0111-KDIB3-2.4012.647.2020.2.AZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 20 października 2020 r. (data wpływu 22 października 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) od zakupów związanych z działaniami CSR w odniesieniu do programów: A, B – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z działaniami CSR w odniesieniu do programów C, D, E, F – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją działalności CSR. Wniosek został uzupełniony pismem z 20 października 2020 r. (data wpływu 22 października 2020 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu 6 października 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.647.2020.1.AZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką notowaną na giełdzie, jak również zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT rozliczającym się za okresy miesięczne. Podstawowa działalność Spółki obejmuje produkcję metali w pełnym ciągu technologicznym (począwszy od wydobycia rud metali w kopalniach Spółki, poprzez ich wstępną przeróbkę, aż po wytworzenie metali w procesach hutniczych). Przedmiotem sprzedaży realizowanej w ramach podstawowej działalności Wnioskodawcy są przede wszystkim wyroby x i inne metale. Sprzedaż tych towarów realizowana jest na rzecz krajowych i zagranicznych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawek innych niż zwolniona. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest na warunkach konkurencyjności.

W ramach prowadzonej działalności Spółka angażuje się w projekty z zakresu CSR, czyli tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu, która przejawia się budowaniem pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi, jak i biznesowymi. CSR, gwarantuje lojalność klienta, podnosi wiarygodność firmy w oczach jej współpracowników, partnerów handlowych, jak i władz i społeczności lokalnych. Z uwagi na duże zaangażowanie w tym zakresie, Wnioskodawca znalazł się w gronie innych spółek giełdowych biorących udział w projekcie R. I. (zainicjowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych), którego celem jest wyłonienie spółek zarządzanych w sposób odpowiedzialny i zrównoważony oraz zaakcentowanie atrakcyjności inwestycyjnej tych spółek. W skład R. I. wchodzą wyłącznie spółki giełdowe działające zgodnie z najlepszymi standardami zarządzania w zakresie ładu korporacyjnego, ładu informacyjnego i relacji z inwestorami, a także w obszarach czynników ekologicznych, społecznych i pracowniczych.

Mając świadomość wpływu realizowanej działalności gospodarczej na otoczenie zewnętrzne Wnioskodawca podejmuje szereg działań uwzględniających w prowadzonym biznesie problematykę społeczną i środowiskową, co wpływa na budowę dobrego wizerunku Spółki. Ponadto zaangażowanie Spółki w działalność o charakterze społecznym pozwala odpowiednio wcześnie zrozumieć zmieniające się oczekiwania społeczeństwa, w tym także konsumentów. Tym samym działalność społeczna, która wymaga od Spółki podjęcia wysiłku w celu zrozumienia potrzeb społeczeństwa, może przełożyć się na lepsze postrzeganie Spółki jako odpowiedzialnego partnera, jak również prognozowanie przyszłych trendów konsumenckich i w ten sposób – poprzez podjęcie działań dostosowawczych (np. w zakresie strategii marketingowej) – poprawić efektywność prowadzonej działalności gospodarczej oraz zwiększyć konkurencyjność Spółki.

Realizowana przez Wnioskodawca strategia CSR opiera się na pięciu kluczowych celach strategicznych:

1. kształtowaniu współpracy ze społecznościami lokalnymi i organizacjami wewnętrznymi, gdzie istotne jest ustandaryzowanie podejścia do dialogu z interesariuszami otoczenia społecznego firmy (społeczności lokalne, związki zawodowe, organizacje otoczenia bliższego).
2. ugruntowaniu pozycji zaufanego i stabilnego partnera biznesowego – którego zasadniczą inicjatywą jest wzmocnienie relacji z partnerami biznesowymi.
3. utrzymaniu pozycji odpowiedzialnego pracodawcy,
4. budowaniu wizerunku Wnioskodawca i Grupy Wnioskodawca jako partnera proekologicznego, dbającego o środowisko i zdrowie różnych grup interesariuszy,
5. wzroście efektywności komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej Grupy Kapitałowej Wnioskodawca, który realizowany jest poprzez wzmacnianie poczucia przynależności pracowników do Grupy Wnioskodawca oraz tworzenie oczekiwanych wzorców zachowań i działań w organizacji.

W obszarze każdego z wyżej wymienionych celów strategicznych podejmowane są poszczególne inicjatywy służące celowi głównemu działalności społecznie odpowiedzialnej, co wiąże się z koniecznością podejmowania szeregu działań operacyjnych adresowanych do różnych grup interesariuszy Wnioskodawca. Należą do nich grupy z bliższego otoczenia Spółki, takie jak m.in.: pracownicy, organizacje związkowe, samorządy czy społeczności lokalne, jak i dalszego otoczenia takie jak m.in.: władze centralne, organizacje pozarządowe, organizacje branżowe, konkurenci czy dostawcy i klienci.

Do wspomnianych inicjatyw należą w szczególności:

I.A

Przedmiotowy program wspiera aktywność i wynagradza osiągnięcia sportowców z regionu i kraju. Program określa warunki, zasady i tryb przyznawania stypendiów dla ponad dwudziestu najlepszych sportowców wyłonionych na podstawie listy czterdziestu sportowców, otrzymanej z Ministerstwa Sportu i Turystyki.

Podstawą do przyznania stypendium przez Prezesa Zarządu Wnioskodawca są wzorowe osiągnięcia sportowe i zorientowanie na coraz lepsze wyniki w realizacji danej dyscypliny sportowej lub pochodzenie z Zagłębia M., albo ścisły związek z Zagłębiem M.. Program opiera się na kilku głównych celach:

• umożliwia szanse rozwoju indywidualnego sportowców przez podniesienie świadomości trenowanej dyscypliny sportu, rozwój kariery zawodowej oraz wzrost konkurencyjności,
• buduje relacje i dialog społeczny na wszystkich płaszczyznach działania spółki. Wzmacnia tym samym pozycję Wnioskodawca jako mecenasa kultury sportu. Poza tym kształtuje pozycję firmy pod kątem współpracy ze środowiskiem sportowym,
• promuje podstawowe wartości Wnioskodawca głównie zorientowanie na wynik, odwagę, współdziałanie. Kształtuje ponadto postawy prozdrowotne, promuje postawy sportowe oraz kształtuje rozwój posiadanego talentu.

W wyniku zawarcia umów stypendialnych ze sportowcami, w związku z uzyskiwaniem przez nich stypendiów finansowanych przez Wnioskodawca, są oni zobowiązani m.in. do promowania Wnioskodawca w tym jego logo i oraz kształtowania pozytywnego wizerunku Spółki, zaś Spółka ma prawo do wykorzystywania wizerunku stypendysty w celu własnej promocji.

II.C.

Program mający na celu podnoszenie świadomości wśród najmłodszych odnośnie zdrowego trybu odżywiania. W ramach projektu organizowane są prelekcje na temat zdrowego trybu życia i zbilansowanej diety a także zajęcia obejmujące naukę przygotowywania przez dzieci zdrowych posiłków opartych na warzywach i owocach.

III.D

Niniejszy program przede wszystkim ma na celu wspieranie i uświadamianie ojców nowonarodzonych dzieci w wykonywaniu najważniejszej roli w ich życiu. Realizacja tego celu odbywa się poprzez organizację wykładów z dziedziny kompetencji wychowawczych i komunikacyjnych (ogólnorozwojowych). Wykłady to również miejsce wymiany wiedzy, myśli i okazja do zadawania pytań ekspertom. W wykładach oprócz pracowników Wnioskodawca mogą uczestniczyć również mieszkańcy regionu Zagłębia M.

Uzupełnieniem wykładów są jednodniowe warsztaty „…” które w nowatorski sposób pozwalają pracownikom wzmocnić ich ojcowskie umiejętności i stawać się bohaterami dla swoich dzieci. Warsztat „…” ma na celu przekazanie metod pogłębiania relacji ojciec - dziecko. Zajęcia opierają się na czterech filarach efektywnego ojcostwa, do których zalicza się: zaangażowanie, stałość, znajomość dziecka i opiekuńczość. Szkolenie pomaga także mężczyznom będącym ojcami wypracować równowagę między życiem zawodowym i prywatnym.

Akcja przewiduje m.in. wyjazdy na całodniowe Międzynarodowe Forum Tato.Net. Uczestnicy wymienionych akcji - pracownicy Wnioskodawcy - wyłaniani są w ramach konkursu. Każdy laureat wyłoniony w ramach konkursu otrzymuje sfinansowany przez pracodawcę pakiet obejmujący: przejazd w obie strony do Warszawy, nocleg i udział w Forum. Doroczne Forum Tato.Net to unikalne w skali europejskiej spotkanie ojców dedykowane ważnym ojcowskim tematom. Zjazd wypełniają prelekcje, warsztaty, spotkania w grupach i na stoiskach. Zaproszeni eksperci dzielą się wiedzą, a uczestnicy - swoim doświadczeniem. Poruszane są kwestie dotyczące wychowania dzieci, rozwoju osobistego ojców, godzenia obowiązków zawodowych i rodzinnych, społecznego klimatu wokół ojcostwa. Program spotkania współtworzą eksperci i praktycy z różnych krajów.

Program obejmuje również akcje, dzięki którym początkujący rodzice mogą w łatwy i dostępny sposób pozyskać wiedzę na temat wychowania dziecka i budowania pozytywnych relacji w rodzinie, m.in. poprzez organizację „Biblioteczki Rodzica”, która zapewnia pracownikom dostęp do fachowej literatury w formie książek i audiobooków poruszających kwestie związane z rodzicielstwem.

Dodatkowo w tym obszarze, Wnioskodawca przewiduje gratyfikację dla swoich pracowników z okazji narodzin dziecka w postaci pakietu prezentów i listu gratulacyjnego.

IV.E

Śniadania biznesowe odbywają się w ramach dialogu społecznego i kontynuowania praktyki cyklicznych spotkań w celu rozmowy na bieżące tematy, w tym na tematy wspólnych przedsięwzięć. Wnioskodawca jako finansowy partner i dobry sąsiad samorządów proponuje dyskusję na temat wspólnych działań i planowanych działań społecznych. Przy okazji spotkań goście Wnioskodawcy otrzymują drobne upominki.

V.F

Akademia Przywództwa Liderów Oświaty jest innowacyjnym programem rozwoju przywództwa w systemie oświaty opartym o pracę z wiodącymi wykładowcami ze świata biznesu, psychologii, innowacji społecznych, socjologii i pedagogiki, kształcących czołowych liderów biznesu. Elementem programu jest również 4-6 miesięczna indywidualna współpraca uczestników Akademii z coachem/mentorem z wysokiej kadry zarządzającej z biznesu. Zainicjowanie APLO zapoczątkowało w polskim systemie edukacji dyskusję i prace nad przywództwem w edukacji. Akademia uświadamia dyrektorowi jego rolę i zadania jako lidera. Poprzez praktyczne działania (interakcje z zespołem) oraz inspirujące wykłady, daje umiejętności i narzędzia do pracy z różnymi zespołami i grupami ludzi (nauczyciele, rodzice, partnerzy szkoły). Skłania do nowego, innego spojrzenia na szkołę.

Wnioskodawca finansuje uczestnictwo kilku dyrektorów szkół z terenu Zagłębia M. w przedmiotowej Akademii.

VI.B

Projekt kierowany jest do społeczności Zagłębia M. i pracowników Wnioskodawcy, a jego głównym celem jest kształtowanie tożsamości lokalnej, postaw obywatelskich oraz krzewienie wiedzy o dziedzictwie kulturowym regionu, realizowany jest we współpracy z samorządami Zagłębia M., które są kluczowymi interesariuszami Wnioskodawcy. Zważywszy na tematykę Projektu oraz krąg adresatów, jego realizacja odbywa się we współpracy z samorządami Zagłębia M., które są kluczowymi interesariuszami Wnioskodawcy.

Projekt polega na udostępnieniu strony internetowej i aplikacji mobilnej z wykorzystaniem technologii iBeacon, za pośrednictwem której udostępniane są użytkownikom informacje historyczne, czy też o charakterze kulturalnym i gospodarczym związane z terenem i historią Zagłębia M., a także wydobyciem x na ….., w tym dot. procesu produkcji x zrównoważonym rozwojem i ekologią tego regionu.

Autorem całego Projektu i jego częściowym wykonawcą jest działająca w regionie Fundacja, której celem statutowym jest m.in. ochrona dziedzictwa górniczego i dziedzictwa kulturowego przemysłu metalowego. Natomiast Wnioskodawca, w ramach wsparcia Projektu, finansuje część kosztów związanych z:

• tworzeniem tekstów i komunikatów na potrzeby Projektu,
• udostępnianiem bezpłatnie materiałów audiowizualnych na potrzeby Projektu,
• produkcją grafik i materiałów multimedialnych promujących Projekt,
• wykupieniem przestrzeni reklamowej do promocji Projektu,
• wsparcie promującym i wspierającym realizację Projektu.
• udostępnieniem przestrzeni na konferencję prasową inaugurującą Projekt.

Wnioskodawca wskazuje, że w opisie sprawy przedstawione zostały jedynie aktualnie wdrożone i realizowane programy, jakie wpisują się w przedstawione na wstępie cele polityki CSR w Wnioskodawca.

Aktywność Wnioskodawca w obszarze CSR podyktowana jest potrzebą dbałości o dobrze pojęty interes społeczny regionu, a także budową wizerunku Wnioskodawca jako „dobrego sąsiada” - firmy szanującej oczekiwania i potrzeby mieszkańców regionu - jednego z najważniejszych interesariuszy spółki. Firma planując i realizując działania CSR-owe, których adresatami i bezpośrednimi odbiorcami są społeczni beneficjenci otoczenia spółki - otrzymuje tym samym tak ważną „licencję na działanie” przejawiającą się społeczną akceptacją działalności biznesowej Wnioskodawca w sektorze wydobywczym i hutniczym.

Dbałość o wspomniany „dobrze pojęty interes społeczny regionu” to nie tylko przejaw filantropii ze strony Wnioskodawca ale przede wszystkim dbałość o interesy Spółki. Realizacja poszczególnych projektów z obszaru CSR, która jest elementem strategii zarządzania Spółką przekłada się także na jej konkurencyjność. Wynika to w głównej mierze z profilu działalności Wnioskodawca, którego nieodzownym elementem jest przywiązanie do obszaru, na którym prowadzone jest wydobycie. Jest to cecha wspólna wszystkich przedsiębiorstw górniczych. Specyfika funkcjonowania takich podmiotów wymaga, po pierwsze - zapewnienia szczególnych warunków dla prowadzenia takiej działalności, a po drugie, uwzględnienia potrzeb mieszkańców, które są pokłosiem negatywnej strony działalności Wnioskodawca.

W pierwszym przypadku, chodzi o zapewnienie Spółce odpowiedniej bazy zasobowej, np. w postaci terenów niezbędnych do deponowania odpadów, budowy infrastruktury drogowej, czy też stworzenia pasa ochrony izolującego mieszkańców okolicy przed szkodliwymi czynnikami działalności Wnioskodawcy. Pozyskanie odpowiednich obszarów, tj. takich które znajdują się w bliskim sąsiedztwie Spółki, a które często stanowią własność samorządów, możliwe jest wyłącznie w drodze wieloletniej współpracy z przedstawicielami władz lokalnych. Bez wzajemnego porozumienia i wyczulenia na potrzeby obydwu stron uzyskanie przychylności w staraniach o pozyskanie niezbędnych dla Wnioskodawcy terenów byłoby niemożliwe i narażałoby Wnioskodawca na poważne utrudnienia w kontynuowaniu Jego działalności.

W drugim przypadku, istotne jest wzięcie odpowiedzialności za niekorzystny skutek jaki wywołuje działalność Wnioskodawca na otoczenie, w szczególności na zdrowie mieszkańców i środowisko. Przejawem reakcji Spółki w tej części są działania profilaktyczne ukierunkowane na budowanie świadomości w zakresie zdrowego trybu życia czy też takie, które neutralizują bądź rekompensują skutki niekorzystnej strony działalności Wnioskodawca.

Otwartość Spółki na sprawy lokalne i gotowość do podejmowania działań w tym zakresie przekłada się na wzrost konkurencyjności Spółki. Ten aspekt działalności jest obecnie jednym z najskuteczniejszych narzędzi do budowy wizerunku firmy, który przekłada się na jej rozwój i rentowość. Oczywistym jest fakt, że przedsiębiorca odpowiedzialny to odpowiedni kandydat do rozmów i współpracy, postrzegany jako podmiot godny zaufania i partner w biznesie.

Celem realizacji przedstawionych projektów z obszaru CSR, Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych (w tym również powiązanych ze Spółką) towary i usługi, których zakup dokumentowany jest fakturami wystawionymi dla Wnioskodawca przez inne podmioty gospodarcze - podatników VAT. Są to przede wszystkim towary i usługi niezbędne do organizacji omówionych programów, które służą przygotowaniu i dostosowaniu pomieszczeń do danego zdarzenia, oprawie muzycznej, cateringowej czy promocji planowanych zdarzeń, a także wynagrodzenia ekspertów, prelegentów, oraz zakup upominków i innych, które bezpośrednio przyczyniają się do realizacji programów CSR Wnioskodawca.

Towary i usługi nabywane w celu realizacji ww. programów nie są objęte dyspozycją art. 88 ustawy VAT.

Wnioskodawca informuje, że posiada indywidualną interpretację potwierdzającą prawo do odliczenia VAT w przypadku nabyć związanych z realizacją działalności CSR (Interpretacja z 29 lipca 2014 r. ILPP1/443-353/14-2/AW), niemniej z uwagi na rozszerzenie zakresu tej działalności, zasadne jest ponowne wystąpienie z wnioskiem w odniesieniu do nowych aktywności Wnioskodawca w obszarze CSR.

W uzupełnieniu do wniosku podano następujące informacje:

Odpowiadając kolejno na pytania Organu Wnioskodawca wyjaśnił, że:

I.A.

1.Czy w związku z realizacją ww. programu Wnioskodawca dokonywał/dokonuje zakupu towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT (zawierającymi podatek do odliczenia)?

Wnioskodawca wyjaśnia, że odpowiedź na niniejsze pytanie zawarta została w treści złożonego wniosku na str. 8:

„Celem realizacji przedstawionych projektów z obszaru CSR, Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych (w tym również powiązanych ze Spółką) towary i usługi, których zakup dokumentowany jest fakturami wystawionymi dla Wnioskodawca przez inne podmioty gospodarcze - podatników VAT. Są to przede wszystkim towary i usługi niezbędne do organizacji omówionych programów, które służą przygotowaniu i dostosowaniu pomieszczeń do danego zdarzenia, oprawie muzycznej, cateringowej czy promocji planowanych zdarzeń, a także wynagrodzenia ekspertów, prelegentów, oraz zakup upominków i innych, które bezpośrednio przyczyniają się do realizacji programów CSR Wnioskodawca”.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że faktury te zawierają podatek naliczony VAT. Zważywszy na treść postawionego pytania, Wnioskodawca nadmienia, iż treścią przedmiotowego wniosku objęte są tylko takie faktury, które zawierają VAT naliczony.

2.Jakie dokładnie wydatki zostały/zostaną poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji ww. programu (co Wnioskodawca konkretnie kupuje, jakie towary i usługi)?

W ramach tego Programu, poza wypłatą stypendiów, Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup usług o charakterze informacyjnym, których celem jest rozpowszechnienie wśród społeczności, a także w środowisku biznesowym informacji o angażowaniu się przez Wnioskodawca w inicjatywy wspierające sport. Ponadto zwieńczeniem realizacji programu są spotkania i wywiady z nagrodzonymi sportowcami, których organizacja wymaga zakupu stosownych towarów i usług (w tym wspomniane w punkcie nr 5 uroczyste spotkanie z przedstawicielami Fundatora).

3.Czy program ten stanowi jedynie wsparcie finansowe dla najlepszych sportowców?

Tak, chociaż intencją Wnioskodawca jest aby przekazana kwota stypendium stanowiła również wyróżnienie i podziękowanie dla tych osób za osiągnięcia sportowe i w związku z tym propagowanie sportowego ducha wśród społeczeństwa.

1. Czy ze sportowcami zawierane są umowy sponsoringu (finansowego lub rzeczowego)?

Nie. Nie są to typowe umowy sponsoringu, przez które rozumie się umowę/porozumienie, która zakłada wzajemne i adekwatne świadczenia sponsora i sponsorowanego (tj. sponsorowany wykonuje określone czynności za co otrzymuje wynagrodzenie od sponsora). Umowy te mają wyłącznie charakter wypłaty stypendium i nie przewidują wykonania (za to stypendium) czynności o charakterze sponsoringowym, których brak realizacji skutkowałby brakiem wypłaty stypendium. Niemniej stypendysta oraz Spółka (zgodnie z umową) jest odpowiednio zobowiązany/uprawniony do wykonywania niektórych czynności (co opisano we wniosku o interpretację oraz poniżej w odpowiedzi na pkt 5).

1. Do wykonywania jakich czynności zgodnie z umową zobowiązana jest Spółka, a do jakich sportowiec? (w opisie sprawy wskazano „m.in, do promowania Wnioskodawca w tym jego logo oraz kształtowania pozytywnego wizerunku Spółki, zaś Spółka ma prawo do wykorzystywania wizerunku stypendysty w celu własnej promocji”).

Zgodnie z treścią zawieranych umów, stypendysta zobowiązuje się do promowania Fundatora (Wnioskodawca) i kształtowania jego pozytywnego wizerunku, umieszczania logo Wnioskodawca na odzieży sportowej stypendysty, informowania Fundatora o przebiegu kariery stypendysty za rok, w którym otrzymał on stypendium oraz do wzięcia udziału w uroczystym spotkaniu z przedstawicielami Fundatora. Stypendysta wyraża również zgodę na publikację swojego wizerunku w mediach dla celów promocyjnych i wolontariackich. Natomiast Wnioskodawca ma prawo, jak już wskazano, do wykorzystania wizerunku stypendysty w celach własnej promocji oraz obowiązek wypłaty stypendium oraz potrącenia od tego stypendium wymaganych prawem należności publicznoprawnych.

4.Na jaki okres zawierana jest ww. umowa?

Umowa zawierana jest na okres 12 miesięcy.

5.W jaki sposób sportowcy promują Wnioskodawca w tym jego logo oraz kształtują pozytywny wizerunek Spółki?

Promocja Fundatora polegać ma na umieszczeniu logo Wnioskodawca na odzieży sportowej stypendysty oraz przy okazji dokonywania przez stypendystę wpisów w mediach społecznościowych. Dodatkowo w treści umowy zastrzeżono, że promowanie Fundatora ma polegać na publikowaniu w mediach wypowiedzi mających na celu wywołanie pozytywnych skojarzeń na temat Fundatora.

6,Czy realizacja ww. programu przekłada się na cele marketingowe Spółki? Jeżeli tak to w jaki sposób?

Wpływ każdego z realizowanych programów na cele marketingowe Spółki jest taki sam i został omówiony na str. 8 skierowanego wniosku. Mianowicie: „Realizacja poszczególnych projektów z obszaru CSR, która jest elementem strategii zarządzania Spółką przekłada się także na jej konkurencyjność. Wynika to w głównej mierze z profilu działalności Wnioskodawca, którego nieodzownym elementem jest przywiązanie do obszaru, na którym prowadzone jest wydobycie. Jest to cecha wspólna wszystkich przedsiębiorstw górniczych. Specyfiką funkcjonowania takich podmiotów wymaga, po pierwsze - zapewnienia szczególnych warunków dla prowadzenia takiej działalności, a po drugie, uwzględnienia potrzeb mieszkańców, które są pokłosiem negatywnej strony działalności Wnioskodawca.

W pierwszym przypadku, chodzi o zapewnienie Spółce odpowiedniej bazy zasobowej, np. w postaci terenów niezbędnych do deponowania odpadów, budowy infrastruktury drogowej, czy też stworzenia pasa ochrony izolującego mieszkańców okolicy przed szkodliwymi czynnikami działalności Wnioskodawcy. Pozyskanie odpowiednich obszarów, tj. takich które znajdują się w bliskim sąsiedztwie Spółki, a które często stanowią własność samorządów, możliwe jest wyłącznie w drodze wieloletniej współpracy z przedstawicielami władz lokalnych. Bez wzajemnego porozumienia i wyczulenia na potrzeby obydwu stron uzyskanie przychylności w staraniach o pozyskanie niezbędnych dla Wnioskodawcy terenów byłoby niemożliwe i narażałoby Wnioskodawca na poważne utrudnienia w kontynuowaniu Jego działalności. W drugim przypadku, istotne jest wzięcie odpowiedzialności za niekorzystny skutek jaki wywołuje działalność Wnioskodawca na otoczenie, w szczególności na zdrowie mieszkańców i środowisko. Przejawem reakcji Spółki w tej części są działania profilaktyczne ukierunkowane na budowanie świadomości w zakresie zdrowego trybu życia czy też takie, które neutralizują bądź rekompensują skutki niekorzystnej strony działalności Wnioskodawca. Otwartość Spółki na sprawy lokalne i gotowość do podejmowania działań w tym zakresie przekłada się na wzrost konkurencyjności Spółki. Ten aspekt działalności jest obecnie jednym z najskuteczniejszych narzędzi do budowy wizerunku firmy, który przekłada się na jej rozwój i rentowość. Oczywistym jest fakt, że przedsiębiorca odpowiedzialny to odpowiedni kandydat do rozmów i współpracy, postrzegany jako podmiot godny zaufania i partner w biznesie”.

Podsumowując powyższy fragment, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że realizacja celów marketingowych to podejmowanie działań, które przyniosą przedsiębiorcy wzrost produkcji, sprzedaży i tym samym większy zysk.

Cele te osiągane są dwutorowo:

1. Wnioskodawca jako przedsiębiorca z branży wydobywczej, której cechą jest przywiązanie do terenu, a tym samym regionu, zobligowany jest do podejmowania takich działań, które przyniosą mu przychylność ze strony władz lokalnych władz, od których jako miejscowych decydentów zależy byt Spółki. Ten byt zapewnia Spółce dostęp do zasobów zlokalizowanych na terenach, które znajdują się w zarządzie tych władz.
2. Wnioskodawca jako przedsiębiorca świadomy negatywnych skutków wykonywanej działalności na funkcjonowanie otoczenia, zobligowany jest do działań niwelujących ten ujemny aspekt swoich działań, czego przejawem są programy wpływające na poprawę zdrowia i życia społeczności lokalnej, a w konsekwencji pozytywne postrzeganie marki Spółki (jako przedsiębiorcy, pracodawcy etc.).

II.C.

1.Czy w związku z realizacją ww. programu Wnioskodawca dokonywał/dokonuje zakupu towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT (zawierającymi podatek do odliczenia)?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 1).

2.Jakie dokładnie wydatki zostały/zostaną poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji ww. programu (co Wnioskodawca konkretnie kupuje, jakie towary i usługi)?

W ramach tego programu, Wnioskodawca ponosi wydatki na organizację spotkań i festynów, w ramach których organizowane są wykłady, prelekcje oraz warsztaty, których celem jest przekazanie uczestnikom wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat zdrowego żywienia. W związku z tym ponoszone wydatki dotyczą organizacji takich spotkań, które wymagają zakupu towarów (tj. żywności, wyposażenia np. urządzenia agd, zastawa stołowa itp.) i usług (tj. wykłady profesjonalistów z dziedziny zdrowego żywienia np. dietetyków czy z dziedziny gotowania oraz inne usługi pomocnicze, np. porządkowe).

3.Czy program ten jest powiązany z profilem działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę?

Program ten nie wpisuje się w profil działalności Wnioskodawca.

4.Czy uczestnicy ww. programu będą korzystali z niego odpłatnie czy nieodpłatnie?

Działalność jaka wpisuje się w społeczną odpowiedzialność biznesu z natury rzeczy nie może pociągać za sobą odpłatności. Tak więc, uczestnicy programu korzystają z niego nieodpłatnie.

5.W jaki sposób podnoszenie świadomości wśród dzieci odnośnie zdrowego trybu odżywiania przekłada się na cele marketingowe Spółki?

Odpowiedź na to pytanie zawarta została w odpowiedzi na pytanie z pkt I ppkt 8.

6.W jaki sposób działanie to ma wpływ na ostatecznych nabywców produktów Wnioskodawcy, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Wnioskodawcy?

Nawiązując do omówionej powyżej kwestii osiągania celów marketingowych, które w ocenie Wnioskodawca stanowią również odpowiedź na niniejsze pytanie, nadmienić należy, że brak zaangażowania Wnioskodawca w działania CSR stanowiłby ryzyko dla jej funkcjonowania, co wiąże się bezpośrednio z omówionym już aspektem pozyskiwania zasobów niezbędnych dla realizacji działalności wydobywczej. Z kolei ograniczenie tej działalności przekłada się na skalę produkcji, a to na wielkość sprzedaży i w końcu na wielkość zysku. Przy tak zakreślonym pesymistycznym scenariuszu dla Wnioskodawca, oczywistym jest, że Spółka nie spełni oczekiwań klientów, których popyt - często deklarowany w formie zamówień na dostawy kilkuletnie - będzie znacznie przekraczać możliwości produkcyjne Spółki. Jak powszechnie wiadomo (z informacji dostępnych w profesjonalnych mediach czy na stronie korporacyjnej Wnioskodawca), Spółka należy do czołówki światowych producentów x, y i innych produktów, ale nie jest jedynym ich producentem na świecie. Utrzymanie takiej pozycji w biznesie, to nieustanna potrzeba działań o zachowanie odpowiedniego poziomu wydobycia i produkcji. Gdyby nie to, nie byłoby mowy w tym przypadku o żadnych klientach. Na marginesie, Wnioskodawca zauważa, że działania marketingowe nie zawsze realizuje się w schemacie producent - kupujący. To duże uproszczenie, które być może wystarcza w biznesie prowadzonym w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. W przypadku Wnioskodawca wymagana jest dużo bardziej zaawansowana strategia realizowana na różnych poziomach, nie tylko w relacji z odbiorcą bezpośrednim, gdzie wystarczy zapewnienie o możliwości sprostania wielkości zamówienia, ale przede wszystkim w relacjach z innymi interesariuszami, od których zależy kontynuowanie działalności i zapewnienie Spółce konkurencyjności na rynku.

7.W jaki sposób realizacja tego programu przekłada się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy?

8.Zdaniem Wnioskodawca, odpowiedź na to pytanie zawiera się w odpowiedzi na pytanie 6).

III.D

1.Czy w związku z realizacją ww. programu Wnioskodawca dokonywał/dokonuje zakupu towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT (zawierającymi podatek do odliczenia)?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 1).

Jakie dokładnie wydatki zostały/zostanę poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji ww. programu (co Wnioskodawca konkretnie kupuje, jakie towary i usługi)?

Jak wskazano we wnioski na str. 5-6, w ramach tego programu Wnioskodawca organizuje prelekcje, warsztaty, spotkania dla pracowników wyłonionych w ramach konkursu. Wydatki z tym związane to przede wszystkim sfinansowanie pakietu obejmującego: przejazd w obie strony do Warszawy, nocleg i udział w Forum Tato.Net. oraz wydatki na zakup usług na organizację wspomnianych warsztatów, szkoleń itp. (np. usługi szkoleniowe, usługi wykładowców, zapewnienie lokalu, sali konferencyjno-szkoleniowej i inne bezpośrednio związane z przebiegiem takich spotkań). Ponadto w ramach programu Wnioskodawca przewiduje gratyfikację dla pracowników z okazji narodzin dziecka w postaci pakietu prezentów i listu gratulacyjnego.

2.jaki sposób działanie to ma wpływ na ostatecznych nabywców produktów Wnioskodawcy, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Wnioskodawcy?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pk. II ppkt. 6).

3.Jaki jest/będzie związek zakupionych w ramach tego programu towarów i usług z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy?

W ocenie Spółki, odpowiedź na to pytanie zawiera się powyżej w odpowiedzi na pytanie 3).

4.Czy realizacja ww. programu przekłada się na cele marketingowe Spółki? Jeżeli tak to w jaki sposób?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6). Dodatkowo, zdaniem Spółki podkreślić należy, że działania tego rodzaju wpływają na wizerunek Spółki, jako odpowiedzialnego przedsiębiorcy i pracodawcy, co przekłada się na jego postrzeganie ze strony otoczenia.

5.Czy uczestnicy ww. programu będą korzystali z niego odpłatnie czy nieodpłatnie?

Uczestnicy programów z obszaru CSR, nie ponoszą odpłatności za korzystanie z dedykowanych programów.

IV.E.

1.Czy w związku z realizacją ww. programu Wnioskodawca dokonywał/dokonuje zakupu towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT (zawierającymi podatek do odliczenia)?

Tak.

2.Jakie dokładnie wydatki zostały/zostaną poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji ww. programu (co Wnioskodawca konkretnie kupuje, jakie towary i usługi)?

Są to koszty związane z obsługą takich spotkań (np. zakup usług transportowych, zapewnienia sali, posiłku) oraz wspomniane w opisie sprawy upominki dla zaproszonych gości.

3.Jakie konkretnie działania podejmuje Wnioskodawca w ramach realizacji tego programu?

Śniadania biznesowe mają na celu omówienie bieżących problemów i wszelkich tematów interesujących z punktu widzenia Spółki i regionu. Podnoszona w opisie sprawy potrzeba bycia otwartym na potrzeby społeczności lokalnej wymaga pozyskania w tym zakresie niezbędnych informacji i wypracowania koniecznych działań. Tym celom służą spotkania biznesowe, które poza miejscem umożliwiającym omówienie tych podstawowych kwestii dają również możliwości wymiany poglądów, czego nie udałoby się zrealizować wyłącznie drogą elektroniczną.

4.Czy ww. śniadaniach biznesowych, uczestniczą kontrahenci Wnioskodawcy?

W spotkaniach nie biorą udziału bezpośredni odbiorcy produktów, aczkolwiek przedstawiciele lokalnych władz w związku z realizowaną z Wnioskodawca współpracą m.in. w zakresie budowy lub poprawy lokalnej infrastruktury, czy oddawania do użytku bądź sprzedaży gruntów na potrzeby działalności Wnioskodawca wpisują się w definicję kontrahenta.

5.W jaki sposób działanie to ma wpływ na ostatecznych nabywców produktów Wnioskodawcy, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Wnioskodawcy?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

6.Czy tematyka ww. programu jest związana z profilem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (tj. czy program jest prowadzony z obszaru działania przedsiębiorstwa)?

Jak najbardziej. Kwestia ta została szczegółowo omówiona w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

7.Jakie konkretnie tematy z obszaru działalności Spółki poruszane są w trakcie opisanych śniadań biznesowych?

Tematyka tych spotkań obejmuje sprawy działalności gospodarczej Wnioskodawca z perspektywy jej wpływu na otoczenie. Chodzi tutaj o zdiagnozowanie tych negatywnym skutków działalności i omówienie możliwych rozwiązań, które z jednej strony ograniczą te ujemne konsekwencje, z drugiej zaś zrekompensują niedogodności dla działalności Wnioskodawca wywołane potrzebą dostosowania się w tym zakresie do potrzeb lokalnych.

8.Czy realizacja ww. programu przekłada się na cele marketingowe Spółki? Jeżeli tak to w jaki sposób?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

9.W jaki sposób realizacja tego programu przekłada się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

10.Czy uczestnicy ww. śniadań biznesowych będą korzystali z niego odpłatnie czy nieodpłatnie?

Uczestnicy programów z obszaru CSR, nie ponoszą odpłatności za korzystanie z dedykowanych programów.

V.F.

1.Czy w związku z realizacją ww. programu Wnioskodawca dokonywał/dokonuje zakupu towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT (zawierającymi podatek do odliczenia)?

Tak.

2.Jakie dokładnie wydatki zostały/zostaną poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji ww. programu (co Wnioskodawca konkretnie kupuje, jakie towary i usługi)?

Są to głównie wydatki na zakup usług szkoleniowych i edukacyjnych nabywanych od osób trudniących się zawodowo działalnością szkoleniową oraz od osób posiadających doświadczenie metodyczne oraz w zakresie technik edukacyjno-szkoleniowych.

3.Czy Wnioskodawca dokonuje jedynie wsparcia finansowego?

W ramach tego programu Wnioskodawca finansuje uczestnictwo kilku dyrektorów szkół z terenu Zagłębia M. w innowacyjnym programie dającym możliwość rozwoju nowych umiejętności, wykraczających poza standardowe schematy edukacyjne. Program ten ma na celu uświadomić uczestnikom jego rolę i zadania jako lidera, co zapewniają warsztaty o różnorodnej tematyce, przekazywanej w teorii i praktyce. W ocenie Wnioskodawca działania w tym zakresie nie mają charakteru wsparcia finansowego. Wnioskodawca w poczuciu odpowiedzialności wobec regionu, jak również mając świadomość, iż to właśnie lokalne szkoły kształcą przyszłą kadrę pracowniczą Wnioskodawca, pragnie w ten sposób przyczynić się do lepszych efektów, jakie daje oświata i edukacja w naszym regionie

4.Jakie konkretnie działania Wnioskodawca podejmuje w ramach realizacji tego programu?

W ramach tego programu Wnioskodawca organizuje kompleksowe szkolenia.

5.Czy realizacja ww. programu przekłada się na cele marketingowe Spółki? jeżeli tak to w jaki sposób?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

6.W jaki sposób działanie to ma wpływ na ostatecznych nabywców produktów Wnioskodawcy, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Wnioskodawcy?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt. 6).

7.Czy tematyka ww. programu jest związana z profilem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (tj. czy program jest prowadzony z obszaru działania przedsiębiorstwa)?

Tematyka programu nie ma związku z profilem działalności Wnioskodawca.

8.W jaki sposób realizacja ww. programu przekłada się na cele marketingowe Spółki?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

9.W jaki sposób realizacja tego programu w ramach CSR przekłada się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt. I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

10.Czy uczestnicy programu są zobowiązani do podejmowania jakichkolwiek działań na rzecz Wnioskodawca?

W ramach tego programu uczestnicy nie mają obowiązku podejmowania żadnych działań.

11.Czy uczestnicy ww. programu będą korzystali z niego odpłatnie czy nieodpłatnie?

Uczestnictwo w programie jest nieodpłatne.

VI.B

1.Czy w związku z realizacją ww. programu Wnioskodawca dokonywał/dokonuje zakupu towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT (zawierającymi podatek do odliczenia)?

Tak.

2.Jakie dokładnie wydatki zostały/zostaną poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji ww. programu (co Wnioskodawca konkretnie kupuje, jakie towary i usługi)?

Wnioskodawca zauważa, że odpowiedź na niniejsze pytanie znajduje się na str. 7 złożonego wniosku, gdzie wskazano, że:

„Natomiast Wnioskodawca, w ramach wsparcia Projektu, finansuje część kosztów związanych z:

• tworzeniem tekstów i komunikatów na potrzeby Projektu,
• udostępnianiem bezpłatnie materiałów audiowizualnych na potrzeby Projektu,
• produkcja grafik i materiałów multimedialnych promujących Projekt,
• wykupieniem przestrzeni reklamowej do promocji Projektu,
• wsparcie promującym i wspierającym realizację Projektu.
• udostępnieniem przestrzeni na konferencję prasową inaugurującą Projekt.

W ocenie Wnioskodawca z powyższego wynika, że są to wydatki na zakup usług związanych z tworzeniem tekstów i komunikatów, produkcją grafik promocją projektu i udostępnianiem przestrzeni (pomieszczeń, lokalu) na potrzeby organizacji konferencji, a także służące tym celom wydatki na nabycie towarów, tj. materiały audiowizualne i multimedialne.

3.Czy Wnioskodawca dokonuje jedynie wsparcia finansowego?

Wnioskodawca dokonuje zakupu towarów i usług, o których mowa w punkcie poprzednim celem realizacji niniejszego programu. Trudno w tym miejscu powiedzieć wprost, czy jest to wsparcie finansowe czy też nie zważywszy na słownikową definicję tego pojęcia („Pomoc finansowa - wsparcie dla kogoś poprzez udzielenie środków pieniężnych. Inne rodzaje pomocy oprócz finansowej to np. pomoc rzeczowa, pomoc techniczna”.) W ostatecznym rozliczeniu beneficjent programu otrzymuje wsparcie w szerokim tego słowa znaczeniu. Niemniej realizacja tego programu odbywa się w sposób wskazany w zdaniu pierwszym.

4.Czy realizacja ww. programu przekłada się na cele marketingowe Spółki? Jeżeli tak to w jaki sposób?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

5.W jaki sposób działanie to ma wpływ na ostatecznych nabywców produktów Wnioskodawcy, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Wnioskodawcy?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt. I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

6.Czy tematyka ww. programu jest związana z profilem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (tj. czy program jest prowadzony z obszaru działania przedsiębiorstwa)?

Tematyka programu ma częściowo związek z profilem działalności Wnioskodawca, albowiem treści udostępniane poprzez aplikację „….” zawierają m.in. podstawowe informacje o działalności gospodarczej Wnioskodawca.

7.Czy uczestnicy ww. programu będą korzystali z niego odpłatnie czy nieodpłatnie?

Uczestnictwo w programie jest nieodpłatne.

8.W jaki sposób realizacja tego programu przekłada się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy?

Odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

W podsumowaniu, Wnioskodawca wskazuje, że wymienione w opisie sprawy zakupy towarów i usług nabywane przez Wnioskodawca na potrzeby poszczególnych programów z obszaru CSR nie wyczerpują całego katalogu wydatków w tym zakresie, co wynika z faktu, iż nie wszystkie programy stanowią projekty o charakterze zamkniętym czy jednorazowym. Większość z nich realizowana jest cyklicznie przez okres kilku lat, a niektóre z nich nie zostały w całości przeprowadzone z uwagi na aktualną sytuację epidemiologiczną w kraju. Stąd też dopuszcza się możliwość dokonania innych zakupów (towarów i usług udokumentowanych fakturami z VAT), których na ten moment Wnioskodawca nie jest w stanie określić. Istotne w ocenie Wnioskodawca są natomiast trzy okoliczności, tj. że:

• wydatki te ponoszone są w celu realizacji programów opisanych w skierowanym do Organu wniosku;
• wydatki te nie należą do katalogu nabyć, w przypadku których ustawodawca wprost wykluczył możliwość odliczenia VAT, o czym Wnioskodawca wspomniał na str. 9 wniosku, niemniej z uwagi na treść otrzymanego wezwania, Wnioskodawca uważa za konieczne przypomnienie tego faktu oraz
• wydatki ponoszone na realizację wszystkich wymienionych programów mają na celu dążenie do rozpoznawalności i promowania marki Spółki oraz pozytywnego postrzegania Spółki, co w okresie długookresowym ma umacniać pozycję Spółki i jej konkurencyjność na rynku, jak również zabezpieczać jej pozycję jako producenta i dostawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług przeznaczonych do realizacji działań Spółki opisanych w niniejszym wniosku?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (`(...)`).

Jak wynika z treści powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy VAT, warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług jest ich związek z realizowanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Zakup opisanych towarów i usług nie stanowi wydatków, które można bezpośrednio powiązać z konkretną sprzedażą opodatkowaną. Niemniej realizacja podstawowej zasady konstrukcyjnej podatku VAT, tj. zasady neutralności podatku VAT, umożliwia podatnikowi obniżenie podatku należnego o kwoty podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu również w przypadku, gdy związek tych zakupów występuje w sposób pośredni, a nabywane towary/usługi mają charakter kosztów ogólnych prowadzonej działalności.

W ocenie Spółki wydatki wskazane w niniejszym wniosku związane są z ogólnym funkcjonowaniem Spółki i prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej, gdyż usługi/towary nabywane na realizację wskazanych powyżej programów przeprowadzanych w ramach ogólnej strategii Spółki, działającej w zgodzie z doktryną społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), stanowią wydatki o charakterze marketingowym. Co do zasady zaś, działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy, pośrednio więc na generowanie obrotu.

Na prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wskazuje bogate w tej tematyce orzecznictwo krajowych sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości. Przede wszystkim warto przywołać tezy NSA wyrażone w wyroku z 2 kwietnia 2019 r. o sygn. I FSK/561/17, w myśl których: „(`(...)`) wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Jest to - jak podkreślono - koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy”. Ponadto w wyroku tym NSA podkreślił, że program CSR jest powszechnie przyjętą metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w takich szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma zastosowania albo jej zastosowanie nie przynosi spodziewanych efektów. Z kolei na tezy Trybunału Sprawiedliwości powołał się WSA w Warszawie w wyroku z 25 kwietnia 2018 r. sygn. III SA/Wa 2348/17 wskazując, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi nawet jeśli jego związek z dokonanymi transakcjami opodatkowanymi jest tylko pośredni. Na potwierdzenie tego stanowiska WSA przywołał szereg wyroków TSUE, z których wynika, że prawo do odliczenia zostaje przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Podsumowując argumentację TSUE podniesioną we wszystkich przywołanych wyrokach stwierdzić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługiwać będzie wtedy, gdy podatek ten dotyczy wydatków, które chociażby pośrednio przekładają się na wzrost zyskowności (konkurencyjności) działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Analogiczne stanowisko zostało również wyrażone w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe, w tym m.in. przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 lutego 2014 r. IPTPP1/443-783/11 - 5/S/13/MW, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2016r. sygn. IBPB-1-3/4510-92/16/MO, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 grudnia 2015r. sygn. ILPB3/4510-1-441/15-3/KS, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 marca 2015r. sygn. ILPB3/423-718/14-3/PR, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 grudnia 2011r. sygn. IPTPB3/423-233/11-2/MF, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 stycznia 2014r. sygn. IPTPB3/423- 419/13-2/IR, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2014r. sygn. IPPB5/423-845/14-2/JC.

Mając na względzie, przedstawiony w opisie sprawy, wpływ zaangażowania Wnioskodawca w obszarze CSR na jego działalność gospodarczą, w kontekście wymogów przewidzianych w art. 86 ust. 1 ustawy VAT dotyczących prawa do odliczenia podatku VAT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jest on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowych towarów i usług (o ile nie będą one objęte dyspozycją art. 88 ustawy VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z działaniami CSR w odniesieniu do programów: A, B – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z działaniami CSR w odniesieniu do programów C, D, E, F – jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami, a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni, bądź pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobny pogląd wyraził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank. Trybunał nie miał w tej sprawie wątpliwości, że art. 2 Pierwszej Dyrektywy i art. 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa, było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał wyjaśnił, że w przypadku gdy podatnik dokonuje transakcji w odniesieniu do których podatek VAT podlega odliczeniu oraz transakcji nie dających podstaw do odliczenia podatku naliczonego, podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług przez niego nabytych w przypadku, gdy towary te pozostają w bezpośrednim związku z transakcjami sprzedaży podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu warto przywołać orzeczenie TSUE z 8 lutego 2007 r. C 435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, wskazane również przez Wnioskodawcę jako wyraz ugruntowanej linii orzeczniczej w TSUE w zakresie przyznawania prawa do odliczenia podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku.

Należy jednak zauważyć, że w wyroku tym (pkt 23) w pierwszej kolejności TSUE wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C 32/03 Fini H, Zb.Orz. str. I 1599, pkt 26). Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C 16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31).

Następnie w pkt 24 wyroku TSUE wskazał, że prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (zob. w szczególności ww. wyroki w sprawach Midland Bank, pkt 23 i 31 oraz Kretztechnik, pkt 36).

Ostatecznie jednak TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

W konsekwencji w opinii Organu, z wyroku tego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika”). W przeciwnym wypadku koszty pośrednie nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Przenosząc tezy płynące z powyższego orzeczenia C-435/05 na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że nie można zakładać, iż w każdym przypadku ten związek pośredni zakupów uprawnia do odliczenia podatku. Oznacza to, że wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzona przez podatnika działalnością opodatkowaną, ale nie muszą.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 8 ust. 1 ustawy, stanowi że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z treści wniosku wynika, że podstawowa działalność Spółki obejmuje produkcję metali w pełnym ciągu technologicznym (począwszy od wydobycia rud metali w kopalniach Spółki, przez ich wstępną przeróbkę, aż po wytworzenie metali w procesach hutniczych). Przedmiotem sprzedaży realizowanej w ramach podstawowej działalności Wnioskodawca są przede wszystkim wyroby x i inne metale. Sprzedaż tych towarów realizowana jest na rzecz krajowych i zagranicznych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawek innych niż zwolniona. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest na warunkach konkurencyjności. W ramach prowadzonej działalności Spółka angażuje się w projekty z zakresu CSR, czyli tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu, która przejawia się budowaniem pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi, jak i biznesowymi. Mając świadomość wpływu realizowanej działalności gospodarczej na otoczenie zewnętrzne Wnioskodawca podejmuje szereg działań uwzględniających w prowadzonym biznesie problematykę społeczną i środowiskową, co wpływa na budowę dobrego wizerunku Spółki. Celem realizacji projektów z obszaru CSR, Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych (w tym również powiązanych ze Spółką) towary i usługi, których zakup dokumentowany jest fakturami wystawionymi dla Wnioskodawca przez inne podmioty gospodarcze - podatników VAT. Są to przede wszystkim towary i usługi niezbędne do organizacji programów, które służą przygotowaniu i dostosowaniu pomieszczeń do danego zdarzenia, oprawie muzycznej, cateringowej czy promocji planowanych zdarzeń, a także wynagrodzenia ekspertów, prelegentów, oraz zakup upominków i innych, które bezpośrednio przyczyniają się do realizacji programów CSR Wnioskodawca.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z działaniami CSR.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że CSR (Corporate Social Responsibility), czyli społeczna odpowiedzialność biznesu (przedsiębiorstw) to koncepcja, według której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy.

Definicja tego pojęcia została określona w 2010 r. przez Międzynarodową Organizację Standaryzacyjną (ang. International Organization for Standarization, ISO). Według Normy PN-ISO 26000 („Guidance on social responsibility”) – „społeczna odpowiedzialność to odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko zapewniana poprzez przejrzyste i etyczne postępowanie które przyczynia się do zrównoważonego rozwoju w tym dobrobytu i zdrowia społeczeństwa; uwzględnia oczekiwania interesariuszy jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami postępowania oraz jest zintegrowane z działaniami organizacji i praktykowane w jej relacjach”.

Norma PN-ISO 26000 jest przeznaczona dla wszystkich organizacji: biznesowych, administracji rządowej i samorządowej oraz trzeciego sektora. Norma ta nie podlega certyfikacji, jest zbiorem praktyk i standardów dających możliwość dobrowolnego ich stosowania przez organizację. Każda organizacja może posługiwać się tą normą, jeżeli postępuje zgodnie z jej zasadami. Można wybrać te obszary, które dotyczą konkretnej organizacji i dostosować się do nich.

W części (3) dotyczącej rozumienia i charakterystyki społecznej odpowiedzialności (3.3) podano, że ponieważ społeczna odpowiedzialność dotyczy potencjalnego i rzeczywistego oddziaływania decyzji oraz działań podejmowanych przez organizację, to stałe, codzienne działania organizacji stanowią najważniejszy obszar, który należy wziąć pod uwagę. Zaleca się, aby społeczna odpowiedzialność była integralną częścią podstawowej strategii organizacji, z przypisanymi obowiązkami i rozliczalnością z nich na wszystkich właściwych poziomach organizacji. Zaleca się, aby było to odzwierciedlone w procesie decyzyjnym oraz uwzględnione w realizacji działań.

Filantropia (w tym kontekście rozumiana jako przekazywanie środków na cele charytatywne) może pozytywnie wpływać na społeczeństwo. Jednakże nie zaleca się, aby tego typu działania były stosowane przez organizacje jako substytut integrowania społecznej odpowiedzialności z działaniami organizacji (3.3.4).

W tym kontekście, społeczna odpowiedzialność biznesu, to przede wszystkim prowadzenie własnej działalności z uwzględnieniem kluczowych obszarów społecznej odpowiedzialności takich jak: ład organizacyjny, prawa człowieka, praktyki z zakresu pracy, środowisko, uczciwe praktyki operacyjne, zagadnienia konsumenckie oraz zaangażowanie społeczne i rozwój społeczności globalnej.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że chociaż pojęcie CSR, jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje (jest realizowane) w działalności biznesowej oraz jest dostrzegane na poziomie publicznym (zdefiniowanie pojęcia CSR przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w normie ISO 26000 z 2010 r.) to jednak wypada podkreślić, że nie jest ono znane jako takie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Nie zostało ono w niej wymienione wprost, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. To zaś prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe, dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek. Jakkolwiek podejmowanie przez podatnika działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku.

Tym samym samo wskazanie przez podatnika, że wydatki ponoszone są w ramach CSR, nie jest wystarczające dla uznania, że związku z tym powinny one być traktowane jako pośrednio związane z wykonywaniem przez Spółkę działalności opodatkowanej. Nawet jeśli, zdaniem podatnika, działania podejmowane są w ramach przyjętej strategii biznesowej można przypisać do społecznej odpowiedzialność biznesu, to należy dokonać oceny, czy rzeczywiście efektem, a nie tylko celem projektu realizowanego w związku z polityką CSR Spółki jest budowa jej pozytywnego wizerunku w otoczeniu lokalnym i biznesowym.

Co do zasady działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy i pośrednio mogą wpływać na zwiększenie prowadzonej przez podatnika działalności opodatkowanej. Zauważyć wypada, że w orzecznictwie NSA (por. m.in. wyroki z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r, sygn. akt II FSK 2500/16) wyjaśniono, że wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Jest to - jak podkreślono - koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy.

Zauważyć też przyjdzie, że praktyki CSR są współcześnie uznaną metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma szerokiego zastosowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 marca 2017 r., sygn. akt I FSK 1458/15 wskazał, że podejmowanie przez podatnika działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku. W każdej zatem konkretnej, wskazanej we wniosku sytuacji należy rozważyć czy podejmowane przez przedsiębiorcę czynności (zakupy, usługi) w ramach CSR mają związek z działalnością opodatkowaną i wpływ na powstanie obrotu.

W opinii Wnioskodawcy wpływ każdego z realizowanych programów na cele marketingowe Spółki jest taki sam, a mianowicie: „Realizacja poszczególnych projektów z obszaru CSR, która jest elementem strategii zarządzania Spółką przekłada się także na jej konkurencyjność. Wynika to w głównej mierze z profilu działalności Wnioskodawca, którego nieodzownym elementem jest przywiązanie do obszaru, na którym prowadzone jest wydobycie. Jest to cecha wspólna wszystkich przedsiębiorstw górniczych. Specyfika funkcjonowania takich podmiotów wymaga, po pierwsze - zapewnienia szczególnych warunków dla prowadzenia takiej działalności, a po drugie, uwzględnienia potrzeb mieszkańców, które są pokłosiem negatywnej strony działalności Wnioskodawca. W pierwszym przypadku, chodzi o zapewnienie Spółce odpowiedniej bazy zasobowej, np. w postaci terenów niezbędnych do deponowania odpadów, budowy infrastruktury drogowej, czy też stworzenia pasa ochrony izolującego mieszkańców okolicy przed szkodliwymi czynnikami działalności Wnioskodawcy. Pozyskanie odpowiednich obszarów, tj. takich które znajdują się w bliskim sąsiedztwie Spółki, a które często stanowią własność samorządów, możliwe jest wyłącznie w drodze wieloletniej współpracy z przedstawicielami władz lokalnych. Bez wzajemnego porozumienia i wyczulenia na potrzeby obydwu stron uzyskanie przychylności w staraniach o pozyskanie niezbędnych dla Wnioskodawcy terenów byłoby niemożliwe i narażałoby Wnioskodawca na poważne utrudnienia w kontynuowaniu Jego działalności. W drugim przypadku, istotne jest wzięcie odpowiedzialności za niekorzystny skutek jaki wywołuje działalność Wnioskodawca na otoczenie, w szczególności na zdrowie mieszkańców i środowisko. Przejawem reakcji Spółki w tej części są działania profilaktyczne ukierunkowane na budowanie świadomości w zakresie zdrowego trybu życia czy też takie, które neutralizują bądź rekompensują skutki niekorzystnej strony działalności Wnioskodawca. Otwartość Spółki na sprawy lokalne i gotowość do podejmowania działań w tym zakresie przekłada się na wzrost konkurencyjności Spółki. Ten aspekt działalności jest obecnie jednym z najskuteczniejszych narzędzi do budowy wizerunku firmy, który przekłada się na jej rozwój i rentowość. Oczywistym jest fakt, że przedsiębiorca odpowiedzialny to odpowiedni kandydat do rozmów i współpracy, postrzegany jako podmiot godny zaufania i partner w biznesie”.

W odniesieniu do każdego opisanego we wniosku programu Wnioskodawca udzielił tej samej odpowiedzi nie precyzując w jaki sposób przejawia się marketingowy charakter podejmowanych przez Spółkę działań w ramach poszczególnych programów.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, na co już zwrócono wcześniej uwagę, że pojęcie CSR nie jest znane jako takie przepisom o podatku od towarów i usług. Brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo, co oznacza, że nie jest możliwe, dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek. Nie jest więc możliwe, jak to wskazuje Wnioskodawca potraktować jednakowo wszystkich zakupy towarów i usług (wpływ każdego z realizowanych programów na cele marketingowe Spółki jest taki sam), tylko z tej przyczyny, że Wnioskodawca zakwalifikował je jako dokonywane w związku z działaniami z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu. Samo wskazanie Wnioskodawcy, że celem projektów realizowanych w związku z polityką CSR Spółki jest budowa pozytywnego wizerunku Spółki, nie jest wystarczające dla uznania, że związku z tym wydatki ponoszone w ramach wszystkich projektów CSR powinny być traktowane jako pośrednio związane z wykonywaniem przez Spółkę działalności opodatkowanej.

W kwestii tej wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 sierpnia 2016 r. sygn. akt II FSK 2500/16 dotyczącym wprawdzie podatku dochodowego od osób prawnych, ale w zakresie wydatków ponoszonych w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu. W wyroku tym NSA wskazał „W realiach rozpoznawanej sprawy, zakreślonych stanem faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, mamy do czynienia ze swego rodzaju agregatem wydatków, odmiennych co do rodzaju i nie tworzących jednej, spójnej struktury. Jednakże zarówno wnioskodawca jak i organ interpretacyjny i Sąd I instancji dokonują oceny prawno-podatkowej właśnie takiego agregatu wydatków, a nie poszczególnych wydatków w skład tego agregatu wchodzących.

Wydaje się, że taki sposób postrzegania stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zdeterminował wnioskodawca mówiąc o kwalifikacji podatkowej wydatków wchodzących w zakres, czy też poniesionych w związku z działaniami z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu. Jakkolwiek pojęcie to, jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje (jest realizowane) w działalności biznesowej oraz jest dostrzegane na poziomie publicznym (np. zdefiniowanie pojęcia CSR przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w normie ISO 26000 z 2010 r.) to jednak wypada podkreślić, że nie jest ono znane jako takie ustawie podatkowej. Nie zostało ono w niej wymienione expressis verbis, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. To zaś prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe, w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek. Z analogicznych powodów brak jest podstaw dla dokonania jednolitej oceny wydatków objętych CSR z perspektywy tylko art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego kwalifikacja prawnopodatkowa opisanych we wniosku wydatków powinna być dokonana w sposób zindywidualizowany, odnoszący się do poszczególnych wydatków, względnie grup wydatków odznaczających się jednolitością co do charakteru. Można także dopuścić wspólną kwalifikacje różnych pod względem rodzaju i charakteru wydatków, ale tylko w odniesieniu do sytuacji, gdy te różne wydatki tworzą jednolitą całość, która jako taka może być rozpatrywana jako stanowiąca lub nie koszt uzyskania przychodów.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy należy więc w stosunku do wydatków opisanych we wniosku przeanalizować, czy istnieje pomiędzy tymi wydatkami, a opodatkowaną działalnością gospodarczą Spółki polegającą na wydobyciu i przeróbce rud metali oraz wytwarzaniu metali w procesach hutniczych, bezpośredni lub pośredni (tj. wpływający na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości i przyczyniający się do generowania przez Wnioskodawcę obrotów) związek uprawniający podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Nie wszystkie bowiem wydatki ponoszone w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu zdefiniowanej jako koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy (vide: wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16) uprawniają podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Prawo to jest bowiem uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku, a w szczególności charakteru poniesionego wydatku i profilu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Wskazać także należy, że nie wystarczy subiektywne przekonanie o wpływie poniesionego wydatku na osiągnięcie przyszłych obrotów. Nawet jeśli, zdaniem podatnika, działania podejmowane są w ramach przyjętej strategii biznesowej można przypisać do społecznej odpowiedzialność biznesu, to należy mieć również na uwadze, że każdy wydatek powinien być rozpatrywany indywidualnie.

W związku z tym, że przedmiotem wniosku jest kwestia prawa do odliczenia podatku, w tym miejscu należy powtórzyć, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że celem realizacji przedstawionych projektów z obszaru CSR, Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych (w tym również powiązanych ze Spółką) towary i usługi, których zakup dokumentowany jest fakturami wystawionymi dla Wnioskodawca przez inne podmioty gospodarcze - podatników VAT. Są to przede wszystkim towary i usługi niezbędne do organizacji omówionych programów, które służą przygotowaniu i dostosowaniu pomieszczeń do danego zdarzenia, oprawie muzycznej, cateringowej czy promocji planowanych zdarzeń, a także wynagrodzenia ekspertów, prelegentów, oraz zakup upominków i innych, które bezpośrednio przyczyniają się do realizacji programów CSR Wnioskodawca.

Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, że w zakresie wszystkich programów Wnioskodawca dokonywał zakupów towarów i usług udokumentowanych fakturami zawierającymi podatek naliczony, również w zakresie programów stypendialnych oraz finansujących koszty. Przy czym towary i usługi, jak wskazał Wnioskodawca nabywane w celu realizacji ww. programów nie są objęte dyspozycją art. 88 ustawy VAT.

Odnosząc się do poszczególnych projektów realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach CSR należy stwierdzić, co następuje.

I.A

Przedmiotowy program wspiera aktywność i wynagradza osiągnięcia sportowców z regionu i kraju. Program określa warunki, zasady i tryb przyznawania stypendiów dla ponad dwudziestu najlepszych sportowców wyłonionych na podstawie listy czterdziestu sportowców, otrzymanej z Ministerstwa Sportu i Turystyki. W wyniku zawarcia umów stypendialnych ze sportowcami, w związku z uzyskiwaniem przez nich stypendiów finansowanych przez Wnioskodawca, są oni zobowiązani m.in. do promowania Wnioskodawca w tym jego logo i oraz kształtowania pozytywnego wizerunku Spółki, zaś Spółka ma prawo do wykorzystywania wizerunku stypendysty w celu własnej promocji.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że w ramach tego programu, poza wypłatą stypendiów, Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup usług o charakterze informacyjnym, których celem jest rozpowszechnienie wśród społeczności, a także w środowisku biznesowym informacji o angażowaniu się przez Wnioskodawca w inicjatywy wspierające sport. Ponadto zwieńczeniem realizacji programu są spotkania i wywiady z nagrodzonymi sportowcami, których organizacja wymaga zakupu stosownych towarów i usług. Ze sportowcami nie są zawierane typowe umowy sponsoringu. Umowy te mają wyłącznie charakter wypłaty stypendium i nie przewidują wykonania (za to stypendium) czynności o charakterze sponsoringowym, których brak realizacji skutkowałby brakiem wypłaty stypendium. Niemniej stypendysta oraz Spółka (zgodnie z umową) jest odpowiednio zobowiązany/uprawniony do wykonywania niektórych czynności. Zgodnie z treścią zawieranych umów, stypendysta zobowiązuje się do promowania Fundatora (Wnioskodawca) i kształtowania jego pozytywnego wizerunku, umieszczania logo Wnioskodawca na odzieży sportowej stypendysty, informowania Fundatora o przebiegu kariery stypendysty za rok, w którym otrzymał on stypendium oraz do wzięcia udziału w uroczystym spotkaniu z przedstawicielami Fundatora. Stypendysta wyraża również zgodę na publikację swojego wizerunku w mediach dla celów promocyjnych i wolontariackich. Natomiast Wnioskodawca ma prawo, do wykorzystania wizerunku stypendysty w celach własnej promocji oraz obowiązek wypłaty stypendium oraz potrącenia od tego stypendium wymaganych prawem należności publicznoprawnych. Promocja Fundatora polegać ma na umieszczeniu logo Wnioskodawca na odzieży sportowej stypendysty oraz przy okazji dokonywania przez stypendystę wpisów w mediach społecznościowych. Dodatkowo w treści umowy zastrzeżono, że promowanie Fundatora ma polegać na publikowanie w mediach wypowiedzi mających na celu wywołanie pozytywnych skojarzeń na temat Fundatora.

Mając na uwadze, że działania reklamowe to ogół czynności, które mają na celu promowanie oferty reklamodawców (zaistnienie marki w świadomości klientów, skłonienie ich do dokonania zakupu produktów lub skorzystania z dostępnych usług), należy wskazać, że w przypadku omawianego programu warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione, gdyż wydatki, które poniesie Wnioskodawca przekładają się bezpośrednio na rozpoznawalność Spółki, jej wizerunek i pozytywne postrzeganie, pośrednio więc na generowanie obrotu przez Wnioskodawcę – będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Skoro stypendysta zobowiązuje się do podjęcia w czasie obowiązywania umowy, działań promocyjnych na rzecz Wnioskodawcy w szczególności w postaci: promowania Fundatora (Wnioskodawca) i kształtowania jego pozytywnego wizerunku, umieszczania logo Wnioskodawca na odzieży sportowej stypendysty, publikowaniu w mediach wypowiedzi mających na celu wywołanie pozytywnych skojarzeń na temat Fundatora, a jednocześnie stypendysta jest osobą rozpoznawalną – dwudziestu najlepszych sportowców wyłonionych na podstawie listy czterdziestu sportowców, otrzymanej z Ministerstwa Sportu i Turystyki – to działanie takie ma na celu w istocie rozpowszechnienie informacji na temat Spółki, kreowania i umacniania jej pozytywnego wizerunku, a także promowania marki.

Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją Programu Stypendialnego „Miedziane Rywalizacje” tj. usług o charakterze informacyjnym, oraz stosownych towarów i usług związanych z organizacją spotkań i wywiadów z nagrodzonymi sportowcami.

II.C – mający na celu podnoszenie świadomości wśród najmłodszych odnośnie zdrowego trybu odżywiania. W ramach projektu organizowane są prelekcje na temat zdrowego trybu życia i zbilansowanej diety, a także zajęcia obejmujące naukę przygotowywania przez dzieci zdrowych posiłków opartych na warzywach i owocach.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że w ramach tego programu, Wnioskodawca ponosi wydatki na organizację spotkań i festynów, w ramach których organizowane są wykłady, prelekcje oraz warsztaty, których celem jest przekazanie uczestnikom wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat zdrowego żywienia. W związku z tym ponoszone wydatki dotyczą organizacji takich spotkań, które wymagają zakupu towarów (tj. żywności, wyposażenia np. urządzenia agd, zastawa stołowa itp.) i usług (tj. wykłady profesjonalistów z dziedziny zdrowego żywienia np. dietetyków czy z dziedziny gotowania oraz inne usługi pomocnicze, np. porządkowe). Program ten nie wpisuje się w profil działalności Wnioskodawca. Uczestnicy programu korzystają z niego nieodpłatnie.

Odnosząc się do prawa do odliczenia od wydatków poniesionych na realizację działań CSR w ramach Programu Strefa Zdrowego Żywienia stwierdzić należy, że z przedstawionych okoliczności nie wynika aby nabyte towary miały/lub mogły mieć choćby pośredni wpływ na sprzedaż opodatkowaną Spółki. Nie sposób zaakceptować poglądu, że działania podejmowane przez Spółkę w tym zakresie, przełożą się na jej konkurencyjność. Jak wskazał Wnioskodawca odbiorcą docelowym Spółki są zarówno podmioty powiązane jak i podmioty trzecie na rynku krajowym i zagranicznym, a nie lokalna społeczności do której program jest skierowany. Ponadto program skierowany jest jedynie do wąskiej grupy osób, a nie ma szerszego oddziaływania społecznego. W opisanym programie korzyść, jaką czerpią dzieci, przeważa nad korzyścią Spółki, która przyniesie przedsiębiorcy wzrost produkcji, sprzedaży i tym samym większy zysk. Zatem pomiędzy realizacją przedmiotowych działań, a zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej brak jest racjonalnego związku przyczynowo-skutkowego. Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie sposób również wyprowadzić wniosku, iż brak zaangażowania Wnioskodawca w działania CSR – w ramach tego programu – stanowiłby ryzyko dla jej funkcjonowania, co wiąże się bezpośrednio z aspektem pozyskiwania zasobów niezbędnych dla realizacji działalności wydobywczej. Krąg potencjalnych odbiorców stanowią dzieci, czyli osoby niezwiązane z działalnością gospodarczą Spółki, a związek na który powołuje się Spółka jest zbyt odległy i niepewny, aby móc określić go jako nawet pośrednio związany z działalnością przez nią prowadzoną.

Nie sposób zatem z faktu podnoszenia świadomości wśród najmłodszych odnośnie zdrowego trybu odżywiania wyprowadzić wniosku o wzroście sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie produkcji metali. W tym przypadku stworzenie pozytywnego wizerunku Spółki wśród lokalnej społeczności pozostaje bez wpływu na opodatkowaną działalność gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a zatem nie można uznać wydatków poniesionych na realizację tego programu za wydatki ogólne o charakterze marketingowym, które przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy.

Zaznaczenia również wymaga, że na pytania Organu o treści, w jaki sposób podnoszenie świadomości wśród dzieci odnośnie zdrowego trybu odżywiania przekłada się na cele marketingowe Spółki, Wnioskodawca odesłał organ do ogólnego wskazania zawartego w treści wniosku oraz odpowiedzi na pytanie z pkt I ppkt 8. Trudno jednak zaakceptować wyjaśnienia Spółki, że ograniczenie działalności CSR – w odniesieniu do tego programu – przekłada się na skalę produkcji, a to na wielkość sprzedaży i w końcu na wielkość zysku.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji Programu …`(...)`

III.D.

Niniejszy program przede wszystkim ma na celu wspieranie i uświadamianie ojców nowonarodzonych dzieci w wykonywaniu najważniejszej roli w ich życiu. Realizacja tego celu odbywa się poprzez organizację wykładów z dziedziny kompetencji wychowawczych i komunikacyjnych (ogólnorozwojowych). Wykłady to również miejsce wymiany wiedzy, myśli i okazja do zadawania pytań ekspertom. W wykładach oprócz pracowników Wnioskodawca mogą uczestniczyć również mieszkańcy regionu Zagłębia M.. Uzupełnieniem wykładów są jednodniowe warsztaty „…..” które w nowatorski sposób pozwalają pracownikom wzmocnić ich ojcowskie umiejętności i stawać się bohaterami dla swoich dzieci. Warsztat „Bliżej” ma na celu przekazanie metod pogłębiania relacji ojciec - dziecko. Akcja przewiduje m.in. wyjazdy na całodniowe Międzynarodowe Forum Tato.Net. Uczestnicy wymienionych akcji - pracownicy Wnioskodawca - wyłaniani są w ramach konkursu. Każdy laureat wyłoniony w ramach konkursu otrzymuje sfinansowany przez pracodawcę pakiet obejmujący: przejazd w obie strony do Warszawy, nocleg i udział w Forum. Program obejmuje również akcje, dzięki którym początkujący rodzice mogą w łatwy i dostępny sposób pozyskać wiedzę na temat wychowania dziecka i budowania pozytywnych relacji w rodzinie, m.in. poprzez organizację „Biblioteczki Rodzica”, która zapewnia pracownikom dostęp do fachowej literatury w formie książek i audiobooków poruszających kwestie związane z rodzicielstwem. Dodatkowo w tym obszarze, Wnioskodawca przewiduje gratyfikację dla swoich pracowników z okazji narodzin dziecka w postaci pakietu prezentów i listu gratulacyjnego.

Wydatki związane z tym programem to przede wszystkim sfinansowanie pakietu obejmującego: przejazd w obie strony do Warszawy, nocleg i udział w Forum Tato.Net. oraz wydatki na zakup usług na organizację warsztatów, szkoleń itp. (np. usługi szkoleniowe, usługi wykładowców, zapewnienie lokalu, sali konferencyjno-szkoleniowej i inne bezpośrednio związane z przebiegiem takich spotkań).

W odpowiedzi na pytanie organu, jaki jest/będzie związek zakupionych w ramach tego programu towarów i usług z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy oraz czy realizacja ww. programu przekłada się na cele marketingowe Spółki, jeżeli tak to w jaki sposób, Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6). Dodatkowo, zdaniem Spółki podkreślić należy, że działania tego rodzaju wpływają na wizerunek Spółki, jako odpowiedzialnego przedsiębiorcy i pracodawcy, co przekłada się na jego postrzeganie ze strony otoczenia.

Wskazane przez Spółkę obszary wpływu realizowanego programu dedykowanego do pracowników z okazji narodzin dziecka oraz bycia ojcem, stanowią niewątpliwie pozytywny element prowadzonej polityki pracodawcy, ale w opinii Organu, powiązanie ich z czynnościami opodatkowanymi Spółki jest zbyt daleko idące i niedające się zracjonalizować. Zdaniem Organu działania te, chociaż niewątpliwie pozytywne, nie wykazują ani bezpośredniego, ani pośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi Spółki działającej w branży metalurgicznej. W żaden sposób działania te nie przekładają na działania marketingowe, które wpływają na generowanie obrotu lub jej konkurencyjność na rynkach światowych. Fakt, że działania marketingowe nie zawsze realizują się w schemacie producent – kupujący, nie oznacza, że każdy wydatek poniesiony na rzecz pracowników, ma pośredni związek z działalnością opodatkowaną Spółki, w tym kontekście, że każdy taki wydatek, ponoszony w celu utrzymania pozycji odpowiedzialnego pracodawcy jest wydatkiem marketingowym.

W kontekście poczynionych na wstępie rozważań nie można uznać, by sfinansowanie pracownikom pakietu obejmującego: przejazd w obie strony do Warszawy, nocleg i udział w Forum Tato.Net. oraz wydatki na zakup usług na organizację warsztatów, szkoleń itp. (np. usługi szkoleniowe, usługi wykładowców, zapewnienie lokalu, sali konferencyjno-szkoleniowej i inne bezpośrednio związane z przebiegiem takich spotkań), skutkowało odliczeniem podatku, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy podatkowej. Wspieranie i uświadamianie ojców nowonarodzonych dzieci nie wiąże się bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością. Zbyt daleko idące i hipotetyczne są wskazywane przez Spółkę argumenty sprowadzające się do twierdzenia, że działania tego rodzaju, które w ocenie Spółki wpływają na jej wizerunek, jako odpowiedzialnego przedsiębiorcy i pracodawcy, przyczynia się np. do wzrostu konkurencyjności Spółki, a tym samym, że towary te są związane z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz przyczyniają się do generowania obrotów przez podatnika co oznacza, że są wykorzystywane na potrzeby transakcji opodatkowanych VAT. Budowanie pozytywnych relacji w rodzinie w sytuacji wskazanej przez spółkę nie jest niezbędna dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Pracownicy są bowiem zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od np. gratyfikacji pracowników z okazji narodzin dziecka w postaci pakietu prezentów i listu gratulacyjnego, jaki serwuje im z własnej woli pracodawca. W opisanej sytuacji w istocie dojdzie do zabezpieczenia prywatnych, osobistych potrzeb pracowników przez pracodawcę.

Potrzeby osobiste, to w szczególności takie, których pracodawca nie ma obowiązku zaspokoić, a pracownicze to takie, do których zaspokojenia pracodawca jest zobowiązany, a wynikają z konkretnych przepisów. Hipotetyczne powiązanie zaspokajania przez pracodawcę potrzeb osobistych pracowników trudno wiązać z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz generowaniem obrotów.

Podsumowując, Spółka nie jest i nie będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług na rzecz swoich pracowników w ramach wyżej opisanego programu, jako że artykuły te służą zaspokojeniu potrzeb osobistych pracowników i co do zasady nie mają związku z czynnościami Spółki podlegającymi opodatkowaniu.

IV.E.

Śniadania biznesowe odbywają się w ramach dialogu społecznego i kontynuowania praktyki cyklicznych spotkań w celu rozmowy na bieżące tematy, w tym na tematy wspólnych przedsięwzięć. Wnioskodawca jako finansowy partner i dobry sąsiad samorządów proponuje dyskusję na temat wspólnych działań i planowanych działań społecznych. Przy okazji spotkań goście Wnioskodawca otrzymują drobne upominki. Z tytułu realizacji ww. programu Wnioskodawca ponosi koszty związane z obsługą takich spotkań (np. zakup usług transportowych, zapewnienia sali, posiłku) oraz wspomniane w opisie sprawy upominki dla zaproszonych gości. Śniadania biznesowe mają na celu omówienie bieżących problemów i wszelkich tematów interesujących z punktu widzenia Spółki i regionu. Podnoszona w opisie sprawy potrzeba bycia otwartym na potrzeby społeczności lokalnej wymaga pozyskania w tym zakresie niezbędnych informacji i wypracowania koniecznych działań. Tym celom służą spotkania biznesowe, które poza miejscem umożliwiającym omówienie tych podstawowych kwestii dają również możliwości wymiany poglądów, czego nie udałoby się zrealizować wyłącznie drogą elektroniczną. W spotkaniach nie biorą udziału bezpośredni odbiorcy produktów, aczkolwiek przedstawiciele lokalnych władz w związku z realizowaną z Wnioskodawca współpracą m.in. w zakresie budowy lub poprawy lokalnej infrastruktury, czy oddawania do użytku bądź sprzedaży gruntów na potrzeby działalności Wnioskodawca wpisują się w definicję kontrahenta. Tematyka tych spotkań obejmuje sprawy działalności gospodarczej Wnioskodawca z perspektywy jej wpływu na otoczenie. Chodzi tutaj o zdiagnozowanie tych negatywnym skutków działalności i omówienie możliwych rozwiązań, które z jednej strony ograniczą te ujemne konsekwencje, z drugiej zaś zrekompensują niedogodności dla działalności Wnioskodawca wywołane potrzebą dostosowania się w tym zakresie do potrzeb lokalnych. Uczestnicy programów z obszaru CSR, nie ponoszą odpłatności za korzystanie z dedykowanych programów.

W analizowanym opisie sprawy koszty udziału przedstawicieli władz samorządowych w śniadaniach biznesowych, mających na celu omówienie – bliżej niesprecyzowanych przez Wnioskodawcę – bieżących problemów i wszelkich tematów interesujących z punktu widzenia Spółki i regionu nie pozostają, w ocenie organu, w związku z działalnością opodatkowaną Spółki. Nie ma podstaw do stwierdzenia, że koszty udziału zaproszonych gości w tzw. śniadaniach biznesowych pozostają w związku z przychodami Spółki, z uwagi na współpracę m.in. w zakresie budowy lub poprawy lokalnej infrastruktury, czy oddawania do użytku bądź sprzedaży gruntów na potrzeby działalności Wnioskodawca. Impulsem skłaniającym władze samorządowe do zawarcia umów umożliwiających Spółce pozyskanie odpowiedniej bazy zasobowej są przede wszystkim korzystne z ekonomicznego punktu widzenia warunki transakcji oferowanej przez Spółkę. Trudno również zaakceptować istnienie chociaż pośredniego związku dokonanych w ramach tego programu zakupów ze zmniejszeniem negatywnych skutków działalności spółki dla społeczności lokalnej w związku z działalnością prowadzoną przez Spółkę, oraz koniecznością uzyskania nowych terenów niezbędnych do deponowania odpadów. Wprawdzie w efekcie Spółka uzyska aprobatę władz samorządowych, jednak charakter poczynionych zakupów nie wskazuje na ich związek z działalnością opodatkowaną Spółki, w stopniu przekładającym się na rzeczywisty długofalowy wzrost zysków, czy zdobycie konkurencyjnej pozycji względem przedsiębiorców działających w tej samej branży, którzy takich działań nie podejmują. Skoro w spotkaniach nie biorą udziału bezpośredni odbiorcy produktów to trudno mówić o celach marketingowych. Ww. działania Spółki nie odpowiadają cechom działań marketingowych, nie są adresowane ani do klientów (kontrahentów) Spółki, ani – w istocie – do „docelowych odbiorców”.

Podnoszone przez Spółkę okoliczności wskazujące na konieczność organizowania śniadań biznesowych Zarządu Wnioskodawca z przedstawicielami władz samorządowych i ponoszenia związanych z tym wydatków z uwagi na konieczność pozyskania przychylności ze strony władz lokalnych, pozostają bez wpływu na kierunek rozstrzygnięcia, wobec ustalonych przez ustawodawcę przesłanek warunkujących możliwość odliczania podatku naliczonego. Jak wyżej wskazano, nie ma podstaw do przyjęcia, że wydatki na udział w organizowanych śniadaniach biznesowych, są ponoszone w celach marketingowych, które przyniosą przedsiębiorcy wzrost produkcji, sprzedaży tym samym większy zysk.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji programu „E”.

V.F.

Akademia Przywództwa Liderów Oświaty jest innowacyjnym programem rozwoju przywództwa w systemie oświaty opartym o pracę z wiodącymi wykładowcami ze świata biznesu, psychologii, innowacji społecznych, socjologii i pedagogiki, kształcących czołowych liderów biznesu. Elementem programu jest również 4-6 miesięczna indywidualna współpraca uczestników Akademii z coachem/mentorem z wysokiej kadry zarządzającej z biznesu. Wnioskodawca finansuje uczestnictwo kilku dyrektorów szkół z terenu Zagłębia M. w przedmiotowej Akademii.

Z tytułu realizacji ww. programu Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup usług szkoleniowych i edukacyjnych nabywanych od osób trudniących się zawodowo działalnością szkoleniową oraz od osób posiadających doświadczenie metodyczne oraz w zakresie technik edukacyjno-szkoleniowych. W ramach tego programu Wnioskodawca finansuje uczestnictwo kilku dyrektorów szkół z terenu Zagłębia M. w innowacyjnym programie dającym możliwość rozwoju nowych umiejętności, wykraczających poza standardowe schematy edukacyjne. Program ten ma na celu uświadomić uczestnikom jego rolę i zadania jako lidera, co zapewniają warsztaty o różnorodnej tematyce, przekazywanej w teorii i praktyce. Wnioskodawca w poczuciu odpowiedzialności wobec regionu, jak również mając świadomość, iż to właśnie lokalne szkoły kształcą przyszłą kadrę pracowniczą Wnioskodawca, pragnie w ten sposób przyczynić się do lepszych efektów, jakie daje oświata i edukacja w regionie. W ramach tego programu Wnioskodawca organizuje kompleksowe szkolenia.

Tematyka programu nie ma związku z profilem działalności Wnioskodawca. W ramach tego programu uczestnicy nie mają obowiązku podejmowania żadnych działań. Uczestnictwo w programie jest nieodpłatne.

W odpowiedzi na pytanie organu, czy realizacja ww. programu przekłada się na cele marketingowe Spółki, jeżeli tak to w jaki sposób oraz w jaki sposób działanie to ma wpływ na ostatecznych nabywców produktów Wnioskodawcy, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Wnioskodawcy, Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź na pytanie zawarta została w pkt I ppkt 8) oraz w pkt II ppkt 6).

Wskazane przez Spółkę obszary wpływu realizowanego programu stanowią niewątpliwie pozytywny element prowadzonej polityki wkładu w lokalne społeczeństwo, ale w opinii Organu, powiązanie ich z czynnościami opodatkowanymi Spółki jest zbyt daleko idące i niedające się zracjonalizować. Zdaniem Organu wydatki te, chociaż niewątpliwie pozytywnie wpływają na lokalną społeczność, nie wykazują ani bezpośredniego, ani pośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi Spółki w postaci produkcji metali. Argumentacji podatnika nie można uznać za przekonywującą, albowiem sam fakt, że realizowany ww. program pozwala ukazać Spółkę jako firmę dbającą o społeczność lokalną oraz środowisko przez realizację programu, który w opinii Spółki przyczyni się do lepszych efektów, jakie daje oświata i edukacja w regionie, mając świadomość, iż to właśnie lokalne szkoły kształcą przyszłą kadrę pracowniczą Wnioskodawca, nie jest wystarczający do przyznania Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych usług szkoleniowych i edukacyjnych dla kilku dyrektorów szkół z terenu Zagłębia M. uczestniczących w Akademii Przywództwa Liderów Oświaty.

Odnosząc się do prawa do odliczenia od wydatków poniesionych na realizację ww. programu tj. na zakup usług szkoleniowych i edukacyjnych, stwierdzić należy, że z przedstawionych okoliczności nie wynika aby nabyte towary miały/lub mogły mieć choćby pośredni wpływ na sprzedaż opodatkowaną Spółki. Nie sposób zaakceptować poglądu, że działania podejmowane przez Spółkę w tym zakresie, przełożą się na długofalowy wzrost zysków z działalności opodatkowanej. Działania Spółki w tym programie koncentrują się na działaniach prostych, takich jak finansowanie uczestnictwo kilku dyrektorów szkół z terenu Zagłębia M. w Akademii. Tymczasem taka jednorazowa pomoc nie wpływa na zmianę społeczną, w sposób przekładający się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej spółki. Jak wskazał Wnioskodawca odbiorcą docelowym Spółki są zarówno podmioty powiązane jak i podmioty trzecie na rynku krajowym i zagranicznym, a nie lokalna społeczności do której program jest skierowany. Ponadto program skierowany jest jedynie do wąskiej grupy osób, a nie ma szerszego oddziaływania społecznego. W opisanym programie korzyść, jaką czerpią dyrektorzy szkół, przeważa nad korzyścią Spółki, która miałaby wpłynąć na wzrost produkcji, sprzedaży i tym samym większy zysk. Zatem pomiędzy realizacją przedmiotowych działań, a zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej brak jest racjonalnego związku przyczynowo-skutkowego. Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie sposób również wyprowadzić wniosku o wzroście sprzedaży opodatkowanej u podatnika, w okresie późniejszym. Działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu nie można mylić z działalnością charytatywną, gdyż społeczna odpowiedzialność biznesu musi być bezpośrednio powiązana z działalnością przedsiębiorstwa. Krąg potencjalnych odbiorców stanowią dyrektorzy szkół, czyli osoby nie związane z działalnością gospodarczą Spółki, a związek na który powołuje się Spółka jest zbyt odległy i niepewny, aby móc określić go jako nawet pośrednio związany z działalnością przez nią prowadzoną.

Nie sposób zatem z faktu przekazania sfinansowania szkolenia dyrektorów szkół (tj. wąskiemu kręgu osób) wyprowadzić wniosku o wzroście sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie produkcji metali. W tym przypadku stworzenie pozytywnego wizerunku Spółki wśród lokalnej społeczności pozostaje bez wpływu na opodatkowaną działalność gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a zatem nie można uznać wydatków poniesionych na zakup tych usług za wydatki ogólne o charakterze marketingowym, które przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji programu F.

VI.B”

Projekt kierowany jest do społeczności Zagłębia M. i pracowników Wnioskodawca, a jego głównym celem jest kształtowanie tożsamości lokalnej, postaw obywatelskich oraz krzewienie wiedzy o dziedzictwie kulturowym regionu, realizowany jest we współpracy z samorządami Zagłębia M., które są kluczowymi interesariuszami Wnioskodawca. Projekt polega na udostępnieniu strony internetowej i aplikacji mobilnej z wykorzystaniem technologii iBeacon, za pośrednictwem której udostępniane są użytkownikom informacje historyczne, czy też o charakterze kulturalnym i gospodarczym związane z terenem i historią Zagłębia M., a także wydobyciem x, w tym dot. procesu produkcji x, zrównoważonym rozwojem i ekologią tego regionu.

Autorem całego projektu i jego częściowym wykonawcą jest działająca w regionie Fundacja, której celem statutowym jest m.in. ochrona dziedzictwa górniczego i dziedzictwa kulturowego przemysłu metalowego. Natomiast Wnioskodawca, w ramach wsparcia projektu, finansuje część kosztów związanych z:

• tworzeniem tekstów i komunikatów na potrzeby Projektu,
• udostępnianiem bezpłatnie materiałów audiowizualnych na potrzeby Projektu,
• produkcją grafik i materiałów multimedialnych promujących Projekt,
• wykupieniem przestrzeni reklamowej do promocji Projektu,
• wsparcie promującym i wspierającym realizację Projektu.
• udostępnieniem przestrzeni na konferencję prasową inaugurującą Projekt.

Z wyjaśnień Wnioskodawcy wynika, że przez finansowanie kosztów, Wnioskodawca rozumie zakup na podstawie faktur, towarów i usług związanych z tworzeniem tekstów i komunikatów, produkcją grafik, promocją projektu i udostępnianiem przestrzeni (pomieszczeń, lokalu) na potrzeby organizacji konferencji, a także służące tym celom wydatki na nabycie towarów, tj. materiały audiowizualne i multimedialne. Tematyka programu ma częściowo związek z profilem działalności Wnioskodawca, albowiem treści udostępniane poprzez aplikację „…..” zawierają m.in. podstawowe informacje o działalności gospodarczej Wnioskodawca. Uczestnictwo w programie jest nieodpłatne.

Biorąc pod uwagę fakt, że ww. projekt ma częściowo związek z profilem działalności Wnioskodawca, albowiem treści udostępniane przez aplikację „….” zawierają m.in. podstawowe informacje o działalności gospodarczej Wnioskodawca oraz uwzględniając zmieniające się warunki prowadzenia działalności gospodarczej oraz jej promowania, reklamowania i strategii zarządczych, należy przyjąć, iż wydatki poniesione na realizację tego projektu związane z tworzeniem tekstów i komunikatów, produkcją grafik, promocją projektu i udostępnianiem przestrzeni (pomieszczeń, lokalu) na potrzeby organizacji konferencji, a także służące tym celom wydatki na nabycie towarów, tj. materiały audiowizualne i multimedialne (w której zawarte są informacje o Spółce) stanowią wydatki o charakterze marketingowym, które przekładają się bezpośrednio na wizerunek Wnioskodawcy, a więc pośrednio także na generowanie obrotu przez Wnioskodawcę działającego w warunkach konkurencji.

Odnosząc się do prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z wyżej opisanymi działaniami w ramach programu „…….” w efekcie którego udostępniane są użytkownikom informacje historyczne, czy też o charakterze kulturalnym i gospodarczym związane z terenem i historią Zagłębia M., a także wydobyciem x, w tym dot. procesu produkcji x, zrównoważonym rozwojem i ekologią tego regionu, wpisują się w działalność gospodarczą Wnioskodawcy. W tym przypadku rzeczywiście dokonane wydatki przekładają się na wizerunek Spółki. W programach tych realizowana jest strategia CSR, polegającą na połączeniu w działalności firmy realizacji celów marketingowych i społecznych. Realizując powyższy programy Spółka zmierza do osiągnięcia celu jakim jest kształtowanie pozytywnych więzi ze środowiskiem lokalnym, budowanie pozytywnego wizerunku Spółki.

Z uwagi zatem na fakt, że nabyte towary i usługi przeznaczone do realizacji ww. programu mają pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy i Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z działaniami CSR w odniesieniu do programów: A”, B” – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z działaniami CSR w odniesieniu do programów C, D, E, F – jest nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę, wydanej dla niego interpretacji indywidualnej potwierdzającej prawo do odliczenia VAT w przypadku nabyć związanych z realizacją działalności CSR, wypada zauważyć, że interpretacja ta dotyczyła innych wydatków, ponoszonych w ramach innych programów, niż będące przedmiotem niniejszej interpretacji. Jak wykazano powyżej, każdorazowo należy ocenić, czy w konkretnych okolicznościach faktycznych takie wydatki wykazują związek z opodatkowaną działalnością gospodarczą danego podatnika. Natomiast nie można przyjąć automatycznie, że wszystkie wydatki poniesione na nabycie towarów i usług w ramach ogólnej strategii firmy działającej w zgodzie z doktryną społecznej odpowiedzialności biznesu stanowią wydatki marketingowe uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Należy zauważyć, że celem interpretacji jest przekazanie informacji o zastosowaniu przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego przedstawionego przez podmiot składający wniosek o wydanie interpretacji. Organ, udzielając interpretacji, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez wnioskodawcę.

Ponadto podkreślić należy, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki Sądu są rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Rozstrzygnięcia dokonane przez sądy są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów w indywidualnych sprawach. Należy wskazać, że w stosunku do każdego ponoszonego przez podatnika wydatku w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu trzeba badać, czy w konkretnym stanie faktycznym (tj. na tle konkretnych okoliczności faktycznych odnoszących się m.in. do profilu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej i charakteru poniesionego wydatku) to prawo do odliczenia przysługuje. Zatem nie można tez tych wyroków „przenosić” bezpośrednio na przysługujące Wnioskodawcy uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego z tytułu każdego realizowanego w ramach CSR programu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.