0111-KDIB3-1.4012.73.2020.2.KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2020 r. (data wpływu 6 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z 3 kwietnia 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży przez Wnioskodawcę działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przez Wnioskodawcę działek nr 1, 2, 3, 4 i 5.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 kwietnia 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 marca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.73.2020.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie prowadzącą działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W lutym 2004 roku na podstawie aktu notarialnego Rep. A. … Wnioskodawca wraz z ówczesną małżonką nabył ze środków własnych działki nr. 1 i 2, o powierzchni odpowiednio 0,93 ha i 8,71 ha położonych obręb… , gm. … w województwie…. Działki zaewidencjonowane są pod nr KW…. Wartość nabycia działek wynosiła 31.900 zł i stała się własnością obojga małżonków na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej.

Zgodnie z aktualnym wypisem z rejestru gruntów powyższe działki stanowią grunty rolne klasy IV i V (w tym Ls V bez uproszczonych planów zagospodarowania lasu) - dane z rejestru gruntów pokrywają się z wpisem w księdze wieczystej.

Działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydania dla nich decyzja o warunkach zabudowy.

Działki nie są zabudowane.

W lipcu 2009 roku na podstawie aktu notarialnego Rep. A. … Wnioskodawca wraz z ówczesną małżonką nabył ze środków własnych działki nr 3, 4, 5 stanowiące niezabudowaną nieruchomość rolną o powierzchni 7,93 ha położone w miejscowości…, gm….. Działki zaewidencjonowane są pod nr KW ….. Wartość nabycia działek wynosiła 96.084,60 zł i stała się własnością obojga małżonków na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej.

Zgodnie z aktualnym wypisem z rejestru gruntów powyższe działki stanowią grunty rolne klasy IV, V, VI, pastwiska trwałe i lasy (w tym Ls V bez uproszczonych planów zagospodarowania lasu) - dane z rejestru gruntów pokrywają się z wpisem w księdze wieczystej.

Działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydania dla nich decyzja o warunkach zabudowy.

Działki nie są zabudowane.

W dniu 29 kwietnia 2015 r. na mocy wyroku Sądu Okręgowego w … Sygn. akt. … orzeczono o rozwodzie Wnioskodawcy. Sąd dokonał podziału majątku dorobkowego w ten sposób, że Wnioskodawca na wyłączną własność otrzymał między innymi nieruchomości położone w … składającą się z działek:

• Nr 1 i 2 o powierzchni 9,64 ha objętej KW … o wartości 130.000 zł
• Nr 3, 4 i 5 o powierzchni 7,93 ha objętej … o wartości 120.000 zł.

Wszystkie ww. nieruchomości stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy.

Od czasu nabycia do dnia dzisiejszego Wnioskodawca na ww. działkach prowadzi gospodarstwo rolne (uprawy), działki nie są zabudowane. W żaden sposób działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać podziału wyżej wymienionych działek o numerach 1, 2, 3, 4 i 5 na mniejsze działki, tak aby powierzchnia każdej z nich nie przekraczała 1 ha. Do działek zostaną wydzielone geodezyjnie drogi dojazdowe do dróg publicznych. W związku z czym powstanie kilkanaście mniejszych działek rolnych. Podział działek ma na celu tylko zmniejszenie ich powierzchni, gdyż prościej znaleźć nabywców na działki poniżej 1 ha.

W następnej kolejności Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży poszczególnych działek rolnych wraz z udziałem w drogach dojazdowych do dróg publicznych. Podział i sprzedaż ww. działek Wnioskodawca planuje przeprowadzić w ciągu najbliższych dwóch lat, działki nie będą sprzedane w jednym czasie, a w miarę jak chęć zakupu wyrażą poszczególny nabywcy. Nabywcami mogą być zarówno osoby fizyczne (prywatne), jak i firmy, czego Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć.

Z uwagi na znaczną odległość od miejsca zamieszkania, Wnioskodawca planuje nawiązać współpracę z miejscową agencją nieruchomości, która będzie wspierać Wnioskodawcę w przeprowadzeniu całego procesu podziału nieruchomości na mniejsze działki oraz zajmie się poszukiwaniem potencjalnych nabywców.

W przypadku gdy, powstanie trudność ze znalezieniem potencjalnych nabywców, Wnioskodawca rozważa uzyskanie dla niesprzedanych jeszcze działek warunków zabudowy, które zwiększyłyby atrakcyjność działek dla potencjalnych nabywców. Przy czym podkreślić należy, że wszystkie te czynności mają na celu tylko sprzedaż podsiadanego majątku prywatnego. Wnioskodawca nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotem nieruchomościami.

Pismem z 3 kwietnia Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

1. Na jakie prywatne cele, o których mowa we wniosku, zostały zakupione przedmiotowe działki rolne nr 1, 2, 3, 4 i 5 tzn. czy Wnioskodawca wykorzystywał ww. działki do celów osobistych, a jeżeli tak do jakich i w jakim okresie, należy wskazać osobno dla każdej działki? W 1998 roku, kiedy Wnioskodawca rozpoczął dzierżawę przedmiotowych działek od A planował założenie własnego gospodarstwa rolniczego (zrealizowane, od daty rozpoczęcia dzierżawy), a w przyszłości postawienie budynków mieszkalnych i gospodarczych i przeniesienie się na stałe (niezrealizowane z przyczyn osobistych). Wnioskodawca jest absolwentem … oraz rolnikiem z przyznanym przez … numerem identyfikacyjnym….
2. Czy Wnioskodawca był/jest rolnikiem ryczałtowym jeśli tak, to od kiedy, w jakim okresie? Nie, Wnioskodawca nigdy nie byłem rolnikiem ryczałtowym.
3. Czy działki nr 1. 2. 3. 4 i 5 były lub są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności pozarolniczej lub działalności rolniczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106)? Nie, Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał działek 1, 2, 3, 4 i 5 do prowadzenia działalności pozarolniczej lub działalności rolniczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106).
4. Czy Wnioskodawca z ww. gruntów (działek) dokonywał sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, jeśli tak to jakich i kiedy i czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT? Nie, Wnioskodawca nie dokonywał dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, ani nie świadczył usług rolniczych. Ewentualne płody rolne wykorzystuje na potrzeby własne i swojej rodziny.
5. Czy grunt (ww. działki przeznaczone do sprzedaży) był lub jest przedmiotem najmu, dzierżawy np. na cele rolnicze itd.? Nie, przedmiotowe grunty nie były przedmiotem najmu, dzierżawy (w tym na cele rolnicze).
6. Czy Wnioskodawca w ramach współpracy z agencją nieruchomości, udzieli pełnomocnictwa osobie trzeciej do występowania w jego imieniu, ewentualnie w jakim zakresie (np.: występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp.)? W umowie współpracy z agencją nieruchomości nie zostanie udzielone pełnomocnictwo osobie trzeciej do występowania w imieniu Wnioskodawcy w zakresie występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp. Umowa zawiera wyłącznie zapis, że jeśli Wnioskodawca zleciłby agencji nieruchomości przeprowadzenie procedury uzyskania warunków zabudowy to zostanie udzielone pełnomocnictwo do:
   • przygotowania materiałów niezbędnych do złożenia wniosku o wydanie warunków zabudowy tj. uzgodnień z zakładem energetycznym, zakładem wodociągów i kanalizacji
   • przygotowanie i opłacenie map geodezyjnych
   • opracowanie wniosku o wydanie WZ
   • prowadzenie administracyjne procedury o wydanie WZ
   • uzgadnianie z organami Ochrony Środowiska, Wodami Polskimi, Starostwem Powiatowym
   • koordynowanie czynności w Gminie
   • prowadzenie ewentualnych czynności odwoławczych
7. Na co zostaną przeznaczone środki ze sprzedaży ww. działek? Środki ze sprzedaży przedmiotowych działek zostaną przeznaczone na potrzeby prywatne Wnioskodawcy i rodziny, w tym na zabezpieczenie finansowe. W tym m.in. na zakup drugiej części budynku (domu), w którym obecnie Wnioskodawca zamieszkuje.
8. Co jest powodem sprzedaży ww. działek? Powód sprzedaży działek pokrywa się z przeznaczeniem środków z ich sprzedaży tj. potrzeby prywatne Wnioskodawcy i rodziny, w tym na zabezpieczenie finansowe rodziny. W tym m.in. na zakup drugiej części budynku (domu), w którym obecnie Wnioskodawca zamieszkuje.
9. Czy Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości, jeśli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości: Tak, Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości. Sprzedaż tej nieruchomości była przedmiotem wydanej interpretacji indywidualnej przez Szefa Krajowej Informacji Skarbowej nr … z dnia …
   1. Jakie to nieruchomości? Działki gruntowe niezabudowane nr 6, 7 i 8 z KW ….
   2. Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawca wszedł w posiadanie tych nieruchomości? W marcu 2006 r. Wnioskodawca wraz z ówczesną małżonką nabyli ze środków własnych działkę nr 9 o powierzchni 0,6800 ha, w miejscowości …, dla której notariusz…, zgodnie z aktem notarialnym Rep. A … z dnia 25 marca 2006 r. założył KW …. Działka (według ówczesnego MPZP określona jako częściowo budowlana, a częściowo rolna) i stałą się własnością na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej. Po rozwodzie z ówczesną żoną Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości. Następnie na mocy umowy zamiany gruntów wykonanej na podstawie art. 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami (akt notarialny rep. A … z dnia 1 lutego 2016 r.) Wnioskodawca nabył na wyłączną własność nowo powstałe działki o łącznej powierzchni 0,6224 ha. o numerach ewidencyjnych:
      • 6 (utworzonej z działek…) - powierzchnia 0,1203 ha,
      • 7 (utworzonej z działki…) - powierzchnia 0,1005 ha,
      • 8 (utworzonej z działek…) - powierzchnia 0,1008 ha,
      • 9 (utworzonej z działek…) - powierzchnia 0,1007 ha.
      • 10 (utworzonej z działek…) - powierzchnia 0,1001 ha.
      • 11 (utworzonej z działek…) - powierzchnia 0,1000 haoraz nabył na współwłasność działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym … (utworzoną z działek…) w udziale 1/4 części - powierzchnia 0,0356 ha (szczegóły zawarte w …z dnia…)
   3. W jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawcę? Nieruchomość została nabyta w celach prywatnych w raz z ówczesną małżonką Wnioskodawcy.
   4. Czy Wnioskodawca z tytułu ich sprzedaży odprowadzał podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R? Nie. Wnioskodawca z tytułu ich sprzedaży nie odprowadzał podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 oraz nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R
   5. Na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży tych nieruchomości? Środki Wnioskodawca potrzebował na spłatę zobowiązań w stosunku do byłej żony określone w wyroku rozwodowym wydanym przez Sąd Okręgowy w … sygn. akt Wydział … (opisanym szczegółowo w interpretacji: … z dnia…)
10. Czy Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanej we wniosku), jeśli tak to ile i jakie? Wnioskodawca posiada jeszcze 3 działki o nr … zapisane w KW…. Na obecną chwilę Wnioskodawca nie planuje sprzedaży ww. nieruchomości, przy czym nie jest w stanie określić czy w przyszłości nie zdecyduje się na ich sprzedaż, gdyby taka konieczność nastąpiła.
11. Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 należy wskazać osobno dla każdej działki? Nie, Wnioskodawcy od żadnej z działek tj. nr 1, 2, 3, 4 i 5 nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.
12. Czy na dzień sprzedaży, któraś z działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 będzie mieć przeznaczenie budowlane zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, należy wskazać osobno dla każdej działki? Aktualnie dla obszaru, gdzie znajdują się wszystkie przedmiotowe działki tj. 1, 2, 3, 4 i 5 nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, są to grunty rolne. Wnioskodawcy nie wiadomo aby w tym zakresie miały nastąpić jakieś zmiany ze strony gminy. W związku z czym na moment sprzedaży działki nr 1, 2, 3, 4 i 5 nie będą miały przeznaczenia budowlanego. Jedynie w przypadku gdyby nie udało się sprzedać Wnioskodawcy, którejś z działek po dokonaniu podziału na mniejsze to istnieje prawdopodobieństwo, że nastąpi konieczność wystąpienia o decyzję o warunkach zabudowy, ale jak wskazano powyżej obecnie Wnioskodawca nie planuje podejmować takich czynności.
13. Czy działki nr 1, 2, 3, 4 i 5 były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, należy wskazać osobno dla każdej działki? Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał działek 1, 2, 3, 4 i 5 do prowadzenia działalności pozarolniczej lub działalności rolniczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zatem w ogóle nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

1. Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę działek 1, 2, 3, 4 i 5 po dokonaniu podziału na mniejsze działki rolne, będzie podlegało opodatkowaniu podatkowi od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1. rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`). Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty oraz budynki spełniają definicję towaru wynikającą art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy jednak zauważyć. że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przestanek: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik - tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Co przy tym istotne, jak zaznaczył WSA w Warszawie w wyroku z 5 lutego 2007 r (sygn. akt III SA/Wa 2869/06), nawet status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, ze dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Slaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej.

Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 20061112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE. L 347 z 11.12.2006 str. 1. z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalność gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07. W myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwość nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT. Nawet samo wystąpienie z wnioskiem o uchwalenie dla terenu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie decyduje jeszcze o zawodowym charakterze działalności podmiotu. Przesądza bowiem o tym szereg innych okoliczność, które powodują, że aktywność podmiotu w przedmiocie zbycia działek jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Chodzi zatem o taką działalność podmiotu, która polega na aktywnych działaniach w zakresie obrotu nieruchomościami (por. wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1118/11). Jak wskazał NSA w wyroku z w listopada 2011 r (sygn. akt I FSK 13/11) przykładowe okoliczności takie, jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe itp. muszą stanowić pewien logiczny ciąg, aby uznać daną aktywność za „handlową”. Nie wystarczy stwierdzenie występowania pojedynczych ze wskazanych zdarzeń. Jak podkreślił sąd, sprzedaż nawet kilkunastu działek budowlanych powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele osobiste i po urzędowej zmianie przeznaczenia tego gruntu (bez udziału zbywcy) nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, jeśli nie zachodzą przesłanki świadczące o takiej aktywności sprzedającego w zakresie zbycia przedmiotowych dziatek, która byłaby porównywalna do działań osób zajmujących się zawodowo obrotem nieruchomościami (brak przesłanek stałego i zorganizowanego charakteru działalności).

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 stycznia 2010 r. (sygn. akt I FSK 1626/08) wskazał także, ze przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, ze działa on jako producent, handlowiec, usługodawca pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku podkreślił, że dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą, w ramach której sprzedawca działa w charakterze podatnika należy kierować się odpowiednimi kryteriami. Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczność faktycznych danej sprawy. W powyższym zakresie nie jest natomiast możliwe przyjęcie z góry konkretnych założeń, modelowego rozwiązania, mającego zastosowanie w każdym przypadku. Wykonanie danej czynności (w przypadku sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę) jednorazowo jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako handlowiec. Przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonej w ww. orzeczeniu zawodowa (profesjonalna) działalność handlowca polega na nabywaniu i towarów i ich późniejszej sprzedaży z zyskiem. Ponadto w przytoczonym powyżej wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że taka profesjonalna działalność handlowa - co do zasady - nie jest ograniczona w czasie i nie kończy się po sprzedaży z góry określonej ilości towarów. Nie może być uznana za działalność handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych). Jeżeli sprzedane działki zostały wydzielone z gruntu stanowiącego majątek osobisty sprzedawcy, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej sprzedawca nie może być uznany za handlowca w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż nieruchomości zarówno w całości, jak i w częściach jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika podatku od towarów i usług. Wyłącznie w sytuacji, gdy osoba sprzedająca działki swoim zachowaniem wykaże, że realizując tę sprzedaż działa i chce działać w charakterze podatnika (handlowca, który nabył grunty w celu ich zbycia i chce oprócz tej sprzedaży kontynuować tego rodzaju aktywność), czyli podmiotu prowadzącego w tym zakresie działalność profesjonalną, stałą i zorganizowaną - sprzedaż taka będzie opodatkowana VAT Przedstawione powyżej stanowisko ma charakter ugruntowany w orzecznictwie sądów administracyjnych (por m.in. wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 781/13, wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1118/11, wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2012 r. sygn. akt I FSK 1814/11, wyrok NSA z dnia 18 października 2011 r. sygn. akt I FSK 1536/10, wyrok NSA z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I FSK 1043/08, wyrok NSA z dnia 23 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1629/07; wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 253/08 wyrok NSA z dnia 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, wyrok NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07; wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/06).

Zatem, jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów oraz orzecznictwa warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot który w związku z jej wykonaniem jest podatnikom podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczna, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. W szczególności sprzedaż działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Skoro Wnioskodawca nabył działki do swojego majątku osobistego, bez zamiaru ich dalszej odsprzedaży w momencie nabycia, to poprawny jest pogląd, ze ich sprzedaż nie jest działalnością handlową (wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 781/13).

Należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Fmanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Fmanzamt Bergisch Gladbach v. HE. w którym stwierdzono, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy – w związku z planowaną przez niego sprzedażą opisanej na wstępie nieruchomości tj. działek o numerach 1, 2, 3, 4 i 5 po dokonaniu podziału na mniejsze działki - za podatnika podatku od towarów i usług. Podejmowana przez Wnioskodawcę aktywność w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy planowane zbycie nieruchomości nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż nieruchomości należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własność. W związku z tym Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, i co do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego planowana sprzedaż nieruchomość nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości stanowiących działki 1, 2, 3, 4 i 5 po dokonaniu ich podziału na mniejsze nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tych transakcji nie będzie działać w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jeśli zatem osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

W konsekwencji nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W kwestii opodatkowania dostawy przedmiotowej nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży nieruchomości będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że w 1998 r. kiedy Wnioskodawca rozpoczął dzierżawę działek 1, 2, 3, 4 i 5 od A planował założenie własnego gospodarstwa rolniczego (zrealizowane, od daty rozpoczęcia dzierżawy), a w przyszłości postawienie budynków mieszkalnych i gospodarczych i przeniesienie się na stałe. Wnioskodawca jest absolwentem … oraz rolnikiem z przyznanym przez … numerem identyfikacyjnym. W lutym 2004 r. na Wnioskodawca wraz z ówczesną małżonką nabył ze środków własnych działki nr 1 i 2. W lipcu 2009 r. Wnioskodawca wraz z ówczesną małżonką nabył ze środków własnych działki nr 3, 4, 5 stanowiące niezabudowaną nieruchomość rolną. Ww. działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana dla nich decyzja o warunkach zabudowy. Działki nie są zabudowane. W dniu 29 kwietnia 2015 r. na mocy wyroku Sądu orzeczono o rozwodzie Wnioskodawcy. Sąd dokonał podziału majątku dorobkowego w ten sposób, że Wnioskodawca na wyłączną własność otrzymał m.in. nieruchomości składające się z działek nr 1, 2, 3, 4 i 5. Od czasu nabycia do dnia dzisiejszego Wnioskodawca na ww. działkach prowadzi gospodarstwo rolne (uprawy). W żaden sposób działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać podziału wyżej wymienionych działek o numerach 1, 2, 3, 4 i 5 na mniejsze działki, tak aby powierzchnia każdej z nich nie przekraczała 1 ha. Do działek zostaną wydzielone geodezyjnie drogi dojazdowe do dróg publicznych. W związku z czym powstanie kilkanaście mniejszych działek rolnych. W następnej kolejności Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży poszczególnych działek rolnych wraz z udziałem w drogach dojazdowych do dróg publicznych. Podział i sprzedaż ww. działek Wnioskodawca planuje przeprowadzić w ciągu najbliższych dwóch lat, działki nie będą sprzedane w jednym czasie, a w miarę jak chęć zakupu wyrażą poszczególny nabywcy. Z uwagi na znaczną odległość od miejsca zamieszkania, Wnioskodawca planuje nawiązać współpracę z miejscową agencją nieruchomości, która będzie wspierać Wnioskodawcę w przeprowadzeniu całego procesu podziału nieruchomości na mniejsze działki oraz zajmie się poszukiwaniem potencjalnych nabywców. W umowie współpracy z agencją nieruchomości nie zostanie udzielone pełnomocnictwo osobie trzeciej do występowania w imieniu Wnioskodawcy w zakresie występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp. Umowa zawiera wyłącznie zapis, że jeśli Wnioskodawca zleciłby agencji nieruchomości przeprowadzenie procedury uzyskania warunków zabudowy to zostanie udzielone pełnomocnictwo do:

• przygotowania materiałów niezbędnych do złożenia wniosku o wydanie warunków zabudowy tj. uzgodnień z zakładem energetycznym, zakładem wodociągów i kanalizacji
• przygotowania i opłacenia map geodezyjnych
• opracowania wniosku o wydanie WZ
• prowadzenia administracyjnej procedury o wydanie WZ
• uzgadniania z organami Ochrony Środowiska, Wodami Polskimi, Starostwem Powiatowym
• koordynowania czynności w Gminie
• prowadzenia ewentualnych czynności odwoławczych

W przypadku gdy, powstanie trudność ze znalezieniem potencjalnych nabywców, Wnioskodawca rozważa uzyskanie dla niesprzedanych jeszcze działek warunków zabudowy, które zwiększyłyby atrakcyjność działek dla potencjalnych nabywców.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 i 5.

Zatem, w świetle powyższego, uznanie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie wystąpią okoliczności, które będą wskazywały, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nr 1, 2, 3, 4 i 5, należy uznać za działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że obecnie Wnioskodawca planuje dokonać podziału ww. działek na mniejsze działki, tak aby powierzchnia każdej z nich nie przekraczała 1 ha. Następnie do tych działek zostaną wydzielone geodezyjnie drogi dojazdowe do dróg publicznych. W wyniku podjętych czynności powstanie kilkanaście mniejszych działek rolnych. W następnej kolejności Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży poszczególnych działek rolnych wraz z udziałem w drogach dojazdowych do dróg publicznych. Wnioskodawca planuje także nawiązać współpracę z miejscową agencją nieruchomości, która będzie wspierać Wnioskodawcę w przeprowadzeniu całego procesu podziału nieruchomości na mniejsze działki oraz zajmie się poszukiwaniem potencjalnych nabywców. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca umowa zawiera zapis, że jeśli Wnioskodawca zleciłby agencji nieruchomości przeprowadzenie procedury uzyskania warunków zabudowy to zostanie udzielone pełnomocnictwo do: przygotowania materiałów niezbędnych do złożenia wniosku o wydanie warunków zabudowy tj. uzgodnień z zakładem energetycznym, zakładem wodociągów i kanalizacji, przygotowania i opłacenia map geodezyjnych, opracowania wniosku o wydanie WZ, prowadzenia administracyjnej procedury o wydanie WZ, uzgadniania z organami Ochrony Środowiska, Wodami Polskimi, Starostwem Powiatowym, koordynowania czynności w Gminie, prowadzenia ewentualnych czynności odwoławczych

W związku z powyższym przedstawione wyżej okoliczności faktyczne związane z działaniami podjętymi w związku z planowaną sprzedażą działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 przeczą tezie o „zwykłym wykonywaniu prawa własności”, tj. typowym dla przedmiotów zbywania towaru z majątku prywatnego, któremu to zachowaniu nie przypisuje się znamion działalności gospodarczej. Potwierdzeniem tego jest przede wszystkim podjęcie decyzji o planowaniu dokonania podziału działek na mniejsze działki, gdyż łatwiej jest znaleźć nabywcę na mniejszą działkę, wydzielenie do działek geodezyjnie drogi dojazdowej do dróg publicznych z pewnością czyni taki grunt bardziej atrakcyjny. Następnie nawiązanie współpracy z miejscową agencją nieruchomości, a także zawarta w umowie możliwość udzielenia pełnomocnictwa oraz rozważanie uzyskania dla niesprzedanych jeszcze działek warunków zabudowy, które zwiększyłyby atrakcyjność działek. W przypadku braku nabywców Wnioskodawca planuje również wystąpienie o uzyskanie warunków zabudowy dla przedmiotowych działek.

Powyższe okoliczności stanowią bowiem logiczny ciąg zdarzeń, aby uznać sprzedaż działek za aktywność „handlową” i błędem byłoby stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych zdarzeń.

W konsekwencji, przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowych działek, a planowany zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wskazać tu należy, że mimo iż planowane działania mające na celu uzyskanie wszelkich warunków technicznych, decyzji administracyjnych i innych dokumentów nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osobę trzecią, nie oznacza to, że pozostaną bez wpływu na sytuację prawną Wnioskodawcy. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca może udzielić Agencji stosowne pełnomocnictwa. Zatem, osoba trzecia dokonując ww. działań, uatrakcyjni przedmiotowe działki będące nadal własnością Zbywcy. Należy przyjąć, że działania te będą dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawcy, skoro jest nadal właścicielem ww. działek i wpłyną one generalnie na podniesienie atrakcyjności tych działek jako towaru i w efekcie na wzrost jej wartości.

W tym miejscu należy przytoczyć brzmienie przepisu art. 95 1 § i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Zatem, jak wynika z powyższych przepisów, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie, jeżeli zostanie udzielone Agencji pełnomocnictwo, czynności wykonane przez Agencję wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy). Pomimo udzielenia przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa Agencji, stroną podejmowanych czynności będzie Wnioskodawca, a nie Agencja. Agencja, jako pełnomocnik Wnioskodawcy, nie będzie działał we własnym imieniu, lecz w imieniu Wnioskodawcy.

Tak, więc analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że opisane przez Wnioskodawcę działania tj. podjęcie decyzji o planowaniu dokonania podziału działek na mniejsze działki oraz wydzielenie do działek geodezyjnie drogi dojazdowej do dróg publicznych, nawiązanie współpracy z miejscową agencją nieruchomości, a także zawarta w umowie możliwość udzielenia pełnomocnictwa byłyby podjęte nie w celu wykorzystywania przedmiotowych działek do zaspokojenia potrzeb osobistych Wnioskodawcy, tylko w celach handlowo-gospodarczych. Takie postępowanie jest charakterystyczne dla podmiotów występujących profesjonalnie w obrocie gospodarczym.

Zatem nie cele osobiste – w przypadku Wnioskodawcy brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze - handlowe leżą u podstaw działania Wnioskodawcy, wobec czego czynność zbycia ww. działek nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym. Planowana sprzedaż działek wpisuje się w katalog czynności, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy są opodatkowane. Zatem skoro sprzedaż będzie wykraczała poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, będzie stanowiła działalność gospodarczą podjętą w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca wystąpi dla tej czynności w charakterze podatnika tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji powyższego transakcja sprzedaży przedmiotowych działek – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla gruntu, który będzie przedmiotem dostawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Tut. organ pragnie zauważyć również, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane wyroki NSA. Przytoczone wyroki są rozstrzygnięciami w konkretnej sprawie, osadzonymi w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawężają. Nie negując orzeczeń sądu, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu prz edstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.