0115-KDST2-2.450.1124.2020.1.AD

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu), uzupełnionego w dniach 6 i 24 listopada 2020 r. (daty wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – śruta poekstrakcyjna rzepakowa

Opis towaru: produkt uboczny procesu tłoczenia oleju z nasion rzepaku

Rozstrzygnięcie: pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy oraz poz. 10 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 6 i 24 listopada 2020 r., w zakresie sklasyfikowania towaru: „Śruta rzepakowa” według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

Proponowana przez Wnioskodawcę klasyfikacja do działu według Nomenklatury Scalonej (CN):

CN 23064100 (Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji tłuszczów lub olejów roślinnych, inne niż te objęte pozycją 2304 lub 2305, z nasion rzepaku lub rzepiku, o niskiej zawartości kwasu erukowego).

Przedmiotem wniosku jest śruta rzepakowa, która powstaje jako produkt uboczny procesu tłoczenia oleju z nasion rzepaku.

W dalszej części wniosku, w tym w załączniku, śrutę Wnioskodawca będzie określał jako: „Makuch” lub „Śruta”.

Makuch, zgodnie ze swoimi właściwościami i parametrami, przeznaczony jest przede wszystkim na cele paszowe, jako składnik do komponowania/produkcji pasz. Potencjalnie nie można jednak wykluczyć wykorzystania Śruty na cele energetyczne.

Niemniej, zakresem niniejszego wniosku objęta jest tylko ta Śruta, przy sprzedaży, której Wnioskodawca pobiera od kontrahentów stosowne pisemne oświadczenie, w którym deklarują oni, iż zostanie ona zastosowana jako nawóz/pasza/dodatek (surowiec) do pasz.

W ramach informacji uzupełniających Wnioskodawca przedstawia uzasadnienie dotyczące możliwości stosowania 8% stawki do dostaw śruty.

1. Właściwa stawka VAT (podatek od towarów i usług).

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa Śruty powinna być opodatkowana 8% stawką VAT, jako że Makuch mieści się w zakresie pozycji nr 10 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm., w brzmieniu stosowanym od 1 lipca 2020 r., dalej: „ustawa o VAT): „Nawozy i środki ochrony roślin - zwykle przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej, oraz pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych” (bez względu na CN).

2. Pojęcie paszy w świetle regulacji prawnych.

Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, Śruta ze swej istoty, warunkowanej jej właściwościami i parametrami, ma przede wszystkim przeznaczenie paszowe.

Ustawa o VAT nie zawiera autonomicznej, legalnej definicji pojęcia „pasza”, toteż w tym zakresie celowe wydaje się sięgnięcie do postanowień innych aktów prawnych. Ustawa z dnia z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (t.j. Dz. U. 2019 r., poz. 269, z późn. zm..; dalej: „ustawa o paszach”) w zakresie definicji pasz, jak również materiałów paszowych, odsyła do stosownych przepisów aktów prawa unijnego, tj.:

• w zakresie pojęcia „pasza” - do art. 3 pkt 4 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. UE L031 z 1.02.2002 r.; dalej: „rozporządzenie 178/2002”), zgodnie z którym paszą są substancje lub produkty, w tym dodatki, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do karmienia zwierząt;
• w zakresie pojęcia „materiały paszowe” - do art. 3 ust. 1 lit. g rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylające dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (Dz. U. UE L 229/1 z 1.09.2009 r., dalej: „rozporządzenie 767/2009”), zgodnie z którym materiałami paszowymi są produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, których zasadniczym celem jest zaspokajanie potrzeb żywieniowych zwierząt, w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz produkty pozyskane z przetwórstwa przemysłowego, a także substancje organiczne i nieorganiczne zawierające dodatki paszowe lub ich niezawierające, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt jako takie albo po przetworzeniu, albo stosowane do przygotowywania mieszanek paszowych lub jako nośniki w premiksach.

Warto wskazać, że na relację pojęć „pasza” i „materiały paszowe” wprost wskazuje punkt 3 preambuły do rozporządzenia 767/2009, w którym stwierdzono, że pasze mogą występować w formie materiałów paszowych, mieszanek paszowych, dodatków paszowych, premiksów lub pasz leczniczych. Innymi słowy, materiały paszowe to jedna z form pasz (każdy materiał paszowy jest jednocześnie paszą). Warto przy tym dodać, że zgodnie z ust. 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia 767/2009 pasza jest rozumiana tak samo jak w rozporządzeniu 178/2002 (a zatem: także tak samo jak w ustawie o paszach).

3. Makuch jako pasza.

Odnosząc powyższe uwagi do Śruty będącej przedmiotem niniejszego wniosku, zauważyć należy, iż w ocenie Wnioskodawcy spełnia ona definicję materiału paszowego, o której mowa w art. 3 ust. 1 lit g rozporządzenia 767/2009. Zaznaczyć przy tym należy, iż szeroka definicja materiałów paszowych pozwala na objęcie nią nie tylko towarów bezpośrednio spożywanych przez zwierzęta jako samodzielny pokarm, ale także towarów, które służą dopiero do kompozycji pasz. Co więcej, rozporządzenie 767/2009 przewiduje utworzenie katalogu materiałów paszowych. Katalog ten został ustanowiony w formie załącznika do rozporządzenia Komisji (UE) nr 68/2013 z dnia 16 stycznia 2013 r. w sprawie katalogu materiałów paszowych (dalej: „rozporządzenie 68/2013”) i expressis verbis m.in. w poz. 2.14.6. wymienia się w nim makuch rzepakowy, a w poz. 2.14.3 śrutę poekstrakcyjną rzepakową.

W konsekwencji, skoro:

• makuch rzepakowy/śruta poekstrakcyjna rzepakowa jest materiałem paszowym w rozumieniu rozporządzenia 767/2009 (i ustawy o paszach, odsyłającej do tego aktu prawnego) oraz rozporządzenia 68/2013 zawierającego katalog materiałów paszowych,
• każdy materiał paszowy w rozumieniu rozporządzenia 767/2009 jest paszą rozumianą zgodnie z rozporządzeniem 178/2002 (i ustawą o paszach, odsyłającą do tego aktu prawnego),

– również Śruta powinna zostać uznana za paszę.

Dodatkowo Wnioskodawca, w odniesieniu do Śruty objętej niniejszym wnioskiem, dokonując sprzedaży pozyskuje od kontrahentów oświadczenie, w którym deklarują oni, że Śruta będzie przeznaczona na cele paszowe. Wnioskodawca zaznacza, iż jego praktyka w tym zakresie stanowi, co do zasady, kontynuację działań poprzedzających wprowadzenie nowej matrycy stawek VAT, kiedy to stawkę preferencyjną można było stosować do tego typu towarów pod warunkiem otrzymania stosownego oświadczenia (zob. nieobowiązujący już § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, t.j. Dz. U. 2020 r. poz. 527, w brzmieniu na 30 czerwca 2020 r.). De lege lata, pozyskiwanie takich oświadczeń nie jest obowiązkowe, a zatem w ocenie Wnioskodawcy samo w sobie nie powinno przesądzać o stawce VAT. Niemniej w przypadku objętym niniejszym wnioskiem, może to dodatkowo potwierdzać, że sprzedawana Śruta stanowi paszę w rozumieniu przepisów, gdyż faktycznie jest wykorzystywana w takim charakterze.

4. Śruta - produkcja zgodnie z wymaganiami jakościowymi dla pasz.

Śruta powstaje jako produkt uboczny procesu tłoczenia oleju z nasion rzepaku. Proces przetwarzania ziaren (nasion) rzepaku, którego efektem jest powstanie Śruty odbywa się w oparciu o normy oraz przepisy właściwe dla żywności, w ramach instalacji spełniających normy systemu HACCP oraz w sposób pozwalający na spełnienie przez Spółkę wymogów certyfikatu GMP+B2 (Production of Feed Ingredients) lub QS. Co za tym idzie, Śruta spełnia wymagania dotyczące higieny pasz, o których mowa w Rozporządzeniu (WE) Nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiające wymagania dotyczące higieny pasz.

Wnioskodawca natomiast widnieje w prowadzonym przez Główny Inspektorat Weterynarii „Wykazie zakładów wytwarzających lub wprowadzających do obrotu pasze, zatwierdzonych lub zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005” pod numerem (`(...)`) oraz pod kodem Ł, właściwym dla podmiotów wprowadzających pasze do obrotu, lecz ich niemagazynujących.

Ponadto, jak wskazuje się w specjalistycznych publikacjach: „Cennym materiałem paszowym pozyskiwanym z nasion rzepaku jest śruta poekstrakcyjna i makuch rzepakowy. Oba produkty wpisane są do Rejestru Materiałów Paszowych Unii Europejskiej. Oznacza to, że mogą być wykorzystywane do produkcji mieszanek paszowych lub stosowane w dietach dla zwierząt gospodarskich w sposób bezpośredni w fermach zwierząt” (por. „Pasze rzepakowe w żywieniu zwierząt”, prof. dr hab. Franciszek Brzóska, PSPO 2010).

Dodatkowo, o paszowym przeznaczeniu Śruty pomocniczo świadczy także przyjęta przez Wnioskodawcę jej klasyfikacja według Nomenklatury CN, pod poz. CN 23064100 (Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji tłuszczów lub olejów roślinnych, inne niż te objęte pozycją 2304 lub 2305, z nasion rzepaku lub rzepiku, o niskiej zawartości kwasu erukowego). W tym zakresie warto wskazać, że sama nazwa działu 23 Nomenklatury Scalonej - „Pozostałości i odpady przemysłu spożywczego; gotowa karma dla zwierząt” - odnosi się do przeznaczenia paszowego objętych nią towarów.

Uwzględniając powyższe, Śruta spełnia wymogi higieniczne i sanitarne przewidziane dla pasz, a jej wartości odżywcze są wysoce cenione w przemyśle rolnym. W związku z tym, nie może ulegać wątpliwości, że Śrutę produkowaną przez Wnioskodawcę należy kwalifikować jako paszę, co za tym idzie mieści się ona w poz. nr 10 załącznika nr 3 do ustawy o VAT „Nawozy i środki ochrony roślin - zwykle przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej, oraz pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych” (bez względu na CN).

5. Stosowanie stawki 8%.

Jak już Wnioskodawca wskazał na wstępie, w Jego ocenie, dostawa Śruty powinna korzystać ze stawki 8% na podstawie poz. nr 10 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, w której mowa o następującej kategorii towarów: „Nawozy i środki ochrony roślin - zwykle przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej, oraz pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych” (bez względu na CN).

Przemawiają za tym zwłaszcza następujące argumenty:

• objęcie stawką 8% pasz bez względu na formę, w jakiej występują. Należy zauważyć, że ustawodawca nie precyzuje, jakie formy pasz są objęte ww. pozycją. W konsekwencji, lege non distinguente, uznać należy, że poz. nr 10 załącznika nr 3 do ustawy o VAT obejmuje m.in. materiały paszowe, mieszanki paszowe, itp. Mając to na uwadze, skoro Makuch spełnia definicję materiału paszowego, który z kolei jest jednym z rodzajów paszy, brak jest powodów, dla których jego dostawa miałaby być opodatkowana stawką inną aniżeli 8% - tym bardziej, że w przypadku, którego dotyczy niniejszy wniosek, Wnioskodawca ma wiedzę nie tylko o parametrach przesądzających o paszowym charakterze Śruty, ale i - na podstawie oświadczeń - dysponuje informacjami, że takie jest jej rzeczywiste wykorzystanie.
• Porównanie z poprzednim stanem prawnym. Co więcej, posiłkowo powołać można się także na wykładnię historyczną. Skoro na mocy uprzednio obowiązujących przepisów otrzymanie oświadczenia co do przeznaczenia Śruty zasadniczo umożliwiało stosowanie stawki 8% (przy spełnieniu pozostałych przesłanek), tym bardziej powinno potwierdzać to prawo obecnie, nawet jeśli nie jest już warunkiem sine qua non skorzystanie ze stawki preferencyjnej. Innymi słowy, skoro Wnioskodawca w poprzednim stanie prawnym spełniałby wymogi do zastosowania stawki VAT 8%, tym bardziej nie powinno być wątpliwości, iż spełnia je teraz, dochowując nawet większej niż ustawowo wymagana staranności.

6. Stanowisko organów podatkowych w analogicznych przypadkach.

Końcowo, Wnioskodawca powołał się na znaną mu wiążącą informację stawkową z dnia 8 lipca 2020 r., sygn. 0115-KDST2-2.450.392.2020.1.KJ. Informacja ta dotyczy podobnego co do swej istoty produktu, tj. śruty sojowej. Potwierdzono, że dostawa tej śruty może korzystać ze stawki VAT 8%, jako że śruta sojowa jest paszą w świetle przepisów unijnych, które powołano również w pkt 2 i 3 niniejszego wniosku (tj. spełnia definicję paszy z rozporządzenia 178/2002, definicję materiału paszowego z rozporządzenia 767/2009, została ujęta w wykazie materiałów paszowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia 68/2013, a sam Wnioskodawca widnieje w „Wykazie zakładów wytwarzających lub wprowadzających do obrotu pasze, zatwierdzonych lub zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005”).

Konkludując, zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że będący przedmiotem niniejszego wniosku Makuch jest paszą, należy go uznać za towar objęty zakresem przedmiotowym poz. 10 załącznika nr 3 do ustawy do ustawy o VAT. W konsekwencji, dostawa Śruty może korzystać ze stawki preferencyjnej 8%. Choć zdaniem Wnioskodawcy, już sama obiektywna klasyfikacja Śruty jako paszy przesądza o możliwości stosowania ww. stawki, w przypadku, którego dotyczy niniejszy wniosek, dodatkowo potwierdzają to pozyskiwane przez Wnioskodawcę oświadczenia, dowodzące, iż Makuch faktycznie służy jako pasza.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca wskazał, że Śruta spełnia wymogi higieniczne i sanitarne przewidziane dla pasz.

W tym zakresie w szczególności Wnioskodawca nadmienił, że proces przetwarzania nasion rzepaku, którego efektem jest powstanie Śruty, odbywa się w oparciu o normy oraz przepisy właściwe dla żywności, w ramach instalacji spełniających normy systemu HACCP oraz w sposób pozwalający na spełnienie przez Spółkę wymogów certyfikatu GMP+B2 (Production of Feed Ingredients) lub QS.

Tym samym, Śruta spełnia wymagania dotyczące higieny pasz, o których mowa w Rozporządzeniu (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz. Wnioskodawca nadmienił również, że widnieje w prowadzonym przez Główny Inspektorat Weterynarii „Wykazie zakładów wytwarzających lub wprowadzających do obrotu pasze, zatwierdzonych lub zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005” m. in. pod numerem (…) i kodem Ł, właściwym dla podmiotów wprowadzających pasze do obrotu, lecz ich niemagazynujących.

Z tych powodów proces produkcji Śruty objęty jest również nadzorem stosownych organów Inspekcji Weterynaryjnej. Cała produkcja Śruty (niezależnie od jej przeznaczenia na cele paszowe, energetyczne czy produkcyjne) odbywa się pod nadzorem Powiatowego Inspektoratu Weterynaryjnego.

Wnioskodawca wskazał, że śruta jest wykorzystywana jako:

• pasza do karmienia zwierząt gospodarskich (bezpośrednio),
• dodatek do mieszanek paszowych (pasz) dla zwierząt gospodarskich oraz
• składnik mieszanek paszowych (karm) dla zwierząt domowych.

W powyższym zakresie śruta jest stosowana przede wszystkim jako pasza/karma dla bydła mlecznego i opasowego, trzody chlewnej, owiec i kóz oraz drobiu, jak również dla zwierząt domowych takich jak: króliki i gołębie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dołączył:

• kopię etykiety produktu,
• kopie karty technicznej.

Wnioskodawca wyjaśnił, że etykieta zawiera m.in. wyniki badań laboratoryjnych Śruty wraz z wykazem składników produktu. Świadectwa (etykiety) Śruty są przygotowywane dla każdej partii towaru sprzedawanej przez Wnioskodawcę i zawierają dane wymagane przy etykietowaniu pasz zgodnie z art. 15 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) NR 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, tj.:

1. rodzaj paszy;
2. nazwę firmy i adres podmiotu produkującego paszę i odpowiedzialnego za etykietowanie;
3. numer zatwierdzenia zakładu podmiotu odpowiedzialnego za etykietowanie;
4. numer referencyjny partii;
5. ilość netto wyrażona w jednostkach masy w przypadku produktów stałych oraz w jednostkach masy lub objętości w przypadku produktów płynnych;
6. wykaz dodatków paszowych;
7. zawartość wilgoci zgodnie z pkt 6 załącznika I.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że karta techniczna oraz świadectwo (etykieta) są dla kupującego kluczowymi dokumentami potwierdzającymi skład, jakość, właściwości i zastosowanie Śruty jako paszy (bezpośrednio lub jako dodatku do mieszanek paszowych/karm).

Klasyfikacja towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Uwzględniając powyższe, zgodnie z art. 42a pkt 2 lit. a ustawy, WIS zawiera m.in. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usług według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże tylko w sytuacji, w której jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 10 wskazano bez względu na CN „Nawozy i środki ochrony roślin - zwykle przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej, oraz pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych”.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „pasze” (lub „materiały paszowe”).

Według art. 4 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. z 2019 r., poz. 269, z późn. zm.), użyte w ustawie określenia oznaczają:

2. pasza - paszę w rozumieniu art. 3 ust. 4 rozporządzenia nr 178/2002; (…); 5) materiały paszowe - materiały paszowe w rozumieniu art. 3 ust. 2 lit. g rozporządzenia nr 767/2009; (`(...)`).

W świetle natomiast art. 3 pkt 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w sprawie bezpieczeństwa żywnościowego (Dz. Urz. WE L 31 z 01.02.2002, str. 1, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463, z późn. zm.), do celów niniejszego rozporządzenia „pasza” (lub „materiały paszowe”) oznacza substancje lub produkty, w tym dodatki, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do karmienia zwierząt.

Zgodnie z art. 3 (Definicje) ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającego dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (Dz. Urz. UE L 229 z 01.09.2009, str. 1, z późn. zm.) - dalej jako „Rozporządzenie 767/2009”), stosuje się również następujące definicje:

(…)

g) „materiały paszowe” oznaczają produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, których zasadniczym celem jest zaspokajanie potrzeb żywieniowych zwierząt, w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz produkty pozyskane z ich przetwórstwa przemysłowego, a także substancje organiczne i nieorganiczne zawierające dodatki paszowe lub ich niezawierające, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt jako takie albo po przetworzeniu, albo stosowane do przygotowywania mieszanek paszowych lub jako nośniki w premiksach;

(…).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 Rozporządzenia 767/2009, jako narzędzie usprawniające etykietowanie materiałów paszowych i mieszanek paszowych, utworzony zostaje wspólnotowy katalog materiałów paszowych (zwany dalej „katalogiem”). Katalog ułatwia wymianę informacji na temat właściwości produktu oraz zawiera niewyczerpujący wykaz materiałów paszowych. W odniesieniu do każdego wyszczególnionego materiału paszowego katalog obejmuje przynajmniej następujące informacje szczegółowe:

1. nazwę;
2. numer identyfikacyjny;
3. opis materiału paszowego, włącznie z informacjami dotyczącymi procesu wytwarzania, w stosownych przypadkach;
4. dane szczegółowe zastępujące obowiązkową deklarację na potrzeby art. 16 ust. 1 lit. b); oraz
5. glosariusz zawierający definicje różnych wymienionych procesów i wyrażeń technicznych.

Jak stanowi art. 1 Rozporządzenia Komisji (UE) NR 68/2013 z dnia 16 stycznia 2013 r. w sprawie katalogu materiałów paszowych (Dz. Urz. UE L 29 z 30.01.2013, str. 1), ustanawia się katalog materiałów paszowych, o którym mowa w art. 24 rozporządzenia (WE) nr 767/2009, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 1 Rozporządzenia Komisji (UE) 2017/1017 z dnia 15 czerwca 2017 r. zmieniającego rozporządzenie Komisji (UE) nr 68/2013 w sprawie katalogu materiałów paszowych (Dz. Urz. UE L 159 z 21.06.2017, str. 48), załącznik do rozporządzenia (UE) nr 68/2013 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

W załączniku do ww. rozporządzenia w części C (Wykaz materiałów paszowych) – 2. Nasiona oleiste, owoce oleiste i ich produkty pochodne podano:

2.14.3 Śruta poekstrakcyjna rzepakowa.

Produkt wytwarzania oleju, uzyskiwany przez ekstrakcję i odpowiednią obróbkę cieplną makucha z nasion rzepaku. Może być chroniony przed degradacją w żwaczu.

Obowiązkowa deklaracja:

Białko surowe.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że towar wskazany we wniosku spełnia kryteria zawarte w ww. definicjach i przepisach dotyczących pasz (materiałów paszowych). Towar ten wymieniony jest w katalogu materiałów paszowych, a Wnioskodawca widnieje w prowadzonym przez Główny Inspektorat Weterynarii „Rejestrze podmiotów paszowych” w „Wykazie zakładów wytwarzających lub wprowadzających do obrotu pasze, zatwierdzonych lub zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005” pod numerem (…). Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca śruta jest przeznaczona do żywienia zwierząt gospodarskich i domowych. Zatem uznać należy, że produkt ten stanowi paszę.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 10 wskazano bez względu na CN „Nawozy i środki ochrony roślin – zwykle przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej, oraz pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych”.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z paszą, której cała produkcja odbywa się pod nadzorem Powiatowego Inspektoratu Weterynarii, a produkt ten nie jest objęty stawką podatku 0% lub 5%, stwierdzić należy, że niezależnie od przeznaczenia (czy nabywca przeznaczy ją na cele paszowe, energetyczne czy produkcyjne), dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie przedmiotowego towaru podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 oraz poz. 10 załącznika nr 3 do ustawy. Dla zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 8% dla tego towaru nie ma znaczenia jego faktyczne wykorzystanie przez nabywcę.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem dostawy, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonanych po dniu, w którym WIS została doręczona.

Wszelkie zmiany dotyczące towaru objętego niniejszą WIS, w szczególności związane z utratą możliwości jego obrotu na terytorium kraju powoduje utratę ww. mocy wiążącej.

Niniejsza WIS wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru będącego jej przedmiotem, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których WIS stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).