INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2020 r. (data wpływu 30 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 września 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Od dnia 1 lipca 1996 r. po zdaniu egzaminów na rzeczoznawcę majątkowego Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wykonując usługi sklasyfikowane wg EKD nr 7031 Działalność Agencji Obsługi Nieruchomości skupioną na wycenie nieruchomości. W początkach działalności gospodarczej z braku zleceń z zakresu wyceny Wnioskodawca dodatkowo zajmował się pisaniem podań - tj. wg EKD nr 7483 opisaną jako działalność związana z tłumaczeniami i usługami sekretarskimi.
Od momentu wprowadzenia podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem tego podatku, chociaż w 2005 r. w oparciu o niejasno sformułowane przepisy podatkowe Wnioskodawca miał przekonanie, iż z uwagi na niskie przychody uzyskiwane głównie z opinii na rzecz sądów - oraz jako biegły sądowy (z której przychody sądy kwalifikowały jako przychody z działalności wykonywanej osobiście) powinien być zwolniony z VAT (podatek od towarów i usług), ale wniosek o interpretację tych niejasnych przepisów złożony wtedy przez Wnioskodawcę nie uzyskał akceptacji Jego stanowiska tak przed organami administracji skarbowej, jak i przed WSA w (…). Od 2005 r. minęło 15 lat, kilka lat temu Wnioskodawca zauważył w swoim otoczeniu, że niektórzy rzeczoznawcy majątkowi mający znacznie wyższe przychody za sporządzanie opinii dla sądów nie są podatnikami podatku VAT, a Wnioskodawca przez to, że do wynagrodzenia należnego za włożony czas pracy musi doliczać podatek VAT - przez co faktury Wnioskodawcy opiewają na wyższe kwoty - niż rachunki tych co VAT nie płacą - rzadziej Wnioskodawca dostaje zlecenia, dlatego poniżej zestawia swoje przychody w ostatnich 8 latach z rozróżnieniem na przychody z działalności gospodarczej - osiągane sporadycznie od osób fizycznych i osób prawnych, oraz przychody z działalności wykonywanej osobiście jako kadencyjny biegły sądowy.
|
Rok podatkowy
|
2012
|
2013
|
2014
|
2015
|
2016
|
2017
|
2018
|
2019
|
| --- | --- | --- | --- | --- | --- | --- | --- | --- |
|
Przychody z działalności gospodarczej
|
900.00
|
0,00
|
0,00
|
1950,17
|
0,00
|
400,00
|
3 000,00
|
0,00
|
|
Przychody biegłego rzeczoznawcy majątkowego
|
70 630,00
|
55 027,95
|
47 662,53
|
54 837,97
|
45666,42
|
46 774,72
|
61151,18
|
38102,63
|
Wnioskodawca oświadcza, że w ramach wykonywanej działalności nie świadczy usług w zakresie doradztwa, nie udziela porad, czy wyjaśnień w zakresie doradztwa, ani w formie pisemnej, ani ustnej. Usługi Wnioskodawcy świadczone w oparciu o uprawnienia polegają wyłącznie na sporządzaniu opinii w formie operatów szacunkowych dotyczących wyceny praw do nieruchomości zgodnie z normami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Niekiedy - przy wycenie dla sądów - gdy strony postępowania mają uwagi do opinii - na wezwanie sądu Wnioskodawca składa opinie uzupełniające - ustosunkowując się do tych uwag. Faktury tak za opinie jak i uzupełnienia do nich - opodatkowuje jak dotychczas podatkiem VAT.
Wnioskodawca zamierza w 2021 r. - o ile stanowisko Wnioskodawcy - zostanie uznane na prawidłowe skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT - gdyż uważa, że usługi z zakresu wyceny nieruchomości stanowiące opinie o wartości praw do nieruchomości w formie operatów szacunkowych nie są działalnością doradczą, zatem podlegają zwolnieniu podmiotowemu z VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy usługi Wnioskodawcy z zakresu wyceny nieruchomości polegające na sporządzaniu opinii w formie operatów szacunkowych przez osobę posiadającą uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego, która nie wykonuje i nie zamierza wykonywać usług doradztwa, ani pisemnie, ani ustnie, a wyłącznie usługi w zakresie określania wartości praw do nieruchomości podlegają zwolnieniu podmiotowemu z podatku VAT, przy rocznych przychodach w ciągu ostatnich pięciu lat wynoszących do 62000 zł, a roku 2020 do września tylko 26 567 zł?
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi z zakresu wyceny nieruchomości jakie świadczy głównie dla sądów, ale niekiedy również dla innych osób prawnych czy też fizycznych polegające na sporządzaniu opinii w formie operatów szacunkowych - przy posiadanych uprawnieniach rzeczoznawcy majątkowego nr (…), w sytuacji gdy nie wykonuje i nie zamierza wykonywać usług doradztwa, ani pisemnie, ani ustnie, a wyłącznie usługi w zakresie określania wartości praw do nieruchomości podlegają zwolnieniu podmiotowemu z podatku VAT, przy rocznych przychodach w ciągu ostatnich pięciu lat wynoszących do 62000 zł, a roku 2020 do września tylko 26 567 zł, a więc znacznie niższych niż wskazana w stosownych przepisach granica, od której traci się uprawnienie zwolnienia z podatku VAT.
W podobnej interpretacji z dnia 6 grudnia 2020 r. nr 0113-KDIPT1-1.4012.683.2019.2.RG Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za słuszne stanowisko osoby będącej w sytuacji faktycznej podobnej do Wnioskodawcy.
Szersze uzasadnienie prawne stanowiska Wnioskodawcy przytacza w oparciu o interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 lutego 2017 r. znak 1462-IPPP2.4512.10.2017.2. KOM:
„Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:
-
prawnicze,
-
w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
-
jubilerskie.
Z powołanego powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy wynika, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa.
W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Jak ponadto wynika z powyższego Słownika, „rzeczoznawca” to biegły, ekspert. Pojęcia te wymieniono w ww. Słowniku wyjaśniając, że „biegły” to znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, a „ekspert” to specjalista powoływany do wydania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, osoba uznawana za autorytet w jakiejś dziedzinie.
Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z póżn. zm.).
Zgodnie z art. 174 ust. 1 tej ustawy rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
W świetle art. 174 ust. 2 ww. ustawy rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienie zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.
W myśl art. 174 ust. 3 cyt. ustawy rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.
Według art. 174 ust. 3a powyższej ustawy rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowane i ekspertyzy, nie stanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:
-
rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
-
efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
-
skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
-
oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
-
bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
-
określane wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego Inwestora;
-
wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
-
wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości
Zgodnie z ust. 5 powyższego artykułu, rzeczoznawca majątkowy nie może odmówić pełnienia funkcji biegłego sądowego.
Z przytoczonych definicji nie wynika, by czynności wykonywane przez rzeczoznawców miały charakter czynności doradczych.
Zatem w sytuacji, gdy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę z zakresu wyceny nieruchomości wyłącznie w formie operatów szacunkowych świadczone na rzecz urzędów, starostw powiatowych i innych osób prawnych i fizycznych, nie obejmują usług w zakresie doradztwa, ani udzielania porad i wyjaśnień w formie ustnej lub pisemnej związanych z posiadanymi uprawnieniami zawodowymi, to w sprawie nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT.”
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
- odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
- transakcji związanych z nieruchomościami,
- usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
- usług ubezpieczeniowych− jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
- odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Stosownie do treści art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:
- prawnicze,
- w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
- jubilerskie,
Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.
Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 lipca 1996 r. po zdaniu egzaminów na rzeczoznawcę majątkowego prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wykonując usługi sklasyfikowane wg EKD nr 7031 Działalność Agencji Obsługi Nieruchomości skupioną na wycenie nieruchomości. Od momentu wprowadzenia podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem tego podatku. Przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę w 2019 r. wyniósł 38102,63 zł, natomiast w roku 2020 do września wyniósł 26 567 zł. Ponadto Wnioskodawca oświadcza, że w ramach wykonywanej działalności nie świadczy usług w zakresie doradztwa, nie udziela porad, czy wyjaśnień w zakresie doradztwa, ani w formie pisemnej, ani ustnej. Usługi Wnioskodawcy świadczone w oparciu o uprawnienia polegają wyłącznie na sporządzaniu opinii w formie operatów szacunkowych dotyczących wyceny praw do nieruchomości zgodnie z normami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Niekiedy - przy wycenie dla sądów - gdy strony postępowania mają uwagi do opinii - na wezwanie sądu Wnioskodawca składa opinie uzupełniające - ustosunkowując się do tych uwag. Faktury tak za opinie jak i uzupełnienia do nich - opodatkowuje podatkiem VAT. Wnioskodawca zamierza w 2021 r. skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT - gdyż uważa, że usługi z zakresu wyceny nieruchomości stanowiące opinie o wartości praw do nieruchomości w formie operatów szacunkowych nie są działalnością doradczą, zatem podlegają zwolnieniu podmiotowemu z VAT.
Wnioskodawca ma wątpliwości czy usługi z zakresu wyceny nieruchomości polegające na sporządzaniu opinii w formie operatów szacunkowych przez Wnioskodawcę posiadającego uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego, który nie wykonuje i nie zamierza wykonywać usług doradztwa, ani pisemnie, ani ustnie, a wyłącznie usługi w zakresie określania wartości praw do nieruchomości, podlegają zwolnieniu podmiotowemu z podatku VAT.
Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie wykonuje wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku (tj. sporządzanie opinii w formie operatów szacunkowych przez Wnioskodawcę posiadającego uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego ) i czynności te nie obejmują usług w zakresie doradztwa, a wartość sprzedaży - jak wskazał Wnioskodawca - w 2019 r. wyniosła 38102,63 zł, natomiast w roku 2020 do września wyniosła 26 567 zł i do końca roku nie przekroczy kwoty 200.000 zł, jak również sprzedaż nie przekroczy w latach następnych kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawca będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 przy uwzględnieniu warunków wynikających z ww. art. 113 ust. 11 ustawy.
Zatem w świetle przedstawionej sytuacji, Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy.
Ponadto należy wskazać, że w momencie, gdy w obecnym roku wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200 000 zł lub w latach następnych przekroczy 200 000 zł lub też gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie będzie mógł korzystać z omawianego zwolnienia podmiotowego.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.