0114-KDIP1-3.4012.601.2020.1.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wyłączenia zasilania kasy on-line w okresie jej bezczynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wyłączenia zasilania kasy on-line w okresie jej bezczynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową firmę produkującą urządzenia dla sadownictwa. Sprzedaż tych urządzeń odbywa się sezonowo: na wiosnę i w zimie, sporadycznie poza sezonem. Od początku roku Wnioskodawczyni wystawiła 9 paragonów niefiskalnych (ostatni w czerwcu) i 6 faktur. Ponieważ Wnioskodawczyni przekroczyła przychód 20 000 zł, zakupiła kasę fiskalną on-line. Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawczyni jest emerytowaną nauczycielką technicznych przedmiotów zawodowych. Oprócz działalności gospodarczej na małą skalę, Wnioskodawczyni uczy na część etatu w szkole i na kursach zawodowych, więc nie ma Wnioskodawczyni często w firmie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni musi mieć włączoną kasę i podłączenie do internetu, kiedy nie ma Jej w firmie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, kasę fiskalną powinna Ona włączać w czasie pracy lub w czasie sprzedaży, która zdarza się rzadko, ok. 30 w ciągu roku. Włączona kasa w czasie nieobecności Wnioskodawczyni jest narażona na uszkodzenie wskutek przepięcia czy też burz i niepotrzebnie jest zużywana energia elektryczna, art. 111 ustęp 3ab ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach - obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
   1. związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
   2. obejmujących określenie:
      • sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
      • sposobu pracy kasy rejestrującej,
   3. zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Artykuł 111 ust. 6a ustawy określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (`(...)`).

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani zapewnić połączenie umożliwiające przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3 (art. 111 ust. 3a pkt 12 ustawy).

W myśl art. 111 ust. 3ab ustawy, w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od podatnika nie jest możliwe zapewnienie połączenia, o którym mowa w art. 111a ust. 3:

1. czasowo - podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję sprzedaży i zapewnić to połączenie niezwłocznie po ustaniu tych przyczyn;
2. trwale - podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję sprzedaży i za zgodą naczelnika urzędu skarbowego zapewnić to połączenie w ustalonych z naczelnikiem urzędu skarbowego odstępach czasowych.

Zatem jak wynika z ww. przepisów podstawowym obowiązkiem Wnioskodawcy jest zapewnienie połączenia kasy umożliwiającego przesyłanie danych między kasą on-line a Centralnym Repozytorium Kas. Kasa on-line powinna zapewniać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas w czasie prowadzenia sprzedaży wymagającej zaewidencjonowania na kasie rejestrującej, przez co należy rozumieć także gotowość podatnika do dokonania takiej sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową firmę produkującą urządzenia dla sadownictwa. Sprzedaż tych urządzeń odbywa się sezonowo: na wiosnę i w zimie, sporadycznie poza sezonem. Od początku roku Wnioskodawczyni wystawiła 9 paragonów niefiskalnych (ostatni w czerwcu) i 6 faktur. Ponieważ Wnioskodawczyni przekroczyła przychód 20.000 zł, zakupiła kasę fiskalną on-line. Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem VAT. Wnioskodawczyni jest emerytowaną nauczycielką technicznych przedmiotów zawodowych. Oprócz działalności gospodarczej na małą skalę, Wnioskodawczyni uczy na część etatu w szkole i na kursach zawodowych, a więc nie ma Wnioskodawczyni często w firmie.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy musi mieć włączoną kasę i podłączenie do internetu, kiedy nie ma Jej w firmie.

Odpowiadając na wątpliwości Wnioskodawczyni, należy stwierdzić, że kasa on-line powinna zapewniać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a CRK w czasie prowadzenia sprzedaży wymagającej zaewidencjonowania na kasie rejestrującej, przez co należy rozumieć także gotowość podatnika do dokonywania takiej sprzedaży. Zatem jeżeli podatnik ma otwarty punkt handlowy, w którym dokonuje sprzedaży np. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, to kasa, za pośrednictwem której dokonuje ewidencjonowania tej sprzedaży, powinna być w czasie otwarcia tego punktu połączona z internetem.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że kasa on-line nie musi być włączona w momencie gdy Wnioskodawczyni nie ma w firmie i nie dokonuje sprzedaży wymienionych we wniosku urządzeń. Z tym, że trzeba mieć na uwadze, że kasa ta powinna być połączona z internetem w czasie, gdy Wnioskodawczyni sprzedaje urządzenia dla potrzeb sadownictwa tj. sezonowo: na wiosnę i w zimie oraz sporadycznie poza sezonem, a nie tylko wtedy gdy dochodzi do transakcji sprzedaży. Zatem kasa on-line powinna zapewniać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas w czasie prowadzenia sprzedaży.

W konsekwencji Wnioskodawczyni nie musi mieć włączonej i podłączonej kasy do internetu, kiedy nie ma Jej w firmie i nie dokonuje transakcji sprzedaży urządzeń. Jednakże należy wskazać, że Wnioskodawczyni powinna kasę fiskalną włączać w czasie pracy w firmie i podczas sprzedaży, ponieważ jak wynika z powyższych wyjaśnień Wnioskodawczyni nawet w momencie, gdy nie dokonuje sprzedaży ale jest w firmie i w gotowości do sprzedaży powinna mieć kasę on-line włączoną i połączoną z internetem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.