INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020, poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) transakcji dostawy prawa własności nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji dostawy prawa własności nieruchomości oraz zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ww. transakcji.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz uiszczenie brakującej opłaty.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).
W roku 1988 od Urzędu Miasta i Gminy w …, Wnioskodawca nabył działkę przemysłową – nr działki … o powierzchni … ha; położoną w …, ul. ….
Na działce nr … w latach 1988-1995 Zainteresowany budował z środków własnych budynek handlowo-usługowy /hala magazynowa/ o powierzchni zabudowy … m2. Budynek handlowo-usługowy jest murowany i jest trwale związany z gruntem.
Niniejszy budynek w Starostwie Powiatowym w … ujęty jest w kartotece budynków jako budynek handlowo-usługowy pod nr ewidencyjnym budynku ….
Wnioskodawca informuje, iż działka o nr … o powierzchni … ha i usytuowany na niej budynek handlowo-usługowy /hala magazynowa/ o powierzchni zabudowy … m2 od samego początku stanowi własność małżeństwa tj. … i … – żona, zamieszkali …, ul. …. Dokumentem potwierdzającym własność jest wpis w księdze wieczystej nr … w Sądzie Rejonowym w ….
Od … 1995 r. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie jednoosobowej działalności gospodarczej – … /napoje, piwo, wino, papierosy, znicze, opakowania jednorazowe/.
W … 2011 r. Wnioskodawca ciężko zachorował /…/, a po wyczerpaniu okresu zasiłku chorobowego organ rentowy ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) przyznał Zainteresowanemu rentę inwalidzką grupy 1 z zakazem wykonywania wszelkiej pracy, w związku z powyższym dnia … 2012 r. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej.
Przez cały okres prowadzenia działalności gospodarczej tj. od … 1995 do … 2012 budynek handlowo-usługowy /hala magazynowa/ nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Stanowił prywatny majątek Wnioskodawcy wykorzystywany w działalności gospodarczej. Nie były też poniesione żadne wydatki na ulepszenie, modernizację budynku przekraczające 30% wartości nieruchomości.
Budynek handlowo-usługowy /hala magazynowa/ wykorzystywany był w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług VAT, gdyż Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT.
Od dnia zaprzestania prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do chwili obecnej budynek handlowo-usługowy jest zamknięty i jest wystawiony na sprzedaż.
Aktualnie prowadzone są rozmowy z ewentualnie przyszłym nabywcą w sprawie sprzedaży prawa własności nieruchomości jako całości – działka o nr … o pow. … ha wraz z usytuowanym na niej budynkiem handlowo-usługowym /hala magazynowa/ o nr ewidencyjnym budynku nr … o pow. zabudowy … m2.
Z potencjalnym nabywcą nie zawarto przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości, lecz prowadzone są tylko i wyłącznie rozmowy, na których może sprawa sprzedaży się zakończyć. Obecnie Wnioskodawca nie ma zarejestrowanej żadnej działalności gospodarczej, w szczególności nie jest prowadzona żadna działalność gospodarcza na przedmiotowej nieruchomości. Zainteresowany nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży majątku prywatnego – działka nr … o pow. … ha wraz z posadowionym na niej budynkiem handlowo-usługowym o nr ewidencyjnym budynku … o pow. zabudowy … m2 w ramach zwykłego zarządu prawem własności, co samo w sobie nie stanowi działalności gospodarczej i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zdaniem Zainteresowanego w odniesieniu do planowanej sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek prywatny Zainteresowanego, nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zatem zbycie nieruchomości nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej, lecz w ramach rozporządzania własnym majątkiem i jest działaniem w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania. Wobec tego w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.
W przypadku niespełnienia przesłanek do zastosowania niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości ustawodawca umożliwia podatnikom skorzystanie ze zwolnienia.
Wobec tego w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym należy stwierdzić, iż transakcja sprzedaży nieruchomości – działka nr … o pow. … ha wraz z posadowionym na niej budynkiem handlowo-usługowym /hala magazynowa/ o nr ewidencyjnym budynku … o pow. zabudowy … m2 będzie podlegała zwolnieniu przedmiotowemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, sprzedający w ramach planowanej transakcji sprzedaży prawa własności nieruchomości nie ma statusu podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a planowana transakcja sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?
- Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, sprzedaż prawa własności nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w przypadku niespełnienia przesłanek do zastosowania niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca w ramach planowanej transakcji sprzedaży prawa własności nieruchomości nie ma statusu podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i nie ma statusu prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Planowana transakcja sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.
W przypadku niespełnienia przesłanek do zastosowania niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, sprzedaż nieruchomości będzie zwolniona przedmiotowo od podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż mieści się to w ramach zwykłego zarządu prawem własności prywatnego majątku.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska dla uniknięcia niechcianych problemów. Wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej jest niezbędne dla sporządzenia aktu notarialnego sprzedaży nieruchomości.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie zatem z ww. przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
- określone udziały w nieruchomości,
- prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
- udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).
Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.
Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.
Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Zatem, nie każda czynność, która wywołuje skutki na gruncie prawa cywilnego, będzie takie skutki wywoływała na gruncie prawa podatkowego.
Uznanie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z opisu sprawy wynika, że w roku 1988 od Urzędu Miasta i Gminy w …, Wnioskodawca nabył działkę przemysłową – nr działki … o powierzchni … ha. Na działce nr … w latach 1988-1995 Zainteresowany budował z środków własnych budynek handlowo-usługowy /hala magazynowa/ o powierzchni zabudowy … m2 . Działka o nr … o powierzchni … ha i usytuowany na niej budynek handlowo-usługowy /hala magazynowa/ o powierzchni zabudowy … m2 od samego początku stanowi własność małżeństwa tj. … i … – żona. Od … 1995 r. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie jednoosobowej działalności gospodarczej. Budynek handlowo-usługowy /hala magazynowa/ wykorzystywany był w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług VAT, gdyż Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT. Dnia … 2012 r. Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej. Przez cały okres prowadzenia działalności gospodarczej tj. od … 1995 do … 2012 budynek handlowo-usługowy /hala magazynowa/ nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Stanowił prywatny majątek Wnioskodawcy wykorzystywany w działalności gospodarczej. Od dnia zaprzestania prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do chwili obecnej budynek handlowo-usługowy jest zamknięty i jest wystawiony na sprzedaż. Obecnie Wnioskodawca nie ma zarejestrowanej żadnej działalności gospodarczej, w szczególności nie jest prowadzona żadna działalność gospodarcza na przedmiotowej nieruchomości.
Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy na tle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika, żeby po zaprzestaniu prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w dniu … 2012 r. przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, takich jak np. najem, dzierżawa lub inna czynność o podobnym charakterze, to planowana dostawa przedmiotowej nieruchomości odbędzie się poza działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca z tytułu tej dostawy nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym transakcja sprzedaży prawa własności nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym nie będzie podlegała przepisom ustawy.
Podsumowując, sprzedaż prawa własności nieruchomości nr … zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym, będącej we współwłasności małżeńskiej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.
Jednocześnie zaznaczyć należy, że z uwagi na uznanie dostawy prawa własności nieruchomości, o której mowa we wniosku, za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, nie udziela się odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem (w tym w szczególności kwestia prawidłowego rozliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT w związku z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej) nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.