0115-KDST1-2.450.1161.2020.1.JC

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 23 lipca 2020 r. (data wpływu 27 lipca 2020 r.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – „Nasiona rzepaku”

Opis towaru: ziarna (nasiona) rzepaku przeznaczone do produkcji oleju rzepakowego

Rozstrzygnięcie: CN 12

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy oraz poz. 9 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania towaru: „Nasiona rzepaku” według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

1. Przedmiotem niniejszego wniosku jest klasyfikacja nasion rzepaku.
2. Ziarna (nasiona) rzepaku pochodzą z upraw w Polsce i za granicą, i są one kupowane przez Spółkę w ramach dostaw krajowych, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów („WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)”) oraz importu. Spółka sama zajmuje się produkcją oleju rzepakowego. Podstawowym surowcem wykorzystywanym do produkcji oleju są ziarna (nasiona) rzepaku będące przedmiotem niniejszego wniosku. Nabyte przez Spółkę ziarna (nasiona) rzepaku są również sprzedawane przez nią do podmiotu (…) w celu produkcji oleju rzepakowego. (…) Olej produkowany przez Spółkę jest klasyfikowany jako jadalny.
3. Przedmiotem niniejszego wniosku jest więc ocena stawki VAT (podatek od towarów i usług) dla WNT, importu oraz dostawy nasion rzepaku służących do produkcji oleju rzepakowego jadalnego. Parametry nasion rzepaku
4. Ziarna (nasiona) rzepaku będące przedmiotem niniejszego wniosku posiadają określone parametry jakościowe pozwalające na produkcję z niego oleju jadalnego. Przykładowe parametry bazowe tego ziarna są następujące: (…) Parametry te mogą się zmieniać w zależności od żniw i dostawcy ziarna, wpływają one na cenę oraz ew. kary umowne nakładane przy gorszej jakości nasion. Wszystkie ziarna (nasiona) są natomiast wolne od nasion odmian modyfikowanych genetycznie (są one wolne od GMO).
5. Ziarna (nasiona) rzepaku będące przedmiotem niniejszego wniosku muszą zawsze przekroczyć poniższe wymagania jakościowe. Jeśli spełnione jest chociaż jedno z poniższych negatywnych kryteriów to Spółka nie kupi tych nasion w ramach WNT lub importu ani nie odsprzeda ich do podmiotu powiązanego: (…)
6. Ziarna (nasiona) rzepaku będące przedmiotem niniejszego wniosku powinny być dostarczone luzem, czystym środkiem transportu, umożliwiającym ich łatwy wyładunek w wyznaczonym magazynie. W szczególności ziarna rzepaku powinny być zdrowe, wolne od szkodników i chorób grzybowych, bez obcych zapachów.
7. Ziarna te są one poddawane każdorazowo ocenie jakościowej, suszone oraz czyszczone. (…)
8. Celem określenia powyższych parametrów jest nabycie ziaren (nasion) rzepaku pozwalających na wytworzenie z nich wyrobu jadalnego jakim jest olej rzepakowy. Rzepak będący przedmiotem niniejszego wniosku musi spełniać standardy pozwalające na jego spożycie przez ludzi. (…)
9. Ziarna (nasiona) rzepaku będące przedmiotem niniejszego wniosku „spełnia” wymogi następujących przepisów prawa żywnościowego:
   1. Rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności( Dz. U. L 31 z 1.2.2002, str. 1-24 ze zm.) Przepisy tego rozporządzenia definiują rzepak będący przedmiotem niniejszego wniosku jako żywność (środek spożywczy). Żywność oznacza bowiem jakiekolwiek substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi lub, których spożycia przez ludzi można się spodziewać. Środek spożywczy obejmuje zaś napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki, lecz nie rośliny przed dokonaniem zbiorów. Ziarna (nasiona) będące przedmiotem niniejszego wniosku stanowią rośliny po dokonaniu zbiorów, które po obróbce stanowią żywność, której spożycia przez ludzi należy się spodziewać.
   2. Rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającego dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70z 16.3.2005, str. 1 -16 ze zm.) Rozporządzenie stosuje się m.in. do produktów pochodzenia roślinnego lub ich części wymienionych spożywanych w stanie świeżym lub przetworzonym jako żywność.
   3. Rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz. U. nr L 268 z 18.10.2003, str. 1-23 ze zm.) Rozporządzenia (WE) 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczące możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniające dyrektywę 2001/18/WE (Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 24-28 ze zm.) Celem tych rozporządzeń jest m.in. ustanowienie podstaw zapewniania wysokiego poziomu ochrony życia i zdrowia ludzkiego, interesów konsumenta w związku z genetycznie zmodyfikowaną żywnością oraz ustanowienie stosownych przepisów w tym zakresie.
   4. Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalającego najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. U. L 364 z 20.12.2006, str. 5-24 ze zm.)Rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. U. L 139 z 30.04.2004, str. 1-54 ze zm.) Ziarna (nasiona) rzepaku będące przedmiotem niniejszego wniosku stanowią środki spożywcze w rozumieniu tych rozporządzeń.
10. Ziarna (nasiona) rzepaku będące przedmiotem niniejszego wniosku stanowią również żywność (środek spożywczy) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 1252 ze zm.) Stąd też proces przyjęcia, magazynowania, sprzedaży czy przetworzenia tych ziaren (nasion) rzepaku w olej rzepakowy odbywa się w ramach instalacji spełniających normy systemu (…) Przetworzenie rzepaku w olej jadalny
11. (…)
12. W ocenie Spółki, olej produkowany przez Spółkę „przez” mieści się w następujących grupowaniach określonych w: 1. rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. poz. 1676 ze zm.):
    1. 10.41.24.0 „Olej z rzepaku, rzepiku i gorczycy, surowy”,
    2. 10.41.56.0 „Olej z rzepaku, rzepiku i gorczycy oraz ich frakcje, rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie”. 2. rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. nr 207, poz. 1293 ze zm.):
    3. 10.41.26.0 „Olej z rzepaku, rzepiku i gorczycy, surowy”,
    4. 10.41.56.0 „Olej z rzepaku, rzepiku i gorczycy oraz ich frakcje, rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie”.Olej produkowany przez Spółkę jest zatem klasyfikowany jako artykuł spożywczy na gruncie PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług). Podobna sytuacja występuje w stosunku do oleju będącego przedmiotem produkcji przez podmiot powiązany ze Spółką z nasion rzepaku odsprzedanych przez Spółkę do niego. Olej ten jest klasyfikowany do grupowania PKWiU 2008 10.41.26.0 oraz PKWiU 2015 10.41.24.0.
13. Wyprodukowany przez Spółkę olej spełnia również definicję środka spożywczego w rozumieniu Rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności. Oznacza to, że olej wyprodukowany przez Spółkę stanowi produkt przeznaczony do spożycia przez ludzi lub, którego spożycia przez ludzi można się spodziewać. Analogiczna sytuacja występuje w przypadku oleju produkowanego przez podmiot powiązany (który produkuje go z nasion kupowanych od Spółki). Olej rzepakowy na każdym etapie produkcji, niezależnie od zakresu i sposobu przetworzenia, jest jadalny. Na kolejnych etapach produkcji może dojść jedynie do modyfikacji pewnych walorów smakowych, odżywczych lub funkcjonalnych.
14. W konsekwencji, olej odszlamowany sprzedawany przez Spółkę jest olejem jadalnym niezależnie od jego przeznaczenia. Prawidłowość zastosowania obniżonej 5% stawki VAT do dostawy oleju odszlamowanego nabywcę została potwierdzona w uzyskanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej (…). Analogiczna konkluzja została również przedstawiona w interpretacji indywidualnej (…) uzyskanej przez podmiot z grupy nabywający od Spółki nasiona rzepaku, który po ich przetworzeniu sprzedaje olej rzepakowy na rzecz Spółki. Klasyfikację tę potwierdza również szereg innych interpretacji podatkowych: 1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lipca 2018 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.283.2018.2.RM, 2. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2017 r. nr 0112-KDIL4.4012.391.2017.2.JKU, 3. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2016 r. nr IBPP2/4512-989/15/KO, 4. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2015 r. nr IBPP4/4513-44/15/DT, 5. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2012 r. nr IPPP1/443-453/12-2/JL, 6. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 kwietnia 2011 r. nr IPPP1-443-61/11-4/BS.
15. Taka klasyfikacja oleju jest spójna z celem systemu podatku VAT, jakim jest zapobieganie naruszeń na rynku. Na jego poprawność wskazuje list ostrzegawczy Ministerstwa Finansów i Ministerstwa Rozwoju ws. wyłudzania VAT w obrocie olejem rzepakowym. W liście tym jednoznacznie wskazano, że zgodnie z przepisami Ustawy o VAT „do dostaw jadalnego oleju rzepakowego stosuje się stawkę obniżoną VAT 5%, niezależnie od jego dalszego przeznaczenia. Przepisy ustawy nie uzależniają bowiem zastosowania obniżonej stawki VAT od sposobu wykorzystania oleju rzepakowego przez nabywcę, a jedynie od posiadania przez niego, w momencie dostawy, cechy jadalności.” Ministerstwa jednoznacznie zatem opowiadają się opodatkowaniem dostawy oleju rzepakowego 5% stawką VAT. Stosowanie tej stawki ogranicza możliwość wyłudzenia przez nieuczciwych podatników podatku VAT na obrocie olejem rzepakowym.
16. Należy także wskazać, że olej rzepakowy wytworzony z ziaren rzepaku nabywanych i dostarczanych przez Spółkę jest częściowo sprzedawany na późniejszych etapach obrotu jako biomasa do produkcji estrów metylowych. Zgodnie natomiast z art. 11a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach („Ustawa o biokomponentach”) ciekłych zabrania się wykorzystywania do wytwarzania estrów biomasy (tutaj: oleju rzepakowego) przy dostawie której została zastosowana stawka podatku od towarów i usług wyższa niż 5%. W związku z tym, Ustawa o biokomponentach niejako wymusza stosowanie obniżonej stawki VAT do oleju rzepakowego wykorzystywanego do produkcji estrów metylowych. Przy czym, przepisy Ustawy o biokomponentach dotyczące opodatkowania pewnych towarów VAT, należy przynależy interpretować w świetle regulacji Ustawy o VAT, tj. zgodnie z wykładnią systemową, funkcjonalną i celowościową. Jeżeli zatem ustawodawca przyjął, że do produkcji biokomponentów może być wykorzystywana tylko biomasa, w tym olej rzepakowy, opodatkowana stawką 5% a olej rzepakowy jest opodatkowany 5% VAT tylko jeżeli jest jadalny, to ustawodawca wprost przyjął, że olej stosowany do produkcji estrów jest jadalny. Takie stanowisko potwierdza także treść uzasadnienia do ustawy wprowadzającej art. 11a Ustawy o biokomponentach: „W związku z faktem, że oleje nabywane do produkcji estrów zasadniczo są olejami jadalnymi (posiadają cechę jadalności), wprowadzenie rozwiązania, zgodnie z którym olej roślinny (tj. olej rzepakowy, olej sojowy lub inne oleje roślinne), do którego zastosowana byłaby 23% stawka VAT, nie będzie mógł być wykorzystywany do produkcji estrów przyczyni się w praktyce do wyeliminowania procederu polegającego na fikcyjnej zamianie rodzaju sprzedawanego oleju na olej o charakterze niespożywczym objętym wyższą stawką VAT, a w efekcie do ograniczenia nadużyć w tym obszarze.” W związku z tym, nie może ulegać wątpliwości, że olej rzepakowy wyprodukowany przez Spółkę podlega opodatkowaniu VAT według stawki 5%. Taki olej jest bowiem jadalny, i jako taki zużywany bądź na cele spożywcze bądź w celu produkcji estrów metylowych.
17. Uwzględniając powyższe, jeżeli olej wytworzony z ziaren rzepaku nabywanych i dostarczanych przez Spółkę jest jadalny, to same te ziarna (nasiona) także są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Taka konkluzja wynika nie tylko z właściwości tych ziaren i faktu, że spełniają one wymogi przepisów prawa żywnościowego jako żywność, ale także znajduje poparcie w przeznaczeniu tych ziaren na produkty jadalne. Ponadto, takie podejście jest także spójne z zasadami systemu podatku VAT oraz szczególnymi środkami wprowadzonymi w celu uniknięcia stosowania 23% stawki VAT do produktów nadających się do spożycia (np. art. 11a Ustawy o biokomponentach), takich jak olej rzepakowy, nawet jeżeli ostatecznie nie zostaną one skonsumowane przez ludzi. Podsumowanie powyższych informacji
18. Spółka stoi na stanowisku, że do WNT, importu oraz dostawy ziaren (nasion) rzepaku przeznaczonych do produkcji oleju rzepakowego należy zastosować stawkę 5% na podstawie art. 41 ust. 2a w zw. z Załącznikiem nr 10 poz. 9 „Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe lub lecznicze; słoma i pasza - wyłącznie towary przeznaczone do spożycia przez ludzi” Ustawy o VAT.
19. W ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, że ziarna (nasiona) rzepaku przeznaczone do produkcji oleju rzepakowego są nasionami oleistymi przeznaczonymi do spożycia przez ludzi na co wskazują poniższe argumenty: 1. Ziarna (nasiona) rzepaku są żywnością (środkiem spożywczym) w rozumieniu przepisów prawa żywnościowego. Proces przyjęcia, magazynowania, sprzedaży czy przetworzenia tego rzepaku w olej rzepakowy odbywa się w oparciu o normy oraz przepisy właściwe dla żywności, w ramach instalacji spełniających normy (…). Jest to więc sytuacja odmienna od nasion używanych do siewów, które nie stanowią żywności i nie podlegają systemowi (…) 2. Produkowany z ziaren (nasion) rzepaku olej rzepakowy posiada cechy jadalności. Jest on zatem możliwy do spożycia przez ludzi lub oczekiwanym jest jego spożycie przez ludzi. Skoro zatem produkt powstający z nasion rzepaku tj. olej rzepakowy jest jadalny, to tym bardziej ziarna (nasiona) rzepaku użyte do jego produkcji są przeznaczone do spożycia przez ludzi. W przypadku oleju rzepakowego przeznaczonego do produkcji estrów, „jadalność” tego wyrobu potwierdzają dodatkowo przepisy Ustawy o biokomponentach. 3. Nasiona rzepaku poddawane są procesom mechanicznym polegającym na uzyskaniu oleju jadalnego zawartego w tych nasionach. Opisany powyżej proces produkcji oleju rzepakowego nie przewiduje żadnego etapu, na którym ziarna (nasiona) te są uzdatniane w sposób, który zmieniałby charakter nasion z nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi na przeznaczone do takiego celu, chociażby w postaci końcowo uzyskiwanego oleju. Celem wyprodukowania oleju rzepakowego z ziaren (nasion) rzepaku nie jest bowiem doprowadzenie nasion do stanu, w którym nadawałby się on do spożycia przez ludzi, a jedynie uzyskanie produktu, który z ekonomicznego punktu widzenia jest bardziej pożądany na rynku. W konsekwencji należy stwierdzić, że aby olej rzepakowy uzyskiwany z ziaren (nasion) rzepaku był jadalny surowiec (nasiona) użyty do jego produkcji musi posiadać cechę przeznaczenia do spożycia przez ludzi (co potwierdza taka jego klasyfikacja na gruncie prawa żywnościowego). 4. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby nasiona rzepaku były bezpośrednio konsumowane przez ludzi. Nie są powszechnie znane jakiekolwiek przeciwskazania, która czyniłyby takie ziarna (nasiona) rzepaku jako niezdatne do spożycia przez ludzi. Jednakże, z uwagi na ich powszechne zastosowanie do produkcji oleju rzepakowego, który jest bardziej użyteczny z punktu widzenia żywienia ludzi, spożycie nasion nie jest powszechnie praktykowane.
20. Użyte w Załączniku nr 10, poz. 9 Ustawy o VAT sformułowanie „towary przeznaczone do spożycia przez ludzi” nie wskazuje przy tym w żaden sposób, że chodzi o towary bezpośrednio konsumowane przez ludzi. Ograniczenie tego punktu jedynie do ziaren (nasion) bezpośrednio konsumowanych przez ludzi ograniczałoby do praktycznie minimum zakres stosowania stawki 5%. Nie ma bowiem nasion roślin oleistych powszechnie konsumowanych bezpośrednio przez ludzi bez ich przetworzenia mechanicznego w postaci oddzielenia elementów niekonsumowanych (łupiny czy powłoki zewnętrznej).
21. Przyjęcie odmiennego stanowiska, zgodnie z którym nasiona rzepaku nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi i w konsekwencji ich dostawa podlega opodatkowaniu według stawki wyższej niż 5% (tj. 8%) prowadziłoby do następujących zaburzeń na rynku: 1. Nie istniałyby praktycznie żadne rośliny oleiste opodatkowane stawką 5%, pomimo wieloletniego zastosowania tej stawki przy dostawach ich ziaren (nasion). W wyniku wprowadzenia nowej matrycy VAT analizowana poz. 9 Załącznikiem nr 10 Ustawy o VAT byłaby więc w większości pusta. 2. Powodowałoby to, że nowa matryca VAT podnosiłaby tę stawkę do 8% VAT, co jest sprzeczne z jej założeniami i powoduje osłabienie konkurencyjności polskich rolników (rynek dąży bowiem do najniższej ceny i mimo możliwości odliczenia podatku VAT wyższa stawka podatku będzie powodowała presje na obniżkę ceny netto). 3. Podmioty zajmujące się produkcją oleju rzepakowego wykazywałyby znaczne nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Bowiem nasiona rzepaku nabywane byłyby ze stawką wyższą niż 5%, podczas gdy sprzedaż oleju rzepakowego z nich wyprodukowanego nadal opodatkowana byłaby według 5% stawki. Jest to wprost sprzeczne z założeniami ww. listu ostrzegawczego Ministerstwa Finansów oraz sprzeczne z założeniami nowej matrycy VAT, których celem jest niepowstawanie takich (sztucznych) nadwyżek podatku naliczonego nad należnym. Takie podejście jest także sprzeczne z innymi środkami prawnymi wprowadzonymi w celu zapewnienia prawidłowego działania systemu podatku VAT, w szczególności art. 11a Ustawy o biokomponentach.
22. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, kupowane przez nią na WNT i imporcie oraz dostarczane przez nią do podmiotu powiązanego ziarna (nasiona) rzepaku są przeznaczone do spożycia przez ludzi, ponieważ są wykorzystywane zarówno przez Spółkę jak i jej podmiot powiązany do produkcji jadalnego oleju rzepakowego. Ponadto, nic nie stoi na przeszkodzie, aby nasiona te ze względu na kryteria jakościowe, które muszą spełnić, były bezpośrednio konsumowane przez ludzi. Taka klasyfikacja jest spójna z przepisami prawa żywnościowego oraz normami stosowanymi przez Spółkę, które klasyfikują te nasiona jako żywność (środek spożywczy) i nakazują stosowanie do nich takich standardów i regulacji jak dla żywności. Taka klasyfikacja jest także spójna z zasadami działania systemu podatku VAT.

Co za tym idzie, zgodnie z Załącznikiem nr 10 poz. 9 Ustawy o VAT, nabycie tych nasion w ramach WNT, ich przywóz w ramach importu oraz dostawa krajowa tych nasion powinna podlegać opodatkowaniu według 5% stawki VAT.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej – Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega zasadom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę. Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 12 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe lub lecznicze; słoma i pasza”. Natomiast z not wyjaśniających do HS wynika, że „Pozycje od 1201 do 1207 obejmują nasiona i owoce, w rodzaju używanych do ekstrakcji (pod ciśnieniem lub za pomocą rozpuszczalników) olejów i tłuszczów jadalnych lub przemysłowych, nawet jeśli są one przedstawiane do tych celów, do siewu lub innych celów. Pozycje te nie obejmują jednak produktów objętych pozycją 0801 lub 0802, oliwek (dział 7 lub 20) oraz niektórych nasion i owoców, z których może być ekstrahowany olej, ale które są używane przede wszystkim do innych celów, np. jądra pestek moreli, brzoskwiń lub śliwek (pozycja 1212) oraz ziarno kakao (pozycja 1801)”(…).

Pozycja 1205 obejmuje „Nasiona rzepaku lub rzepiku, nawet łamane”. Noty wyjaśniające do HS do pozycji 1205 stanowią „Niniejsza pozycja obejmuje nasiona rzepaku lub rzepiku (nasiona kilku gatunków z rodzaju Brassica, a w szczególności B. napus i B. rapa (lub B. campestris)). Pozycja ta obejmuje zarówno tradycyjne nasiona rzepaku lub rzepiku, jak i nasiona rzepaku lub rzepiku o niskiej zawartości kwasu erukowego. Nasiona rzepaku lub rzepiku o niskiej zawartości kwasu erukowego, np. nasiona canola lub nasiona europejskiego rzepaku lub rzepiku „podwójnie zerowego”, dostarczają olej o całkowitej zawartości kwasu erukowego mniejszej niż 2 % masy oraz składnik stały, który zawiera mniej niż 30 mikromoli glukozynolanów w gramie”.

Uwzględniając powyższe przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 12. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1 reguły Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub-licznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 9 wskazano CN ex 12 „Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe lub lecznicze; słoma i pasza – z wyłączeniem towarów przeznaczonych do spożycia przez ludzi”.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 5%.

Z kolei w załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 9 wskazano CN ex 12 „Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe lub lecznicze; słoma i pasza – wyłącznie towary przeznaczone do spożycia przez ludzi”.

Jednocześnie, zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez oznaczenie ex rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Zatem umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN), ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN), spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Mając na uwadze fakt, że nasiona rzepaku same w sobie nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi (nasion jako takich się nie spożywa), należy stwierdzić, że takie nasiona opodatkowane są co do zasady stawką 8%. Przy czym przeznaczenie produktów przetworzenia takich nasion (np. oleju jadalnego) na kolejnych etapach produkcji nie ma wpływu na opodatkowanie VAT nasion. Ponadto należy podkreślić, że nie można porównywać do siebie zupełnie odrębnych produktów, tj. nasion rzepaku oraz oleju, w ramach postępowania dotyczącego zaklasyfikowania konkretnego towaru.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar: „Nasiona rzepaku” nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi i klasyfikowany jest do działu 12 Nomenklatury scalonej (CN), jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy oraz poz. 9 załącznika nr 3 do ustawy.

Należy zaznaczyć, w kontekście powyższego uzasadnienia, że wskazane przez Wnioskodawcę argumenty nie mogą wpłynąć na odmienne rozstrzygnięcie wniosku.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem dostawy, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonanych po dniu, w którym WIS została doręczona.

Niniejsza WIS wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru będącego jej przedmiotem, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których WIS stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).