0111-KDIB3-3.4012.310.2020.1.WR
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawczyni planuje prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, która będzie polegać na produkcji sztucznej biżuterii z półfabrykatów z metali nieszlachetnych, pokrytych powłokami galwanicznymi z metali szlachetnych. Organ uznał, że do produktów Wnioskodawczyni mają zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem że wartość sprzedaży nie przekroczy limitu 200 000 zł w odniesieniu do okresu prowadzenia działalności gospodarczej.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 czerwca 2020 r. (data wpływu – 10 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot produkujący sztuczną biżuterię – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot produkujący sztuczną biżuterię.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni zamierza prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą o numerze PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 32.13.Z „Produkcja sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych”. W nowej pracy Wnioskodawczyni planuje wykorzystywać półfabrykaty z metali nieszlachetnych pokryte powłokami galwanicznymi z metali szlachetnych nie przekraczającymi jednego mikrona. Zawartość metalu szlachetnego w wyrobie jest wówczas śladowa. Według ustawy o prawie probierczym – art. 3 ust. 1 – „Wyrób z metalu szlachetnego – wyrób, w którym zawartość metalu szlachetnego nie jest niższa niż zawartość odpowiadająca najmniejszej próbie obowiązującej dla danego metalu szlachetnego”. Ponadto wyroby opisane wyżej nie wymagają imiennika ani próby i są przez prawo probiercze traktowane jako wyrób z metali nieszlachetnych.
W załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym listę towarów, którymi obrót wyklucza możliwość skorzystanie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, widnieje następująca pozycja: „Wyroby (złom) z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali”. Pod nią w rubryce 1 oznaczeniu ex71 „Metale szlachetne i metale platerowane metalem szlachetnym – wyłącznie towary objęte CN”.
Towary, które zamierza sprzedawać Wnioskodawczyni nie są objęte CN i nie będą też platerowane, termin ten odnosi się bowiem do techniki w efekcie, której zawartość metalu szlachetnego w wyrobie to ponad 1,5%. W przytoczonym przez Wnioskodawczynię procesie galwanizowania zawartość metali szlachetnych w wyrobie jest wielokrotnie mniejsza. W związku tym przedmioty, o których mowa nie są ujęte w załączniku nr 12 ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy do produktów, które zamierza wytwarzać Wnioskodawczyni, a które zostały opisane w poprzednim punkcie [t.j. w opisie zdarzenia przyszłego – przyp. Organu] mają zastosowanie zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy, do opisanych towarów mają zastosowanie zwolnienia określone w ww. ustawie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT (podatek od towarów i usług) dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
- odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
- transakcji związanych z nieruchomościami,
- usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
- usług ubezpieczeniowych-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
- odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1. dokonujących dostaw:
- towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
- towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
- budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
- terenów budowlanych,
- nowych środków transportu,
- następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
- hurtowych i detalicznych części do:
- pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU 45.4);
2. świadczących usługi:
- prawnicze,
- w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
- jubilerskie,
- ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zamierza prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą zaklasyfikowaną do kodu PKD 32.13.Z.: „Produkcja sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych”. W swojej pracy Wnioskodawczyni planuje wykorzystać półfabrykaty z metali nieszlachetnych pokryte powłokami galwanicznymi z metali szlachetnych nie przekraczających jednego mikrona. Towary, które zamierza sprzedawać nie będą platerowane.
Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że towary, które zamierza produkować nie zostały wymienione w załączniku nr 12 do ustawy.
W przedmiotowej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii, czy Wnioskodawczyni, zajmując się produkcją sztucznej biżuterii, może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku akcyzowym.
W pierwszej kolejności należy podkreślić, że, stosownie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, działalność Wnioskodawczyni będzie polegała na produkcji sztucznej biżuterii z wykorzystanie półfabrykatów z metali nieszlachetnych pokrytych powłokami galwanicznymi z metali szlachetnych. Z wniosków nie wynika aby działalność Wnioskodawczyni polegała również na świadczeniu usług jubilerskich. Tym samym w odniesieniu do Wnioskodawczyni nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.
Ponadto jak wskazała Wnioskodawczyni produkowane przez nią towary nie będą platerowane ani też nie są wymienione w załączniku nr 12 do ustawy od podatku od towarów i usług. Tym samym w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie znajdzie również zastosowania art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.
Zatem, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności w zakresie opisanym we wniosku, podczas których, nie będzie świadczyć usług jubilerskich ani dokonywać dostawy towarów określonych w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług to w sprawie nie znajdzie zastosowania art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a oraz art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. c. Tym samym Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że Wnioskodawczyni nie przekroczy limitów określonych w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, obejmującej produkcję sztucznej biżuterii przekroczy kwotę 200.000 zł wyliczoną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – zwolnienie podmiotowe straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.
Mając zatem na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […] za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili