0112-KDSL1-1.450.365.2020.3.RW

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 6 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.), uzupełnionego pismem dnia 5 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) oraz w dniu 5 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – wykonanie zabudowy kuchennej w lokalach mieszkalnych usytuowanych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, których metraż nie przekracza 150 m2.

Opis usługi: Wnioskodawca wykonuje zabudowę kuchenną w ramach zlecenia polegającego na wykończeniu lokalu mieszkalnego pod klucz według indywidualnych potrzeb danego klienta. Na wykonanie zabudowy kuchennej składa się: zaprojektowanie zabudowy kuchennej na konkretny wymiar dostosowany do danego lokalu, wykonanie elementów zabudowy z drewna, płyty meblowej lub innych materiałów, dopasowanie, montaż i połączenie elementów zabudowy z elementami konstrukcyjnymi budynku (ze ścianami, sufitem, podłogą). Zabudowa kuchenna podczas montażu zostaje trwale przytwierdzona do ścian/sufitu/podłogi lokalu. Elementy zabudowy nie są przeznaczone do demontażu. Zabudowa kuchenna jest realizowana w lokalach mieszkalnych usytuowanych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, których metraż nie przekracza 150 m2.

Rozstrzygnięcie: usługa modernizacji realizowana w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru/usługi (świadczenia kompleksowego) – wykonania zabudowy kuchennej.

Wnioskodawca wykonuje zabudowę kuchenną w ramach zlecenia polegającego na wykończeniu lokalu mieszkalnego pod klucz według indywidualnych potrzeb danego klienta.

Na wykonanie zabudowy kuchennej składa się:

1. Zaprojektowanie zabudowy kuchennej na konkretny wymiar dostosowany do danego lokalu.
2. Wykonanie elementów zabudowy z drewna, płyty meblowej lub innych materiałów.
3. Dopasowanie, montaż i połączenie elementów zabudowy z elementami konstrukcyjnymi budynku (ze ścianami, sufitem, podłogą).

Zabudowa kuchenna podczas montażu zostaje trwale przytwierdzona do ścian/sufitu/podłogi lokalu. Elementy zabudowy nie są przeznaczone do demontażu. W przypadku demontażu należy bowiem odkuć elementy zabudowy co wiąże się z ich uszkodzeniem.

Świadczenie jest oferowane przez Spółkę w całości, nie jest możliwe zakupienie przez Klienta odrębnie poszczególnych elementów świadczenia (wskazanych w punktach 1) do 3)).

Cena za wykonanie zabudowy kuchennej jest określona jedną kwotą.

Zabudowa kuchenna jest realizowana w lokalach mieszkalnych usytuowanych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, których metraż nie przekracza 150 m2.

Spółka może realizować zabudowę kuchenną samodzielnie lub zlecać wykonanie podwykonawcom (w całości lub w części).

Zabudowa kuchenna jest wykonywana z płyt meblowych laminowanych oraz płyt mdf lakierowanych. Płyty są ze sobą łączone za pomocą kleju i śrub. Elementami zabudowy kuchennej są także profile aluminiowe, uchwyty, systemy wolnodomykania, domykacze gazowe, szuflady, tip-ony, półki, szuflady, które to elementy są montowane w zabudowie kuchennej. Zabudowa kuchenna jest wykonywana na miejscu (w lokalu) z wyżej wskazanych płyt meblowych laminowanych lub mdf lakierowanych, które są na miejscu odpowiednio docinane i dopasowywane do zastanej konstrukcji lokalu, w której zabudowa kuchenna ma być osadzona.

Zabudowa kuchenna jest połączona z elementami konstrukcyjnymi lokalu za pomocą specjalnych śrub.

Co do zasady, ściany tylne stają się „plecami” zabudowy kuchennej, zaś podłoga stanowi bazę szafy, a sufit staje się jej zwieńczeniem. Ponadto w zależności od konstrukcji budynku – ściany boczne mogą stawać się bokami zabudowy kuchennej.

Nie jest możliwy demontaż zabudowy kuchennej bez uszkodzenia elementów konstrukcyjnych lokalu. Zabudowa kuchenna jest realizowana „na wymiar” i trwale łączona z elementami konstrukcyjnymi budynku, stąd jej demontaż wymagałby naruszenia elementów konstrukcyjnych.

Nie jest możliwe, aby po demontażu zabudowa kuchenna mogła stać się przedmiotem powtórnego montażu w innym miejscu, gdyż zabudowa kuchenna jest wykonywana według konkretnego wymiaru i wpasowywana w bryłę/konstrukcję lokalu, dlatego też pasuje jedynie do tego konkretnego lokalu.

Po ewentualnym demontażu, zabudowa kuchenna nie pełni funkcjonalnej roli mebla. Po demontażu zabudowa stanowi na powrót zestaw niepełnowartościowych materiałów w postaci płyt meblowych. Ponieważ jednak demontaż uszkadza materiały, z których jest zbudowana zabudowa, nie nadają się one do powtórnego wykorzystania w ten sam sposób.

Nabywca oczekuje zarówno zakupu jak i montażu zabudowy kuchennej, jeden element bez drugiego nie ma dla nabywcy praktycznej przydatności.

Lokale, w których wykonywana jest zabudowa kuchenna są sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Wnioskodawca podkreśla, iż zabudowa kuchenna jest realizowana w ramach zlecenia polegającego na wykończeniu lokalu mieszkalnego pod klucz według indywidualnych potrzeb danego klienta. Stąd przedmiotowa umowa referuje do całego zlecenia, zaś zabudowa kuchenna została wymieniona jako jego element w załączniku nr 1.

Wnioskodawca oferuje kilka standardów wykończenia (…) w zależności od zakresu prac, które mają być wykonane w danym lokalu oraz standardu wykończenia. (…).

Do wniosku Wnioskodawca załączył przykładowe zdjęcia realizacji zabudowy kuchennej oraz przykładową umowę uwzględniającą realizację zabudowy kuchennej.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi).

W przypadkach, w których występuje kilka czynności, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze świadczenie, możemy mówić o pewnym kompleksie świadczeń. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE, jak i sądy administracyjne. Można tu przywołać np. wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji, gdy „dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej”.

Na świadczenie złożone (kompleksowe) składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

W przypadku świadczeń kompleksowych, jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja taka powinna, co do zasady, być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne (niż dostawa towaru) czynności to, mimo że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Zgodnie z podjętą w dniu 24 czerwca 2013 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów uchwałą sygn. akt I FPS 2/13, czynności polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową – mają charakter usługi. Elementem dominującym jest bowiem w takim przypadku ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego), zaś wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi, tak jak zamontowanie okien lub drzwi w obiekcie budowlanym lub jego części.

Na podstawie podjętej uchwały NSA wykształciła się linia orzecznicza dotycząca czynności wykonywania trwałej zabudowy meblowej, przykładowo można wskazać na następujące orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego: I FSK 1362/17 z dnia 18 grudnia 2019 r., I FSK 792/19 z dnia 3 lipca 2019 r., I FSK 204/17 z dnia 8 stycznia 2019 r., I FSK 464/16 z dnia 16 stycznia 2018 r., I FSK 40/16 z dnia 11 października 2017 r., I FSK 1120/16 z dnia 12 kwietnia 2018 r., I FSK 1276/15 z dnia 10 maja 2017 r. Z tej linii orzeczniczej wynika, że dla uznania czynności wykonania trwałej zabudowy meblowej za usługę modernizacji obiektu budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, konieczne jest wystąpienie określonych przesłanek, tj.:

• wykonane na wymiar do konkretnego budynku lub lokalu i trwale powiązane z jego elementami konstrukcyjnymi komponenty meblowe nie funkcjonują w obrocie tak jak ma to miejsce w przypadku mebli „wolnostojących”; dlatego też nie można ich utożsamiać z dostawą towarów w postaci gotowych mebli, które nie mają żadnego trwałego związku z obiektem budowlanym lub jego częścią;
• zabudowa meblowa w istotnym stopniu wykorzystuje elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (ścian, podłogi czy sufitu). Elementy te wyznaczają zakres konstrukcyjny mebla (elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego lub jego części (lokalu) pełnią rolę elementów mebla);
• o użytkowych walorach wykonywanej zabudowy meblowej decyduje trwałe połączenie wykonywanych na zlecenie części zabudowy z elementami konstrukcyjnymi budynku lub jego części (ściany podłoga, sufit) w sposób uniemożliwiający jej przesunięcie w inne miejsce (trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową), a same te części, bez trwałego ich przymocowania do elementów konstrukcyjnych budynku (ścian, podłogi, sufitu) nie spełniają pod względem użytkowym przymiotu mebla.

Określając zatem, czy do zabudowy meblowej wykonanej w obiekcie budowlanym lub jego części (lokalu) może mieć zastosowanie stawka VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 8% należy przede wszystkim badać stopień konstrukcyjnego połączenia komponentów meblowych i elementów konstrukcyjnych tego obiektu budowlanego lub jego części (lokalu).

Nie chodzi tutaj o badanie powiązania elementów zabudowy meblowej z konstrukcyjnymi – w rozumieniu techniki budowlanej – elementami obiektu budowlanego lub jego części (lokalu), ale o tak silne powiązanie konstrukcyjne komponentów meblowych i elementów tego obiektu budowlanego lub jego części (lokalu), że powstaje trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową.

Dla całościowej oceny charakteru świadczenia nie ma również znaczenia, czy komponenty meblowe np. korpusy mebli są ze sobą zespolone i ewentualnie jak silne jest to zespolenie, gdyż istotne na potrzeby uznania ich za „modernizację” w VAT jest dopiero odpowiednio trwałe połączenie tych komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części (lokalu).

Podsumowując, w sytuacji, gdy o użytkowych walorach wykonanej zabudowy meblowej decyduje trwałe połączenie wykonanych na indywidualne zlecenie elementów zabudowy z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części (lokalu) w sposób uniemożliwiający jej przesunięcie w inne miejsce, natomiast po demontażu zabudowa ta jest niezdatna do użytku, ze względu na to, że same jej elementy (bez występującego przed demontażem trwałego ich przymocowania do elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego lub jego części – lokalu), nie spełniają pod względem użytkowym przymiotu mebla – wystąpi kompleksowe świadczenie, w którym elementem dominującym jest usługa w zakresie modernizacji obiektu budowlanego.

Wykonywana w powiązaniu z usługą modernizacji obiektu budowlanego lub jego części (lokalu) dostawa towarów (komponentów meblowych) będzie miała zasadniczo charakter pomocniczy.

Z opisu świadczenia będącego przedmiotem wniosku wynika, że na realizację ww. świadczenia kompleksowego wykonania zabudowy kuchennej składają się następujące czynności:

1. zaprojektowanie zabudowy kuchennej na konkretny wymiar dostosowany do danego lokalu,
2. wykonanie elementów zabudowy z drewna, płyty meblowej lub innych materiałów,
3. dopasowanie, montaż i połączenie elementów zabudowy kuchennej z elementami konstrukcyjnymi budynku (ze ścianami, sufitem, podłogą).

Zabudowa kuchenna podczas montażu zostaje trwale przytwierdzona do ścian/sufitu/podłogi lokalu. Elementy zabudowy nie są przeznaczone do demontażu. W przypadku demontażu należy bowiem odkuć elementy zabudowy co wiąże się z ich uszkodzeniem. Świadczenie jest oferowane przez Spółkę w całości, nie jest możliwe zakupienie przez Klienta odrębnie poszczególnych elementów świadczenia, a cena za wykonanie zabudowy kuchennej jest określona jedną kwotą. Zabudowa kuchenna jest realizowana w lokalach mieszkalnych usytuowanych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, których metraż nie przekracza 150 m2. Zabudowa kuchenna jest wykonywana z płyt meblowych laminowanych oraz płyt mdf lakierowanych. Płyty są ze sobą łączone za pomocą kleju i śrub. Zabudowa kuchenna jest wykonywana na miejscu (w lokalu) z wyżej wskazanych płyt meblowych laminowanych lub mdf lakierowanych, które są na miejscu odpowiednio docinane i dopasowywane do zastanej konstrukcji lokalu, w której zabudowa kuchenna ma być osadzona. Zabudowa kuchenna jest połączona z elementami konstrukcyjnymi lokalu za pomocą specjalnych śrub. Co do zasady, ściany tylne stają się „plecami” zabudowy kuchennej, zaś podłoga stanowi bazę zabudowy kuchennej, a sufit staje się jej zwieńczeniem. Ponadto w zależności od konstrukcji budynku – ściany boczne mogą stawać się bokami zabudowy kuchennej. Nie jest możliwy demontaż zabudowy kuchennej bez uszkodzenia elementów konstrukcyjnych lokalu. Zabudowa kuchenna jest realizowana „na wymiar” i trwale łączona z elementami konstrukcyjnymi budynku, stąd jej demontaż wymagałby naruszenia elementów konstrukcyjnych. Nie jest możliwe, aby po demontażu zabudowa kuchenna mogła stać się przedmiotem powtórnego montażu w innym miejscu, gdyż zabudowa kuchenna jest wykonywana według konkretnego wymiaru i wpasowywana w bryłę/konstrukcję lokalu, dlatego też pasuje jedynie do tego konkretnego lokalu. Po ewentualnym demontażu, zabudowa kuchenna nie pełni funkcjonalnej roli mebla. Po demontażu zabudowa stanowi na powrót zestaw niepełnowartościowych materiałów w postaci płyt meblowych. Ponieważ jednak demontaż uszkadza materiały, z których jest zbudowana zabudowa, nie nadają się one do powtórnego wykorzystania w ten sam sposób. Nabywca oczekuje zarówno zakupu jak i montażu zabudowy kuchennej, jeden element bez drugiego nie ma dla nabywcy praktycznej przydatności.

W odniesieniu do powyższego należy uznać, że przedstawione przez Wnioskodawcę świadczenie stanowi usługę kompleksową, gdyż wszystkie czynności wykonane w ramach tej usługi są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Przedstawione przez Wnioskodawcę czynności składają się na świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu zabudowy kuchennej na konkretny wymiar dostosowany do danego lokalu, wykonaniu elementów zabudowy z drewna, płyty meblowej lub innych materiałów, dopasowaniu, montażu i połączeniu elementów zabudowy kuchennej z elementami konstrukcyjnymi budynku. Przy czym elementem dominującym wykonywanej zabudowy kuchennej – oczekiwanym przez nabywcę – jest usługa w zakresie modernizacji lokalu mieszkalnego. Natomiast pozostałe czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w powiązaniu z ww. usługą modernizacji mają zasadniczo charakter pomocniczy.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;
2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług niezbędną do:
   1. określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
   2. stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;
3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi, lub towaru i/lub usługi, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa bądź świadczenie kompleksowe spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei art. 41 ust. 2 ustawy stanowi, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWIU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Podstawę do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług do czynności polegających na wykonaniu trwałej zabudowy meblowej, wykonywanych w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym przewiduje przepis art. 41 ust. 12 ustawy.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku o której mowa w ust. 2 stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
2. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego (budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11) lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na mocy art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa, uznać należy, że czynności polegające na realizacji indywidualnych zleceń klientów dotyczących zabudowy kuchennej stanowią usługę modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Tym samym przedmiotowa usługa przedstawiona we wniosku jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że nie stanowi modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy i nie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% świadczenie polegające na wykonaniu zabudowy kuchennej w lokalach mieszkalnych, jeżeli zamontowana zabudowa kuchenna może stać się przedmiotem powtórnego montażu w innym, dowolnym miejscu, tj. może pełnić dalej użytkową funkcję zabudowy kuchennej ze względu na brak istotnego powiązania z elementami konstrukcyjnymi lokalu.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43 300 Bielsko Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona.

Niniejsza WIS wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do towaru albo usługi będących jej przedmiotem, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których WIS stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).