0112-KDIL3.4012.452.2020.2.EW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 3 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działki niezbudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki niezabudowanej. W dniu 11 sierpnia 2020 r. uzupełniono wniosek o drugi podpis osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy, sformułowanie pytania w poz. 75 druku ORD-IN, sformułowanie własnego stanowiska oraz o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z zamiarem sprzedaży przez Wnioskodawcę działki A o powierzchni 0,3700 ha (…) dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą numer (…) na rzecz firmy „`(...)`.” Spółka Akcyjna z siedzibą w (…) .

W rejestrze gruntów prowadzonych przez Starostę wydział Geodezji działka ewidencyjna numer A o obszarze 0,3700 ha, położona jest w jednostce ewidencyjnej …, obrębie ewidencyjnym …, i oznaczona jest jako grunty orne (RIVa) działka nr A jest niezabudowana, a nadto posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Dla działki nr A Gmina … nie posiada opracowanego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak w obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy `(...)`., teren działki ewidencyjnej numer A, obręb …, został oznaczony w części jako struktura przekształceń i intensyfikacji rozwoju systemu osadniczego oraz struktura o najwyższych walorach kulturowych, a w części jako struktura przekształceń i intensyfikacji rozwoju systemu osadniczego; ponadto Rada Gminy `(...)`. nie podjęła uchwały o wyznaczeniu obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji oraz na terenie Gminy `(...)`. nie została utworzona Specjalna Strefa Rewitalizacji.

Działka nr A nie jest położona na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej w rozumieniu ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tj. Dz. U. z 2019 r poz. 482 z późn. zm.).

Działka nr A nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej, wydaną na podstawie inwentaryzacji stanu lasu.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie zostały wydane decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Na nieruchomości nie ma gruntów pod śródlądowymi wodami stojącymi, w rozumieniu art. 217 ust. 13 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 2268, z późn. zm.).

Nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) jak również nie stanowi jego zorganizowanej części.

W wezwaniu z dnia 3 sierpnia 2020 r. zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?
2. Czy na moment sprzedaży działka nr A objęta będzie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to jakie przeznaczenie ww. działki wynikać będzie z ww. planu?
3. Czy na moment sprzedaży działki nr A wydana będzie dla tej działki decyzja o warunkach zabudowy? Jeśli tak, to należy wskazać jakiej zabudowy dotyczy/będzie dotyczyła?
4. W jaki sposób działka nr A była i do czasu sprzedaży będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę (należy dokładnie opisać do jakich celów i w jaki sposób Wnioskodawca wykorzystywał/będzie wykorzystywał ww. działkę od momentu wejścia w jej posiadanie do momentu planowanej sprzedaży)?
5. Czy działka nr A była/jest i do czasu jej sprzedaży będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT?
6. Czy przy nabyciu ww. działki Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?
7. W jaki sposób i od kogo została nabyta działka nr A? W jaki sposób została udokumentowana transakcja nabycia ww. działki?
8. Czy ww. działka była/będzie przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze (proszę wskazać okres, w którym ta okoliczność miała/ma miejsce/będzie miała)?
9. Czy Wnioskodawca zawarł już bądź zamierza zawrzeć przedwstępną umowę sprzedaży ze Spółką `(...)`., w której zobowiąże się np. udzielić pełnomocnictwa nabywcy do występowania w jego imieniu (np.: przed organami administracji publicznej, do podejmowania w jego imieniu działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania wszelkich decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp.)?
10. W czyim imieniu i na czyją rzecz będzie działała Spółka `(...)`., której udzielono pełnomocnictwa?
11. Jaki będzie zakres pełnomocnictwa udzielonego przez Wnioskodawcę przyszłemu Nabywcy – Spółce `(...)`. dla ww. działki (np. wystąpienie o warunki zabudowy, pozwolenie na budowę) oraz jakie czynności, będą dokonane w ramach tego pełnomocnictwa?

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r. Zainteresowany wskazał, że:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na moment sprzedaży działka nr A nie będzie objęta planem zagospodarowania przestrzennego ponieważ Gmina `(...)`. ma tylko studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Na moment sprzedaży działka A będzie posiadała decyzję o warunkach zabudowy pawilonem handlowo-usługowym. Działka nr A była i jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku VAT, służy wyłącznie celom rolniczym, tj. produkcji roślinnej. Działka nr A została nabyta w roku 1988 i nie była opodatkowana podatkiem VAT. Działka nr A została nabyta Aktem Notarialnym … od Skarbu Państwa w dniu 6 października 1988 r. Działka nr A jest wydzierżawiona (…) na czas nieoznaczony, a wydzierżawiający wyraża zgodę dysponowania przez Dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń.

Zawarta została w dniu 25 maja 2020 r. umowa przedwstępna sprzedaży z firmą „`(...)`. S.A.”.

Udzielenie w umowie przedwstępnej pełnomocnictwa z prawem udzielania dalszych pełnomocnictw do występowania przed wszystkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń o warunkach zabudowy z której będzie wynikać możliwość zabudowy nabytej nieruchomości w tym jednokondygnacyjnego obiektu handlowo-usługowego o powierzchni użytkowej 555,15 m2, w tym sali sprzedaży o powierzchni 400 m2 wraz z miejscami parkingowymi na minimum 20 pojazdów. Firma „`(...)`. S.A.” będzie działała w swoim imieniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane pismem z dnia 7 sierpnia 2020 r.).

Czy sprzedaż działki nr A będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, może on skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W związku z powyższym zaznacza się, że podmiot dokonujący czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że …ma zamiar sprzedać działkę A o powierzchni 0,3700 ha położonej w … na rzecz firmy „`(...)`.” Spółka Akcyjna z siedzibą w `(...)`..

W rejestrze gruntów prowadzonych przez Starostę … wydział Geodezji działka ewidencyjna numer A o obszarze 0,3700 ha, położona jest w jednostce ewidencyjnej `(...)`., obręb … i oznaczona jest jako grunty orne (RIVa). Działka nr A jest niezabudowana, a nadto posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Dla działki nr A Gmina `(...)`. nie posiada opracowanego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak w obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy `(...)`., teren działki ewidencyjnej numer A, obręb …, został oznaczony w części jako struktura przekształceń i intensyfikacji rozwoju systemu osadniczego oraz struktura o najwyższych walorach kulturowych, a w części jako struktura przekształceń i intensyfikacji rozwoju systemu osadniczego. Ponadto, Rada Gminy `(...)`. nie podjęła uchwały o wyznaczeniu obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji oraz na terenie Gminy `(...)`. nie została utworzona Specjalna Strefa Rewitalizacji.

Działka nr A nie jest położona na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej w rozumieniu ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Działka nr A nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej, wydaną na podstawie inwentaryzacji stanu lasu.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie zostały wydane decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Na nieruchomości nie ma gruntów pod śródlądowymi wodami stojącymi, w rozumieniu art. 217 ust. 13 ustawy Prawo wodne. Nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy Kodeks cywilny jak również nie stanowi jego zorganizowanej części.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na moment sprzedaży działka nr A nie będzie objęta planem zagospodarowania przestrzennego ponieważ Gmina `(...)`. ma tylko studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Na moment sprzedaży działka A będzie posiadała decyzję o warunkach zabudowy pawilonem handlowo-usługowym. Działka nr A była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT służy wyłącznie celom rolniczym, tj. produkcji roślinnej. Działka nr A została nabyta w roku 1988 i nie była opodatkowana podatkiem VAT. Działka nr A została nabyta Aktem Notarialnym `(...)`.od Skarbu Państwa w dniu 6 października 1988 r. Działka nr A jest wydzierżawiona dla (…). na czas nieoznaczony, a wydzierżawiający wyraża zgodę dysponowania przez Dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń.

Zawarta została w dniu 25 maja 2020 r. umowa przedwstępna sprzedaży z firmą „`(...)`. S.A.” z siedzibą w (`(...)`).

Udzielenie w umowie przedwstępnej pełnomocnictwa z prawem udzielania dalszych pełnomocnictw do występowania przed wszystkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń o warunkach zabudowy z której będzie wynikać możliwość zabudowy nabytej nieruchomości w tym jednokondygnacyjnego obiektu handlowo-usługowego o powierzchni użytkowej 555,15 m2, w tym sali sprzedaży o powierzchni 400 m wraz z miejscami parkingowymi na minimum 20 pojazdów. Firma „`(...)`. S.A.” będzie działała w swoim imieniu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż działki nr A będzie zwolniona od podatku VAT.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i usług stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Jak wynika z opisu sprawy przedmiotowa działka nr A jest niezabudowana i nie posiada oraz na moment sprzedaży nie będzie posiadała miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak będzie posiadała decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z której wynika, że jest to grunt z przeznaczeniem pod budowę pawilonu handlowo-usługowego.

Należy zatem stwierdzić, że przedmiotowa działka przeznaczona będzie pod zabudowę i jednocześnie dla celów podatku VAT stanowić będzie teren budowlany. Mając na uwadze powyższe okoliczności, zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy nie znajdzie zastosowania do planowanej sprzedaży działki nr A.

W tej sytuacji należy przeanalizować przesłanki do ewentualnego zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT wynikające z art. 43 ust. l pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

• towary musiały być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej,
• w związku z nabyciem (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z opisem sprawy, Wnioskodawca nabył działkę nr A w roku 1988 i jej nabycie nie było opodatkowane podatkiem VAT. Zainteresowany wskazał, że działka nr A była i jest wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych. Nie można się jednak zgodzić z Wnioskodawcą, że była ona wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych, gdyż dalej w uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że działka nr A jest wydzierżawiona dla `(...)`. S.A.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

A zatem, Wnioskodawca nie wykorzystywał ww. działki nr A wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, ponieważ była ona również dzierżawiona (czynność opodatkowana podatkiem VAT). Tym samym, nie będzie spełniony jeden z warunków zwolnienia zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ponadto, zgodnie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018, poz. 701, z późn. zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Podatnik podatku VAT będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia od podatku, jeśli zawarta zostanie umowa dzierżawy gruntu, która w swojej treści zawierać będzie m.in. postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dzierżawiony grunt jest przeznaczony wyłącznie na cele rolnicze. Jednak z niniejszej sprawy wynika, że wydzierżawiający wyraża zgodę dysponowania przez Dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca przy dzierżawie gruntów nie korzystał ze zwolnienia wynikającego z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Odnosząc się do drugiego warunku, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabył działkę nr A w 1988 r. i nie była ona opodatkowana podatkiem VAT. Transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT – nie wystąpił zatem podatek od towarów i usług. Zatem, nie można uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro nabycie przez niego działki nr A nie było w ogóle objęte tym podatkiem. Powyższe oznacza, że drugi warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, w związku z powyższymi okolicznościami, że przedmiotem dostawy będzie teren budowlany w rozumieniu ustawy, to w stosunku do sprzedaży działki nr A przez Wnioskodawcę nie znajdzie zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W analizowanej sprawie nie będzie mieć zastosowania też zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym, sprzedaż działki nr A nie będzie korzystała ze zwolniona od podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanego należało uznać jako nieprawidłowe.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.