0112-KDIL1-1.4012.318.2020.2.MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2020 r. (data wpływu 30 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 sierpnia 2020 r. (data wpływu 31 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 sierpnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 3 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca ma zamiar otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą, zamierza rozliczać się na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca chciałby korzystać z podmiotowego zwolnienia z opłacania podatku VAT (podatek od towarów i usług), o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany, ze względu na charakter planowanej działalności, tj. pełnienia obowiązków kierownika budowy, inżyniera budowy, inspektora nadzoru zgodnie z ustawą – Prawo budowlane, wykonywania kosztorysów budowlanych, projektów budowlanych i wykonawczych oraz okresowych przeglądów technicznych budynków, pomimo objęcia działalności ww. kodami PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), ma prawo do korzystania z podmiotowego zwolnienia z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisami ustawy prawo budowlane, Wnioskodawca posiada wymagane uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń, w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, jest członkiem Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oraz posiada wymagane ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej niezbędne do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności usług doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wartość sprzedaży dotycząca prowadzonej działalności nie przekroczy w każdym roku kwoty 200.000 zł.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają pisma:

1. pismo z dnia 23 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-1.4012.223.2018.1.OA,
2. pismo z dnia 24 lipca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.382.2018.1.EJ,
3. pismo z dnia 22 lutego 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.21.2018.1.MK,
4. pismo z dnia 6 lutego 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.12.2018.1.AJ,
5. pismo z dnia 21 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-1.4012.500.2019.2.HW.

W piśmie z dnia 31 sierpnia 2020 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Zainteresowany poinformował, że:

1. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2020 r., poz. 106, z późn. zm).
2. Przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2020 nie przekroczy kwoty 200.000 zł.
3. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności nie będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa. Wnioskodawca nie będzie świadczył usług doradztwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonując usługi z zakresu nadzoru budowlanego (inwestorskiego), pełnienia obowiązków kierownika budowy, inżyniera budowy, wykonywania kosztorysów budowlanych, sporządzania projektów budowlanych i wykonawczych oraz okresowych przeglądów technicznych budynków zakwalifikowanych pod numerami PKD: 71.12.Z, 74.90.Z, 71.11.Z, Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na charakter planowanej działalności, tj. pełnienia obowiązków kierownika budowy, inżyniera budowy, inspektora nadzoru zgodnie z ustawą – Prawo budowlane, wykonywania kosztorysów budowlanych, projektów budowlanych i wykonawczych oraz okresowych przeglądów technicznych budynków, pomimo objęcia działalności ww. kodami PKD, Zainteresowany ma prawo do korzystania z podmiotowego zwolnienia z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z poźn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy – podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy – jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Z treści art. 113 ust. 10 ustawy wynika natomiast, że jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części do:
      • pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU 45.4);
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że od dnia 3 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca ma zamiar otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą, zamierza rozliczać się na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca chciałby korzystać z podmiotowego zwolnienia z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany, ze względu na charakter planowanej działalności, tj. pełnienia obowiązków kierownika budowy, inżyniera budowy, inspektora nadzoru zgodnie z ustawą – Prawo budowlane, wykonywania kosztorysów budowlanych, projektów budowlanych i wykonawczych oraz okresowych przeglądów technicznych budynków, pomimo objęcia działalności ww. kodami PKD ma prawo do korzystania z podmiotowego zwolnienia z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisami ustawy prawo budowlane Wnioskodawca posiada wymagane uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń, w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, jest członkiem Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oraz posiada wymagane ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej niezbędne do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2020 nie przekroczy kwoty 200.000 zł. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności nie będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa. Wnioskodawca nie będzie świadczył usług doradztwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy wykonując usługi z zakresu nadzoru budowlanego (inwestorskiego), pełnienia obowiązków kierownika budowy, inżyniera budowy, wykonywania kosztorysów budowlanych, sporządzania projektów budowlanych i wykonawczych oraz okresowych przeglądów technicznych budynków zakwalifikowane pod numerami PKD: 71.12.Z, 74.90.Z, 71.11.Z, Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę przestawiony stan sprawy w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z opisu sprawy – świadczone przez Wnioskodawcę usługi z zakresu nadzoru budowlanego (inwestorskiego), pełnienia obowiązków kierownika budowy, inżyniera budowy, wykonywania kosztorysów budowlanych, sporządzania projektów budowlanych i wykonawczych oraz okresowych przeglądów technicznych budynków zakwalifikowane pod numerami PKD: 71.12.Z, 74.90.Z, 71.11.Z, nie będą polegały na świadczeniu usług w zakresie doradztwa oraz Zainteresowany nie będzie wykonywał innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, a przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2020 nie przekroczy kwoty 200.000 zł, to Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z ust. 9 ustawy.

Podsumowując, wykonując usługi z zakresu nadzoru budowlanego (inwestorskiego), pełnienia obowiązków kierownika budowy, inżyniera budowy, wykonywania kosztorysów budowlanych, sporządzania projektów budowlanych i wykonawczych oraz okresowych przeglądów technicznych budynków zakwalifikowane pod numerami PKD: 71.12.Z, 74.90.Z, 71.11.Z, Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.