0114-KDIP4-3.4012.37.2020.1.MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług montażu mikroinstalacji składającej się z pompy ciepła znajdującej się wewnątrz budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym i odwiertu znajdującego się na zewnątrz budynku, który zasila pompę ciepła w ciepło – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług montażu mikroinstalacji składającej się z pompy ciepła znajdującej się wewnątrz budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym i odwiertu znajdującego się na zewnątrz budynku, który zasila pompę ciepła w ciepło.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Firma zajmuje się budową ekologicznych (odnawialne źródła energii) systemów ogrzewania budynków mieszkalnych, jednorodzinnych za pomocą pomp ciepła. W ramach umów z Inwestorami wykonywane są mikroinstalacje (pompy ciepła o mocy do 150 kW wraz z odwiertami), które służą do ogrzewania domu jednorodzinnego o powierzchni do 300m2. Usługi związane z wykonaniem kompletnej instalacji ogrzewania z wykorzystaniem pomp ciepła jako mikroinstalacji są wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Firma wykonuje swoje usługi w budynkach objętych symbolem PKOB 111.

Przedmiotem umowy będzie montaż i dostawa pompy ciepła wraz z wykonaniem dolnego źródła ciepła (odwierty pionowe), wyposażenie kotłowni oraz dostawa i montaż instalacji górnego źródła ciepła (ogrzewanie podłogowe lub grzejnikowe). Zgodnie ze zmianą ustawy: Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw z dnia 16 października 2019 r. poz. 2166 art. 6: mikroinstalacja związana funkcjonalnie z budynkiem podlega pod budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.) - art. 41 ust. 12a.

Zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, Dz.U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245, art. 2 pkt 19 - mikroinstalacja, to instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączona do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kW albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

Firma montuje w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym pompy ciepła o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW. Zgodnie z ustawą instalacja ta spełnia kryteria mikroinstalacji.

Mikroinstalacja o mocy cieplnej do 150 kW składa się z pompy ciepła zamontowanej wewnątrz budynku oraz dolnego źródła, które jest zewnętrznym wymiennikiem gruntowym poziomym lub pionowym, nierozerwalnie połączonym z pompą ciepła. Gruntowy wymiennik doprowadza ciepło z gruntu do pompy ciepła, która produkuje pożądaną temperaturę potrzebną do ogrzania budynku. Sam odwiert z instalacją rurową, bez urządzenia zamontowanego wewnątrz budynku, jest bezużyteczny.

Umowa jest podpisana na usługę wraz z dostawą materiałów, a usługi wykonywane są z materiałów własnych, zakupionych, których Wnioskodawca nie jest producentem. Ustalona cena obejmuje całkowitą wartość materiałów i urządzeń niezbędnych do wykonania kotłowni, a także koszty robocizny pracowników oraz zysk firmy. Cała instalacja tworzy spójną całość (brak któregokolwiek elementu spowoduje, iż przestanie ona spełniać swoją funkcję). Część instalacji, z uwagi na konstrukcję, znajduje się wewnątrz, a część na zewnątrz budynku (poza jego obrysem - sondy gruntowe wykonane do głębokości 100m). Sam odwiert z instalacją rurową, bez urządzenia zamontowanego wewnątrz budynku, jest bezużyteczny.

Przedmiotem usługi będzie:

montaż mikroinstalacji o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50kW składającej się z :

1. zakupu i montażu pompy ciepła oraz urządzeń kotłowni znajdujących się wewnątrz budynku
2. wykonania odwiertu pionowego wykonanego na zewnątrz budynku, który zasila pompę ciepła w ciepło.
   1. Usługa będzie stanowić integralną całość i będzie wykonana w ramach kompleksowej usługi montażu instalacji systemów grzewczych.
   2. Przedmiotowy montaż będzie wykonywany w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
   3. W umowach o roboty budowlane zawarta będzie całość umówionej ceny, to znaczy robocizna z materiałem.
   4. Wynagrodzenie za skalkulowane roboty jest zależne od zakresu wykonanych robót. Cena za materiał plus ilość roboczogodzin wymaganych do wykonania usługi.
   5. Wskazana we wniosku usługa będzie wykonywana w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym.
   6. Symbol PKOB budynku, którego będzie dotyczyć usługa będąca przedmiotem wniosku, będzie zgodny z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). Pompa ciepła składa się z urządzenia znajdującego się w budynku i wykonanego odwiertu o głębokości do 100m, w którym znajduje się instalacja rurowa wypełniona glikolem (czynnik grzewczy) nierozerwalnie połączona z urządzeniem wewnątrz budynku. Sam odwiert z instalacją rurową, bez urządzenia zamontowanego wewnątrz budynku, jest bezużyteczny.
   7. Wykonana usługa tj. pompa ciepła i wykonanie odwiertów spełnia przesłanki mikroinstalacji gdyż cała instalacja osiąga moc cieplną w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykonanie usługi mikroinstalacji o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW składającej się z:

1. pompy ciepła znajdującej się wewnątrz budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym
2. odwiertu znajdującego się na zewnątrz budynku który zasila pompę ciepła w ciepło,

a która to mikroinstalacja jest funkcjonalnie związana z budynkiem objętym społecznym programem mieszkaniowym (przez który rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.)

- ma być w całości opodatkowana stawką VAT (podatek od towarów i usług) 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowa stawka VAT na wykonanie kompletnej mikroinstalacji składającej się z pompy ciepła oraz odwiertów o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50kW wynosi 8%.

Żaden z elementów tej instalacji nie może funkcjonować niezależnie. Ze specyfiki technologii ogrzewania budynków za pomocą pomp ciepła wynika, że część instalacji musi znajdować się na zewnątrz budynku w celu odzyskania ciepła z gruntu lub atmosfery i przemieszczenia go do wnętrza. System ogrzewania przy zastosowaniu pompy ciepła stanowi jedną całość pod względem technologicznym i instalacyjnym.

Pompa ciepła wraz z odwiertami jako mikroinstalacja jest funkcjonalnie związana z budynkiem mieszkalnym czyli jest objęta społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 6 ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw z dnia 16 października 2019 r. poz. 2166.

Zgodnie z Ustawą o PTU stawkę 8% stosuje się do budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z Ustawą z dnia 16 października 2019 poz. 2166 o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw art. 6: objęte społecznym programem mieszkaniowym zalicza się mikroinstalację, która zgodnie z ustawą z 20 lutego 2015 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 2389 art. 2 pkt 19) jest instalacją odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kW albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

Instalacja centralnego ogrzewania stanowi integralną część budynku mieszkalnego i nie zmienia tego fakt, że jej część ze względów technologicznych znajduje się poza obrysem budynku. Część zewnętrzna i wewnętrzna instalacji są połączone ze sobą nierozerwalnie w sensie materialnym i technologicznym. Instalacja ta stanowi zgodnie z założeniami projektowymi niezbędny element techniczny, który funkcjonalnie jest związany z obiektem mieszkalnym.

Sprawę jednolitego pod względem podatku VAT traktowania usługi i jej nierozerwalności niezależnie od jej wykonywania wewnątrz czy na zewnątrz budynku rozstrzygnął Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 3 grudnia 2009 r. (I SA/Wr 1435/09). W uzasadnieniu wyroku podkreśla się, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-349/96 Card Protection Plan Ltd oraz C-41/04 Levob Verzekering BV wypowiedział się przeciw sztucznemu dzieleniu usługi złożonej z kilku świadczeń w celu opodatkowania różnymi stawkami podatku od towarów i usług. Tym bardziej nieprawidłowe jest dzielenie jednorodnej usługi według miejsca montażu (w obrębie budynku czy poza budynkiem).

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że kompleksowe wykonanie w budynku mieszkalnym mikroinstalacji składającej się z pompy ciepła i odwiertów (dolne źródło ciepła) o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW powinno być opodatkowane stawką VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 23 listopada 2019 r. – przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy – przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Natomiast, z art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r., poz. 2389 z późn.zm.) wynika, że mikroinstalacja to instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączona do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2 oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś, natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w wyniku których przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Montaż – według powyższego słownika – to „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r. poz. 22 z późn. zm.)), przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Budowa, modernizacja, przebudowa, a także inne wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z opisu sprawy wynika, że Firma zajmuje się budową ekologicznych (odnawialne źródła energii) systemów ogrzewania budynków mieszkalnych, jednorodzinnych za pomocą pomp ciepła. W ramach umów z Inwestorami wykonywane są mikroinstalacje (pompy ciepła o mocy do 150 kW wraz z odwiertami), które służą do ogrzewania domu jednorodzinnego o powierzchni do 300m2. Usługi związane z wykonaniem kompletnej instalacji ogrzewania z wykorzystaniem pomp ciepła jako mikroinstalacji są wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Firma wykonuje swoje usługi w budynkach objętych symbolem PKOB 111.

Przedmiotem umowy będzie montaż i dostawa pompy ciepła wraz z wykonaniem dolnego źródła ciepła (odwierty pionowe), wyposażenie kotłowni oraz dostawa i montaż instalacji górnego źródła ciepła (ogrzewanie podłogowe lub grzejnikowe).

Firma montuje w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym pompy ciepła o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW. Zgodnie z ustawą instalacja ta spełnia kryteria mikroinstalacji.

Mikroinstalacja o mocy cieplnej do 150 kW składa się z pompy ciepła zamontowanej wewnątrz budynku oraz dolnego źródła, które jest zewnętrznym wymiennikiem gruntowym poziomym lub pionowym, nierozerwalnie połączonym z pompą ciepła. Gruntowy wymiennik doprowadza ciepło z gruntu do pompy ciepła, która produkuje pożądaną temperaturę potrzebną do ogrzania budynku. Sam odwiert z instalacją rurową, bez urządzenia zamontowanego wewnątrz budynku, jest bezużyteczny.

Umowa jest podpisana na usługę wraz z dostawą materiałów, a usługi wykonywane są z materiałów własnych, zakupionych, których Wnioskodawca nie jest producentem. Ustalona cena obejmuje całkowitą wartość materiałów i urządzeń niezbędnych do wykonania kotłowni, a także koszty robocizny pracowników oraz zysk firmy. Cała instalacja tworzy spójną całość (brak któregokolwiek elementu spowoduje, iż przestanie ona spełniać swoją funkcję).

Usługa będzie stanowić integralną całość i będzie wykonana w ramach kompleksowej usługi montażu instalacji systemów grzewczych.

Przedmiotowy montaż będzie wykonywany w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W umowach o roboty budowlane zawarta będzie całość umówionej ceny, to znaczy robocizna z materiałem.

Wynagrodzenie za skalkulowane roboty jest zależne od zakresu wykonanych robót. Cena za materiał plus ilość roboczogodzin wymaganych do wykonania usługi.

Wskazana we wniosku usługa będzie wykonywana w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Wykonana usługa tj. pompa ciepła i wykonanie odwiertów spełnia przesłanki mikroinstalacji gdyż cała instalacja osiąga moc cieplną w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50kW.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania 8% stawką podatku VAT usługi montażu mikroinstalacji składającej się z pompy ciepła znajdującej się wewnątrz budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz odwiertu znajdującego się za zewnątrz budynku, który zasila pompę w ciepło.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 23 listopada 2019 r. zmianie uległa definicja budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, rozszerzona o mikroinstalację, czyli instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW (art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii).

Przy czym przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o OZE funkcjonalnie z nimi związaną.

Jak wynika z opisu sprawy instalacje, które będą montowane przez Wnioskodawcę, składające się z pompy ciepła znajdującej się wewnątrz budynku oraz odwiertu znajdującego się na zewnątrz budynku, który zasila pompę w ciepło, spełniają definicję mikroinstalacji, o których mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii. Mikroinstalacja o mocy cieplnej do 150 kW składa się z pompy ciepła zamontowanej wewnątrz budynku oraz dolnego źródła, które jest zewnętrznym wymiennikiem gruntowym poziomym lub pionowym, nierozerwalnie połączonym z pompą ciepła. Gruntowy wymiennik doprowadza ciepło z gruntu do pompy ciepła, która produkuje pożądaną temperaturę potrzebną do ogrzania budynku. Sam odwiert z instalacją rurową, bez urządzenia zamontowanego wewnątrz budynku, jest bezużyteczny.

Usługi związane z montażem ww. mikroinstalacji wykonywane będą w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wykonanie usługi mikroinstalacji o mocy cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW składającej się z:

• pompy ciepła znajdującej się wewnątrz budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym,
• odwiertu znajdującego się na zewnątrz budynku, który zasila pompę w ciepło,

opodatkowana będzie w całości 8% stawką podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie uznano zatem za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania Wnioskodawcy). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W przypadku zatem, gdyby wskazane w opisie sprawy instalacje składające się z pompy ciepła oraz odwiertu zasilającego pompę w ciepło nie stanowiły mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, niniejsza interpretacja nie będzie posiadać waloru ochronnego.

Ponadto, należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 kwietnia 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.