0114-KDIP4-2.4012.126.2020.2.AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) uzupełnionym w dniu 11 maja 2020 r. (data wpływu 13 maja 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 29 kwietnia 2020 r o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Wniosek uzupełniony został w dniu 11 maja 2020 r. (data wpływu 13 maja 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 29 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Stowarzyszenie (…) planuje zawrzeć umowę o dofinansowanie na realizację operacji w ramach działań prowadzonych w ramach współpracy, objętych Priorytetem 4 (…) zawartym w Programie Operacyjnym (…) z Samorządem Województwa (…). Realizacja przedsięwzięcia współfinansowana jest z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego. Tytuł projektu: (…).

Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest również zarejestrowane w Urzędzie Skarbowym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie nie ma możliwości odzyskania podatku i nie przysługuje mu prawo do zwrotu podatku na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Koszty całkowite projektu obejmują:

• Organizację wyjazdu studyjnego do Niemiec i Austrii
• Opracowanie i wydanie przewodnika wskazującego na zasoby i walory środowiska naturalnego obszaru LSR pt.: „(…)”.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wskazał, że:

W ramach tego działania zakupiona będzie kompleksowa organizacja wyjazdu studyjnego do Niemiec i Austrii przeprowadzona przez wykonawcę w drodze zapytania ofertowego. W przypadku Stowarzyszenia jest to już wybrana Firma: Biuro Podróży (…), która na fakturach stosuje zapis „Procedura marży dla biur podróży” stosowana zgodnie z art. 119 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Uczestnikami tego wyjazdu będą lokalni liderzy, którzy zgłoszą się w odpowiedzi na zapytanie biura LGD. Decydować będzie kolejność zgłoszeń. Uczestnicy wyjazdu nie będą ponosili żadnych kosztów na rzecz Stowarzyszenia (…). W ramach tego wyjazdu sfinansowane będzie: transport osób, nocleg plus wyżywienie oraz przeprowadzenie szkoleń dla uczestników wyjazdu. Wnioskodawca przewiduje, że zainteresowani wyjazdem lokalni liderzy zdobytą wiedzę podczas wyjazdu będą nie odpłatnie przekazywać w najbliższym otoczeniu.

Opracowany i wydany przewodnik wskazujący na zasoby i walory środowiska będzie tylko i wyłącznie przekazywany zainteresowanym, a zwłaszcza lokalnym liderom. Na okoliczność rozdysponowania przewodnika sporządzone będzie stosowne zestawienie, w którym przedstawione będą między innymi dane osobowe pobierającego co będzie potwierdzone jego własnoręczny podpisem.

Wskazane powyżej części projektu nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu istnieje możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego ponieważ Stowarzyszenie nie jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) i nie ma związku pomiędzy poniesionymi wydatkami a sprzedażą opodatkowaną. Stowarzyszenie nie ma możliwości odzyskania podatku i nie przysługuje mu prawo do zwrotu podatku na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193). Prawo do odliczenia podatku nie przysługuje z uwagi na brak związku pomiędzy poniesionymi wydatkami a sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem, o których mowa w art. 15 przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczanego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 oraz art. 124 Ustawy o podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie (…) nie ma możliwości odzyskania podatku. Stowarzyszeniu nie będzie przysługiwało prawo do otrzymania zwrotu podatku VAT na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na mocy art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r., poz. 713 z późn. zm.), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę o dofinansowanie na realizację operacji. Realizacja przedsięwzięcia współfinansowana jest z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego. Tytuł projektu: (…). Koszty całkowite projektu obejmują organizację wyjazdu studyjnego do Niemiec i Austrii oraz opracowanie i wydanie przewodnika wskazującego na zasoby i walory środowiska naturalnego obszaru LSR pt.: „(…)”. Beneficjentami programu będą przede wszystkim lokalni liderzy, uczestnicy wyjazdu nie będą ponosić żadnych kosztów na rzecz Stowarzyszenia. Opracowany i wydany przewodnik zostanie rozdysponowany zainteresowanym. Wskazane części projektu nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest również zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub części w związku z realizacją projektu (…).

Jak już wskazano, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednakże, jak wskazano wcześniej, przepis art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

Mając na względzie wskazane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie są spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy, Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Ponadto nabyte w ramach projektu towary i usługi – jak wskazał Wnioskodawca – nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, w analizowanym przypadku nie jest spełniona również przesłanka wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r.

Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cytowanego rozporządzenia.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy nabyciu towarów i usług w ramach realizowanego projektu pn. (…). Wnioskodawca nie może również odzyskać podatku VAT w związku z zakupem towarów i usług w ramach ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.