0112-KDSL1-2.450.230.2020.4.PR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 14 lutego 2020 r. (data wpływu 20 lutego 2020 r.), uzupełnionego pismami z dnia 19 maja 2020 r. (data wpływu 22 maja 2020 r.) oraz dnia 20 lipca 2020 r. (data wpływu 23 lipca 2020 r.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – przekazanie danych kontaktowych klienta

Opis usługi: Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi zmierzające do uzyskania przez klienta umowy ubezpieczeniowej, kredytowej, leasingowej (zarówno umowy leasingu finansowego jak i operacyjnego). Świadczone usługi nie będą obejmować przekazywania danych finansowych instytucjom finansowym, kontaktu z nimi czy prezentowaniu ofert leasingowych, kredytowych, ubezpieczeniowych. Zakres świadczonych usług w tym przypadku ma polegać jedynie na przekazaniu doradcy finansowemu/instytucji finansowej/innej firmie zajmującej się pośredniczeniu w udzielaniu kredytów, ubezpieczeń, leasingów danych kontaktowych klienta, który jest zainteresowany uzyskaniem umowy ubezpieczeniowej, kredytowej, leasingowej. Ponadto jak wynika z przedłożonego wzoru umowy współpracy dotyczącej przedmiotowej usługi, Wnioskodawca będzie poszukiwać klientów oraz umożliwi X sp. z o.o. kontakt oraz zawarcie umów z klientem w zakresie usług świadczonych przez X sp. z o.o., a w szczególności nawiązanie współpracy z potencjalnymi klientami zainteresowanymi podpisaniem umowy dotyczącej leasingu operacyjnego, leasingu finansowego, ubezpieczenia, kredytu.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 74

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

Zastrzeżenie: Wskazuje się, że niniejsza WIS ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy usługa ta nie jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43-81 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ustawy, czego weryfikacja pozostaje poza zakresem postępowania w sprawie wydania WIS. W zakresie ustalenia, czy do przedmiotowej usługi, objętej niniejszą WIS, ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, Wnioskodawca może zwrócić się z odrębnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania usługi przekazania danych kontaktowych klienta według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi zmierzające do uzyskania przez klienta umowy ubezpieczeniowej, kredytowej, leasingowej (zarówno umowy leasingu finansowego jak i operacyjnego). Świadczone usługi nie będą obejmować przekazywania danych finansowych instytucjom finansowym, kontaktu z nimi czy prezentowaniu ofert leasingowych, kredytowych, ubezpieczeniowych. Zakres świadczonych usług w tym przypadku ma polegać jedynie na przekazaniu doradcy finansowemu/instytucji finansowej/innej firmie zajmującej się pośredniczeniu w udzielaniu kredytów, ubezpieczeń, leasingów danych kontaktowych klienta, który jest zainteresowany uzyskaniem umowy ubezpieczeniowej, kredytowej, leasingowej. Przekazanie danych kontaktowych klienta innemu podmiotowi odbywać się będzie po uzyskaniu od niego zgody na ich przekazanie. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi będą dotyczyć świadczenia usług związanych z pozyskaniem klienta (za które Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenia na podstawie wystawionej faktury), które nie mieszczą się w zakresie świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, finansowego, kredytowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 i 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo Wnioskodawca dołączył do wniosku wzór umowy współpracy (…) oraz otrzymaną informację z Głównego Urzędu Statystycznego (…).

Wnioskodawca w piśmie z dnia 19 maja 2020 r. wyjaśnił, co następuje.

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi zmierzające do uzyskania przez klienta umowy ubezpieczeniowej, kredytowej bądź leasingowej. Świadczona usługa nie będzie obejmować przekazywania danych finansowych instytucjom finansowym, kontaktu z nimi czy prezentowaniu usług leasingowych, finansowych czy kredytowych. Świadczona usługa w swoim zakresie ma obejmować jedynie przekazanie doradcy finansowemu, instytucji finansowej bądź innej firmie zajmującej się pośredniczeniu w udzielaniu kredytów, ubezpieczeń, leasingów danych kontaktowych klienta, który jest zainteresowany zawarciem umowy leasingowej, ubezpieczeniowej bądź kredytowej.

Szczegółowy opis świadczonej usługi przekazania danych kontaktowych klienta:

1. Wnioskodawca nawiązuje współpracę z kontrahentem X. Współpraca ma polegać na tym, że Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie od kontrahenta X jeśli przekaże mu dane kontaktowe osoby zainteresowanej zawarciem umowy leasingowej/kredytowej ubezpieczeniowej i polecona osoba zawrze z kontrahentem X umowę leasingową/ubezpieczeniową/kredytową.
2. Wnioskodawca posiada informację od klienta Y, że jest on zainteresowany zawarciem umowy ubezpieczeniowej/leasingowej/kredytowej.
3. Następnie Wnioskodawca informuje klienta Y, że zna kontrahenta zajmującego się zawieraniem umów leasingowych/kredytowych/ubezpieczeniowych i pyta go o zgodę na przekazanie jego numeru telefonu/adresu mailowego kontrahentowi X.
4. Po wyrażeniu zgody na przekazanie numeru telefonu/adresu mailowego Wnioskodawca przekazuje te dane kontrahentowi X.
5. Kontrahent X nawiązuje współpracę z klientem Y, która ma na celu zawarcie umowy ubezpieczeniowej/leasingowej/kredytowej.
6. Jeżeli klient Y zawrze umowę z kontrahentem X, to Wnioskodawca wystawia fakturę dla kontrahenta X za polecenie klienta w wysokości zgodnej z ustaloną prowizją.

Jeżeli po przekazaniu danych kontaktowych klient Y nie zdecyduje się na zawarcie umowy ubezpieczeniowej/leasingowej/kredytowej z kontrahentem X to Wnioskodawca nie otrzyma wynagrodzenia za polecenie klienta.

Natomiast w załączniku do pisma z dnia 20 lipca 2020 r. Wnioskodawca przesłał wzór umowy współpracy dotyczącej świadczenia usługi przekazania danych kontaktowych klienta, z którego wynika m.in., że Wnioskodawca będzie poszukiwać klientów oraz umożliwi X sp. z o.o. kontakt oraz zawarcie umów z klientem w zakresie usług świadczonych przez X sp. z o.o., a w szczególności nawiązanie współpracy z potencjalnymi klientami zainteresowanymi podpisaniem umowy dotyczącej leasingu operacyjnego, leasingu finansowego, ubezpieczenia, kredytu.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja M Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI PROFESJONALNE, NAUKOWE I TECHNICZNE”. Stosownie do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), sekcja ta obejmuje:

• usługi prawne,
• usługi rachunkowo-księgowe i w zakresie audytu,
• usługi doradztwa podatkowego,
• usługi firm centralnych (head offices),
• usługi doradztwa związane z zarządzeniem,
• usługi architektoniczne i inżynierskie i związane z nim doradztwo techniczne,
• usługi w zakresie badań i analiz technicznych,
• usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych,
• usługi reklamowe,
• usługi badania rynku i opinii publicznej,
• usługi fotograficzne,
• usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych,
• usługi w zakresie prognozowania pogody i usługi meteorologiczne,
• pozostałe usługi profesjonalne, naukowe i techniczne wymagające wiedzy specjalistycznej,
• usługi weterynaryjne.

W powyższej sekcji zawarty jest m.in. dział 74 ,,POZOSTAŁA DZIALALNOŚĆ PROFESJONALNA, NAUKOWA I TECHNICZNA”, który obejmuje:

• usługi w zakresie specjalistycznego projektowania,
• usługi fotograficzne,
• usługi związane z tłumaczeniami,
• pozostałe usługi profesjonalne, naukowe i techniczne, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Uwzględniając powyższe, usługa będąca przedmiotem złożonego wniosku, polegająca na przekazaniu danych kontaktowych klienta spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem 74 „POZOSTAŁA DZIALALNOŚĆ PROFESJONALNA, NAUKOWA I TECHNICZNA”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Usługa polegająca na przekazaniu danych kontaktowych klienta spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem 74 „POZOSTAŁA DZIALALNOŚĆ PROFESJONALNA, NAUKOWA I TECHNICZNA”. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w sytuacji gdy w sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, na co już zwrócono uwagę w zastrzeżeniu zawartym w sentencji niniejszej decyzji.

Informacje dodatkowe

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podatnika, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona.

Niniejsza WIS wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi będącej jej przedmiotem, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których WIS stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).