Wnioskodawca, jako podmiot leczniczy, otrzymał od firmy farmaceutycznej A Sp. z o.o. propozycję przystąpienia do programu, który ma na celu pokrycie części kosztów utylizacji odpadów medycznych powstałych po podaniu produktów leczniczych dostarczanych przez A Sp. z o.o. Po przystąpieniu do programu, na podstawie umowy z A Sp. z o.o., Wnioskodawca otrzymuje kwoty odpowiadające liczbie zużytych opakowań leków, cenie zakupu poszczególnych leków oraz dodatkowym mnożnikom wynoszącym 5%. Wnioskodawca jest zobowiązany przeznaczyć te kwoty wyłącznie na pokrycie kosztów utylizacji odpadów medycznych. Organ podatkowy uznał, że otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty nie są wynagrodzeniem za dostawę towarów ani świadczenie usług, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktur VAT ani odprowadzania podatku VAT od tych kwot.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 7 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokumentowania fakturą VAT (podatek od towarów i usług) kwot otrzymanych od kontrahenta z tytułu pokrywania części kosztów utylizacji odpadów medycznych oraz obowiązku odprowadzenia podatku VAT od ww. kwot – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokumentowania fakturą VAT kwot otrzymanych od kontrahenta z tytułu pokrywania części kosztów utylizacji odpadów medycznych oraz obowiązku odprowadzenia podatku VAT od ww. kwot.
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oraz uiszczenie opłaty.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).
Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, który specjalizuje się w szczególności w leczeniu chorób …. A Sp. o.o. (dalej: A) jest firmą farmaceutyczną, która dostarcza Wnioskodawcy produkty lecznicze. Jednym z produktów leczniczych jakie dostarcza A jest lek `(...)`, przeznaczony do leczenia ….
Wnioskodawca otrzymał propozycję przystąpienia do programu pokrywania przez A kosztów utylizacji odpadów powstałych w wyniku podania produktów leczniczych A oraz kosztów substancji czynnej zawartej w tych produktach w zakresie niepokrytym przez Narodowy Fundusz Zdrowia. W ramach programu A zapewnia świadczeniobiorcom zwrot kosztów poniesionych w związku z utylizacją odpadów powstałych w wyniku podania jednego z produktów leczniczych, tj. …, …, `(...)`, ….
Wnioskodawca przystąpił do programu poprzez podpisanie umowy z A. Na podstawie tej umowy A zobowiązała się do zwrotu Wnioskodawcy kwoty stanowiącej równowartość liczby opakowań leków wymienionych powyżej, zużytych przez Wnioskodawcę w danym miesiącu, ceny zakupu poszczególnych leków oraz mnożnika 5%. Kwota ta jest kwotą brutto.
Po zakończonym miesiącu Wnioskodawca zobowiązany jest do przedstawienia A zestawienia zawierającego informację o liczbie zużytych opakowań poszczególnych leków A oraz notę księgową na kwotę obliczoną zgodnie z powyższymi ustaleniami. Wnioskodawca zobowiązany jest przeznaczyć kwoty otrzymane od A wyłącznie na pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów utylizacji odpadów medycznych powstałych po podaniu leków.
W ramach realizacji powyższej umowy, Wnioskodawca wystawił fakturę VAT w celu refundacji przez A kosztów utylizacji w listopadzie 2019 roku odpadów medycznych po podaniu pacjentom leków A. Wnioskodawca dołączył do tego zestawienie, z którego wynikała ilość zużytych opakowań w tym miesiącu. W odpowiedzi A wskazała, że na mocy niniejszej umowy Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT, ponieważ brak jest przedmiotu opodatkowania tym podatkiem.
W uzupełnieniu powyższego stanu faktycznego, odpowiadając na pytania Organu, Wnioskodawca wskazał, że: Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
… Sp. z o.o. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
Zgodnie z § 1 ust. 2 umowy zawartej między Wnioskodawcą a … Sp. z o.o. „Strony ustalają, iż koszty utylizacji odpadów medycznych powstałych po podaniu leków wymienionych w ust. 1 wynosi ok. 5% ceny leków, w związku z czym A zobowiązuje się do zwrotu szpitalowi kwoty stanowiącej równowartość liczby opakowań leków, o których mowa ust, 1 zużytych przez szpital w danym miesiącu, ceny zakupu poszczególnych leków oraz mnożnika 5%”. Dalej zgodnie z § 1 ust. 4 „Po zakończonym miesiącu szpital zobowiązuje się do przedstawienia A zestawienia zawierającego informację o liczbie zużytych opakowań poszczególnych leków A oraz notę księgową na kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2. Zestawienie, ani jakiekolwiek inne dokumenty przekazywane przez szpital w ramach programu nie będą zawierać danych osobowych pacjentów”.
Wnioskodawca nie świadczy na rzez A jakichkolwiek usług.
Proponowane przez A refundowanie części kosztów utylizacji odpadów medycznych nie jest związane z żadnymi czynnościami Wnioskodawcy na rzecz A.
Refundacja kosztów utylizacji odpadów nie jest formą zachęty ani wynagrodzeniem za przeszłą, obecną lub przyszłą gotowość do jakiegokolwiek zachowania się Wnioskodawcy wobec A Sp. z o.o. Umowa zawarta między stronami wprost wskazuje, że pozostanie ona bez wpływu na zakup przez Wnioskodawcę i stosowanie przez personel medyczny produktów leczniczych A.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca ma obowiązek wystawiać faktury VAT i odprowadzać podatek od towarów i usług od kwot otrzymanych od A Sp. z o.o. z tytułu pokrywania części kosztów utylizacji odpadów medycznych powstałych po podaniu leków ww. Spółki?
Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), należności otrzymane od A w związku z utylizacją odpadów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawca nie świadczy żadnych usług na rzecz A Sp. z o.o., o których stanowi art. 5 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.
Reasumując wskazać należy, że przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, który specjalizuje się w szczególności w leczeniu chorób …. Wnioskodawca otrzymał propozycję przystąpienia do programu pokrywania przez A kosztów utylizacji odpadów powstałych w wyniku podania produktów leczniczych A oraz kosztów substancji czynnej zawartej w tych produktach w zakresie niepokrytym przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Wnioskodawca przystąpił do programu poprzez podpisanie umowy z A. Na podstawie tej umowy A zobowiązała się do zwrotu Wnioskodawcy kwoty stanowiącej równowartość liczby opakowań leków wymienionych powyżej, zużytych przez Wnioskodawcę w danym miesiącu, ceny zakupu poszczególnych leków oraz mnożnika 5%. Kwota ta jest kwotą brutto. Po zakończeniu miesiąca Wnioskodawca zobowiązany jest do przedstawienia A zestawienia zawierającego informację o liczbie zużytych opakowań poszczególnych leków A oraz notę księgową na kwotę obliczoną zgodnie z powyższymi ustaleniami. Wnioskodawca zobowiązany jest przeznaczyć kwoty otrzymane od A wyłącznie na pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów utylizacji odpadów medycznych powstałych po podaniu leków. Wnioskodawca nie świadczy na rzecz A jakichkolwiek usług. Proponowane przez A refundowanie części kosztów utylizacji odpadów medycznych nie jest związane z żadnymi czynnościami Wnioskodawcy na rzecz A. Refundacja kosztów utylizacji odpadów nie jest formą zachęty ani wynagrodzeniem za przeszłą, obecną lub przyszłą gotowość do jakiegokolwiek zachowania się wnioskodawcy wobec A Sp. z o.o. Umowa zawarta między stronami wprost wskazuje, że pozostanie ona bez wpływu na zakup przez Wnioskodawcę i stosowanie przez personel medyczny produktów leczniczych A.
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest obowiązek dokumentowania fakturą VAT kwot otrzymanych od kontrahenta z tytułu pokrywania części kosztów utylizacji odpadów medycznych oraz obowiązek odprowadzenia podatku VAT od ww. kwot.
Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że z powołanych przepisów wynika, że przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest, aby między usługodawcą a usługobiorcą istniał stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Poza istnieniem świadczeń wzajemnych, a więc świadczeniem usługi przez jedną ze stron i zapłatą wynagrodzenia przez drugą ze stron, koniecznym jest aby pomiędzy usługą, a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej świadczenia istniał bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek. Podkreślić należy, że wynagrodzenie musi być należne za wykonanie konkretnego świadczenia, tzn. otrzymana kwota pieniężna musi być konsekwencją wykonania świadczenia.
W analizowanej sprawie, na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, uznać należy, że otrzymany przez Wnioskodawcę od kontrahenta zwrot kosztów utylizacji odpadów medycznych oraz zwrot kosztów substancji czynnej zawartej w tych produktach, nie stanowi – po stronie Wnioskodawcy – wynagrodzenia za dostawę towarów, ani też za świadczenie usług. Wnioskodawca nie wykonuje bowiem czynności na rzecz kontrahenta. Zatem kwoty otrzymane przez Wnioskodawcę od A Sp. z o.o. nie są uwarunkowane wykonaniem jakichkolwiek czynności ze strony Wnioskodawcy. Nie sposób ustalić bezpośredniego związku między odpłatnością a świadczeniem, które miałoby podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, skoro otrzymane płatności nie mają związku z czynnością mającą charakter świadczenia ze strony Wnioskodawcy, nie stanowią wynagrodzenia za realizację czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wyznaczonych przez przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
A zatem otrzymany przez Wnioskodawcę zwrot kosztów utylizacji odpadów medycznych oraz zwrot kosztów substancji czynnej zawartej w tych produktach, w zakresie niepokrytym przez NFZ (Narodowy Fundusz Zdrowia), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Odnosząc się z kolei do dokumentacji powyższych czynności, należy zauważyć, że zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
Przez sprzedaż należy rozumieć – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W konsekwencji wskazać należy, że skoro otrzymanie przez Wnioskodawcę kwoty pieniężnej nie stanowi wynagrodzenia za realizację odpłatnych czynności podlegających opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy, czynność ta nie powinna być dokumentowana przez Wnioskodawcę fakturą.
Podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiać faktur VAT i odprowadzać podatku od towarów i usług od kwot otrzymanych od A Sp. z o.o. z tytułu pokrywania części kosztów utylizacji odpadów medycznych powstałych po podaniu leków ww. Spółki.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili