Wnioskodawca, będący wiodącym producentem leków, suplementów diety oraz produktów medycznych, oferuje produkty lecznicze, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia oraz wyroby medyczne, które mogą znaleźć się w Wykazie produktów zagrożonych brakiem dostępności w Polsce. Wnioskodawca zapytał, czy dostawy tych produktów do krajowych podmiotów muszą być oznaczone symbolem GTU "09" w ewidencji JPK-VAT. Organ podatkowy potwierdził, że obowiązek oznaczenia symbolem GTU "09" dotyczy jedynie dostaw produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia oraz wyrobów medycznych, które wymagają zgłoszenia zamiaru wywozu poza terytorium Polski lub zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza Polską, zgodnie z art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne. W związku z tym, dostawy tych produktów na rzecz krajowych podmiotów w Polsce nie podlegają obowiązkowi oznaczenia symbolem GTU "09".
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczania faktur sprzedaży kodem identyfikującym „09” w ewidencji JPK_VAT – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczania faktur sprzedaży kodem identyfikującym „09” w ewidencji JPK_VAT.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest wiodącym producentem leków, suplementów diety oraz produktów medycznych należącym do (…), która działa w różnych gałęziach branży farmaceutycznej i usług medycznych. W portfolio produktów Wnioskodawcy znajduje się obecnie ponad (…) produktów, które są stale rozwijane oraz ulepszane. Spółka kooperuje zarówno z podmiotami gospodarczymi jak i naukowymi na rzecz rozwoju badań w zakresie innowacji.
W celu opracowania nowych oraz rozwoju obecnych produktów Spółka prowadzi zaawansowane prace badawczo-rozwojowe we własnym zakresie, ale nabywa również usługi, know-how, opracowania eksperckie od podmiotów trzecich, w tym zagranicznych.
Wnioskodawca prowadzi następujące prace badawczo – rozwojowe dotyczące:
Wnioskodawca zajmuje się opracowywaniem różnych postaci produktów końcowych, m.in. preparatów naskórnych w postaci maści, kremów i żeli w tym z nośnikami liposomowymi, syropów, zawiesin, roztworów, tabletek w tym tabletek powlekanych, tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej, tabletek do rozgryzania i żucia oraz kapsułek żelatynowych miękkich w skali laboratoryjnej oraz półtechnicznej.
Wnioskodawca zobowiązany jest do funkcjonowania zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 944, dalej: „Prawo farmaceutyczne”) – co za tym idzie, wśród produktów oferowanych przez Spółkę mogą znaleźć się produkty lecznicze, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne zagrożone brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione we właściwym Obwieszczeniu Ministra Zdrowia w sprawie wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Towary”).
Towary Wnioskodawcy mogą zostać uwzględnione we wskazanym powyżej wykazie (dalej: „Wykaz”) zarówno na skutek poszerzania asortymentu Spółki, jak i w związku ze zmieniającymi się dynamicznie rzeczywistymi zasobami określonych produktów na terytorium Polski, ogłaszanymi na bieżąco na podstawie stanu faktycznego w Wykazie nie rzadziej niż raz na dwa miesiące.
Zgodnie z art. 37av ust. 1 i ust. 14 Prawa farmaceutycznego Przedsiębiorca zgłasza Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu zamiar:
– produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, zawartych w wykazie, o którym mowa w ust. 14 ww. przepisu.
W myśl zatem ww. regulacji, jeśli intencją Wnioskodawcy będzie wywóz/zbycie Towarów wymienionych w Wykazie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca będzie obowiązany dokonać stosownego zgłoszenia tego Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu.
Jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług) Spółka zobowiązana jest również do wypełniania obowiązków sprawozdawczych w zakresie VAT, tj. składania deklaracji podatkowych wraz z towarzyszącym im rejestrem JPK-VAT. Od 1 października 2020 r. na skutek zmian wprowadzonych w ustawie VAT oraz wejścia w życie Rozporządzenia, Wnioskodawca zobowiązany jest do przedkładania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nowego raportowania – JPK wraz z deklaracją tzw. JPK-VDEK, poszerzonego m.in. o właściwe oznaczenia realizowanych transakcji oraz oznaczenia wybranych dostaw towarów i świadczenia usług dedykowanym znacznikiem (dalej: „GTU”).
Zgodnie bowiem z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia, ewidencja podatnika VAT czynnego powinna zawierać oznaczenie „09” przy dostawie leków oraz wyrobów medycznych – produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne.
Tym samym, w związku z nowymi wymogami Spółka może zatem znaleźć się w sytuacji, w której dokonywać będzie dostawy Towarów uwzględnionych w art. 37av ust. 1 w związku z ust. 14 Prawa farmaceutycznego, dla których zasadniczo stosować należy oznaczenie GTU „09”.
Należy wskazać, że art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego nakłada na dostawcę obowiązek raportowania dostawy określonej zgodnie z ust. 14 Towarów wyłącznie w sytuacji, kiedy ma on zamiar dokonania wywozu Towarów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zbycia Towarów na rzecz podmiotu prowadzącego działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zatem objęte obowiązkiem zgłoszenia są produkty spełniające jednocześnie dwie przesłanki:
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy dostawa Towarów wskazanych w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne podlegająca konieczności oznaczenia w ewidencji JPK-VDEK symbolem „09”, zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia obejmuje wyłącznie dostawę Towarów objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne, a więc obowiązkiem zastosowania oznaczenia „09” nie jest sprzedaż na terytorium kraju na rzecz podatnika prowadzącego działalność w Polsce?
Zdaniem Wnioskodawcy, opisane dostawy Towarów będą podlegały obowiązkowi oznaczenia w ewidencji symbolem GTU „09” wyłącznie w sytuacji, gdy Towary objęte są obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne, a co za tym idzie w przypadku dostawy na terytorium kraju towarów na rzecz podatnika prowadzącego działalność w Polsce oznaczenie „09” nie musi być stosowane.
Argumentacja uzasadniająca stanowisko Spółki została przedstawiona poniżej.
Uzasadnienie stanowiska podatnika
Zgodnie z § 12 Rozporządzenia, z dniem 1 października 2020 r. obowiązywać zaczęły nowe regulacje w zakresie raportowania transakcji realizowanych przez podatników VAT, podlegających opodatkowaniu VAT. Dotychczasowy zakres danych prezentowanych poszerzony został m.in. o konieczność uwzględnienia dodatkowych informacji, w tym wskazanych w § 10 ust. 3 Rozporządzenia oznaczeń GTU.
W przypadku podmiotów działających w branży farmaceutycznej, istotny jest przede wszystkim zakres informacji wskazany w § 10 ust. 3 lit. i Rozporządzenia, zgodnie z którym w ewidencji wymagane jest oznaczenie symbolem GTU „09” dostawy leków oraz wyrobów medycznych – produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne.
Termin „dostawa” w rozumieniu Rozporządzenia zdaniem Wnioskodawcy referuje do przepisów prawa podatkowego, tj. definicji wynikającej z art. 7 ustawy VAT i nie powinien być utożsamiany z czynnościami (faktycznymi) wywozu poza terytorium kraju/zbycia Towarów podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium kraju wskazanymi w art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego.
Zatem obowiązek oznaczania wybranych dostaw Towarów GTU „09” należy ustalić w oparciu o definicje uregulowane w przepisach ustawy VAT.
Definicja „dostawy towarów” na gruncie ustawy VAT, referuje do dostaw:
Definicja dostawy towarów została wskazana w art. 7 ust. 1 ustawy VAT – zgodnie z którym przez dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT, dostawę towarów stanowi także przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych; z uwzględnieniem ust. 3-7.
Zasady określenia miejsca świadczenia dla dostawy towarów wskazane zostały w art. 22 ustawy VAT.
Na podstawie art. 13 ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 2-8 ustawy VAT, dokonanie czynności zawartych w art. 7 ustawy VAT, w postaci wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, należy uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy VAT, przez eksport towarów na gruncie tych przepisów rozumieć należy dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Mając na uwadze powyższe rozważania nie ulega wątpliwości, że pod pojęciem dostawy towarów w świetle ustawy VAT należy rozumieć zarówno:
Zatem przepisy ustawy VAT, regulując we właściwym zakresie wymogi, które spełnić powinien podatnik dla prawidłowego dokonania danej transakcji dostawy, nie różnicują w samej istocie czynności dostawy towaru z uwagi na miejsce świadczenia dostawy towarów czy drugą stronę transakcji. Tym samym konieczność oznaczenia dostawy Towarów nie należy rozpatrywać z perspektywy miejsca świadczenia, a spełnienia przesłanek wynikających z Prawa farmaceutycznego.
Przytoczony w Rozporządzeniu przepis art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego zobowiązuje podmiot do dokonania zgłoszenia Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu zamiaru:
produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, zawartych w Wykazie, o którym mowa w ust. 14.
Zgodnie z art. 37 av ust. 14 Prawa farmaceutycznego, w Wykazie ogłaszanym w formie obwieszczenia wskazywane są te produkty lecznicze, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne, które zagrożone są brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Obwieszczenie winno być wydawane przez ministra właściwego do spraw zdrowia przynajmniej raz na dwa miesiące, na podstawie informacji przekazywanych przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego, gromadzonych w Zintegrowanym Systemie Monitorowania Obrotu Produktami Leczniczymi lub innych informacji dotyczących dostępności produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych.
Zgodnie z przytoczonymi powyżej regulacjami Prawa farmaceutycznego, określone w Wykazie Towary objęte są obowiązkiem zgłoszenia w szczegółowo określonych sytuacjach.
Na podstawie § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia w sprawie JPK, podatnik jest zobowiązany do oznaczenia symbolem GTU „09” dostawy leków oraz wyrobów medycznych – produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych objętych takim obowiązkiem.
W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy, konieczność oznaczania dostawy Towarów wiąże się ze spełnieniem przesłanek wynikających z Prawa farmaceutycznego, a mianowicie będzie miała miejsce wyłącznie w przypadku, gdy:
Zdaniem Wnioskodawcy sama okoliczność umieszczenia Towarów w Wykazie ministra właściwego do spraw zdrowia nie będzie determinowała konieczności oznaczania w ewidencji JPK-VDEK symbolem „09”.
W tym miejscu należy przywołać postulat racjonalnego ustawodawcy (racjonalności ustawodawstwa). W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 2114/10 wskazano, że „W procesie wykładni prawa podatkowego ważną kategorię dyrektyw interpretacyjnych stanowią domniemania interpretacyjne, w tym dotyczące racjonalności ustawodawcy. Założenie racjonalnego prawodawcy zakłada istnienie takiego prawodawcy, który tworzy przepisy w sposób sensowny, racjonalny i celowy, znając cały system prawny i nadając poszczególnym słowom i zwrotom zawsze takie same znaczenie, nie zamieszczając jednocześnie zbędnych sformułowań (por. Z. Ziembiński „Teoria prawa”, PWN 1978, s. 106-123, jak też postanowienie SN z dnia 22 czerwca 1999 r., sygn. akt IKZP 19/99, OSNKW1999/7-8/42). Zatem jeżeli u podstaw każdej wykładni przepisu prawnego tkwić winno założenie racjonalności ustawodawcy, to interpretator powinien dążyć do takiego tłumaczenia norm, które by stworzyło spójny z prakseologicznego punktu widzenia system. Na obowiązek takiego podejścia interpretatora w odniesieniu do ustawy o VAT zwrócił uwagę NSA m.in. w uchwale składu 7 sędziów z dnia 28 maja 2007 r., I FPS 5/06, ONSAiWSA 2007/5/108)7”.
Konstrukcja normy prawnej zawartej w § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia nakłada zdaniem Wnioskodawcy konieczność oznaczania przez podatników wybranych transakcji – dostaw Towarów realizowanych wyłącznie w sposób opisany w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne.
Z założenia o racjonalności prawodawcy wynika, że używając w tekście prawnym (w szczególności w ramach tej samej jednostki redakcyjnej) określonego pojęcia, ustawodawca przyjmuje jedno rozwiązanie legislacyjne (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. II OSK 2726/14).
Zatem zdaniem Wnioskodawcy poprzez użycie frazy „objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne” ustawodawca miał na celu identyfikację oznaczeniem GTU „09” wyłącznie transakcji dostaw towarów wymienionych w Wykazie, w odniesieniu do których podatnik ma jednocześnie zamiar wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polski albo ma zamiar zbycia podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przeciwnym razie, kierując się paradygmatem racjonalnego ustawodawcy, norma prawna zawarta w przepisie zawierałaby wyłącznie informację o konieczności objęcia oznaczeniem GTU „09” towarów wymienionych w Wykazie (bez odnoszenia się do przesłanek wynikających z art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego).
Za powyższą interpretacją przemawia również stanowisko wyrażone przez Ministerstwo Finansów w udzielanych do publicznej wiadomości Pytaniach i odpowiedziach dotyczących nowej struktury JPK VDEK na rządowych stronach internetowych (Pytanie nr 20 w zakresie Oznaczenia dostawy i świadczenia usług (GTU)). Ministerstwo Finansów wskazuje bowiem, że „Zatem jeżeli konkretne towary będące przedmiotem dostawy są objęte obowiązkiem zgłoszenia w rozumieniu wyżej powołanego przepisu ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne, to w JPKVAT z deklaracją podlegają one oznaczeniu GTU 09”, odnosząc się do całej normy prawnej zawartej w przepisie, a nie wyłącznie do części dotyczącej konieczności ujęcia towaru w Wykazie.
W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy opisane dostawy Towarów będą podlegały obowiązkowi oznaczenia w ewidencji symbolem GTU „09” wyłącznie w sytuacji, gdy Towary objęte są obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c dodany do ustawy od dnia 1 października 2020 r.
Z dniem 1 października 2020 r. weszły w życie przepisy art. 99 ust. 11c ustawy, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy – art. 99 ust. 13b ustawy.
Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji – art. 109 ust. 3b ustawy, w brzmieniu dodanym z dniem 1 października 2020 r.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji – art. 109 ust. 14 ustawy.
Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019, poz. 1988 z późn. zm.), którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.
Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i ww. rozporządzenia poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące dostawy leków oraz wyrobów medycznych – produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.) – oznaczenie „09”.
Zgodnie z treścią powołanego w rozporządzeniu przepisu art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 944) przedsiębiorca zgłasza Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu zamiar:
‒ produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, zawartych w Wykazie, o którym mowa w ust. 14.
Natomiast ust. 14 zawiera upoważnienie dla ministra właściwego do spraw zdrowia (na podstawie informacji przekazywanych przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego, gromadzonych w Zintegrowanym Systemie Monitorowania Obrotu Produktami Leczniczymi lub innych informacji dotyczących dostępności produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych) do ogłaszania co najmniej raz na 2 miesiące, w drodze obwieszczenia, wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ponadto warto zauważyć, że Główny Inspektor Farmaceutyczny może wnieść w drodze decyzji sprzeciw wobec zamiaru wywozu lub zbycia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia zamiaru wywozu lub zbycia, a decyzji w sprawie wniesienia sprzeciwu nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności (o czym stanowi art. 37av ust. 3 i 4 Prawa farmaceutycznego).
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wiodącym producentem leków, suplementów diety oraz produktów medycznych. W portfolio produktów Wnioskodawcy znajduje się obecnie ponad 400 produktów, które są stale rozwijane oraz ulepszane. Spółka kooperuje zarówno z podmiotami gospodarczymi, jak i naukowymi na rzecz rozwoju badań w zakresie innowacji. W celu opracowania nowych oraz rozwoju obecnych produktów Spółka prowadzi zaawansowane prace badawczo-rozwojowe we własnym zakresie, ale nabywa również usługi, know-how, opracowania eksperckie od podmiotów trzecich, w tym zagranicznych. Wnioskodawca zajmuje się opracowywaniem różnych postaci produktów końcowych, m.in. preparatów naskórnych w postaci maści, kremów i żeli w tym z nośnikami liposomowymi, syropów, zawiesin, roztworów, tabletek w tym tabletek powlekanych, tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej, tabletek do rozgryzania i żucia oraz kapsułek żelatynowych miękkich w skali laboratoryjnej oraz półtechnicznej.
Wnioskodawca zobowiązany jest do funkcjonowania zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 944, dalej: „Prawo farmaceutyczne”) – co za tym idzie, wśród produktów oferowanych przez Spółkę mogą znaleźć się produkty lecznicze, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne zagrożone brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione we właściwym Obwieszczeniu Ministra Zdrowia w sprawie wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Towary”).
Towary Wnioskodawcy mogą zostać uwzględnione we wskazanym powyżej wykazie (dalej: „Wykaz”) zarówno na skutek poszerzania asortymentu Spółki, jak i w związku ze zmieniającymi się dynamicznie rzeczywistymi zasobami określonych produktów na terytorium Polski, ogłaszanymi na bieżąco na podstawie stanu faktycznego w Wykazie nie rzadziej niż raz na dwa miesiące.
W myśl regulacji art. 37av ust. 1 i ust. 14 Prawo farmaceutyczne, jeśli intencją Wnioskodawcy będzie wywóz/zbycie Towarów wymienionych w Wykazie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca będzie obowiązany dokonać stosownego zgłoszenia tego Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu.
Jako czynny podatnik VAT Spółka zobowiązana jest również do wypełniania obowiązków sprawozdawczych w zakresie VAT, tj. składania deklaracji podatkowych wraz z towarzyszącym im rejestrem JPK-VAT. Od 1 października 2020 r. na skutek zmian wprowadzonych w ustawie VAT oraz wejścia w życie Rozporządzenia, Wnioskodawca zobowiązany jest do przedkładania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nowego raportowania – JPK wraz z deklaracją tzw. JPK-VDEK, poszerzonego m.in. o właściwe oznaczenia realizowanych transakcji oraz oznaczenia wybranych dostaw towarów i świadczenia usług dedykowanym znacznikiem (dalej: „GTU”).
W związku z nowymi wymogami Spółka może zatem znaleźć się w sytuacji, w której dokonywać będzie dostawy Towarów uwzględnionych w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne w związku z ust. 14 Prawa farmaceutycznego, dla których zasadniczo stosować należy oznaczenie GTU „09”.
Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii obowiązku oznaczania kodem identyfikującym „09” w ewidencji JPK_VAT faktur sprzedaży podmiotom krajowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów leczniczych, ujętych w Obwieszczeniu należy stwierdzić, że kodem GTU_09 nie oznacza się dostawy każdego leku/wyrobu medycznego, ale wyłącznie dostawę produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia na podstawie art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego, tj. tych produktów, które:
Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje wprawdzie sprzedaży produktów leczniczych objętych w ww. Obwieszczeniu, ale nie dokonuje/nie będzie dokonywał sprzedaży tych produktów poza terytorium Polski lub ich zbywał podmiotowi prowadzącemu działalność poza terytorium Polski. Zatem, w sytuacji gdy sprzedaż ww. produktów leczniczych jest/będzie dokonywana na rzecz podmiotów krajowych na terytorium Polski, nie jest/nie będzie objęta obowiązkiem zgłoszenia, zgodnie z art. 37av ust. 1 Prawa farmaceutycznego, to nie podlega ona w ewidencji oznaczeniu kodem GTU_09. O oznaczeniu kodem GTU_09 dostawy produktu leczniczego decyduje bowiem nie sam fakt znajdowania się danego produktu w ww. Obwieszczeniu, ale konieczność dokonania stosownego zgłoszenia konkretnej dostawy w myśl odrębnych (powołanych wyżej) przepisów Prawa Farmaceutycznego.
Podsumowując, dostawa Towarów wskazanych w art. 37av ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne nie podlega/nie będzie podlegać konieczności oznaczenia w ewidencji JPK-VAT symbolem „09”, zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. i Rozporządzenia, w sytuacji gdy dokonywana jest/będzie na rzecz podmiotów krajowych na terytorium Polski.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy:
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili