Sprzedaż działek wydzielonych z działki nr (...) przez Wnioskodawczynię będzie traktowana jako dostawa w ramach jej działalności gospodarczej, co oznacza, że podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Organ wskazał, że Wnioskodawczyni nie ma możliwości skorzystania ze zwolnienia z VAT, ani na podstawie art. 113 ust. 1, ani art. 43 ust. 1 pkt 9, ani art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z oceną organu, działki te spełniają definicję terenów budowlanych, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy ich sprzedaży.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2020 r. (data wpływu 21 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku z tytułu sprzedaży działek powstałych po podziale działki nr (`(...)`) – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku z tytułu sprzedaży działek powstałych po podziale działki nr (`(...)`) .
Przedmiotowy wiosek uzupełniono pismem z dnia 25 listopada 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania oraz przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny zdarzenia przyszłego oraz opłaty i pełnomocnictwa.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
W dniu 20 marca 2001 r. Wnioskodawczyni na podstawie zawartej ze swoim mężem, umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską na opisany poniżej składnik majątku osobistego męża, nabyła do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, prawo własności nieruchomości, objętej księgą wieczystą o numerze (…) , położonej w (`(...)`) , składającej się z dwóch działek geodezyjnych, przy ul. (…) (działka geodezyjna numer: (`(...)`) ) oraz ul. (…) (działka geodezyjna numer: (`(...)`) ), o łącznej powierzchni: 4,3126 ha. Opisane prawo własności zostało nabyte ówcześnie przez jej męża do jego majątku osobistego w dniu 18 września 1987r. na podstawie umowy darowizny.
Na powyżej opisanej nieruchomości tj. części działki ewidencyjnej o numerze: (`(...)`) posadowiony jest budynek mieszkalny, w którym mieszka Wnioskodawczyni z mężem i młodszym synem, a także córka oraz budynki gospodarcze, w tym przechowalnia owoców, a na pozostałej części tej działki, a także na działce geodezyjnej numer: (`(...)`) , do chwili obecnej, prowadzone jest gospodarstwo rolne (gospodarstwo sadownicze).
Wnioskodawczyni wraz z mężem mają zamiar sprzedać część nieruchomości obejmującej część działki geodezyjnej o numerze: (`(...)`) , po uprzednim wydzieleniu z niej do 10 działek, w tym jednej działki drogowej, o łącznym obszarze około 7870 m2, indywidualnym nabywcom dla zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych (budowy przez nabywców domów jednorodzinnych), przy czym jedną z tych działek mają oni zamiar darować córce wraz z wybudowanym na tej działce domem, którego budowę planują rozpocząć.
W dniu 7 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, dla części działki geodezyjnej o numerze: (`(...)`) , którą jak opisano powyżej zamierza sprzedać, obejmującej wskazany obszar: około 7870 m2, przy czym wniosek polegał na ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie do 9 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą techniczną i urządzeniami budowlanymi, w tym zjazdu z ul. (`(...)`) , zbiorników na gaz płynny, sieci/instalacji zewnętrznych, urządzeń kanalizacji lokalnej i drogi dojazdowej, przewidzianej do realizacji w (`(...)`) przy ul. (`(...)`), na części działki nr (`(...)`) oraz częściach działek drogowych nr (…) i (…) w obrębie (…).
W dniu 17 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do zarządcy drogi o zezwolenie na lokalizację dodatkowego zjazdu z drogi publicznej (ul. (`(...)`) ) na działkę geodezyjną o numerze (`(...)`) .
Ponadto Wnioskodawczyni zamierza dokonać podziału przedmiotowej nieruchomości w zakresie objętym decyzją o warunkach zabudowy na kilka działek geodezyjnych (maksymalnie do 10 działek), w tym jedną z tych działek będzie działka drogowa, która będzie umożliwiała dostęp wydzielonych działek do drogi publicznej - ul. (`(...)`) .
Równolegle do procedury podziałowej Wnioskodawczyni zamierza zainicjować proces projektowy w zakresie sieci wodociągowej i elektrycznej, celem doprowadzenia niezbędnych mediów do wydzielonych działek.
Wnioskodawczyni nie wyklucza również uzyskiwania pozwoleń na budowę na domy jednorodzinne w obrębie planowanych do wydzielenia działek oraz przepisywania tychże pozwoleń na nowych właścicieli.
Wystąpienie z wnioskiem o uzyskanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy było konieczne do rozpoczęcia procedury podziału przedmiotowej działki rolnej na mniejsze działki przeznaczone pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną, a także do stwierdzenia możliwości realizacji takiej zabudowy na danym obszarze. Podział nieruchomości na planowane do wydzielenia działki geodezyjne ma umożliwić sprzedaż nieruchomości, gdyż żaden z niekomercyjnych nabywców nie byłby zainteresowany zakupem nieruchomości o tak znacznej powierzchni. Z kolei wystąpienie o zgodę na lokalizację dodatkowego zjazdu, było konieczne celem zapewnienia nieruchomości wjazdu i dostępu do drogi publicznej - ul. (`(...)`) , z uwagi na to, że działki, które mają być sprzedawane nie są położone bezpośrednio przy drodze publicznej, a za domem mieszkalnym Wnioskodawczyni i budynkami gospodarczymi, w „drugiej linii” nieruchomości. Wystąpienie o przyłącza ma na celu po pierwsze doprowadzenie mediów do jednej z działek na której ma być rozpoczęta budowa domu jednorodzinnego dla córki Wnioskodawczyni, a także uatrakcyjnienie sprzedawanych działek, które mogą nie cieszyć się dużym zainteresowaniem nabywców z uwagi na to, że: nie są położone bezpośrednio przy drodze publicznej i nie mają zorganizowanej wewnętrznej infrastruktury drogowej, usytuowane są bezpośrednio za budynkami mieszkalnym i gospodarczymi Wnioskodawczyni, w tym budynkiem o dużych gabarytach - przechowalnią owoców, a nadto ich doprowadzenie odrębnie do każdej działki przez indywidualnych nabywców, byłoby niemożliwe z punktu widzenia technicznego. Uzyskiwanie pozwoleń na budowę przed sprzedażą działek oraz późniejsze przepisywanie ich na nowych właścicieli może okazać się konieczne dla uproszczenia procesu budowlanego i umożliwienia skorzystania przez nabywców w tym procesie z wydanej wcześniej dla obecnego właściciela - Wnioskodawczyni i jej męża decyzji o warunkach zabudowy. W przypadku występowania o pozwolenie na budowę przez nowego właściciela, byłby on bowiem zobowiązany przedłożyć uzyskaną przez siebie decyzję o warunkach zabudowy, co mogłoby wiązać się z tym, że w postępowaniu o uzyskanie tej decyzji przez nowego właściciela, wydane w niej parametry zabudowy dla pojedynczej działki, będą mniej korzystne niż te uzyskane przez Wnioskodawczynię na cały teren.
Decyzja o sprzedaży części nieruchomości tj. planowanych do wydzielenia działek gruntu z działki geodezyjnej o numerze: (`(...)`) spowodowana jest następującymi względami: zamiarem ograniczania działalności sadowniczej Wnioskodawczyni z uwagi na jej wiek, który uniemożliwia i będzie uniemożliwiał w przyszłości, samodzielną pracę w gospodarstwie, pogarszającą się sytuacją w sadownictwie (brak pracowników, niskie ceny sprzedaży produkowanych owoców, złe warunki pogodowe tj. susze, gradobicia), co powoduje, że staje się ona coraz bardziej nieopłacalna. Ponadto, żadne z trojga dzieci Wnioskodawczyni w wieku: 34, 30 i 18 lat, nie ma wykształcenia rolniczego, nigdy nie współprowadziło z rodzicami działalności sadowniczej oraz nie zamierza kontynuować jej po rodzicach w przyszłości.
Kolejnym powodem zamiaru sprzedaży, jest to, że dla części nieruchomości, która ma podlegać sprzedaży nie ma jeszcze miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże już w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dla niemalże całego obszaru, który ma podlegać sprzedaży oraz pozostałego obszaru działki geodezyjnej o numerze: (`(...)`) , położonego, „za nim”, teren ten przewidziany jest jako: „tereny wyłączone spod zabudowy”, co spowodowane jest bliskim ich położeniem w rejonie doliny dawniej płynącej tam rzeki (…). Z uwagi na okoliczność, że ten teren może być traktowany jako posiadający walory przyrodnicze, jest wysoce prawdopodobne, że w docelowo przyjętym w przyszłości miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, teren ten będzie bądź wyłączony spod zabudowy (jak planowane jest obecnie w studium), bądź też będzie podlegał on znacznym ograniczeniom w dysponowaniu nim na cele budowlane.
Przyczyną sprzedaży części nieruchomości są również względy rodzinne i finansowe, bowiem środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawczyni z mężem chcą przeznaczyć na pomoc w zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych swoich dzieci, z których żadne nie ma własnego domu czy lokalu mieszkalnego oraz jako oszczędności.
Wnioskodawczyni z uwagi na zamiar dalszego zamieszkiwania w bezpośrednim sąsiedztwie działek, które mają podlegać sprzedaży, jak również tego, że mają tam nadal mieszkać jego dzieci, nie chce dokonywać sprzedaży przedmiotowego obszaru np. na rzecz dewelopera, tak, aby mieć przynajmniej częściowy wpływ na sposób ich zagospodarowania. Ponadto Wnioskodawczyni nie zamierza prowadzić komercyjnej sprzedaży przedmiotowych działek na wolnym rynku, a chce sprzedawać te działki dalszej rodzinie oraz znajomym, w ostateczności ograniczając swoje działania sprzedażowe do zamieszczenia ogłoszenia w Internecie, prasie czy np. na ogrodzeniu nieruchomości, co podyktowane jest chęcią utrzymania na terenie na którym chce nadal mieszkać wraz z dziećmi dobrego, nieuciążliwego sąsiedztwa.
Powodami sprzedaży opisanej części nieruchomości są więc: konieczność ograniczenia, a docelowo zlikwidowania prowadzonego gospodarstwa sadowniczego, rozdysponowanie nieruchomości zanim zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który wyłączy przedmiotowy teren spod zabudowy, albo znacznie ograniczy możliwości dysponowania nim na cele budowlane, co spowoduje, że stanie się on nieużytkiem, jak również zamiar uzyskania funduszy dla siebie oraz celem pomocy dzieciom, przede wszystkim w zaspokojeniu ich potrzeb mieszkaniowych.
Na pytania postawione w wezwaniu, o treści:
Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług)?
Czy Wnioskodawca jest/był rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.)?
Czy Wnioskodawca wykorzystywał/wykorzystuje działkę nr (`(...)`) w działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług?
Czy z przedmiotowej działki nr (`(...)`) dokonywane była/są zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych?
Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem działki nr (`(...)`) , o której mowa we wniosku? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.
Należy wskazać w ramach jakich czynności została nabyta działka nr (`(...)`) będąca przedmiotem wniosku:
Czy opisana we wniosku działka od momentu nabycia do momentu podziału i sprzedaży była/jest/będzie wykorzystywane wyłącznie do wykonywania działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której była/jest wykorzystywana ww. działka, wykonywał Wnioskodawca – należy podać podstawę prawną zwolnienia?
W związku ze wskazaniem, że Wnioskodawca w 2019 roku wystąpił o decyzję o warunkach zabudowy należy wskazać czy dla działki przed podziałem, została/zostanie przed sprzedażą wydana decyzja o warunkach zabudowy? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy decyzja została/będzie wydana?
Czy dla działki nr (`(...)`) przed podziałem zostanie wydane pozwolenie na budowę? Jeśli tak, to pozwolenia na budowę ilu budynków zostaną wydane?
Czy przed sprzedażą działek będzie wydane pozwolenie na budowę dla każdej z działek? Należy wskazać dla ilu działek będzie wydane pozwolenie na budowę.
Czy Wnioskodawca w przeszłości dokonywał sprzedaży nieruchomości? Jeżeli tak, to jakich i kiedy?
Czy działka nr (`(...)`) była oddana w użytkowanie osobom trzecim? Jeśli tak to na podstawie jakiej umowy i czy była to czynność odpłatna czy nieodpłatna?
Należy wskazać czy któraś z działek po podziale będąca przedmiotem sprzedaży będzie stanowić stanowi grunt zabudowany? Jeżeli tak to należy wskazać liczbę działek zabudowanych wraz z numerami działek.
Jeżeli któraś z działek objętych zakresem wniosku jest działką zabudowaną należy wskazać czy na działce znajdują się budynki/budowle – w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.) – lub ich części? Należ wskazać odrębnie dla każdego budynku/budowli znajdujących się na danej działce. Przy czym, przez pojęcie:
Czy ww. budynki/budowle są trwale związane z gruntem?
Czy nastąpiło/nastąpi pierwsze zasiedlenie budynków/budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy? Jeśli tak to należy wskazać:
Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Czy Wnioskodawca od momentu nabycia do momentu planowanej dostawy ponosił/będzie ponosił wydatki na ulepszenie przedmiotowych budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Jeżeli tak, to należy wskazać:
W przypadku gdy na działce znajdują się budynki/budowle, to należy wskazać czy przed sprzedażą ww. budynki/budowle zostaną przeznaczone do rozbiórki? Jeżeli tak, to należy wskazać:
Odpowiedzi na pytania nr 13-18 należy udzielić odrębnie dla każdej działki zabudowanej i dla każdego budynku/budowli.
Wnioskodawczyni udzieliła następujących odpowiedzi:
ad.1 Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
ad. 2 Wnioskodawczyni była i jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy.
ad. 3 Wnioskodawczyni wykorzystywała i nadal wykorzystuje działkę nr (`(...)`) w działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług - produkcji sadowniczej.
ad.4 Z przedmiotowej działki nr (`(...)`) były i są nadal dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż produktów rolnych).
ad.5 Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem działki nr (`(...)`) , ponieważ nie była podatnikiem podatku VAT, nadto związku z nabyciem wyżej wymienionej działki nie była wystawiona faktura VAT.
ad.6 Działka nr (`(...)`) , tak jak wskazano we wniosku, została nabyta przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 20 marca 2001 roku do wspólności majątkowej ustawowej małżeńskiej na podstawie umowy rozszerzającej wspólność majątku małżeńskiego o przedmioty majątkowe należące do majątku osobistego drugiego małżonka, który nabył tę działkę na podstawie umowy darowizny z dnia 18 września 1987 roku tj. czynności, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
ad.7 Opisana we wniosku działka od momentu nabycia do momentu podziału i sprzedaży, była i jest, a także będzie (ściślej do samej sprzedaży), wykorzystywana wyłącznie do wykonywania działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług tj. dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywanej przez rolnika ryczałtowego - art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
ad.8 Dla części działki nr (`(...)`) , co do której Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy została wydana przed podziałem tj. w dniu 18 lutego 2020 roku, decyzja o warunkach zabudowy.
ad.9 Dla działki nr (`(...)`) przed podziałem najprawdopodobniej nie zostanie wydane żadne pozwolenie na budowę, a jeżeli zostanie wydane to będzie to pozwolenie na budowę dla jednego budynku mieszkalnego - domu jednorodzinnego, który nie będzie podlegał sprzedaży, a który Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zamierzają darować córce. Wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę wyżej wymienionego budynku mieszkalnego - domu jednorodzinnego został złożony, jednakże decyzja o pozwoleniu na budowę do chwili obecnej nie została wydana. Natomiast decyzja o podziale nieruchomości ma zostać najprawdopodobniej wydana do końca listopada 2020 roku. Wobec powyższego przed podziałem nie zostanie wydane żadne pozwolenie na budowy, dotyczące działek, które mają podlegać sprzedaży. Także żadne inne wnioski (poza opisanym powyżej wnioskiem dotyczącym działki, która nie będzie podlegała sprzedaży), o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, nie zostały złożone.
ad.10 Nie jest wykluczone, że przed sprzedażą działek będzie wydane pozwolenie na budowę dla każdej z działek podlegającej sprzedaży z uwagi na konieczność wystąpienia przez Wnioskodawczynię o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę jako osobę, która uprzednio uzyskała decyzję o warunkach zabudowy, jednakże sytuacja taka może nie zaistnieć co do każdej z działek, gdy nabywca jednak sam będzie chciał wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, a następnie o pozwolenie na budowę, bądź też gdy będzie chciał nabyć działkę, która nie będzie przeznaczona przez niego na cele budowlane wymagające uzyskania pozwolenia na budowę. Wnioskodawczyni uzależnia wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę od woli zainteresowanego nabywcy w wyżej wymienionym zakresie. Pozwolenie na budowę może być więc wydane dla nie więcej niż pięciu działek podlegających sprzedaży oraz jednej działki drogowej (łącznie sześciu działek).
ad.11Wnioskodawczyni jednokrotnie, w dniu 18 lipca 2018 roku dokonywała sprzedaży nieruchomości tj. udziału w prawie własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym - domem jednorodzinnym, którą nabyła na podstawie dziedziczenia po swoim bracie.
ad.12 Działka nr (`(...)`) nigdy nie była oddana w użytkowanie osobom trzecim na podstawie jakiejkolwiek umowy ani odpłatnej ani nieodpłatnej.
ad.13 Jedynie działka drogowa po podziale będąca przedmiotem sprzedaży może stanowić grunt zabudowany, z uwagi na to, że Wnioskodawczym planuje po podziale wybudować na tej działce sieć wodociągową i energetyczną. Jednakże trudno jest jednoznacznie określić, czy realizacja tychże obiektów budowlanych (sieci) nastąpi przed czy po planowanych transakcjach sprzedaży, ponieważ będą to procesy prowadzone równolegle. Wobec powyższego jedynie jedna działka (działka drogowa) będąca przedmiotem sprzedaży może stanowić grunt zabudowany (siecią wodociągową i energetyczna). Na chwilę obecną nie jest znany nr tej działki. Pozostałe działki po podziale, będące przedmiotem sprzedaży, nie będą stanowiły gruntu zabudowanego.
ad.14 Żadna z działek objętych zakresem wniosku, które mają podlegać sprzedaży, nie jest działką zabudowana i na żadnej z tych działek nie znajdują się budynki/budowle. Jedynie część działki nr (`(...)`) jest zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi, które są zamieszkiwane i użytkowane przez Wnioskodawczynię i jej małżonka, jednakże ta część nie będzie podlegała sprzedaży i w tym sensie nie jest ona objęta zakresem wniosku.
ad.15 Żadna z działek objętych zakresem wniosku, które mają podlegać sprzedaży nie jest zabudowana i nie znajdują się na niej budynki/budowle trwale związane z gruntem.
Jedynie na części działki nr (`(...)`) znajdują się budynki/budowle trwale związane z gruntem tj. budynek mieszkalny i budynki gospodarcze, które są zamieszkiwane i użytkowane przez Wnioskodawczynię i jej małżonka jednakże ta część działki nr (`(...)`) nie będzie podlegała sprzedaży.
ad.16 Nie nastąpiło i nie nastąpi pierwsze zasiedlenie budynków/budowli z rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.
ad.17 Wnioskodawczyni od momentu nabycia do momentu planowanej dostawy nie ponosiła i nie będzie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
ad.18 Na działkach, które mają podlegać sprzedaży nie znajdują się żadne budynki/budowle, a zatem także takie, które miałyby zostać przeznaczone do rozbiórki.
Jednocześnie wyjaśniam, że odpowiedzi na pytania nr 13-18 zostały udzielone wspólnie dla każdej z działek, która ma podlegać sprzedaży, gdyż odpowiedzi dla każdej z tych działek są tożsame, a nadto żadna z pięciu działek, która ma podlegać sprzedaży nie jest zabudowana jakimkolwiek budynkiem/budowlą. Jedynie dla jednej działki (działki drogowej) zastrzeżono, że może ona stanowić przed sprzedażą grunt zabudowany siecią wodociągowy i siecią energetyczną.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy sprzedaż części powyżej opisanej nieruchomości (działek geodezyjnych, które zostaną wyodrębnione/wydzielone na skutek podziału części opisanej nieruchomości), będzie powodowała konieczność odprowadzenia (zapłaty) przez Wnioskodawczynię podatku od towarów i usług (podatku VAT)?
Zdaniem Wnioskodawczyni.
(ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)
Sprzedaż części powyżej opisanej nieruchomości (działek geodezyjnych, które zostaną wyodrębnione/wydzielone na skutek podziału części opisanej nieruchomości), nie będzie powodowała konieczności odprowadzenia (zapłaty) przez Wnioskodawczynię podatku od towarów i usług (podatku VAT), ponieważ nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (podatkiem VAT), gdyż nie będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawczyni nie będzie działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy.
Wnioskodawczyni precyzuje wskazywaną liczbę zdarzeń przyszłych i podaje, że przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy sześciu (6) zdarzeń przyszłych.
Wnioskodawczyni w opisie sprawy wskazała, że przedmiotem zbycia będzie kilka działek - maksymalnie dziesięć działek, gdyż wnioskowana i wydana decyzja o warunkach zabudowy dotyczy 9 planowanych budynków mieszkalnych oraz jednej działki drogowej, która ma stanowić dojazd do drogi publicznej.
Jednakże na etapie wszczęcia postępowania w przedmiocie dokonania podziału działki nr (`(...)`) Wnioskodawczyni ostatecznie zdecydowała, że przedmiotem sprzedaży będzie maksymalnie sześć (6) wyodrębnionych geodezyjnie działek, z których jedna będzie działka drogową, przy czym samych transakcji sprzedaży będzie pięć (5) ze względu na sprzedaż pięciu działek każdorazowo wraz z udziałem w prawie własności działki drogowej. Ponadto, jak wskazano, przedmiotem sprzedaży nie będzie też objęta, a uwzględniona w decyzji o warunkach zabudowy działka, która ma być darowana córce Wnioskodawczyni.
Wobec powyższego Wnioskodawczyni uiściła dodatkową opłatę od wniosku w wysokości 200.00 zł, stanowiącą iloczyn kwoty 40,00 zł oraz liczby ostatecznie przedstawionych zdarzeń przyszłych (6), uwzględniając uprzednio wpłaconą kwotę 40,00 zł.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego należy rozumieć rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z wniosku wynika, że w celu zbycia przedmiotowych nieruchomości zostanie dokonany podział działki nr (`(...)`) na 10 odrębnych działek z czego jedna to działka drogowa. Ponadto na nieruchomości tj. części działki ewidencyjnej o numerze (`(...)`) posadowiony jest budynek mieszkalny, który nie będzie przedmiotem sprzedaży.
W dniu 17 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do zarządcy drogi o zezwolenie na lokalizację dodatkowego zjazdu z drogi publicznej (ul. (`(...)`) ) na działkę geodezyjną o numerze (`(...)`) .
Dla części działki nr (`(...)`) , co do której Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy została wydana przed podziałem tj. w dniu 18 lutego 2020 roku, decyzja o warunkach zabudowy.
Wnioskodawczyni wskazała, że nie jest wykluczone, że przed sprzedażą działek będzie wydane pozwolenie na budowę dla każdej z działek podlegającej sprzedaży z uwagi na konieczność wystąpienia przez Wnioskodawczynię o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę jako osobę, która uprzednio uzyskała decyzję o warunkach zabudowy, jednakże sytuacja taka może nie zaistnieć co do każdej z działek, gdy nabywca jednak sam będzie chciał wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, a następnie o pozwolenie na budowę, bądź też gdy będzie chciał nabyć działkę, która nic będzie przeznaczona przez niego na cele budowlane wymagające uzyskania pozwolenia na budowę. Wnioskodawczyni uzależnia wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę od woli zainteresowanego nabywcy w wyżej wymienionym zakresie. Pozwolenie na budowę może być więc wydane dla nie więcej niż pięciu działek podlegających sprzedaży oraz jednej działki drogowej (łącznie sześciu działek). Na działce wydzielonej na drogę Wnioskodawczyni planuje po podziale wybudować sieć wodociągową i energetyczną. Jednakże trudno jest jednoznacznie określić, czy realizacja tychże obiektów budowlanych (sieci) nastąpi przed czy po planowanych transakcjach sprzedaży, ponieważ będą to procesy prowadzone równolegle. Wystąpienie o przyłącza ma na celu po pierwsze doprowadzenie mediów do jednej z działek na której ma być rozpoczęta budowa domu jednorodzinnego dla córki Wnioskodawczyni, a także uatrakcyjnienie sprzedawanych działek, które mogą nie cieszyć się dużym zainteresowaniem nabywców z uwagi na to, że: nie są położone bezpośrednio przy drodze publicznej i nie mają zorganizowanej wewnętrznej infrastruktury drogowej, usytuowane są bezpośrednio za budynkami mieszkalnym i gospodarczymi Wnioskodawczyni, w tym budynkiem o dużych gabarytach - przechowalnią owoców, a nadto ich doprowadzenie odrębnie do każdej działki przez indywidualnych nabywców, byłoby niemożliwe z punktu widzenia technicznego.
Wnioskodawczyni z uwagi na zamiar dalszego zamieszkiwania w bezpośrednim sąsiedztwie działek, które mają podlegać sprzedaży, jak również tego, że mają tam nadal mieszkać jej dzieci, nie chce dokonywać sprzedaży przedmiotowego obszaru np. na rzecz dewelopera, tak, aby mieć przynajmniej częściowy wpływ na sposób ich zagospodarowania. Ponadto Wnioskodawczyni nie zamierza prowadzić komercyjnej sprzedaży przedmiotowych działek na wolnym rynku, a chce sprzedawać te działki dalszej rodzinie oraz znajomym, w ostateczności ograniczając swoje działania sprzedażowe do zamieszczenia ogłoszenia w Internecie, prasie czy np. na ogrodzeniu nieruchomości, co podyktowane jest chęcią utrzymania na terenie na którym chce nadal mieszkać wraz z dziećmi dobrego, nieuciążliwego sąsiedztwa.
Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni podejmując ww. czynności, zaangażowała środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawczynię działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. nieruchomości będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni będzie działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanej, a sprzedaż działek powstałych po podziale działki nr (`(...)`) będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.
W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawczyni za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży działek powstałych po podziale działki nr (`(...)`) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
dokonujących dostaw:
świadczących usługi:
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 6, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Natomiast, w myśl art. 29a ust. 6 podstawa opodatkowania obejmuje:
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W tym miejscu należy zwrócić uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020, poz. 293, z późn. zm.), która – zgodnie z art. 1 ust. 1 – określa:
Natomiast art. 4 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
Należy również zwrócić uwagę na treść art. 63 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym w odniesieniu do tego samego terenu decyzję o warunkach zabudowy można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy, doręczając odpis decyzji do wiadomości pozostałym wnioskodawcom i właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości.
Stosownie do art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami Dz. U. z 2020, poz. 1990, z późn. zm.), podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego. W razie braku tego planu stosuje się przepisy art. 94. Zgodność z ustaleniami planu w myśl ust. 1 dotyczy zarówno przeznaczenia terenu, jak i możliwości zagospodarowania wydzielonych działek gruntu – ust. 2 ww. artykułu.
Natomiast art. 94 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku braku planu miejscowego – jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu – podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli:
Zatem podział działek w oparciu o art. 93 ustawy o gospodarce nieruchomościami może być dokonany wyłącznie wówczas, gdy przeznaczenie i możliwość zagospodarowania działek ewidencyjnych, powstałych po podziale, będzie odpowiadać przepisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Gdy brak jest takiego planu, podział jest możliwy w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która określa warunki podziału i możliwość zabudowy powstałych w ten sposób działek (art. 94).
Skoro zatem w przedstawionej sytuacji, na nieruchomości na działce ewidencyjnej o numerze (`(...)`) posadowiony jest budynek mieszkalny, to należy uznać, że działka (`(...)`) jest działką zabudowaną. Ponadto dla działki nr (`(...)`) wydana została decyzja o ustaleniu warunków zabudowy. Zatem działka nr (`(...)`) wypełnia definicję terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.
Zatem, należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży działek wydzielonych z działki nr (`(...)`) , nie będzie znajdowało zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, bowiem zgodnie z ww. art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy zwolnienie z art. 113 ust. 1 ustawy nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych. W związku z tym, Zainteresowana dokonując sprzedaży działek wydzielonych z działki nr (`(...)`) , nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania sprzedaży na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
W następnej kolejności dokonując oceny spełnienia przesłanek wynikających z możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, wskazać należy, że dla dostawy działek wydzielonych z działki (`(...)`) , które spełniają definicję terenu budowlanego, nie znajdzie również zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Z uwagi na fakt, że dostawa działek wydzielonych z działki (`(...)`) nie będzie korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Wnioskodawczyni wskazała, że była i jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy oraz, że wykorzystywała i nadal wykorzystuje działkę nr (`(...)`) w działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług - produkcji sadowniczej. Z przedmiotowej działki nr (`(...)`) były i są nadal dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż produktów rolnych).
Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 20 marca 2001 r. nabyła do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, prawo własności nieruchomości nr (`(...)`) . Wobec powyższego należy wskazać, że w odniesieniu do czynności nabycia przez Wnioskodawczynię działki nr (`(...)`) , nie wystąpił podatek od towarów i usług. Nie można zatem uznać, że Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, lub że takie prawo jej nie przysługiwało.
Należy nadmienić, że brak prawa do odliczenia należy odczytywać w kontekście tez zawartych w wyroku TSUE z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finans A/S przeciwko Skatteministeriet (pkt 24-26). W sprawie tej Trybunał wskazuje, że: „Zwolnienie przewidziane w art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy może obejmować zatem jedynie dostawy towarów, przy których nabyciu wyłączone było, na podstawie ustawodawstwa krajowego, prawo do odliczenia. Treść tego artykułu nie może być w tym aspekcie interpretowana w inny sposób, który umożliwiłby uniknięcie sytuacji, w której podatnik pozbawiony możliwości skorzystania z takiego zwolnienia podlegałby podwójnemu opodatkowaniu (pkt 24).
Jeśli tego rodzaju ustawodawstwo, jak to rozpatrywane w postępowaniu przed sądem krajowym, przewiduje, że przedsiębiorstwa, których działalność polega na wynajmie pojazdów mechanicznych mogą odliczyć podatek od zakupów przeznaczonych na tę działalność, to wynika z tego, że nabycie pojazdu przez tego rodzaju przedsiębiorstwo nie dotyczy w rozumieniu art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 tej dyrektywy. Nie można zatem uznawać, że odsprzedaż tego pojazdu zalicza się do dostaw podlegających zwolnieniu przewidzianemu w owym art. 13 część B lit. c. Okoliczność, że przy takim nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia z tego względu, że – podobnie jak w sprawie przed sądem krajowym – nastąpiło ono od sprzedawców, którzy sami nie mogli, zgodnie z ustawodawstwem krajowym, odliczyć podatku naliczonego od dokonanych przez nich zakupów pojazdów i stąd nie zadeklarowali naliczonego podatku VAT, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tego nabycia do celów stosowania owego art. 13 (pkt 25).
W tej sytuacji (…) art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem VAT czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na potrzeby swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowania wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia (pkt 26)”.
W art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L Nr 145, str. 1) wskazano, że nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, Państwa Członkowskie zwalniają, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom: dostawy towarów przeznaczonych w całości dla działalności, która jest zwolniona od podatku na podstawie art. 28 ust. 3 lit. b), jeśli dla tych towarów nie przedsięwzięte zostały odliczenia podatkowe, jak również dla towarów, od których nabycia lub produkcji nie przysługiwało na podstawie art. 17 ust. 6 prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej.
Zgodnie z art. 17 ust. 6 szóstej Dyrektywy, przed upływem najwyżej czterech lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy, Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, podejmie decyzję, które wydatki nie będą się kwalifikowały do odliczenia podatku od wartości dodanej. Odliczenie podatku od wartości dodanej nie będzie w żadnym przypadku obejmowało wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe lub wydatki reprezentacyjne.
TSUE w podanym wyżej wyroku orzekł, że art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej Dyrektywą Rady 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r., należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na cele swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowanie wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia.
Jak wskazano wyżej, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj. towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania oraz brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Mając na uwadze powyższe, dostawa działek wydzielonych z działki nr (`(...)`) , nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione łącznie warunki, o których mowa w tym przepisie.
Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek wydzielonych z działki nr (`(...)`) , będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy i w konsekwencji sprzedaż ww. działek będzie stanowiła – wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy – dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, sprzedaż ww. działek nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Dostawa działek wydzielonych z działki nr (`(...)`) , będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT. W konsekwencji Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT od przedmiotowej transakcji oraz do zapłaty podatku, jeżeli w składanej deklaracji wystąpi nadwyżka podatku należnego nad podatkiem naliczonym.
Wobec powyższego oceniając stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać je za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. Przede wszystkim wskazaniem przez Wnioskodawczynię, że żadna z działek objętych zakresem wniosku, które mają podlegać sprzedaży, nie jest działką zabudowaną i na żadnej z tych działek nie znajdują się budynki/budowle.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`) , za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili