0114-KDIP4-2.4012.291.2020.2.MMA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2020 r. (data wpływu 6 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 31 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.291.2020.1.MMA (doręczone Stronie w dniu 31 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem pn. ,,`(...)`” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem pn. ,,`(...)`”.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2020 r. (data wpływu 6 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 31 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.291.2020.1.MMA (doręczone Stronie w dniu 31 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina planuje wystąpić z wnioskiem o dofinansowanie projektu pn. ,,`(...)`” w ramach poddziałania 3.2.2 ,,Efektywność energetyczna w budynkach publicznych Aglomeracji `(...)`” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa `(...)` na lata 2014-2020.

W ramach operacji polegającej na modernizacji energetycznej budynku Urzędu Gminy w `(...)` zostaną wykonane prace budowlane związane z: wymianą zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, dociepleniem fundamentów wraz z wykonaniem izolacji, dociepleniem ścian zewnętrznych, dociepleniem stropodachów, wykonaniem wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła, wymianą oświetlenia wewnętrznego na oprawy typu LED, wymianą wewnętrznej instalacji elektrycznej, modernizacją instalacji c.o., wykonaniem instalacji fotowoltaicznej, wykonaniem tzw. ,,Zielonej ściany”, remontem schodów zewnętrznych wraz z budową zadaszenia nad schodami wejściowymi oraz przebudową wieży zegarowej.

Gmina jest właścicielem budynku Urzędu Gminy w (…) przy ul. (…). Wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji operacji będą udokumentowane fakturami VAT (podatek od towarów i usług) i nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę.

Na terenie budynku Urzędu Gminy są pobierane opłaty za wynajem powierzchni (3,00 m2) pod działalność gospodarczą (kasa spółki A na potrzeby wnoszenia opłat za wodę). W celu wyeliminowania konieczności objęcia projektu pomocą publiczną z tytułu osiągniętych przychodów, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zastosowano mechanizm proporcjonalnego wyłączenia do kosztów niekwalifikowalnych nakładów inwestycyjnych projektu z każdego zadania w harmonogramie. Do kalkulacji przyjęto stosunek powierzchni wynajętej powierzchni kasy 3,00 m2 do całkowitej powierzchni budynku 1546,40 m2, co daje proporcję o wartości 0,20% (zaokrąglono w górę). Wartość kwalifikowalnych nakładów inwestycyjnych została pomniejszona o wskazany procent powierzchni budynku, na której prowadzona jest działalność gospodarcza proporcjonalnie dla każdego zadania w harmonogramie.

Efekty realizacji operacji nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych. Wszystkie faktury VAT z tytułu nabywania towarów i usług będą wystawione na Gminę `(...)`.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że z projektu pn. „`(...)`” składanego do Stowarzyszenia Aglomeracja `(...)` jako Instytucji Pośredniczącej w ramach RPOWO 2014 - 2020, wyłączono powierzchnię 3m2 na której prowadzona jest działalność gospodarcza, polegająca na obsłudze kasy Spółki A na potrzeby wnoszenia opłat za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków. Wyżej opisana działalność gospodarcza prowadzona jest na części powierzchni pomieszczenia Urzędu Gminy w którym funkcjonuje kasa Urzędu Gminy. Na pozostałej powierzchni budynku Urzędu Gminy, objętej ww. wnioskiem o dofinansowanie nie jest prowadzona działalność gospodarcza.

Tym samym wyłączono proporcjonalnie do kosztów niekwalifikowanych nakłady inwestycyjne z przedmiotowego projektu z każdego zadania w harmonogramie, dotyczące powierzchni budynku Urzędu Gminy na której prowadzona jest działalność gospodarcza. Proporcjonalne wyłączenie polegało na przyjęciu stosunku powierzchni wynajmowanej kasy Urzędu - 3,00 m2 do całkowitej powierzchni użytkowej budynku Urzędu Gminy - 1546,40 m2 co daje proporcję o wartości 0,20% (zaokrąglono w górę).

Wartość kwalifikowanych nakładów inwestycyjnych projektu została pomniejszona o wskazany we wniosku do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w punkcie G procent powierzchni budynku Urzędu Gminy, która jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, czyli obsługi kasy spółki A.

Z uwagi na procentowe wyłączenie z projektu modernizacji energetycznej budynku Urzędu Gminy części kosztów z każdego zadania w harmonogramie stanowiących koszt niekwalifikowalny, Gmina (…) będzie mogła bezpośrednio i jednoznacznie przypisać wydatki tegoż projektu do celów działalności gospodarczej, a przedmiotowy wniosek skierowany do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotyczy tylko i wyłącznie wydatków kwalifikowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina w odniesieniu do realizacji planowanego przedsięwzięcia opisanego w punkcie G poz. 74 ma możliwość odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących realizację operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur otrzymanych przez Gminę, dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn. ,,`(...)`” w ramach poddziałania 3.2.2 ,,Efektywność energetyczna w budynkach publicznych Aglomeracji `(...)` Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa `(...)` na lata 2014-2020”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadanie własne obejmuje zadania w zakresie utrzymania gminnych obiektów oraz obiektów administracyjnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wprawdzie gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych dotyczących sprzedaży działek, wieczystego użytkowania gruntu, dzierżawy i najmu pomieszczeń biurowych, jednakże te nie są w żaden sposób związane z omawianym projektem. Działania objęte projektem należą do zadań własnych gminy. Nabyte w ramach projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wobec powyższego Gminie `(...)` nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z planowanym do realizacji projektem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika - jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane.

Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713) wynika, że do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zadania własne obejmują sprawy:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1),

• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15),

• (…) zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (pkt 3).

W tym miejscu należy wskazać, że gdy podatnik wykonuje różnego rodzaju czynności, w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT i/lub zwolnionej od VAT) oraz działalności innej niż działalność gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością gospodarczą opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

W myśl bowiem art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193, ze zm.), zwanego dalej „sposobem określenia proporcji”, ustawodawca w § 3 ust. 1 wskazał, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W przepisie § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 powołanego rozporządzenia wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową i zakład budżetowy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina planuje wystąpić z wnioskiem o dofinansowanie projektu pn. ,,`(...)`” w ramach poddziałania 3.2.2 ,,Efektywność energetyczna w budynkach publicznych Aglomeracji `(...)`” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa `(...)` na lata 2014-2020. W ramach operacji polegającej na modernizacji energetycznej budynku Urzędu Gminy w `(...)` zostaną wykonane prace budowlane związane z: wymianą zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, dociepleniem fundamentów wraz z wykonaniem izolacji, dociepleniem ścian zewnętrznych, dociepleniem stropodachów, wykonaniem wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła, wymianą oświetlenia wewnętrznego na oprawy typu LED, wymianą wewnętrznej instalacji elektrycznej, modernizacją instalacji c.o., wykonaniem instalacji fotowoltaicznej, wykonaniem tzw. ,,Zielonej ściany”, remontem schodów zewnętrznych wraz z budową zadaszenia nad schodami wejściowymi oraz przebudową wieży zegarowej. Gmina jest właścicielem budynku Urzędu Gminy w `(...)`. Wszystkie towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji operacji będą udokumentowane fakturami VAT i nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę. Na terenie budynku Urzędu Gminy w `(...)` są pobierane opłaty za wynajem powierzchni (3,00 m2) pod działalność gospodarczą (kasa spółki A na potrzeby wnoszenia opłat za wodę). W celu wyeliminowania konieczności objęcia projektu pomocą publiczną z tytułu osiągniętych przychodów, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zastosowano mechanizm proporcjonalnego wyłączenia do kosztów niekwalifikowalnych nakładów inwestycyjnych projektu z każdego zadania w harmonogramie. Do kalkulacji przyjęto stosunek powierzchni wynajętej powierzchni kasy 3,00 m2 do całkowitej powierzchni budynku 1546,40 m2, co daje proporcję o wartości 0,20% (zaokrąglono w górę). Wartość kwalifikowalnych nakładów inwestycyjnych została pomniejszona o wskazany procent powierzchni budynku, na której prowadzona jest działalność gospodarcza proporcjonalnie dla każdego zadania w harmonogramie. Efekty realizacji operacji nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych. Wszystkie faktury VAT z tytułu nabywania towarów i usług będą wystawione na Gminę `(...)`.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina w odniesieniu do realizacji planowanego przedsięwzięcia ma możliwość odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących realizację operacji.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy przede wszystkim zauważyć, że jak wynika z przywołanych na wstępie przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tak więc obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych zakupów do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

W analizowanym przypadku – Projekt w opisanym zakresie nie będzie służył do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto jak wskazano we wniosku, Gmina będzie mogła bezpośrednio i jednoznacznie przypisać wydatki tegoż projektu do celów działalności gospodarczej.

A zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie mógł bezpośrednio i jednoznacznie przypisać wydatki tegoż projektu do celów działalności gospodarczej a także jak wskazał Wnioskodawca nabyte w ramach projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym oceniając całościowo przedstawiony opis sprawy, wskazać należy, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją operacji pn. „`(...)`”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Wskazać należy, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana na podstawie wskazania we wniosku, że Wnioskodawca będzie mógł bezpośrednio i jednoznacznie przypisać wydatki tegoż projektu do celów działalności gospodarczej oraz że nabyte w ramach projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku w szczególności zastosowana przez Gminę metoda alokacji wydatków związanych z działalnością gospodarczą i niepodlegającą opodatkowaniu, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.