Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której wyodrębnił Dział O zajmujący się importem, dystrybucją oraz sprzedażą kwiatów, roślin sztucznych, ozdób i akcesoriów florystycznych, a także Dział N, który odpowiada za zarządzanie, obsługę oraz gospodarowanie najmem i dzierżawą nieruchomości. Wnioskodawca zamierza przenieść cały Dział O poprzez wniesienie go jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej. Organ podatkowy uznał, że Dział O stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ponieważ jest on wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach działalności Wnioskodawcy. W związku z tym, przeniesienie Działu O do spółki komandytowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2020 r. (data wpływu 8 lipca 2020 r.), uzupełnione pismem Strony z dnia 4 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2020 r. (skutecznie doręczonym w dniu 30 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych z Transakcją przeniesienia Działu O aportem do Spółki komandytowej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem Strony z dnia 4 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2020 r. (skutecznie doręczonym w dniu 30 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych z Transakcją przeniesienia Działu O aportem do Spółki komandytowej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą „…”. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, której przedmiotem jest najem nieruchomości oraz import i dystrybucja roślin sztucznych i akcesoriów florystycznych.
Ze względu na zróżnicowany zakres działalności Wnioskodawca poprzez przyjęty regulamin organizacyjny rozdzielił swoją dotychczasową działalność (dalej jako „Regulamin Organizacyjny”. W związku z powyższym Wnioskodawca wyodrębnił w przedsiębiorstwie następujące działy:
Dział O - który zajmuje się importem oraz dystrybucją i sprzedażą zarówno detaliczną jak i hurtową kwiatów i roślin sztucznych oraz ozdób i akcesoriów florystycznych;
Dział N - który zajmuje się zarządzaniem, obsługą oraz gospodarowaniem najmem i dzierżawą nieruchomości należących do Wnioskodawcy.
Podział na poszczególne Działy podyktowany jest liniami biznesowymi realizowanymi przez Wnioskodawcę, a także dążeniem do zapewnienia jak najbardziej sprawnego świadczenia usług o wysokiej jakości. Każdy z działów wydzielonych u Wnioskodawcy funkcjonuje w odrębnych sektorach rynku, które wymagają odmiennego podejścia biznesowego. Działalność poszczególnych Działów jest więc całkowicie odrębna z perspektywy klientów oraz branż i sektorów w jakich funkcjonują.
Działalność polegająca na imporcie oraz dystrybucji kwiatów i roślin sztucznych oraz akcesoriów i ozdób florystycznych jest działalnością podstawową Wnioskodawcy i wykonywana jest przez przydzielonych pracowników oraz współpracowników.
Dodatkowo Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości w postaci budynków magazynowo usługowych zlokalizowanych w (…) oraz w (…). Działalność polegająca na administrowaniu oraz najmie i dzierżawie nieruchomości skupiona w Dziale N wykonywana jest przez przydzielonych pracowników.
Wobec powyższego w nawiązaniu do planów rozwojowych Wnioskodawca postanowił rozdzielić działalność Działu O od Działu N poprzez ich formalne wyodrębnienie. Planowane jest przeniesienie całości Działu O poprzez wniesienie go jako wkładu niepieniężnego tj. aportu do spółki komandytowej (dalej jako „Spółka komandytowa”).
W planowanym wydzieleniu Działu O i wniesienia go jako aportu do Spółki komandytowej Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność gospodarczą, w której pozostanie dotychczasowy Dział N wraz ze wszystkimi przypisanymi składnikami, w ramach którego prowadzony będzie najem nieruchomości, zarówno dla Spółki komandytowej do której wniesiony zostanie Dział O jak i dla podmiotów trzecich.
Dział O stanowi wyodrębniony organizacyjnie w strukturze Wnioskodawcy zespół składników majątkowych oraz niemajątkowych przeznaczony do prowadzenia działalności związanej z importem oraz sprzedażą stacjonarną oraz internetową kwiatów i roślin sztucznych, a także ozdób florystycznych.
Dział O w ramach struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy został wyodrębniony w sposób faktyczny oraz formalny. Wyodrębnienie formalne zostało dokonane poprzez przyjęty Regulamin Organizacyjny, w którym wskazano przypisane na dzień podejmowania Regulaminu składniki majątkowe i niemajątkowe, wartości niematerialne i prawne oraz pracowników i współpracowników przypisanych do poszczególnych działów. W Regulaminie określony został również schemat organizacyjny przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zgodnie z którym Dział O oraz Dział N postrzegane są jako oddzielne jednostki biznesowe.
Dział O posiada odrębną strukturę organizacyjną na którą składają się Kierownik Działu oraz przypisani wyspecjalizowani pracownicy i współpracownicy zajmujący się konkretnymi zakresami zadań. W szczególności wyodrębnia się pracowników zajmujących się zamówieniami i zakupem, administracją, koordynacją sprzedaży stacjonarnej oraz internetowej, a także pracowników magazynu zajmujących się odpowiednim katalogowaniem i rozkładaniem towarów.
Dział O został również wyodrębniony w ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przez odpowiedni podział kont księgowych w systemie finansowo-księgowym. Prowadzenie ewidencji rachunkowej w powyższy sposób umożliwia na przypisanie przychodów oraz kosztów (w tym odpisów amortyzacyjnych) oraz należności i zobowiązań związanych z jego działalnością. Dodatkowo jak już zostało wskazane powyżej w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy wydzielono składniki majątkowe i niemajątkowe w tym wartości niematerialne i prawne, które przypisano do działalności prowadzonej przez Dział O. Dział O posiada również odrębny rachunek bankowy umożliwiający dokonywanie jego odrębnych rozliczeń.
Do Działu O przypisanych jest szereg umów handlowych oraz logistycznych związanych z prowadzoną działalnością. W przypadku wydzielenia Działu O umowy te zostaną przeniesione na Spółkę komandytową.
Dział O funkcjonuje na określonej powierzchni budynku magazynowo usługowego należącego do Wnioskodawcy. Po wydzieleniu Działu O nieruchomość ta będzie najmowana bądź dzierżawiona od przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
Należy wskazać, iż do Działu O przypisano m.in.:
składniki majątkowe wykorzystywane przez Dział O takie jak sprzęt komputerowy, laptopy, samochody dostawcze oraz osobowe, regały magazynowe, sprzęt fotograficzny;
wartości niematerialne i prawne takie jak licencje na oprogramowania;
prawa i obowiązki z umów z kontrahentami związane z Działem O w szczególności umowy z handlowe i logistyczne w tym również leasing samochodu osobowego;
należności i zobowiązania powstałe w ramach działalności Działu O, w szczególności wierzytelności oraz zobowiązań z tytułu realizowanej działalności;
prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów o pracę oraz umów o współpracę z osobami świadczącymi pracę i usługi związane z Działem O (w tym zobowiązań wobec pracowników);
przypisany do Działu O rachunek bankowy;
zapasy magazynowe;
środki pieniężne;
wszelkie inne niewymienione wyżej aktywa, prawa i obowiązki, wierzytelności, zobowiązania i inne materialne i niematerialne składniki majątkowe związane z działalnością Działu O.
Podsumowując składnikami majątku wyodrębnionymi oraz przypisanymi do Działu O są przede wszystkim samochody dostawcze oraz osobowe, sprzęt komputerowy wraz z wyposażeniem, regały magazynowe oraz sprzęt fotograficzny. Do Działu O przypisane zostały również wszelkie zapasy magazynowe związane z wykonywaną działalnością. Dodatkowo dla Działu O wyodrębnione zostały także wartości niematerialne i prawne takie jak licencje na oprogramowania. Powyższe składniki są związane bezpośrednio z Działem O, a zatem zostaną przeniesione w przypadku jego wyodrębnienia.
Po zrealizowaniu wydzielenia Działu O w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy pozostanie Dział N, a wraz z nimi wszelkie składniki majątkowe, umowy, wartości niematerialne i prawne, które związane są z jego działalnością, a w szczególności dwie nieruchomości w postaci budynków-usługowo magazynowych położonych w (…) oraz w (…). W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy pozostaną również pracownicy przypisani do Działu N, umowy, składniki materialne i niematerialne, wartości niematerialne i prawne oraz zobowiązania związane z Działem N.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, iż planuje przeniesienie całości Działu O poprzez wniesienie go jako wkładu niepieniężnego tj. aportu do spółki komandytowej. Nabywca tj. Spółka komandytowa będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników będących przedmiotem wydzielenia. Spółka komandytowa będąca nabywcą będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności Działu O związanej z importem oraz sprzedażą stacjonarną i internetową kwiatów i roślin sztucznych, a także ozdób florystycznych, wyłącznie w oparciu o wyodrębnione składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem wydzielenia. Należy wskazać, iż co do zasady dla kontynuowania działalności nie będzie konieczne angażowanie innych składników majątku, które nie będą przedmiotem transakcji, ani podejmowania dodatkowych działań.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Dział O stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) i w związku z tym zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy VAT przeniesienie całości Działu O poprzez wniesienie go jako wkładu niepieniężnego tj. aportu do Spółki komandytowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stanowisko Wnioskodawcy:
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Dział O stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT i w związku z tym aport Działu O do Spółki komandytowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Zgodnie z przepisami Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie jednak z art. 6 ust. 1 Ustawy VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Z przepisów powyższych wynika, że transakcja, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pozostaje poza zakresem tego podatku).
W Ustawie VAT nie zdefiniowano jednak podjęcia przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części. Wobec tego należy odnieść się do art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2019 poz. 1145 z późn. zm. dalej: „KC”) zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
W treści przepisu art. 551 KC ustawodawca nie nawiązuje do podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo, lecz definiuje przedsiębiorstwo w sposób przedmiotowy, poprzez wskazanie zespołu składników, które je tworzą. Składniki te są przy tym zorganizowane w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Wyliczenie składników przedsiębiorstwa ma charakter otwarty, a ustawodawca wskazał te składniki, które należą do ważniejszych składników przedsiębiorstwa rozumianego przedmiotowo, a więc należy stwierdzić, iż ww. katalog nie jest zamknięty, tj. nie wyczerpuje wszystkich składników przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Aby określony zespół składników majątkowych mógł więc zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać musi wszystkie poniższe warunki:
musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań - pomimo braku ich wyszczególnienia w art. 551 KC,
zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.
Nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiekolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 25 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 1517/14 wskazał, iż elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.
Zgodnie z ugruntowaną liną orzeczniczą i interpretacyjną, aby można było mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa konieczne jest odpowiednie wyodrębnienie organizacyjne, finansowe oraz funkcjonalne w istniejącym przedsiębiorstwie.
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp., co powinno wynikać ze statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.
Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Z kolei wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Zarówno w orzecznictwie jak i w praktyce organów podatkowych podkreśla się, że aby można było mówić o wydzieleniu ZCP koniecznym jest łączne spełnienie wszystkich ww. kryteriów. Przykładowo:
„Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie całość)”.
Jak zostało wskazane powyżej, aby można było mówić o wydzieleniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa koniecznym jest jego odpowiednie wyodrębnienie organizacyjne, funkcjonalne i finansowe w strukturze przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie organizacyjne
Zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących ZCP musi być organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Wskazuje się, iż wyodrębnienie organizacyjne oznacza, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa posiada swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika poprzez dział, wydział, oddział itp.
W doktrynie zwraca się również uwagę, iż wyodrębnienie organizacyjne powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu bądź innego aktu o podobnym charakterze. W utrwalonej linii interpretacyjnej podkreśla się, że istotnym dla spełnienia warunku wyodrębnienia organizacyjnego jest przypisanie jednostce uprawień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności w sposób, który dostrzegalny jest z zewnątrz.
Powyższe potwierdzone jest w znanych nam interpretacjach indywidualnych:
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym. Ważne jest przypisanie jednostce uprawnień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności „widocznym z zewnątrz”. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji statutowych (zarządczych itp.), które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne.
W odniesieniu do przedawnionej sytuacji należy wskazać, iż Dział O charakteryzuje się faktycznym wyodrębnieniem organizacyjnym posiadającym odrębne struktury organizacyjne i zarządcze. Dział O posiada swoje kierownictwo oraz przypisanych pracowników, którzy realizują poszczególne zadania związane z jego działalnością np. w zakresie zamówień, sprzedaży internetowej etc.
Powyższe wyodrębnienie zostało potwierdzone w sposób formalny poprzez Regulamin Organizacyjny, w którym dokonano potwierdzenia podziału na Dział O oraz Dział N, które to wydzielenie zostało podyktowane realizowanymi liniami biznesowymi. W Regulaminie w sposób formalny potwierdzono również przypisanie do Działu O odpowiednich pracowników oraz współpracowników. Dodatkowo przypisano niezbędne do kontynuowania działalności odpowiednie składniki majątkowe i niemajątkowe w tym również wartości niematerialne i prawne takie jak sprzęt komputerowy wraz z wyposażeniem, regały magazynowe, samochody dostawcze oraz osobowe czy sprzęt fotograficzny.
Wyodrębnienie finansowe
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem i poglądami doktryny wyodrębnienie finansowe należy postrzegać jako sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Podkreśla się jednak, iż podjęcia tego nie należy utożsamiać z pełną samodzielnością finansową.
Wyodrębnienie finansowe wymaga więc posiadania takiego systemu ewidencji, który umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak wynika ze stanowisk organów w indywidualnych interpretacjach przez taki system należy rozumieć odrębne plany finansowe, odrębne budżety oraz prowadzenie zakładowych planów kont, na których księgowane są wyłącznie zdarzenia gospodarcze związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taką interpretację przedstawił przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji z dnia 18 marca 2008 r., sygn. IBPB3/423-100/08/MS/KAN3205/12/07. Należy wskazać, że organy podatkowe mogą wymagać spełnienia dodatkowych wymogów, na przykład mogą wskazać, że odrębność finansowa wymaga posiadania rachunku bankowego, na który wpływać będą środki generowane przez danego rodzaju działalność gospodarczą oraz z którego regulowane będą zobowiązania związane z tą działalnością. W ten sposób finansowe wyodrębnienie danego zespołu składników majątkowych wykraczać będzie poza wymiar ewidencyjny, co oznaczać będzie, że zapewniona zostanie faktyczna możliwość zarządzania danym zespołem składników majątkowych oraz przypisanymi do tego zespołu składników zasobami ludzkimi, a ewidencyjne wyodrębnienie kont będzie miało wymiar nie tylko informacyjny.
Powyższe potwierdzone zostało w znanych nam interpretacjach indywidualnych:
„Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.
„Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza, co prawda pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.
Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwo, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:
W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, iż działalność Działu O została również wyodrębniona w ewidencji rachunkowej Wnioskodawcy przez odpowiedni podział kont księgowych w systemie finansowo-księgowym. Prowadzenie ewidencji rachunkowej w powyższy sposób umożliwia na przypisanie przychodów oraz kosztów (w tym odpisów amortyzacyjnych) oraz należności i zobowiązań związanych z działalnością Działu O.
Nie budzi więc wątpliwości, iż Dział O posiada odpowiednie wyodrębnienie finansowe pozwalające na ustalenie jego kosztów i przychodów, a także zobowiązań i należności.
Wyodrębnienie funkcjonalne
Jak zostało wskazane powyżej wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie określonych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych. Istotnym jest, że ZCP musi stanowiąc odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych.
„Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie”.
„Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwo musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa”.
ZCP to więc przede wszystkim zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Jak wynika z uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 czerwca 2019 r. (sygn. ISA/Sz 328/19):
„Jeżeli dla kontynuowania działalności gospodarczej konieczne jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie stanowiły przedmiotu transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, to nie można stwierdzić, że zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa”.
Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 10 października 2008 r., sygn. ILPB3/423-446/08-2/HS) podkreślił, że:
„(`(...)`) zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, które w przyszłości mogą służyć do prowadzenia odrębnego zakładu, lecz zorganizowany, autonomiczny zespół tych składników. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki czyli kadra pracownicza”.
Jak zostało przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego zarówno do Działu O jak i do Działu N zostały przydzielone odpowiednie składniki majątkowe i niemajątkowe w tym również wartości niematerialne i prawne oraz zobowiązania.
Zgodnie z powyższym do Działu O przydzielone zostały takie składniki, które umożliwiają jego dalsze funkcjonowanie jak komputery, sprzęt fotograficzny, regały magazynowe, zapasy, odpowiednie umowy i wynikające z nich zobowiązania i wierzytelności, a także pracownicy. Przydzielone zostały również poszczególne umowy związane z działalnością Działu O, a w raz z tym związane z nimi zobowiązania.
Dodatkowo, zespół składników majątkowych stanowiący ZCP powinien również obejmować zobowiązania, które w przypadku dokonania transakcji, którego przedmiotem jest ZCP muszą przejść w całości na nabywcę.
Stanowisko takie potwierdzili:
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2011 r. (sygn. IBPP3/443-634/11/AB):
„Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione wszystkie należności i zobowiązania wcześniej jej przypisane”.
Ostatecznie należy również wskazać, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wskazuje katalogu składników majątku jakie muszą być wydzielone by z góry można było stwierdzić, iż doszło do wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Powyższe oznacza więc, że każda sytuacja powinna być oceniana indywidualnie, a o tym czy doszło do wydzielenia ZCP powinien decydować pełen zakres wydzielanego i przenoszonego majątku, prawi i zobowiązań. Istotnym jest, co podkreślane jest przez organy podatkowe, że wyodrębnienie musi dotyczyć ZCP jako całości, a nie jej niektórych składników bez względu na ich wartość.
Reasumując należy stwierdzić, że na moment wydzielenia Dział O spełniać będzie wszelkie warunki do uznania za ZCP w rozumieniu analizowanych przepisów ustawy o VAT należy bowiem uznać, iż:
Ponadto pozostająca u Wnioskodawcy działalność Działu N będzie spełniać wszelkie warunki do uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Jako, iż posiada odpowiedni zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań, które posiadają odpowiednie wyodrębnienie organizacyjne, funkcjonalne oraz finansowe. W Spółce pozostaną pracownicy przypisani do Działu N wraz z odpowiednimi dla nich składnikami takimi nieruchomości zabudowane budynkami usługowo-magazynowymi, komputery, serwery, oprogramowania.
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że zarówno Dział O jak i Dział N, stanowią odrębne od siebie zespoły składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), stanowiące każde z osobna zorganizowane część przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanych wyżej przepisów podatkowych.
Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT aport Działu O nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji, jak wynika z analizowanego zdarzenia przyszłego, Dział O będzie spełniać wszelkie warunki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, a tym samym przeniesienie całości Działu O poprzez wniesienie go jako wkładu niepieniężnego tj. aportu do spółki nie będzie podlegać przepisom Ustawy VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`). Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).
Jednocześnie, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).
W świetle powyższego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.
Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wyodrębnił w przedsiębiorstwie następujące działy:
Dział O - który zajmuje się importem oraz dystrybucją i sprzedażą zarówno detaliczną jak i hurtową kwiatów i roślin sztucznych oraz ozdób i akcesoriów florystycznych;
Dział N - który zajmuje się zarządzaniem, obsługą oraz gospodarowaniem najmem i dzierżawą nieruchomości należących do Wnioskodawcy.
Planowane jest przeniesienie całości Działu O poprzez wniesienie go jako wkładu niepieniężnego tj. aportu do spółki komandytowej.
Dział O stanowi wyodrębniony organizacyjnie w strukturze Wnioskodawcy zespół składników majątkowych oraz niemajątkowych przeznaczony do prowadzenia działalności związanej z importem oraz sprzedażą stacjonarną oraz internetową kwiatów i roślin sztucznych, a także ozdób florystycznych.
W ramach podziału składnikami majątku wyodrębnionymi oraz przypisanymi do Działu O są przede wszystkim samochody dostawcze oraz osobowe, sprzęt komputerowy wraz z wyposażeniem, regały magazynowe oraz sprzęt fotograficzny. Do Działu O przypisane zostały również wszelkie zapasy magazynowe związane z wykonywaną działalnością. Dodatkowo dla Działu O wyodrębnione zostały także wartości niematerialne i prawne takie jak licencje na oprogramowania. Do Działu O przypisanych jest szereg umów handlowych oraz logistycznych związanych z prowadzoną działalnością. W przypadku wydzielenia Działu O umowy te zostaną przeniesione na Spółkę komandytową.
Z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka komandytowa będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników będących przedmiotem wydzielenia. Spółka komandytowa będąca Nabywcą będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności Działu O związanej z importem oraz sprzedażą stacjonarną i internetową kwiatów i roślin sztucznych, a także ozdób florystycznych, wyłącznie w oparciu o wyodrębnione składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem wydzielenia.
Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii, czy Dział O stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym aport Działu O do Spółki komandytowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u wnoszącego aport zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po wniesieniu aportu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.
Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Prawidłowa klasyfikacja przedmiotu transakcji, tj. przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa lub poszczególne składniki majątkowe – ma decydujące znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków podatkowych transakcji.
Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Dział O stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ odznacza się odrębnością organizacyjną, funkcjonalną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Jak wynika z wniosku do Działu O przypisano m.in.:
składniki majątkowe wykorzystywane przez Dział O takie jak sprzęt komputerowy, laptopy, samochody dostawcze oraz osobowe, regały magazynowe, sprzęt fotograficzny;
wartości niematerialne i prawne takie jak licencje na oprogramowania;
prawa i obowiązki z umów z kontrahentami związane z Działem O w szczególności umowy z handlowe i logistyczne w tym również leasing samochodu osobowego;
należności i zobowiązania powstałe w ramach działalności Działu O, w szczególności wierzytelności oraz zobowiązań z tytułu realizowanej działalności;
prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów o pracę oraz umów o współpracę z osobami świadczącymi pracę i usługi związane z Działem O (w tym zobowiązań wobec pracowników);
przypisany do Działu O rachunek bankowy;
zapasy magazynowe;
środki pieniężne;
wszelkie inne niewymienione wyżej aktywa, prawa i obowiązki, wierzytelności, zobowiązania i inne materialne i niematerialne składniki majątkowe związane z działalnością Działu O.
O wyodrębnieniu organizacyjnym świadczy fakt, że Dział O posiada odrębną strukturę organizacyjną na którą składają się Kierownik Działu oraz przypisani wyspecjalizowani pracownicy i współpracownicy zajmujący się konkretnymi zakresami zadań. W szczególności wyodrębnia się pracowników zajmujących się zamówieniami i zakupem, administracją, koordynacją sprzedaży stacjonarnej oraz internetowej, a także pracowników magazynu zajmujących się odpowiednim katalogowaniem i rozkładaniem towarów.
Dział O w ramach struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy został wyodrębniony w sposób faktyczny oraz formalny. Wyodrębnienie formalne zostało dokonane poprzez przyjęty Regulamin Organizacyjny, w którym wskazano przypisane na dzień podejmowania Regulaminu składniki majątkowe i niemajątkowe, wartości niematerialne i prawne oraz pracowników i współpracowników przypisanych do poszczególnych działów. W Regulaminie określony został również schemat organizacyjny przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zgodnie z którym Dział O oraz Dział N postrzegane są jako oddzielne jednostki biznesowe.
Natomiast o wyodrębnieniu funkcjonalnym świadczył fakt, że Nabywca tj. Spółka komandytowa będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników będących przedmiotem wydzielenia. Spółka komandytowa będąca nabywcą będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności Działu O związanej z importem oraz sprzedażą stacjonarną i internetową kwiatów i roślin sztucznych, a także ozdób florystycznych, wyłącznie w oparciu o wyodrębnione składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem wydzielenia. Należy wskazać, iż co do zasady dla kontynuowania działalności nie będzie konieczne angażowanie innych składników majątku, które nie będą przedmiotem transakcji, ani podejmowania dodatkowych działań.
Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części. Z opisu sprawy wynika, że Dział O został również wyodrębniony w ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przez odpowiedni podział kont księgowych w systemie finansowo-księgowym. Możliwe jest przypisanie przychodów oraz kosztów (w tym odpisów amortyzacyjnych) oraz należności i zobowiązań związanych z jego działalnością. Dział O posiada również odrębny rachunek bankowy umożliwiający dokonywanie jego odrębnych rozliczeń.
Biorąc powyższe po uwagę należy wskazać, że wyodrębniony organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo Dział O jest wyodrębnionym zespołem składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonym do realizacji zadań gospodarczych i w konsekwencji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Podsumowując, opisana transakcja przeniesienia całości Działu O poprzez wniesienie go jako wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej przez Spółkę stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy i jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Tym samym stanowisko Zainteresowanych uznano za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili