0112-KDSL1-1.450.486.2020.1.JB

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 9 kwietnia 2020 r. (data wpływu 15 kwietnia 2020 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – utylizacji (spalania) odpadów zużytych opon pneumatycznych w ramach odzysku energetycznego R1

Opis usługi:

Usługa spalania odpadów zużytych opon pneumatycznych w ramach odzysku energetycznego R1, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2019 r., poz. 701). Usługa świadczona przez Spółkę polega na utylizacji (poprzez spalanie) odpadów opon pneumatycznych. Istotą świadczonej przez Spółki usługi jest umożliwienie kontrahentom utylizacji odpadów (przy zachowaniu niezbędnych norm środowiskowych). Odpadami, których dotyczy analizowana usługa są zużyte opony o kodzie odpadu 16 01 03 zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020 r., poz. 10). Co do zasady zużyte opony są dostarczane do zakładu Spółki przez kontrahentów.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 38.21.2

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy oraz poz. 33 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania usługi utylizacji (spalania) odpadów zużytych opon pneumatycznych w ramach odzysku energetycznego R1 według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

X (dalej: Wnioskodawca, Spółka lub (…)) jest jednym z (…) polskich producentów (…) oraz materiałów (…). Wnioskodawca oferuje szeroki asortyment produktów, do których zalicza się: (…). Oferta handlowa Wnioskodawcy obejmuje także profesjonalne usługi doradztwa technologicznego w zakresie właściwości i zastosowania (…).

Ponadto, Wnioskodawca – w związku z prowadzonymi procesami produkcyjnymi – podejmuje dodatkowo czynności związane z gospodarką odpadami, w tym świadczy usługi polegające na zagospodarowaniu odpadów.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest świadczona przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, usługa spalania odpadów zużytych opon pneumatycznych w ramach odzysku energetycznego R1, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2019 r., poz. 701; dalej również – usługa).

Usługa świadczona przez Spółkę polega na utylizacji (poprzez spalanie) odpadów opon pneumatycznych. Istotą świadczonej przez Spółki usługi jest umożliwienie kontrahentom utylizacji odpadów (przy zachowaniu niezbędnych norm środowiskowych). Odpadami, których dotyczy analizowana usługa są zużyte opony o kodzie odpadu 16 01 03 zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020 r., poz. 10). Co do zasady zużyte opony są dostarczane do zakładu Spółki przez kontrahentów.

Usługa jest realizowana przez Spółkę – w szczególności – na rzecz:

• rzedsiębiorstw zajmujących się gospodarką odpadami,
• przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie złomowania pojazdów,
• przedsiębiorstw z tzw. branży oponiarskiej (zajmujących się m.in. produkcją, nabywaniem, dystrybucją czy wywozem i utylizacją opon),
• osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Usługa jest wykonywana przez Spółkę na podstawie umów z kontrahentami (sporadycznie i w jednostkowych przypadkach zdarza się, że podstawą współpracy w tym zakresie są uzgodnienia ustne, które nie są potwierdzone na piśmie), których przedmiotem jest zwykle:

• przekazanie przez kontrahenta na rzecz Spółki odpadów opon pneumatycznych (w określonej ilości i w danym okresie) oraz
• utylizacja (spalanie) odpadów opon pneumatycznych przez Spółkę w procesie odzysku energetycznego „R1” (przy zastrzeżeniu, że odpady te spełniają określone parametry fizyko-chemiczne).

Usługi są dokumentowane przez Spółkę fakturami, na których „nazwa usługi” określana jest – co do zasady – jako: „spalanie odpadów opon pneumatycznych”.

Odpady opon pneumatycznych, które są przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę usług, są wykorzystywane przez Spółkę w realizowanych przez nią procesach produkcyjnych. Są one bowiem stosowane jako tzw. paliwo alternatywne do opalania pieców, w których następuje wypalanie klinkieru stanowiącego zasadniczy składnik sprzedawanego przez Spółkę (…). Odpady opon samochodowych dozowane są do pieca. Ich spalanie następuje w procesie współspalania wraz z innymi paliwami zastępczymi/alternatywnymi wykorzystywanymi przez Spółkę (takimi jak: paliwa zastępcze o kodzie odpadu 19 12 10, które wytworzone są z opadów komunalnych i przemysłowych czy wysuszone osady ściekowe) oraz z tzw. paliwem konwencjonalnym – tj. węglem kamiennym zmielonym do postaci pyłu (jest to tzw. proces współspalania odpadów).

Na marginesie Wnioskodawca wyjaśnia, że operacja technologiczna, w ramach której następuje spalanie przez Spółkę odpadów opon pneumatycznych, jest traktowana – na gruncie ustawy o odpadach – jako tzw. ostateczny proces odzysku energetycznego „R1” („wykorzystanie głównie jako paliwa lub innego środka wytwarzania energii”), o którym mowa w załączniku nr 1 do ww. ustawy.

Proces współspalania odpadów prowadzony jest zgodnie z posiadanym przez Spółkę pozwoleniem zintegrowanym (…) w zakresie ochrony środowiska, które m.in. reguluje szczegółowo kwestię stosowania paliw zastępczych, a także określa limity ich wykorzystania.

Co istotne, proces ten przebiega zgodnie z obowiązującymi normami środowiskowymi. Dzięki warunkom panującym w piecach do wypału (…), czyli za sprawą bardzo wysokiej temperatury wypalanego materiału (1450°C) oraz gazów (ok. 1800-2000°C), jak również w efekcie długiego przebywania gazów w piecu, następuje bowiem całkowity rozkład wszelkich związków chemicznych. Ponadto, w przypadku wskazanego procesu – w przeciwieństwie do innych metod termicznego przekształcania odpadów – nie występują także pozostałości w postaci popiołu, gdyż substancje te wiążą się w wytwarzanym (…) (innymi słowy – całość popiołu powstałego po spalaniu zużytych opon pneumatycznych zostaje wbudowana w strukturę (…)).

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Od dnia 1 lipca 2020 r. do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem Sekcji E Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje USŁUGI DOSTARCZANIA WODY, ŚCIEKI I ODPADY ORAZ USŁUGI ZWIĄZANE Z ICH REKULTYWACJĄ.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja E obejmuje:

• wodę w postaci naturalnej,
• wodę leczniczą i wody termalne,
• usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody,
• handel wodą za pośrednictwem sieci wodociągowej,
• usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków,
• osady ze ścieków kanalizacyjnych,
• odpady,
• pellety i brykiety, z odpadów komunalnych,
• pellety i brykiety wytwarzane z różnych rodzajów odpadów przemysłowych,
• usługi związane ze zbieraniem odpadów,
• usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów,
• usługi związane ze składowaniem odpadów,
• usługi związane z przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów,
• usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych,
• surowce wtórne,
• transport, jeżeli jest on integralną częścią zbierania odpadów,
• usługi związane z odkażaniem i czyszczeniem gleby i wód gruntowych, wód powierzchniowych, powietrza, odkażaniem budynków, zakładów i terenów przemysłowych i inne usługi związane z rekultywacją.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 38 USŁUGI ZWIĄZANE ZE ZBIERANIEM, PRZETWARZANIEM I UNIESZKODLIWIANIEM ODPADÓW; ODZYSK SUROWCÓW, który obejmuje:

• usługi związane ze zbieraniem:
  • stałych odpadów (śmieci), takich jak: odpady pochodzące z gospodarstw domowych lub odpady przemysłowe z pojemników na odpady, kontenerów itp., które mogą zawierać różne materiały nadające się do odzysku,
  • surowców wtórnych,
  • odpadów z koszy na śmieci w miejscach publicznych,
  • odpadów pochodzących z budowy lub rozbiórki,
  • resztek typu zarośla, krzewy, gruz, tłuczeń,
  • odpadów z produkcji zakładów tekstylnych,
  • stałych i niestałych odpadów niebezpiecznych, takich jak: substancje wybuchowe, utleniające się, łatwopalne, toksyczne, drażniące, szkodliwe, rakotwórcze, żrące, zakaźne oraz inne substancje i środki szkodliwe dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Usługa ta może obejmować także identyfikację, przetwarzanie, pakowanie i oznakowanie odpadów dla celów transportowych,
• usługi związane z demontażem wyrobów zużytych,
• usługi związane z odzyskiem surowców z materiałów segregowanych,
• usługi składowisk odpadów niebezpiecznych,
• odpady niebezpieczne i inne niż niebezpieczne,
• surowce wtórne.

W dziale PKWiU 38 mieści się klasa 38.21 – USŁUGI ZWIĄZANE Z OBRÓBKĄ I USUWANIEM ODPADÓW INNYCH NIŻ NIEBEZPIECZNE.

Natomiast w klasie 38.21 miesi się kategoria 38.21.2 – USŁUGI ZWIĄZANE Z USUWANIEM ODPADÓW INNYCH NIŻ NIEBEZPIECZNE. W skład tego grupowania wchodzą:

• usługi związane ze składowiskami odpadów, spełniającymi określone normy prawne i wymogi sanitarne,
• usługi związane z pozostałymi składowiskami odpadów,
• usługi związane ze spalaniem odpadów innych niż niebezpieczne,
• pozostałe usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne.

Pod pozycją 38.21.23.0 sklasyfikowane zostały USŁUGI ZWIĄZANE ZE SPALANIEM ODPADÓW INNYCH NIŻ NIEBEZPIECZNE. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) pozycja ta obejmuje:

• usługi związane ze spalaniem odpadów innych niż niebezpieczne w obiektach, które spełniają określone normy prawne i wymogi w zakresie spalania tego typu odpadów.

W tym miejscu należy wskazać, że z przedstawionego opisu wynika, że usługa świadczona przez Spółkę polega na utylizacji (poprzez spalanie) odpadów opon pneumatycznych. Istotą świadczonej przez Spółki usługi jest umożliwienie kontrahentom utylizacji odpadów (przy zachowaniu niezbędnych norm środowiskowych). Odpadami, których dotyczy analizowana usługa są zużyte opony o kodzie odpadu 16 01 03 zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020 r., poz. 10).

W Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 stycznia 2020 r., pod poz. 10, zostało opublikowane Rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020 r., poz. 10), zwane dalej rozporządzeniem. Rozporządzenie to określa katalog odpadów z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje ze wskazaniem odpadów niebezpiecznych (§ 1 rozporządzenia).

W myśl § 2 ww. rozporządzenia – odpady, w zależności od źródła ich powstawania, dzieli się na następujące grupy:

(…)

16. odpady nieujęte w innych grupach – 16.

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia – katalog odpadów, określający grupy, podgrupy i rodzaje odpadów oraz ich kody, ze wskazaniem odpadów niebezpiecznych, jest zawarty w załączniku do rozporządzenia.

Z objaśnień do ww. załącznika wynika, że Odpadami niebezpiecznymi w katalogu odpadów są odpady oznakowane indeksem górnym w postaci gwiazdki „*” przy kodzie rodzaju odpadów, chyba że mają zastosowanie przepisy art. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

W ww. załączniku do rozporządzenia wskazano m.in. kod 16 01 03 „Zużyte opony”, mieszczący się w grupie 16 „Odpady nieujęte w innych grupach”. Przy ww. kodzie nie zawarto indeksu górnego w postaci gwiazdki „*”.

W konsekwencji, towar jaki nabywa i utylizuje Spółka nie stanowi odpadów niebezpiecznych. Zatem, będące przedmiotem świadczonych przez Spółkę usług utylizacji (spalania) – zużyte opony – klasyfikowane są jako odpady inne niż niebezpieczne.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowa usługa spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych kategorią PKWiU 38.21.2 – USŁUGI ZWIĄZANE Z USUWANIEM ODPADÓW INNYCH NIŻ NIEBEZPIECZNE.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych (obecnie) stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 33 wskazano klasyfikowane do grupowania PKWiU 38.21.2 – „Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne”.

W związku z powyższym, dla opisanej we wniosku usługi utylizacji (spalania) odpadów zużytych opon pneumatycznych w ramach odzysku energetycznego R1, która mieści się w grupowaniu PKWiU 38.21.2 – „Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne”, ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług, przewidział preferencyjną stawkę podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, z poz. 33 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Stosownie do art. 63 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, z późn. zm.), na dzień 1 lipca 2020 r. przesunięty zostaje termin, od którego stosowana będzie nowa matryca stawek podatku VAT wprowadzona ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1751, z późn. zm.).

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podatnika, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana po dniu 30 czerwca 2020 r. (art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw).

Niniejsza WIS wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej jej przedmiotem, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których WIS stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).