0115-KDST2-1.450.478.2020.1.AW

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 21 kwietnia 2020 r. (data wpływu 24 kwietnia 2020 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – (…)

Opis towaru: produkt zawierający w swoim składzie – zgodnie z deklaracją Wnioskodawcy – (…)

Rozstrzygnięcie: CN 19

Stawka podatku od towarów i usług: 5%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 12 załącznika nr 10 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania towaru (…) według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

Wprowadzany produkt wytwarzany będzie bez dodatku cukru (sacharozy), soli, bez laktozy oraz bez oleju palmowego.

Zdaniem Wnioskodawcy opisany produkt spełnia:

• warunki do uznania go za środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, od spełnienia których uzależnione jest zakwalifikowanie produktu, jako dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego w myśl § 33 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego - nie są to „zwykłe” wyroby cukiernicze.
• definicję środka specjalnego przeznaczenia żywieniowego w myśl ustawy z 25 sierpnia 2006 roku o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 43a środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego to środek spożywczy, który ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różni się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i zgodnie z informacją na opakowaniu jest wprowadzany do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych osób, których procesy trawienia i metabolizmu są zachwiane lub osób, które ze względu na specjalny stan fizjologiczny mogą odnieść szczególne korzyści z kontrolowanego spożycia określonych substancji zawartych w żywności - taki środek spożywczy może być określany jako „dietetyczny”.

Skład surowcowy wprowadzanego wyrobu:

(…)

Zdaniem Wnioskodawcy, jako dostawca ww. towaru ma on prawo stosowania do sprzedaży opisanego we wniosku produktu stawki podatku od towarów i usług w wysokości 5% zgodnie z poz. 18 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług: „bez względu na CN - Dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 o bezpieczeństwie żywności i żywienia”.

Jak wskazuje Wnioskodawca, opisany produkt spełnia warunki do uznania go za środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, od spełnienia których uzależnione jest zakwalifikowanie produktu, jako dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego w myśl § 33 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego - nie są to „zwykłe” wyroby cukiernicze.

Produkowany przez Wnioskodawcę wyrób nie jest produktem, do produkcji którego używa się standardowych surowców - przede wszystkim cukru. (…).

Taki skład surowcowy powoduje, że wyrób ten może być używany przez osoby będące na diecie stosowanej przez diabetyków, osoby chorujące na cukrzycę, pozostające na diecie redukcyjnej, osoby z nietolerancją glutenu i laktozy, mające problemy z wysokim cholesterolem i narażone na choroby układu sercowo - naczyniowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że produkt ten może być uznawany za wyrób dietetyczny i jako środki specjalnego przeznaczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, powoduje to również, że opisanego wyrobu nie można uznać za „produkty opisane kodem 10.82.23.0 wyroby cukiernicze (włączając białą czekoladę), z wyłączeniem zawierających kakao”, ponieważ wyrób nie posiada w swoim składzie cukru. Opisany produkt nie zawiera również ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Wprowadzany na rynek produkt wpisuje się również w strategię bezpieczeństwa żywności i żywienia opisaną w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie grup środków spożywczych przeznaczonych do sprzedaży dzieciom i młodzieży w jednostkach systemu oświaty.

Nazwa handlowa produktu: (…).

(…).

(…).

(…).

(…)

Produkt nie zawiera cukrów, laktozy.

Składniki: (…).

(…).

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednego i tego samego działu, pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 19 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Przetwory ze zbóż, mąki, skrobi lub mleka; pieczywa cukiernicze”. Natomiast noty wyjaśniające do HS wskazują, że „niniejszy dział obejmuje szereg przetworów zwykle używanych do żywności, które są wyprodukowane albo bezpośrednio ze zbóż objętych działem 10., z produktów objętych działem 11., lub ze spożywczej mąki, mączki i proszku pochodzenia roślinnego, objętych innymi działami (zbożowa mąka, kasze i mączki, skrobie, owocowe lub roślinne mąki, mączki i proszki), albo z produktów objętych pozycjami od 0401 do 0404. Niniejszy dział obejmuje również pieczywa cukiernicze i herbatniki, nawet jeśli nie zawierają mąki, skrobi lub innych produktów zbożowych.”

Z Not wyjaśniających do pozycji 1905 (A) „Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao” wynika, że: „Niniejsza pozycja obejmuje wszystkie wyroby piekarnicze. Najbardziej powszechnymi składnikami tych wyrobów są mąki zbożowe, środki spulchniające i sól, ale mogą one zawierać również inne składniki, takie jak: gluten, skrobia, mąka z warzyw strączkowych, ekstrakt słodowy lub mleko, nasiona takie jak: mak, kminek lub anyż, cukier, miód, jaja, tłuszcze, ser, owoce, kakao w dowolnej ilości, mięso, ryby, polepszacze piekarskie itd. Polepszacze piekarskie stosowane są głównie w celu ułatwienia przygotowania ciasta, przyspieszenia fermentacji, poprawy właściwości i wyglądu produktów oraz przedłużenia ich trwałości. Produkty objęte niniejszą pozycją mogą być również otrzymane z ciasta bazującego na mące, mączce lub proszku, z ziemniaków.

Niniejsza pozycja obejmuje następujące produkty:

(…)

(9) Wafle i gofry, które są lekkimi, delikatnymi wyrobami piekarniczymi wypiekanymi pomiędzy metalowymi płytami tworzącymi wzory na cieście. Niniejsza kategoria obejmuje również cienkie produkty waflowe, które mogą być zwijane, wafle składające się z nadzienia smakowego umieszczonego pomiędzy dwoma lub więcej warstwami ciasta oraz produkty, które powstają w wyniku wyciśnięcia ciasta waflowego przez specjalną maszynę (np. rożki do lodów). Wafle mogą być również pokryte warstwą czekolady. Gofry są produktami podobnymi do wafli”.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem 19 Nomenklatury scalonej (CN). Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że produkt (…) spełnia „warunki do uznania go za środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, od spełnienia których uzależnione jest zakwalifikowanie produktu, jako dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego w myśl § 33 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego (…)” oraz „definicję środka specjalnego przeznaczenia żywieniowego w myśl ustawy z 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (…)”.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego”. Kwalifikacja towaru do kategorii dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego dokonana musi być zatem na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług. Unormowania dotyczące ww. zasad wynikają z przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2019 r., poz. 1252, z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 43 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego – oznacza środek spożywczy, który ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różni się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i zgodnie z informacją zamieszczoną na opakowaniu jest wprowadzany do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych:

1. osób, których procesy trawienia i metabolizmu są zachwiane lub osób, które ze względu na specjalny stan fizjologiczny mogą odnieść szczególne korzyści z kontrolowanego spożycia określonych substancji zawartych w żywności - taki środek spożywczy może być określany jako „dietetyczny”,
2. zdrowych niemowląt i małych dzieci w wieku od roku do 3 lat.

W art. 24 ust. 1 wskazanej ustawy podano, że środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego muszą spełniać:

1. wymagania określone dla środków spożywczych powszechnie spożywanych oraz
2. szczególne wymagania w zakresie składu oraz sposobu produkcji, zapewniające, że środki te będą zaspokajały specjalne potrzeby żywieniowe konsumentów finalnych zgodnie ze swoim przeznaczeniem.

Środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego – według art. 24 ust. 2 omawianej ustawy – ze względu na swoje przeznaczenie, obejmują w szczególności następujące grupy:

1. preparaty do początkowego żywienia niemowląt, w tym mleko początkowe, oraz preparaty do dalszego żywienia niemowląt, w tym mleko następne;
2. środki spożywcze uzupełniające, obejmujące produkty zbożowe przetworzone i inne środki spożywcze dla niemowląt i małych dzieci w wieku od roku do 3 lat;
3. środki spożywcze stosowane w dietach o ograniczonej zawartości energii w celu redukcji masy ciała;
4. dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego;
5. środki spożywcze zaspokajające zapotrzebowanie organizmu przy intensywnym wysiłku fizycznym, zwłaszcza sportowców;
6. środki spożywcze dla osób z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów (cukrzyca);
7. środki spożywcze niskosodowe, w tym sole dietetyczne o niskiej zawartości sodu lub bezsodowe;
8. środki spożywcze bezglutenowe.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1. przeznaczenie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego należących do grup wymienionych w art. 24 ust. 2 pkt 1-4,
2. szczegółowe wymagania, jakie powinny spełniać środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego wymienione w art. 24 ust. 2 pkt 1-4, w szczególności w zakresie ich składu,
3. wykaz substancji chemicznych należących do kategorii substancji dodawanych w szczególnych celach żywieniowych do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które mogą być wykorzystane w produkcji tych środków spożywczych, oraz warunki ich stosowania,
4. szczególne wymagania i warunki dotyczące oznakowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i przedmiotów służących do karmienia niemowląt,
5. wymagania w zakresie treści materiałów informacyjnych i edukacyjnych dotyczących żywienia niemowląt oraz warunki przekazywania takich materiałów przez producentów i dystrybutorów środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i przedmiotów służących do karmienia niemowląt

• mając na względzie potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.

Na podstawie powyższej delegacji zostało wydane rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 1026), i tak w rozdziale 5. rozporządzenia zawarto „Wymagania dla dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego”.

W myśl § 33 ust. 1 ww. rozporządzenia - dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego stanowią kategorię środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które zostały odpowiednio przetworzone lub przygotowane i są przeznaczone do dietetycznego odżywiania pacjentów pod nadzorem lekarza.

Stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia - w celu monitorowania produktów wprowadzanych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podmiot działający na rynku spożywczym wprowadzający po raz pierwszy do obrotu środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w art. 24 ust. 2 pkt 1-3, jest obowiązany powiadomić Głównego Inspektora Sanitarnego o wprowadzaniu do obrotu określonych środków spożywczych, wskazując równocześnie nazwę środka spożywczego i jego producenta oraz przedkładając wzór ich oznakowania w języku polskim.

Wskazać należy, że produkt - (…) - nie figuruje w rejestrze produktów objętych powiadomieniem o pierwszym wprowadzeniu do obrotu Głównego Inspektoratu Sanitarnego. Ponadto z etykiety produktu nie wynika, żeby produkt stanowił dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego. Nie posiada także ulotki, z której wynikałyby informacje o medycznym przeznaczeniu produktu czy odżywianiu pod nadzorem lekarza. Tym samym towar: (…) – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – w świetle powołanych przepisów nie spełnia warunków, aby go uznać za dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy – dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”, w poz. 12 wskazano klasyfikowane do kodu Nomenklatury scalonej (CN) towary spożywcze o CN 19 – „Przetwory ze zbóż, mąki, skrobi lub mleka; pieczywa cukiernicze”.

Natomiast w poz. 18 ww. załącznika wskazano bez względu na CN „Dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, o których mowa o ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia”.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar, klasyfikowany jest do działu 19 Nomenklatury scalonej (CN), jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5%, na podstawie art. 41 ust. 2a, w związku z poz. 12 załącznika nr 10 do ustawy, a nie w związku z poz. 18 tego załącznika, jako że towar nie stanowi dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem dostawy, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonanych po dniu, w którym WIS została doręczona. Wszelkie zmiany dotyczące towaru objętego niniejszą WIS powodują utratę ww. mocy wiążącej WIS.

Niniejsza WIS wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru będącego jej przedmiotem, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których WIS stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).