej umowie nie mają wpływu na zwolnienie z podatku od towarów i usług opisane w tym artykule ustawy.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 stycznia 2014 r. sygn. akt III SA/G11751/13 „nie będzie sprzedażą dla polskiego podmiotu sytuacja, w której świadczy on usługę, która jest opodatkowana poza terytorium kraju”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Zgodnie z art. 2 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   • jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.) ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
   • wyrobów tytoniowych,
   • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   4. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   5. terenów budowlanych,
   6. nowych środków transportu,
   7. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
   • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
   • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
   • urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
   • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   9. hurtowych i detalicznych części do:
   • pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
   • motocykli (PKWiU 45.4);

2. świadczących usługi:

   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem pośredniczącym w sprzedaży produktów podmiotu mającego siedzibę na terytorium Niemiec, w szczególności złota inwestycyjnego i metali szlachetnych. Wnioskodawca zaznaczył jednak, że nie zajmuje się sprzedażą żadnych produktów. Miejscem opodatkowania ww. usług pośrednictwa, stosownie do art. 28b są Niemcy.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii, czy Wnioskodawca jest zobowiązany wliczać kwoty wykazane na fakturach dokumentujący usługi pośrednictwa na rzecz kontrahenta z Niemiec do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy, a co za tym idzie, czy mają one wpływ na możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy wskazać należy, że zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług za sprzedaż nie będzie uznane świadczenie usług, dla których miejscem świadczenia jest terytorium innego kraju niż Polska. Natomiast, jak wskazał Wnioskodawca, miejscem opodatkowania (a tym samym miejscem świadczenia) usług pośrednictwa wskazanych we wniosku, stosownie do art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, są Niemcy. Tym samym ww. usługi pośrednictwa nie będą sprzedażą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym kwota wykazana na fakturach dokumentujących usługi pośrednictwa świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu z Niemiec, nie będzie wliczana do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to również, że kwoty wykazane na fakturach nie będą miały wpływ na prawo Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia wskazanego w art. 113 ust. 1 ww. ustawy.

Mając zatem na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.