0114-KDIP1-3.4012.419.2020.2.PRM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2020 r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2020 r. (data wpływu 9 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 25 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.419.2020.1.PRM (doręczone Stronie w dniu 31 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) przy sprzedaży udziału w działce niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 1 września 2020 r. (data wpływu 9 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.419.2020.1.PRM (doręczone w dniu 31 sierpnia 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży udziału w działce niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 10 stycznia 2020 r. w Kancelarii Notarialnej w (…) przed notariuszem (…) ojciec Wnioskodawczyni podpisał umowę przedwstępną sprzedaży swojego udziału w działce nr 1 położonej we (…) Spółce S.A. z siedzibą w (…) przy udziale przedstawiciela tej spółki ((…)).

Dla działki nr 1 Sąd Rejonowy w (…), zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Ww. działka posiada dziewięciu współwłaścicieli i wszyscy podpisali umowę przedwstępną.

Działka nr 1 stanowi grunty orne. Nigdy nie była zabudowana i obecnie też nie jest zabudowana. Nie jest również uzbrojona w sieci kanalizacyjne, wodociągowe, energetyczne. Nie jest ogrodzona.

Ojciec Wnioskodawczyni w przedmiotowej działce o pow. 3.558m2 posiadał 2/32 części udziału, które nabył w spadku po swoich rodzicach M. i L. D. na podstawie:

• postanowienia częściowego Sądu Rejonowego w (…) z dnia 20 września 2001 r., syg. akt (…),

• prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w (…) z dnia 11 października 2001 r. syg. akt (…).

Dnia 5 marca 2020 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni – J. D. (wdowiec).

Na podstawie Aktu Poświadczenia Dziedziczenia z dnia 29 czerwca 2020 r. Rep. A nr (…) sporządzonego w Kancelarii Notarialnej (…) Wnioskodawczyni nabyła spadek w całości na podstawie Ustawy, w którego skład wchodzą:

• działka nr 1 zapisana w księdze wieczystej nr (…)w 2/32 częściach,

• działka nr 2 zapisana w księdze wieczystej nr (…) w 10/32 częściach.

Obie działki są niezabudowane i stanowią grunty orne.

Działki objęte są planem zagospodarowania przestrzennego jako WS-5 tj. przeznaczone pod zabudowę budownictwa jednorodzinnego lub usługi (uchwała Wydziału Przestrzennego Zagospodarowania Urzędu Miejskiego we (…) z dnia 24 września 2008 r. nr (…)).

Ponadto Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2019 r. nabyła do majątku wspólnego mieszkanie, które mieści się w budynku o 4 kondygnacjach od (…) z siedzibą w (…) (akt notarialny Rep. A Nr (…) z dnia 7 maja 2019 r. sporządzony w Kancelarii Notarialnej (…)).

Po spełnieniu wszystkich warunków umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni podpisze umowę przyrzeczoną przenoszącą własność Wnioskodawczyni w postaci 2/32 części udziału działki nr 1 na rzecz Spółki S.A.

Jednocześnie Wnioskodawczyni pragnie zaznaczyć, że nigdy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej ani też nie była podatnikiem VAT. Jedynym dochodem Wnioskodawczyni było wynagrodzenie ze stosunku pracy, z którego był odprowadzany podatek od osób fizycznych ze stosunku pracy. Obecnie Wnioskodawczyni nie pracuje.

W piśmie z dnia 1 września 2020 r. Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. działka nr 1 nigdy nie była i nie jest przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze,
2. Kupujący tj. S.A., uzyskał pełnomocnictwo na mocy podpisanej umowy przedwstępnej z dnia 10 stycznia 2020 r., Rep. A nr (…), z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami organizacji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, w szczególności do składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie nieruchomości warunków technicznych dotyczących przyłączy energetycznych, wodociągowych, kanalizacji sanitarnej i deszczowej, w szczególności do złożenia wniosków o wydanie przedmiotowych warunków oraz ich odbioru, uzyskania decyzji na lokalizację wjazdu publicznego, w szczególności do złożenia wniosków w celu jej uzyskania oraz odbioru. Według ww. umowy przedwstępnej, przez cały okres jej obowiązywania pełnomocnictwo jest nieodwołalne i nie wygasa w skutek śmierci mocodawcy. Umowa przedwstępna została podpisana przez zmarłego ojca Wnioskodawczyni, i na jej podstawie zostały udzielone ww. pełnomocnictwo. Wnioskodawczym nabyła prawa do działki nr 1 dnia 29 czerwca 2020 r., na mocy Aktu Poświadczenia Dziedziczenia ((…)). Wnioskodawczyni nie udzieliła pełnomocnictwa osobiście, jednak umowa przedwstępna reguluje jego obowiązywanie. Jeżeli w przyszłości zaistnieje potrzeba udzielenia pełnomocnictwa Kupującemu w ww. zakresie, Wnioskodawczyni będzie respektowała warunki umowy przedwstępnej i je udzieli.
3. Wnioskodawczyni nie zamierza do momentu transakcji sprzedaży udziału w działce podejmować:
   1. aktywnych działań marketingowych wykraczających poza formy zwykłej formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży ww. działki,
   2. jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości ww. działek.
4. Na podstawie umowy przedwstępnej (z dnia 10 stycznia 2020 r., Rep. A nr (…)), którą podpisał zmarły ojciec Wnioskodawczyni, warunkiem podpisania umowy przyrzeczonej jest uzyskanie przez Kupującego tj. S.A., wszystkich pozwoleń na budowę obiektu handlowego o pow. 533,8 m2 i 20 miejsc postojowych, a mianowicie:
   1. uzyskanie decyzji zarządcy dróg (…) na wjazd na przedmiotową działkę, bez konieczności przebudowy dróg,
   2. uzyskanie pozwolenia na wycinkę drzew kolidujących z wjazdem na działkę oraz dokonaniu przez Kupującego odpowiednich nasadzeń zamiennych,
   3. uzyskanie przez Kupującego warunków technicznych, przyłączy energetycznych, wodociągowych, kanalizacji sanitarnej i deszczowej, pozwalających na budowę planowanego obiektu,
   4. uzyskanie przez Kupującego promesy na sprzedaż alkoholu powyżej 4,5% w planowanym obiekcie,
   5. potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,
   6. niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji.Ponadto warunkiem podpisania umowy przyrzeczonej jest uzyskanie przez Sprzedającą indywidualnej interpretacji podatkowej o konieczności naliczenia podatku VAT lub zwolnieniu od podatku VAT, wydanej przez Krajową Informację Skarbową.
5. Działka nr 1, stanowiąca przedmiot umowy, nigdy nie była przez Wnioskodawczynię wykorzystywana do celów osobistych. Prawa do działki Wnioskodawczyni nabyła po śmierci ojca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy kwota należności za prawo przeniesienia własności nieruchomości jaką zapłaci Spółka S.A. na rzecz Wnioskodawczyni ma być powiększona o podatek VAT czy też zwolniona?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Sprzedaż udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości - działce nr 1 - nie powinna zostać objęta naliczeniem podatku VAT, gdyż Wnioskodawczyni nigdy nie była i nie jest podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie sprzedała żadnej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195 - 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, zgodnie z art. 198 Kodeksu cywilnego, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości (działce gruntu) dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Jak wynika z opisu sprawy, w styczniu 2020 r. zmarły ojciec Wnioskodawczyni podpisał przedwstępną umowę sprzedaży udziału w działce nr 1 Spółce S.A.

Działka nr 1, będąca przedmiotem transakcji, stanowi grunty orne i jest działką niezabudowaną.

Nie jest uzbrojona w sieć kanalizacyjną, wodociągową ani energetyczną. Nie jest też ogrodzona.

Przedmiotowa działka objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego - uchwalonym przez Urząd Miasta we (…) - i zgodnie z nim przeznaczona jest pod zabudowę budownictwa jednorodzinnego lub usługi (WS-5).

Działka nr 1 nie była i nie jest przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze.

Na podstawie poświadczenia aktu dziedziczenia w maju 2020 r. Wnioskodawczyni nabyła po zmarłym ojcu udział w działce nr 2 w części 10/32 oraz udział w działce nr 1 w części 2/32.

Kupujący na podstawie umowy przedwstępnej uzyskał pełnomocnictwo z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do występowania przed wszelkimi organami oraz do podejmowania wszelkich działań niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń oraz wszelkich czynności związanych z uzyskaniem warunków technicznych a także decyzji na lokalizację wjazdu publicznego na przedmiotową działkę. Ww. pełnomocnictwo nie wygasło w skutek śmierci mocodawcy co oznacza, że obowiązuje również w przypadku nabycia przez Wnioskodawczynię prawa do udziału w działce nr 1.

Zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży udziału Wnioskodawczyni w działce nr 1 - na podstawie umowy przedwstępnej podpisanej przez zmarłego ojca Wnioskodawczyni - uwarunkowane jest uzyskaniem przez Kupującego m.in. warunków technicznych przyłączy energetycznych, wodociągowych, kanalizacji sanitarnej i deszczowej, pozwalających na budowę planowanego obiektu oraz decyzji o wjazd na przedmiotową działkę bez konieczności przebudowy drogi, w celu realizacji budowy obiektu.

Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała aktywnych działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej działki ani jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia jej wartości.

Działka nr 1 nie była przez Wnioskodawczynię wykorzystywana do celów osobistych.

Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Obecnie Wnioskodawczyni nie pracuje.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT w związku ze sprzedażą udziału w niezabudowanej działce nr 1.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży udziału w działce nr 1 podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ww. ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Stosownie do art. 101 § 2 Kodeksu cywilnego, umocowanie wygasa ze śmiercią mocodawcy lub pełnomocnika, chyba że w pełnomocnictwie inaczej zastrzeżono z przyczyn uzasadnionych treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że w styczniu 2020 r. pomiędzy zmarłym ojcem Wnioskodawczyni a Kupującym tj. S.A. została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży Jego udziału w działce nr 1. W maju 2020 r. Wnioskodawczyni na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia nabyła prawa do ww. udziału w przedmiotowej działce.

Zgodnie z ww. umową sprzedaż udziału w działce nr 1 nastąpi pod warunkiem uzyskania przez S.A. m.in. warunków technicznych przyłączy energetycznych, wodociągowych, kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz decyzji na lokalizację wjazdu publicznego na przedmiotową działkę. Zmarły ojciec Wnioskodawczyni udzielił Kupującemu pełnomocnictwa w celu uzyskania niezbędnych decyzji i pozwoleń, w szczególności do wszelkich czynności podjętych przez S.A. związanych m.in. z uzyskaniem warunków technicznych przyłączy energetycznych, wodociągowych, kanalizacji sanitarnej i deszczowej.

Zgodnie z warunkami umowy przedwstępnej sprzedaży pełnomocnictwo nie wygasło w skutek śmierci mocodawcy. Pełnomocnictwo udzielone Kupującemu w ww. zakresie obowiązuje również po śmierci ojca Wnioskodawczyni.

Należy zatem stwierdzić, że do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej grunt będący współwłasnością Wnioskodawczyni podlegać będzie wielu czynnościom. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawczyni (jako spadkobierczyni mocodawcy). Należy bowiem podkreślić, że na mocy zawartej przedwstępnej umowy sprzedaży udziału w działce nr 1 pełnomocnictwo niegasnące ze śmiercią mocodawcy umocowuje pełnomocnika do działania w imieniu spadkobierców zmarłego mocodawcy. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez Spółkę. Oznacza to, że w celu zwiększenia możliwości sprzedaży udziału w ww. działce Wnioskodawczyni podejmie pewne działania w sposób zorganizowany. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlegać będzie grunt o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej. Uznać zatem należy, że podejmowane przez Wnioskodawczynię działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż udziału w przedmiotowej działce w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż udziału w działce nr 1 będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmie działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykaże aktywność w przedmiocie zbycia działki porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. W konsekwencji należy stwierdzić, że opisana we wniosku sprzedaż udziału w działce nr 1 stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego tj. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Jak wynika z opisu sprawy niezabudowana działka nr 1 objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym przez Urząd Miasta we (…). Zgodnie z jego postanowieniem ww. działka znajduje się na terenie oznaczonym jako WS-5 tj. na terenie przeznaczonym pod zabudowę budownictwa jednorodzinnego lub usługi.

Zatem, działka nr 1 przeznaczona jest pod zabudowę i jednocześnie dla celów podatku VAT stanowić będzie teren budowlany. Mając na uwadze powyższe okoliczności, zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy nie znajdzie zastosowania do planowanej sprzedaży udziału w ww. działce. W tej sytuacji należy przeanalizować przesłanki do ewentualnego zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT wynikające z art. 43 ust. l pkt 2 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

• towary musiały być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej,

• w związku z nabyciem tych towarów nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni nabyła prawo do udziału w działce nr 1 na podstawie poświadczenia aktu dziedziczenia. Z tego względu nie można uznać, że Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro nabycie tej działki nie było w ogóle objęte tym podatkiem. Należy zatem stwierdzić, że nie jest spełniony jeden z warunków zwolnienia wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem w przedmiotowej sprawie dla dostawy udziału w przedmiotowej działce nie znajdzie zastosowanie również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, w związku z powyższymi okolicznościami, że przedmiotem dostawy będzie teren budowlany w myśl art. 2 pkt 33 ustawy, w stosunku do planowanej sprzedaży udziału w działce nr 1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Podsumowując należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziału w działce nr 1 będzie działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym czynność dostawy udziału w ww. działce, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.