0115-KDST1-1.450.433.2020.1.RH

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacja podatkowa i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 28 lutego 2020 r. (data wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – ciastka w jajku plastikowym z niespodzianką

Opis towaru: plastikowe jajko, w którym znajdują się (…) ciastek oraz niespodzianka, np. zabawka, naklejka, tatuaż zmywalny

Rozstrzygnięcie: CN 19

Stawka podatku od towarów i usług: 5%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2a w zw. z poz. 12 załącznika nr 10 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania towaru: ciastka w jajku plastikowym z niespodzianką według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

Na rynku polskim Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towaru, tj.: ciastka w jajku plastikowym z niespodzianką (dalej: „Towar”).

Przedmiotowy Towar zawiera plastikowe jajko, w którym znajdują się (…) ciastek oraz niespodzianka. Niespodzianką może być np. zabawka, naklejka, tatuaż zmywalny.

Produkt może być dystrybuowany samodzielnie lub w zestawach ((…)).

Skład poszczególnych produktów jest następujący:

1. ciastka (…),
2. niespodzianka lub/oraz naklejka,
3. opakowanie zewnętrzne ((…)).

Zgodnie z etykietą sprzedawanego Towaru, ciastka mają następujący skład: (…).

Z uwagi na zmiany zasad opodatkowania VAT (podatek od towarów i usług), sprzedaży towarów wprowadzoną ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. (Dz. U. z 2019 poz. 1751) o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, Wnioskodawca podjął działania w celu określenia, jak należy klasyfikować prawidłowo Towar według klasyfikacji CN.

Na podstawie przeprowadzonej analizy, zdaniem Wnioskodawcy, Towar powinien podlegać klasyfikacji do grupowania Nomenklatury scalonej (CN) 1905 (Chleb, bulki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby).

Taka klasyfikacja Towaru znajduje bowiem potwierdzenie w notach do pozycji 1905. Zgodnie z notą do przedmiotowej pozycji, obejmuje ona m.in.:

„Produkty cukiernicze, ciasta i ciastka, zawierające składniki takie jak mąka, skrobie, masło lub inne tłuszcze, cukier, mleko, śmietanka, jaja, kakao, czekolada, kawa, miód, owoce, likiery, winiaki, albumina, ser, mięso, ryby, substancje aromatyczne, drożdże lub inne środki spulchniające”.

Tym samym, mając na uwadze powyżej przedstawiony skład oraz właściwości ciastek będących elementem sprzedawanych zestawów, zdaniem Wnioskodawcy, stanowią one ciastka w rozumieniu Nomenklatury scalonej, sklasyfikowane w pozycji CN 1905.

Jednocześnie, nie ma znaczenia, że przedmiotowy Towar stanowi zestaw, w skład którego oprócz jednego, dwóch lub trzech ciastek, tj.: produktu podstawowego, wchodzi też dodatkowy gadżet (niespodzianka). W celu bowiem prawidłowego określenia kodu CN dla zestawów, zdaniem Wnioskodawcy, należy zwrócić uwagę na Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) 2019/1776 z dnia 9 października 2019 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej regulujące m.in. Ogólne Reguły Interpretacyjne Nomenklatury scalonej (dalej: ORI).

W ocenie Wnioskodawcy, co do zasady, klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega następującym Ogólnym Regułom Interpretacyjnym Nomenklatury scalonej, tj.:

• Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; do celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami:
  1. Wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego pod warunkiem, że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego, informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły), znajdującego się wstanie niezmontowanym lub rozmontowanym.
  2. Wszelkie informacje zawarte w treści pozycji o materiale lub substancji odnoszą się do tego materiału lub substancji bądź w stanie czystym, bądź w mieszaninie lub w połączeniu z innymi materiałami lub substancjami. Również każda informacja o wyrobach z określonego materiału lub substancji odnosi się także do wyrobów wykonanych w całości lub w części z tego materiału lub substancji. Klasyfikowanie wyrobów stanowiących mieszaniny lub składających się z różnych materiałów lub substancji należy ustalać według zasad określonych w regule 3.
• Jeżeli stosując regułę 2 b) lub z innego powodu towary na pierwsza rzut oka są klasyfikowane do dwóch lub więcej pozycji klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:
  1. pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. Jednak, gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym lub tylko do części artykułów w zestawie pakowanym do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru;
  2. mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby oznakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez odwołanie się na regułę 3 a), należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania;
  3. jeżeli towary nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 a) lub b), należy klasyfikować do pozycji pojawiającej się w kolejności numerycznej jako ostatnia z tych, które jednakowo zasługują na uwzględnienie.

Jednocześnie – zdaniem Wnioskodawcy – zgodnie z Wytycznymi Komisji Europejskiej dotyczącymi klasyfikacji w Nomenklaturze scalonej towarów pakowanych w zestawy do sprzedaży detalicznej (2013/C105/01), w zakresie zestawów zawierających drobny/nieistotny artykuł:

(1) Towary pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej mogą być łączone z drobnym/nieistotnym artykułem (w pewnych przypadkach nawet więcej niż z jednym artykułem) o niewielkiej wartości, który nie ma żadnego związku z innymi artykułami zestawu (to znaczy nie zaspokaja on tej samej określonej potrzeby lub nie służy do określonych działań) i byłby zwykle klasyfikowany oddzielnie;

(2) Obecność drobnego/nieistotnego artykułu może nie być brana pod uwagę przy określaniu czy grupa artykułów stanowi zestaw („reguła de minimis”), a wszystkie artykuły należy klasyfikować razem, pod warunkiem, że spełnione są wszystkie następujące warunki:

1. artykuł jest jedynie incydentalnym/nieistotnym elementem całego zestawu, na przykład jest określany jako „artykuł niespodzianka”;
2. nie zmienia on charakteru zestawu;
3. wartość artykułu jest niewielka w porównaniu z całkowitą wartością towarów pakowanych w zestaw oraz
4. artykuł ma zwykle drobne/nieznaczące praktyczne własne zastosowanie lub ma ograniczone zastosowanie (na przykład nie może być powtarzalnie użyty lub jego trwałość jest ograniczona).

Przykład: Zestaw do rysowania złożony z linijki, cyrkla, ołówka i temperówki, przedstawiany razem z małymi naklejkami - naklejki należy klasyfikować razem z zestawem, ponieważ są one nieistotnym elementem, który ma być użyty tylko jeden raz, ma niewielką wartość itd.

(3) Powyższa reguła może być - indywidualnie w każdym przypadku - stosowana również, gdy jeden „główny artykuł” jest przedstawiany razem z drobnym/nieistotnym artykułem. Na przykład pudełko płatków zbożowych zawierające mały artykuł niespodziankę o niewielkiej wartości, taki jak figurka/zabawka z tworzywa sztucznego lub naklejki nie byłyby klasyfikowane oddzielnie. Jednakże, jeśli pudełko płatków zbożowych zawiera płytę CD z muzyką, oprogramowaniem lub grami komputerowymi, to artykuły należy klasyfikować oddzielnie, ponieważ płyta CD jest czymś więcej niż nieistotnym elementem o niewielkiej wartości, posiadającą niepowiązaną istotną funkcję.

Mając na uwadze powyższe Wytyczne Komisji Europejskiej, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowy Towar stanowi zestaw, którego elementem dominującym (głównym) jest ciastko lub ciastka, a nie niespodzianka - np. zabawka z tworzywa sztucznego, tatuaż lub/oraz naklejka, będące artykułami nieistotnymi. Wynika to z następujących argumentów:

• zabawka stanowi artykuł określany jako „niespodzianka”, co jednoznacznie zostało wskazane w Wytycznych Komisji Europejskiej (2013/C105/01) jako czynnik wskazujący, że jest to mniej istotny element zestawu. Artykuły stanowiące drobne niespodzianki są bezpośrednio wskazywane w ww. Wytycznych jako artykuły nieistotne, niezmieniające charakteru produktu głównego. W przedmiotowym przypadku jest jednoznacznie widoczne, że niespodzianka ma znaczenie poboczne, gdyż zestaw może zawierać różne niespodzianki, np. część zestawów może zawierać zabawkę, część tylko naklejkę lub tatuaż i naklejkę, cześć tylko mini-puzzle i naklejkę, etc. Tym samym, niespodzianka jest wyłącznie dodatkiem do wyrobu podstawowego, jakim są ciastka. W konsekwencji, nieracjonalne byłoby definiowanie zestawu przy uwzględnieniu dodatkowego produktu niespodzianki, gdyż klasyfikacja tego samego produktu znajdującego się na półce sklepowej byłaby inna, gdyby np. w jednym zestawie była zabawka a w innym mini-puzzle, jeszcze innym naklejka czy tatuaż;
• wartość gadżetu wraz z bezpośrednim opakowaniem jest niewielka w porównaniu z całkowitą wartością wszystkich elementów zestawu (wartość od ok. 4 do 10 razy mniejsza niż wartość całego zestawu);
• artykuł dodatkowy - niespodzianka ma drobne praktyczne własne zastosowanie lub ma ograniczone zastosowanie (np. ograniczona trwałość naklejki, zmywalnego tatuażu lub niskiej wartości zabawki);
• z punktu widzenia procesu sprzedaży produktów, są one umieszczane z reguły w ramach ekspozycji produktów spożywczych, a nie w działach z zabawkami, tatuażami, naklejkami itp.;
• dla zbliżonych zestawów (zawierających drobne upominki) wydane zostały Wiążące Informacje Taryfowe potwierdzające, że upominki powinny być klasyfikowane jako element nieistotny zestawu, np.:
  1. WIT DE7675/14-1 - dwa czekoladowe jajka z zabawką zostały sklasyfikowane do CN właściwego dla czekolady;
  2. WIT PLPL-WIT-2014-00916 - książeczka dla dzieci z niespodzianką została sklasyfikowana do CN właściwego dla książeczek.
  3. zestaw składający się z czekoladowego jajka oraz zabawki został opisany w Kompendium Opinii Klasyfikacyjnych jako produkt, do którego mają zastosowanie reguły 3(b) ORI i w konsekwencji został zakwalifikowany do grupowania właściwego dla czekolady, a nie zabawek.

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, w ocenie Wnioskodawcy, Towar powinien być klasyfikowany jako zestaw, w którym dominującym artykułem jest ciastko lub ciastka (grupowanie CN 19 wymienione w poz. 12 załącznika nr 10 do ustawy o VAT) i w konsekwencji powinien podlegać opodatkowaniu stawką 5%.

Jednocześnie, Wnioskodawca zwrócił uwagę, iż nawet w przypadku uznania, że dodatkowy gadżet (niespodzianka) stanowi odrębny od towaru dominującego (ciastka lub ciastek) towar (co zdaniem Wnioskodawcy jest prawidłowe) nie zmieni to zasad opodatkowania. W tym przypadku odpowiednie zastosowanie mieć będzie art. 7 ust. 2 oraz 3 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem, z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
• wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 3 przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Punkt 4 art. 7 ustawy o VAT definiuje „prezenty o małej wartości” jako towary, przekazywane jednej osobie przez podatnika, spełniające poniższe przesłanki:

• łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
• których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Mając na uwadze powyższe, nieodpłatne przekazanie towarów (w stosunku do których podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych) nie stanowi czynności opodatkowanej VAT, o ile łącznie zostaną spełnione dwa warunki:

• przekazywane towary spełniają definicję prezentów małej wartości, tj. w przypadku braku ewidencji przekazań, ich jednostkowa cena nabycia/koszt wytworzenia (określone na moment przekazania) nie przekracza 10 zł netto,
• przekazanie towarów następuje na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Odnosząc się do powyższych przepisów:

• Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób, którym przekazuje nieodpłatnie gadżety,
• jednostkowa cena nabycia lub wytworzenia gadżetów (niespodzianek) nigdy nie przekracza 10 złotych (wynosi zwykle kilkanaście groszy),
• jednocześnie, ewentualne przekazanie gadżetów następuje na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą; celem dołączania do zestawu gadżetów jest bowiem intensyfikacja sprzedaży, umocnienie produktów Wnioskodawcy na rynku i w konsekwencji zwiększenie przychodów.

Reasumując, nawet w przypadku uznania (co zdaniem Wnioskodawcy nie jest właściwe), że gadżet (niespodzianka) stanowi odrębny od produktu dominującego (ciasto lub ciastka) towar nie zmieni to zasad opodatkowania, gdyż ciasto/ciastka podlegają klasyfikacji do ww. grupowania nomenklatury scalonej do Grupowania (CN) 1905, natomiast gadżet niespodzianka (zwykle o wartości kilkunastu groszy i zawsze poniżej 10 złotych) stanowić będzie prezent małej wartości, którego wydanie nie podlega opodatkowaniu.

Powyższe konkluzje potwierdzają następujące interpretacje organów podatkowych:

• Interpretacja indywidualna wydana dnia 21 lipca 2017 r. przez Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej [sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.267.2017.1.0S]:

„Brak opodatkowania nieodpłatnego przekazania gadżetów wynika z faktu, że stanowią one prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, a ich przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. Jak wskazał Wnioskodawca wszystkie działanie opisane we wniosku są podejmowane w ramach akcji marketingowych mających na celu budowanie świadomości marki wśród konsumentów poprzez zwiększenie rozpoznawalności swoich produktów oraz umocnienie pozycji na rynku i zwiększenie wolumeny sprzedaży. Również przekazanie większej ilości gadżetów w jednym opakowaniu, nie będzie podlegało opodatkowaniu, gdyż również stanowią prezenty o małej wartości, ponieważ suma wszystkich gadżetów w zestawie nie przekracza wartości 10 zł.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, że bez względu na ilość przekazywanych przez Wnioskodawcę jednemu podmiotowi (Odbiorcy) gadżetów, których cena nabycia nie przekracza 10 zł netto – ich nieodpłatne wydanie nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Jak bowiem wynika z przepisów ustawy, nie jest opodatkowane przekazanie kontrahentom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), określona w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, a przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe”.

• Interpretacja indywidualna wydana dnia 3 stycznia 2017 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach [sygn. 2461-IBPP1.4512.801.2016.1.AW]:

„Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nieodpłatne przekazanie Gadżetów, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku VAT) nie przekracza 10 zł, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT także w przypadku jednorazowego przekazania kontrahentowi większej liczby Gadżetów (w tym - w jednym opakowaniu np. pudełku) o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto - należało uznać za prawidłowe”.

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu dnia 8 lipca 2014 (sygn. ILPP2/443-408/14-2/EN]:

„Reasumując, nieodpłatne wydania przez Spółkę towarów, których jednostkowy koszt wytworzenia lub jednostkowa cena nabycia (bez podatku) - określone w momencie przekazywania - nie przekracza 10 zł, nie stanowią dostawy towarów w rozumienia ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od ilości przekazanych towarów danemu podmiotowi i ich łącznej wartości”.

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu dnia 3 grudnia 2013 [sygn. ILPP5/443-170/13-6/PGJ:

„Zatem nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę gratisów dołączonych do produktu „podstawowego”- przy których nabyciu lub wytworzeniu Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony - podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli jednostkowa cena nabycia netto tych towarów, bądź ich jednostkowy koszt wytworzenia netto przekroczy 10 zł. Natomiast, czynność nieodpłatnego przekazania gratisów, które będą spełniały definicję prezentu małej wartości, bądź próbki (a do 31 marca 2013 r. także drukowanego materiału reklamowego i/bądź informacyjnego) nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do treści art. 7 ust. 3-7 ustawy”.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, w ocenie Wnioskodawcy, Towar powinien być klasyfikowany jako zestaw, w którym dominującym artykułem jest ciastko lub ciastka (grupowanie CN 19 wymienione w poz. 12 załącznika nr. 10 do ustawy o VAT) i w konsekwencji powinien podlegać opodatkowaniu stawką 5%.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie natomiast z regułą 3 b) ORINS – mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 a), należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania.

Wyjaśnienia do tej reguły wskazują, że czynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze towaru będzie różny dla różnych rodzajów wyrobów. Zależeć może, np. od właściwości materiału lub składnika, jego wielkości, ilości, masy lub wartości, lub od roli, jaką odgrywa zasadniczy materiał przy zastosowaniu towaru.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis towaru - zestawu, tj. zapakowanych w plastikowe jajko ciastek oraz niespodzianki (np. zabawka, naklejka, tatuaż zmywalny), których wartość wraz z opakowaniem jest niewielka w porównaniu z całkowitą wartością wszystkich elementów zestawu), zgodnie z regułą 3 b), zasadniczy charakter towarowi nadają ciastka.

Zgodnie z tytułem Działu 19 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Przetwory ze zbóż, mąki, skrobi lub mleka; pieczywa cukiernicze”.

Natomiast Noty wyjaśniające do HS do Działu 19 CN wskazują: „Niniejszy dział obejmuje szereg przetworów zwykle używanych do żywności, które są wyprodukowane albo bezpośrednio ze zbóż objętych działem 10., z produktów objętych działem 11., lub ze spożywczej mąki, mączki i proszku pochodzenia roślinnego, objętych innymi działami (zbożowa mąka, kasze i mączki, skrobie, owocowe lub roślinne mąki, mączki i proszki), albo z produktów objętych pozycjami od 0401 do 0404. Niniejszy dział obejmuje również pieczywa cukiernicze i herbatniki, nawet jeśli nie zawierają mąki, skrobi lub innych produktów zbożowych”.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 19. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1 i 3 b) reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 12 wskazano CN 19 „Przetwory ze zbóż, mąki, skrobi lub mleka; pieczywa cukiernicze”.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar klasyfikowany jest do działu 19 Nomenklatury scalonej (CN), jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 5%, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 12 załącznika nr 10 do ww. ustawy.

Informacje dodatkowe

Stosownie do art. 63 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568), na dzień 1 lipca 2020 r. przesunięty zostaje termin, od którego stosowana będzie nowa matryca stawek podatku od towarów i usług wprowadzona ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1751, z późn. zm.).

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować dla towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podatnika, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu 30 czerwca 2020 r. (art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw).

Niniejsza WIS wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru będącego jej przedmiotem, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których WIS stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).