0112-KDSL2-1.450.11.2019.3.SS

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. (…) z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.), uzupełnionego pismem z dnia 5 marca 2020 r. (data wpływu 10 marca 2020 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: dostawa towaru (świadczenie kompleksowe) – druk materiałów (…) dla danego typu egzaminu (…) z wykorzystaniem własnych materiałów (papier, farby) i poniesieniem kosztów robocizny oraz oprzyrządowania maszyn poligraficznych wraz z dystrybucją zgodnie z listą dystrybucyjną, w nieprzekraczalnych terminach.

Opis: druk i dystrybucja materiałów (…) obejmujące następujące czynności:

• odbiór wzorów materiałów (…);
• przygotowanie do druku materiałów (…);
• druk materiałów (…);
• konfekcjonowanie (zszywanie, segregowanie, pakowanie) materiałów (…);
• dystrybucję materiałów (…) w określonych terminach i godzinach, zgodnie z listą dystrybucyjną.

Odpowiedzialność za prawidłowe i terminowe wykonanie ww. świadczenia w całości spoczywa na Wnioskodawcy. Wszelkie informacje zawarte w materiałach (…) podlegają ochronie przed nieuprawnionym ujawnieniem na zasadach określonych w treści art. 9e ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2019 r., poz. 1481), zgodnie z którym przygotowywanie materiałów (…) do przeprowadzania (…) a także drukowanie, przechowywanie i transport materiałów (…), odbywają się w warunkach zapewniających ich ochronę przed nieuprawnionym ujawnieniem.

Rozstrzygnięcie: CN 4911

Stawka VAT (podatek od towarów i usług): 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy, w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2019 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania świadczenia kompleksowego polegającego na druku i dystrybucji materiałów (…) z wykorzystaniem własnych materiałów (papier, farby) i poniesieniem kosztów robocizny i oprzyrządowania maszyn poligraficznych według Nomenklatury scalonej (CN).

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia.

Świadczenie kompleksowe druku i dystrybucji (…) o treści informacyjno-edukacyjnej z wykorzystaniem własnych materiałów (papier, farby) i poniesieniem kosztów robocizny i oprzyrządowania maszyn poligraficznych, które zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uznawane są za dostawę towarów. Efektem końcowym usługi drukowania jest nowe dobro, do którego prawo do rozporządzania jak właściciel zostanie przeniesione w momencie odbioru usługi. Usługa druku jest świadczeniem głównym, a dystrybucja (…) jest świadczeniem pomocniczym. Dystrybucja polega na dostawie wydrukowanego dobra we wskazane przez zamawiającego jedno lub kilka miejsc odbioru. Przedmiotem zamówienia jest wykonanie świadczenia kompleksowego, Spółka będzie uprawniona do otrzymania wynagrodzenia, określonego jako jedna wartość, dopiero po dostawie broszury, usługi uzupełniają się wzajemnie i ich rozdzielanie miałoby charakter sztuczny. Druk i dystrybucja opodatkowane są stawką podatku VAT przypisaną do świadczenia głównego.

Do złożonego wniosku Wnioskodawca dołączył (…) wykonany dla (…). Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku, została przesłana kopia zawartej umowy, której przedmiotem jest druk i dystrybucja materiałów (…) do przeprowadzenia (…).

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (dostawa towaru).

W przypadkach, w których występuje kilka czynności, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze świadczenie, możemy mówić o pewnym kompleksie świadczeń. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE, jak i sądy administracyjne. Można tu przywołać, np. wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji, gdy „dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej”.

Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, gdy cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej. Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Podstawowym kryterium pozwalającym uznać zbiór określonych czynności za świadczenie kompleksowe (złożone) jest określenie wzajemnych relacji pomiędzy usługami/czynnościami wchodzącymi w skład świadczenia złożonego w zakresie celów, które czynności te realizują. Usługę/czynność należy uznać za usługę/czynność pomocniczą w stosunku do czynności zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, jest środkiem do lepszego wykorzystania czynności zasadniczej. Podstawowym celem czynności pomocniczej tworzącej razem z czynnością główną – świadczenie kompleksowe – jest lepsze wykorzystanie przez klienta czynności głównej. Aby dana czynność pomocnicza mogła być uznana za element świadczenia kompleksowego powinna służyć bezpośrednio realizacji usługi głównej. W celu ustalenia, czy dane świadczenie może być uznane za świadczenie złożone, konieczne jest zbadanie przebiegu konkretnej transakcji z uwzględnieniem wszystkich ekonomicznych aspektów tej transakcji.

Po dokonaniu analizy wniosku WIS oraz przesłanej umowy organ uznał, że w tym konkretnym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym z dominującym towarem klasyfikowanym według reguł Nomenklatury scalonej (CN).

Na poszczególne czynności świadczenia kompleksowego składają się:

• wytworzenie materiałów egzaminacyjnych – na ten etap składają się: przygotowanie do druku materiałów, pobranie wzorów, przygotowanie próbnych wydruków do akceptacji, wydrukowanie zaakceptowanych formularzy, konfekcjonowanie materiałów, zabezpieczenie materiałów przed nieuprawnionym ujawnieniem (§ 2 i § 4 umowy);
• dostarczenie materiałów egzaminacyjnych – dostawa w określonych terminach i godzinach materiałów do miejsc zgodnie z listą dystrybucyjną, uzupełnienie ewentualnych braków zgodnie z procedurą awaryjną, dostarczenie materiałów egzaminacyjnych osobom ściśle wskazanym liście dystrybucyjnej (§ 2, § 4 i § 7 umowy).

Co istotne, wszystkie powyższe czynności mają być wykonane z zachowaniem zasady poufności. Jakiekolwiek naruszenie tajemnicy, skutkuje dla wnioskodawcy konsekwencjami prawnymi.

W przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, na które składa się kombinacja różnych czynności prowadzących do realizacji określonego celu, jakim w tym wypadku jest dostarczenie materiałów (…) i przeprowadzenie (…). W tym aspekcie, szczególnego znaczenia nabiera nowe dobro, które powstaje jako skutek działań podejmowanych w trakcie świadczenia kompleksowego. W analizowanej sprawie, tym nowym dobrem są materiały (…).

(…) mają status towaru dominującego w świadczeniu kompleksowym druku i dystrybucji materiałów (…), a wszystkie czynności świadczenia kompleksowego są ze sobą ściśle powiązane. Bez przygotowania bowiem próbek formularzy, druku ich zaakceptowanych wersji, segregacji czy konfekcjonowania, nie byłoby możliwe zrealizowanie w określonym trybie usługi dostarczenia (dystrybucji) materiałów (…), a tym samym (…) nie dotarłyby we wskazane umową miejsca i nie mógłby się odbyć zaplanowany (…). W okolicznościach analizowanej sprawy tylko jeden podmiot jest odpowiedzialny za wszystkie czynności składające się na przedmiotowe świadczenie. Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym (złożonym), w którym dominujące (główne) znaczenie ma dostawa towaru.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru.

W analizowanej sprawie, na skutek świadczenia kompleksowego – druku i dystrybucji materiałów (…) powstaje towar – (…). W tym świadczeniu kompleksowym dominujące znaczenie ma dostawa ww. towaru. W celu ustalenia właściwej stawki podatku VAT, konieczne jest przyporządkowanie kodu Nomenklatury scalonej CN dla towaru: (…).

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. W sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem Rady, lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady, Nomenklatura scalona obejmuje:

1. Nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. Wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. Przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę. Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Symbole statystyczne i Nomenklatura scalona wykorzystywane w ustawie służą wyłącznie stosowaniu odpowiednich przepisów, w tym określeniu właściwej stawki podatku od towarów i usług. Nie przesądzają natomiast o tym, czy w świetle przepisów ustawy mamy do czynienia z towarem lub też usługą.

Zgodnie z notami wyjaśniającymi do działu 49, z kilkoma wyjątkami, dział ten obejmuje wszystkie materiały drukowane, których zasadniczy charakter i zastosowanie wyznaczone są przez fakt, że są one zadrukowane motywami, znakami lub prezentacjami graficznymi.

Do celów tego działu określenie „drukowany” obejmuje nie tylko reprodukowanie różnymi metodami zwykłego drukowania ręcznego (np. druk z grawiur lub drzeworytów, innych niż oryginały) lub drukowanie mechaniczne (druk typograficzny, druk offsetowy, litografia, rotograwiura, itd.), ale również reprodukowanie za pomocą kopiarek, wytwarzanie pod kontrolą maszyny do automatycznego przetwarzania danych, wytłaczanie, fotografowanie, fotokopiowanie, termokopiowanie lub pisanie na maszynie (uwaga 2 do tego działu), bez względu na kształt znaków, w jakich drukowanie jest wykonywane (np. litery dowolnego alfabetu, cyfry, znaki stenograficzne, symbole alfabetu Morse’a lub innych kodów, znaki Braille’a, nuty, obrazki, diagramy). Jednakże określenie to nie obejmuje drukowania zabarwienia lub dekoracyjnego, lub powtarzających się deseni.

Dział ten obejmuje również podobne produkty wykonywane ręcznie (włącznie z rysowanymi odręcznie mapami i planami), jak również kopie kalkowe tekstów pisanych odręcznie lub na maszynie.

W przedmiotowej sprawie na skutek świadczenia kompleksowego druku i dystrybucji materiałów (…) powstaje towar w postaci (…). (…) podlegają klasyfikacji do działu 49 CN. Zgodnie z brzmieniem zawartym w Nomenklaturze scalonej dział 49 obejmuje: „Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany.”

Drukowane obrazki lub ilustracje bez tekstu, zarówno w postaci sygnatur, jak i oddzielnych arkuszy, objęte są pozycją 4911. Pozycja 4911 obejmuje: „Pozostałe artykuły drukowane, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami.”

Zgodnie z notami wyjaśniającymi do tej pozycji, obejmuje ona wszelkie wyroby drukowane (włącznie z fotografiami i drukowanymi obrazami) z tego działu, które nie są szczegółowo objęte żadną z wcześniejszych pozycji tego działu. Wyjaśnienia HS do pozycji 4911 stanowią, że: „Niektóre drukowane artykuły mogą być przeznaczone do wypełnienia w trakcie użytku pismem odręcznym lub maszynowym, ale pozostają objęte niniejszą pozycją pod warunkiem, że są zasadniczo materiałem drukowanym (patrz uwaga 12 do działu 48.). Tak więc drukowane formularze (np. formularze subskrypcyjne czasopism), wielokuponowe blankiety biletów podróżnych (np. lotnicze, kolejowe i autobusowe), okólniki, dokumenty, karty identyfikacyjne oraz pozostałe wyroby z wydrukowanymi informacjami, zawiadomieniami itd., wymagające jedynie wpisania danych szczegółowych (np. dat i nazwisk), klasyfikowane są do tej pozycji.” (…) stosowane podczas (…) – co do zasady – są dokumentami papierowymi, drukowanymi, wymagającymi wpisania odpowiedzi lub zaznaczenia właściwych pól przy pytaniach. Mając to na uwadze, (…) będące towarem dominującym w kompleksowym świadczeniu druku i dystrybucji materiałów (…), należy uznać za pozostały artykuł drukowany, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami, klasyfikowany do działu 4911 Nomenklatury scalonej (CN).

Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 5%.

Natomiast stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą zmieniającą, przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się od dnia 1 lipca 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy zmieniającej, do wiążących informacji stawkowych, zwanych dalej „WIS”, wydawanych przed dniem 1 lipca 2020 r.:

1. nie stosuje się przepisów art. 83 ust. 1 pkt 2 oraz załącznika nr 2 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, a także przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 41 ust. 15 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym,
2. stosuje się przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą

– z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3 i 4 ustawy zmieniającej.

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy zmieniającej, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. stosuje się stawkę podatku w wysokości 5% w odniesieniu do następujących towarów i usług – książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany (CN ex 49) – wyłącznie towary objęte następującymi CN:

1. książki, broszury, ulotki i podobne materiały, drukowane, nawet w pojedynczych arkuszach, z wyłączeniem ulotek (CN ex 4901),
2. gazety, dzienniki i czasopisma, nawet ilustrowane lub zawierające materiały reklamowe – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne (CN ex 4902),
3. książki dla dzieci, obrazkowe, do rysowania lub kolorowania (CN 4903 00 00),
4. nuty drukowane lub w rękopisie, nawet ilustrowane lub oprawione (CN 4904 00),
5. mapy i mapy hydrograficzne lub podobne mapy wszelkich rodzajów, włączając atlasy, mapy ścienne, plany topograficzne i globusy, drukowane (CN 4905),
6. pozostałe artykuły drukowane, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne (CN ex 4911).

Natomiast art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy zmieniającej stanowi, że w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. stosuje się stawkę podatku w wysokości 8% w odniesieniu do książek, gazet, obrazków i pozostałych wyrobów przemysłu poligraficznego, drukowanych; manuskryptów, maszynopisów i planów (CN ex 49) – wyłącznie towarów objętych następującymi CN:

1. gazety, dzienniki i czasopisma, nawet ilustrowane lub zawierające materiały reklamowe, z wyłączeniem czasopism regionalnych lub lokalnych (ex 4902),
2. pozostałe artykuły drukowane, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami – wyłącznie roczniki, z wyłączeniem czasopism regionalnych lub lokalnych (ex 4911).

W załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 19 wskazano CN ex 49 „Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany – wyłącznie towary objęte następującymi CN:

1. ex 4901 Książki, broszury, ulotki i podobne materiały, drukowane, nawet w pojedynczych arkuszach – z wyłączeniem ulotek,
2. ex 4902 Gazety, dzienniki i czasopisma, nawet ilustrowane lub zawierające materiały reklamowe – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne,
3. 4903 00 00 Książki dla dzieci, obrazkowe, do rysowania lub kolorowania,
4. 4904 00 Nuty drukowane lub w rękopisie, nawet ilustrowane lub oprawione,
5. 4905 Mapy i mapy hydrograficzne lub podobne mapy wszelkich rodzajów, włączając atlasy, mapy ścienne, plany topograficzne i globusy, drukowane,
6. ex 4911 Pozostałe artykuły drukowane, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne”.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 17 wskazano „Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany – wyłącznie towary objęte następującymi CN:

1. ex 4902 Gazety, dzienniki i czasopisma, nawet ilustrowane lub zawierające materiały reklamowe – z wyłączeniem czasopism regionalnych lub lokalnych,
2. ex 4911 Pozostałe artykuły drukowane, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami – wyłącznie roczniki, z wyłączeniem czasopism regionalnych lub lokalnych”.

Przez oznaczenie ex rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej (art. 2 pkt 30 ustawy).

Zatem umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN), ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN), spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę.

Uwzględniając powyższe, końcowo należy wskazać, że klasyfikowany towar nie spełnia przesłanek do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 5% na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej, jak i art. 41 ust. 2a ustawy, w zw. z poz. 19 załącznika nr 10 do ustawy. Należy wskazać, że pkt 6 w poz. 19 ww. załącznika wskazuje CN ex 4911 i dotyczy (zgodnie z opisem) pozostałych artykułów drukowanych, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne. Przedmiotowy towar nie spełnia także przesłanek do zastosowania w odniesieniu do niego 8% stawki podatku VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy zmieniającej, jak i poz. 17 załącznika nr 3 do ustawy. Kluczowe znaczenie ma użycie przez ustawodawcę słowa wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne. Zatem, dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie tego towaru podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1, w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stawka ta ma zastosowanie dla towaru, którego dostawa ma dominujący charakter dla świadczenia kompleksowego, tym samym świadczenie kompleksowe również będzie opodatkowane tą stawką.

Informacje dodatkowe

Stosownie do art. 63 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, z późn. zm.), na dzień 1 lipca 2020 r. przesunięty zostaje termin, od którego stosowana będzie nowa matryca stawek podatku od towarów i usług wprowadzona ustawą zmieniającą.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 43-81 i art. 113 ustawy albo w przepisach wydanych na podstawie art. 82 ustawy (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania albo zastosowania zwolnienia od podatku Wnioskodawca może zwrócić się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podatnika, dla którego została wydana, w odniesieniu do towarów oraz usług, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu, wykonaną w okresie od dnia następnego po dniu, w którym niniejsza decyzja WIS została doręczona do dnia 30 czerwca 2020 r. na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy zmieniającej, natomiast po dniu 30 czerwca 2020 r. na podstawie art. 7 ust. 4 ww. ustawy.

Niniejsza WIS wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego jej przedmiotem, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których WIS stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).