Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na zasadach ogólnych, zajmując się sprzedażą towarów wyłącznie przez internet w modelu dropshippingu. Jest zwolniony z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT, ponieważ wartość jego sprzedaży nie przekracza limitu określonego w ustawie o VAT. Jednakże w zakresie ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, stanowisko Wnioskodawcy jest błędne. Nawet po przekroczeniu limitu obrotu, który zwalnia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z tego obowiązku na podstawie przepisów rozporządzenia, pod warunkiem że płatność za usługi będzie dokonywana w całości za pośrednictwem poczty lub banku na jego rachunek bankowy, a z ewidencji oraz dowodów dokumentujących transakcje będzie jednoznacznie wynikać, do jakiej konkretnej transakcji odnosi się zapłata.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 4 września 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
UZASADNIENIE
W dniu 23 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej oraz braku obowiązku rejestracji jako podatnik VAT czynny. Wniosek został uzupełniony pismem z 4 września 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 28 sierpnia 2020 r. znak: 0112-KDIL2-2.4011.482.2020.3.MM, 0111-KDIB3-2.4012.495.2020.3.MN.
W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 4 września 2020 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na zasadach ogólnych. Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą tylko przez Internet, przyjmuje płatności tylko na konto bankowe. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z kasy fiskalnej zgodnie z rozporządzeniem od 1 stycznia 2019 r. – poz. 36 (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519) i prowadzi Ewidencje Sprzedaży w której każdego dnia wpisuje kwoty z transakcji.
Sprzedaż Wnioskodawcy polega również na dropshippingu w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe i sklep internetowy. Wnioskodawca posiada konta na platformach sprzedażowych takich jak allegro, gdzie dodaje zdjęcia i opisy produktów, których właścicielami są producenci głównie z Chin. Z producentami Wnioskodawca ma umowy słowne, mailowe, że może wystawić towar, a prowizję od sprzedaży sam ustala i pobiera, a raczej odlicza od wpłat dokonanych od klientów. Wnioskodawca zbiera tylko zamówienia od klientów, a po otrzymaniu płatności na konto bankowe potrąca prowizję i przelewa pozostałą kwotę producentowi, który wysyła towar prosto do klienta. Wnioskodawca nie posiada towaru. Producent nie wystawia Wnioskodawcy żadnego rachunku ani faktury VAT. W przypadku dropshippingu w Księdze Ewidencji Sprzedaży wpisuje kwotę marży jaką uzyskuje z danej transakcji – usługi pośrednictwa. Dodatkowo Wnioskodawca drukuje potwierdzenie przelewów do producentów zagranicznych oraz zrzut ekranu z danego zakupu – zamówienia na adres klienta i dołącza do Ewidencji Sprzedaży.
Rachunki za pośrednictwo handlowe Wnioskodawca wystawia na życzenie klienta. Raz w miesiącu Wnioskodawca wpisuje podsumowanie kwot transakcji do Książki Przychodów i Rozchodów za pomocą dowodu wewnętrznego zgodnie z rozporządzeniem Ministra finansów oraz instrukcją zawartą w Książce Ewidencji Sprzedaży. Dowód wewnętrzny wystawiany jest w ostatni dzień miesiąca, którego dotyczyły sprzedaże.
Dzień sprzedaży uznawany jest w momencie wpłynięcia kwoty przelewu za towar na konto bankowe Wnioskodawcy.
Klienci są informowani o tym, że Wnioskodawca nie ma towaru, że jest pośrednikiem – takie informacje znajdują się w regulaminie oraz otrzymują widomość na email.
Podczas usług pośrednictwa Wnioskodawca nie jest importerem, ponieważ towar do niego nigdy nie trafia – zawsze wysyłany jest do klienta prosto od producenta tudzież zagranicznego sprzedawcy z Chin.
Wnioskodawca zamierzy rozszerzyć zakres sprzedawanych towarów o sprzęt elektroniczny, zegarki i biżuterie srebrną. Te towary również Wnioskodawca chciałby sprzedawać na zasadzie dropshippingu, czyli pośrednictwa między zagranicznym sprzedawcą a klientem.
Wnioskodawca myśli, że w tym przypadku ustawa o VAT nie będzie obowiązywać i sprzedaż będzie odbywać się jak dotychczas. Ponadto może nastąpić sytuacja kiedy Wnioskodawca będzie musiał zarejestrować kasę fiskalną. Wnioskodawca myśli, że podczas transakcji pośredniczących na kasie powinien wbijać kwotę stanowiącą marżę, czyli prowizję od sprzedaży.
W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na zasadach ogólnych, Wnioskodawca jest zwolniony z płacenia podatku od towarów i usług – VAT. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z kasy fiskalnej zgodnie z rozporządzeniem od 1 stycznia 2019 r. poz. 36 (Dz. U. z 2016 r. poz. 2519), gdyż zajmuje się pośrednictwem handlowym (dropshipping) i sprzedaje wyłącznie przez Internet, a płatności otrzymuje wyłącznie na konto bankowe. Wnioskodawca prowadzi książkę przychodów i rozchodów oraz ewidencję sprzedaży w rozumieniu przepisów dot. podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca nie powierza prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów biuru rachunkowemu.
Sprzedaż Wnioskodawcy polega na dropshippingu w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe i sklep internetowy. Jest to świadczenie usługi pośrednictwa między producentem (właścicielem towaru) a klientem nabywającym dany towar, czyli sytuacja, w której nie dochodzi do przeniesienia prawa własności z firmy Wnioskodawcy na klienta, ponieważ cały czas właścicielem towaru jest producent. Na kontach sprzedających, np. allegro Wnioskodawca dodaje zdjęcia towarów i opisy produktów, których właścicielami są producenci głównie z Chin. Wnioskodawca z producentami posiada umowy słowne oraz mailowe, że może wystawiać na aukcjach ich towar oraz że po złożeniu zamówienia wyślą towar do klientów. Prowizję od sprzedaży Wnioskodawca sam ustala, pobiera a raczej odlicza od wpłat dokonanych przez klientów. Czyli Wnioskodawca zbiera zamówienia od klientów, a po otrzymaniu płatności na konto bankowe potrąca prowizję i przelewa pozostałą kwotę producentowi, który wysyła towar prosto do klienta. Wnioskodawca nie posiada towaru. Producent nie wystawia Wnioskodawcy żadnego rachunku ani faktury. Przychodem jest prowizja za pośrednictwo sprzedaży mającej miejsce między producentem a klientem. Przychód z każdego dnia Wnioskodawca zapisuje w ewidencji sprzedaży w rozumieniu przepisów dot. podatku dochodowego od osób fizycznych. Ponadto Wnioskodawca drukuje potwierdzenia przelewów do producentów zagranicznych oraz wykonuje zrzut ekranu z danego zakupu (zamówienia dla klienta) i dołącza do ewidencji sprzedaży. Ostatniego dnia każdego miesiąca Wnioskodawca podsumowuje przychód i sumę wpisuje do KPiR za pomocą dowodu wewnętrznego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów oraz instrukcją zawartą w Księdze Ewidencji Sprzedaży.
Za dzień sprzedaży Wnioskodawca uznaje moment wpłynięcia kwoty przelewu za towar na jej konto bankowe. Klienci, którzy kupują na allegro płacą za pomocą płatności elektronicznych „Payu” i „przelewy 24”. Firmy te pośredniczą w płatnościach i przelewają pieniądze na konto Wnioskodawcy na drugi dzień od daty dokonania płatności przez klienta. Wnioskodawca realizuje zamówienie w momencie otrzymania pieniędzy na firmowym koncie bankowym Wnioskodawcy. Klienci są informowani, że Wnioskodawca jest pośrednikiem handlowym i nie ma fizycznie towaru. Informacje te znajdują się w regulaminie aukcji allegro oraz regulaminie sklepu, otrzymują również wiadomość e-mail z taką informacją. Podczas wykonywania usługi pośrednictwa Wnioskodawca nie jest importerem ponieważ towar do niego nie trafia – wysyłany jest od producenta prosto do klienta.
Prowadząc pośrednictwo handlowe (dropshipping) czyli świadczenie pośrednictwa handlowego między producentem (właścicielem towaru) a klientem nabywającym dany towar czyli sytuacja, w której nie dochodzi do przeniesienia prawa własności z firmy Wnioskodawcy na klienta, ponieważ cały czas właścicielem towaru jest producent mający siedzibę kraju za granicą (głównie Chiny), przychód Wnioskodawcy stanowi marża za wykonaną usługę i w sytuacji kiedy przychód osiągnie limit, który gwarantuje zwolnienie z kasy fiskalnej, to na rachunkach wystawionych za pomocą kasy fiskalnej będzie widniała kwota, jaką stanowić będzie marża za udaną transakcję. Sprzedaż będzie wykonywana dla konsumentów nie firm.
Wnioskodawca myśli o rozszerzeniu działalności gospodarczej o zakres sprzedaży towarów elektronicznych, zegarki, sprzedaż biżuterii szlachetnej oraz akcesoriów motoryzacyjnych w modelu dropshipping, czyli pośrednictwa między producentem (właścicielem towaru), a klientem nabywającym dany towar. Wnioskodawca nie jest płatnikiem VAT. Siedziba producentów jest za granicą, głównie w Chinach. Przychodem Wnioskodawcy będzie marża, którą będzie sam naliczać. Klienci będą u Wnioskodawcy kupować, płacić za towar wyłącznie za pomocą przelewów bankowych na konto firmowe Wnioskodawcy. Po odliczeniu marży, pieniądze które zostaną z wpłaty za dany towar, zostaną przelane dalej do producenta, który wyśle towar bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca dochód księgowałby jak dotychczas, czyli codziennie jeden wpis podsumowujący dzień do ewidencji sprzedaży, a na koniec miesiąc jeden wpis podsumowujący dany miesiąc do księgi przychodów i rozchodów. Sprzedaż będzie kierowana do konsumentów nieprowadzących działalności gospodarczej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Stanowisko Wnioskodawcy:
Wnioskodawca uważa, że w sytuacji kiedy jego przychody będą na tyle duże, iż prawo do zwolnienia z kasy fiskalnej przestanie go obowiązywać, na paragonie fiskalnym powinny znajdować się kwoty marży, jaką Wnioskodawca będzie miał z każdego towaru, a nie cena produktu, za jaką kupił konsument.
Wnioskodawca uważa, że jako pośrednik podczas realizacji zamówienia towarów w imieniu klienta, nie musi rejestrować firmy jako płatnik VAT, ponieważ nie będzie posiadał fizycznie tych towarów. Sprzedawcą będzie producent mający siedzibę za granicą (głównie Chiny), a odbiorcą towarów klient, który będzie u Wnioskodawcy składał zamówienia za dany towar. Mimo, iż dany towar np. artykuły motoryzacyjne czy biżuteria ze srebra, czy zegarki należą do produktów, które aby sprzedawać, trzeba być płatnikiem VAT, pośredniczeniu w zamówieniu tych produktów powinno być zwolnione z obowiązku płacenia VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Należy zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).
Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.
Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i 3 rozporządzenia.
Regulacje zawarte w ww. przepisach przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz ze względu na rodzaj prowadzonej działalności zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).
Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.
Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.
W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).
Zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.
Powołane wyżej przepisy dotyczą zwolnienia podmiotowego – uwarunkowanego wysokością osiągniętego obrotu.
Natomiast w myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).
I tak, w załączniku do rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2018 r., stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono w poz. 37 – świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.
Jak już wcześniej wspomniano – w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3 rozporządzenia), jak i przedmiotowe (§ 2 rozporządzenia) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia.
Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:
Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Usługi te nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.
Aby Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:
Niewystąpienie jednego z ww. warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika. Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych transakcji świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega świadczenie usługi, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna transakcja została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.
W omawianej sprawie sprzedaż Wnioskodawcy polega na dropshippingu w formie pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe i sklep internetowy. Jest to świadczenie usługi pośrednictwa między producentem (właścicielem towaru) a klientem nabywającym dany towar, czyli sytuacja, w której nie dochodzi do przeniesienia prawa własności z firmy Wnioskodawcy na klienta, ponieważ cały czas właścicielem towaru jest producent. Na kontach sprzedających, np. allegro Wnioskodawca dodaje zdjęcia towarów i opisy produktów, których właścicielami są producenci głównie z Chin. Wnioskodawca z producentami posiada umowy słowne oraz mailowe, że może wystawiać na aukcjach ich towar oraz że po złożeniu zamówienia wyślą towar do klientów. Prowizję od sprzedaży Wnioskodawca sam ustala, pobiera a raczej odlicza od wpłat dokonanych przez klientów. Czyli Wnioskodawca zbiera zamówienia od klientów, a po otrzymaniu płatności na konto bankowe potrąca prowizję i przelewa pozostałą kwotę producentowi, który wysyła towar prosto do klienta. Wnioskodawca nie posiada towaru. Producent nie wystawia Wnioskodawcy żadnego rachunku ani faktury. Przychodem jest prowizja za pośrednictwo sprzedaży mającej miejsce między producentem a klientem. Dodatkowo Wnioskodawca drukuje potwierdzenie przelewów od producentów zagranicznych oraz zrzut ekranu z danego zakupu – zamówienia na adres klienta i dołącza do Ewidencji Sprzedaży. W przypadku dropshippingu w Księdze Ewidencji Sprzedaży wpisuje kwotę marży jaka uzyskuje z danej transakcji – usługi pośrednictwa. Rachunki za pośrednictwo handlowe Wnioskodawca wystawia na życzenie klienta. Wnioskodawca nie jest importerem, ponieważ towar do niego nigdy nie trafia – zawsze wysyłany jest do klienta prosto od producenta tudzież zagranicznego sprzedawcy z Chin.
Z wniosku wynika, że za wykonane czynności Wnioskodawca otrzymuje zapłatę wyłącznie na rachunek bankowy. Z dokumentów posiadających przez Wnioskodawcę (przelewy, zapisy dokonywane w Księdze Ewidencji Sprzedaży, zrzuty ekranu z danego zakupu tj. zamówienia dla klienta, rachunek wystawiany na życzenie klienta) wynika jakiej czynności dotyczy dana zapłata. Jak wskazał Wnioskodawca – realizuje zamówienie dopiero w momencie otrzymania pieniędzy na firmowym koncie bankowym Wnioskodawcy. Wnioskodawca zbiera tylko zamówienia od klientów, a po otrzymaniu płatności na konto bankowe potrąca prowizję i przelewa pozostała kwotę producentowi, który wysyła towar prosto do klienta.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca za świadczone usługi otrzymuje w całości zapłatę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (na rachunek bankowy Wnioskodawcy), a przedstawione okoliczności sprawy świadczą o tym, że z ewidencji i dowodów dokumentujących otrzymaną przez Wnioskodawcę zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności ww. zapłata dotyczy.
Odnosząc powołany stan prawny do przedstawionego opisu sprawy należy zauważyć, że Wnioskodawca po przekroczeniu limitu obrotu, o którym mowa w § 3 rozporządzenia, z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży usług w oparciu o zapis § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika do rozporządzenia.
Podsumowując, nawet po przekroczeniu limitu obrotu, o którym mowa w § 3 rozporządzenia dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż opisana we wniosku, nie obliguje go do ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej, a więc nie będzie zobowiązany do ujmowania takiej sprzedaży na paragonie fiskalnym.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.
Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą konieczności zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny z tytułu świadczonych usług pośrednictwa w sprzedaży towarów.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) (art. 8 ust. 1 ustawy).
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy).
Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Natomiast, stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
dokonujących dostaw:
świadczących usługi:
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
W związku z powyższym należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Jak już wcześniej wskazano, z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa handlowego przez sklep internetowy i aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Usługi te nie zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.
Podsumowując, skoro będące przedmiotem wniosku usługi pośrednictwa handlowego nie zostały uwzględnione w przepisie art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, to przy spełnieniu warunku wynikającego z art. 113 ust. 1 (wartość sprzedaży nie przekroczy, w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy) Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, a tym samym z tytułu świadczenia ww. usług, nie będzie miał obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.
Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili